|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 4 ΑΑΔ 202
10 Απριλίου, 2009
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΟΥΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 21/2008)
Δεδικασμένο ― Δεδικασμένο από ακυρωτική απόφαση ― Περιστάσεις της παράβασής του στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της απόφασης αναδρομικής επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους, προς πλήρωση της θέσης Διευθυντή Φυλακών, σε διαδικασία επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Με την προσβαλλόμενη απόφαση, έγινε παράβαση του δικαστικού δεδικασμένου, που απορρέει από την απόφαση στην Υπόθεση 1103/06, ημερ. 3.10.07, μεταξύ των ιδίων διαδίκων. Μετά την προαναφερόμενη ακυρωτική απόφαση, η Ε.Δ.Υ. διόρθωσε μεν τον πρώτο λόγο ακύρωσης και προέβη σε έρευνα αναφορικά με το κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε την αναγκαία διοικητική πείρα, δεν φαίνεται όμως να έλαβε καθόλου υπόψη της το δεύτερο λόγο ακύρωσης της απόφασης, εφόσον και πάλι βασίστηκε στα προαναφερόμενα συμπεράσματά της, αναφορικά με τις πολύ φτωχές γνώσεις του αιτητή, σε σχέση με την περί Φυλακών Νομοθεσία, τα οποία όμως συμπεράσματα, είχαν κριθεί από το δικαστήριο ως αντιφατικά με την άλλη θέση της Ε.Δ.Υ., ότι ο αιτητής πληρούσε τα απαραίτητα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας για να είναι υποψήφιος, μέσα στα οποία ήταν και η πολύ καλή γνώση της περί Φυλακών Νομοθεσίας.
Η προσφυγή επέτυχε με έξοδα.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Μαππουρίδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. Ευσταθίου (κα), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 30.11.07 και με την οποία διόρισαν και πάλι με δοκιμασία τον Μιχάλη Χατζηδημητρίου (ενδιαφερόμενο μέρος) στη μόνιμη θέση Διευθυντή Φυλακών από τις 17.4.06, αντί και/ή στη θέση του αιτητή, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Μεταξύ των νομικών σημείων στα οποία βασίζεται η αίτηση ακυρώσεως περιλαμβάνονται και τα εξής:
(α) Ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται δέουσας έρευνας όσον αφορά την κατοχή εκ μέρους του ενδιαφερόμενου προσώπου των απαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντων.
(β) Ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζεται δικαστικό δεδικασμένο, δηλαδή η, υπέρ του αιτητή, ακυρωτική απόφαση ημερ. 3.10.07, στην Προσφυγή υπ' Αρ. 1103/06.
Τα ουσιώδη και μη αμφισβητούμενα γεγονότα είναι ότι στις 23.9.05 προκηρύχθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας η θέση Διευθυντή Φυλακών. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ήταν υποψήφιοι. Κλήθηκαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. σε προφορική εξέταση και η Ε.Δ.Υ. θεώρησε ως καταλληλότερο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο το οποίο και διόρισε στην προαναφερόμενη θέση. Ο αιτητής καταχώρησε την Προσφυγή Αρ. 1103/06 με την οποία πέτυχε, την 3.10.07, ακυρωτική απόφαση υπέρ του. Στις 5.10.07 η Ε.Δ.Υ. ενημερώθηκε για την ακυρωτική απόφαση και ειδοποίησε το ενδιαφερόμενο μέρος ότι ο διορισμός του εξαφανίστηκε. Σε συνεδρίαση της ημερ. 2.11.07 η Ε.Δ.Υ. προχώρησε στην επανεξέταση της πλήρωσης της θέσης Διευθυντή Φυλακών, υπό το φως της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου, και με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Συγκεκριμένα η Ε.Δ.Υ. προέβη σε έρευνα αναφορικά με την κατοχή, από το ενδιαφερόμενο μέρος, της απαιτούμενης από το σχέδιο υπηρεσίας, δεκαετούς διοικητικής πείρας. Η Επιτροπή έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προσόν αυτό. Έκρινε επίσης ότι τόσο η σύσταση του Γενικού Διευθυντή, όσο και η αξιολόγηση της ίδιας της Επιτροπής για την απόδοση των υποψηφίων, στην ενώπιον της προφορική εξέταση, παρέμεναν έγκυρα στοιχεία κρίσης. Αφού θεώρησε επίσης ότι και οι τρεις αρχικοί υποψήφιοι που είχαν προσέλθει σε προφορική εξέταση, μεταξύ των οποίων ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος, παρέμεναν υποψήφιοι στη μεταγενέστερη διαδικασία, ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων.
Με βάση την απόδοση των υποψηφίων, όπως καταγράφηκε από τα μέλη της Ε.Δ.Υ., κατά την αρχική διαδικασία πλήρωσης της θέσης, και αφού η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη της όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε γενικά των άλλων υποψηφίων και το επέλεξε ως τον πιο κατάλληλο προσφέροντας του και πάλι διορισμό στη μόνιμη θέση Διευθυντή Φυλακών, αναδρομικά από 17.4.06.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως των ικανών αγορεύσεων των ευπαιδεύτων των διαδίκων. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση έγινε παράβαση του δικαστικού δεδικασμένου που απορρέει από την απόφαση στην Υπόθεση Αρ. 1103/06, ημερ. 3.10.07, μεταξύ των ιδίων διαδίκων. Με την προαναφερόμενη απόφαση ακυρώθηκε ο διορισμός του ενδιαφερόμενου μέρους στη μόνιμη θέση Διευθυντή Φυλακών, που είχε ισχύ από 17.4.06, για δύο λόγους:
1. Επειδή δεν είχε γίνει δέουσα έρευνα ως προς την κατοχή, από το ενδιαφερόμενο μέρος, δεκαετούς διοικητικής πείρας σε υπεύθυνη θέση,
και
2. Επειδή η αιτιολογία της Ε.Δ.Υ. αναφορικά με το γιατί ο αιτητής δεν ήταν κατάλληλος για τη θέση, ήταν αντιφατική. Το δικαστήριο βρήκε ότι το να θεωρήσει η Ε.Δ.Υ. τον αιτητή, από τη μια, ως κατέχοντα το προσόν της πολύ καλής γνώσης της περί Φυλακών Νομοθεσίας, όπως απαιτούσε το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας, αλλά ταυτόχρονα να κρίνει, από την άλλη, ότι κατά την προφορική εξέταση ενώπιόν της, ο αιτητής «αγνοούσε παντελώς βασικά θέματα, όπως η Νομοθεσία περί Φυλακών και οι σχετικοί Κανονισμοί», δεν αποτελούσε νόμιμη αιτιολογία της απόφασης της Ε.Δ.Υ..
Παρατηρώ ότι, μετά την προαναφερόμενη ακυρωτική απόφαση, η Ε.Δ.Υ. διόρθωσε μεν τον πρώτο λόγο ακύρωσης και προέβη σε έρευνα αναφορικά με το κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε την αναγκαία διοικητική πείρα, δεν φαίνεται όμως να έλαβε καθόλου υπόψη της το δεύτερο λόγο ακύρωσης της απόφασης, εφόσον και πάλι βασίστηκε στα προαναφερόμενα συμπεράσματά της αναφορικά με τις πολύ φτωχές γνώσεις του αιτητή σε σχέση με την περί Φυλακών Νομοθεσία, τα οποία όμως συμπεράσματα, είχαν κριθεί από το δικαστήριο ως αντιφατικά με την άλλη θέση της Ε.Δ.Υ. ότι ο αιτητής πληρούσε τα απαραίτητα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας για να είναι υποψήφιος, μέσα στα οποία ήταν και η πολύ καλή γνώση της περί Φυλακών Νομοθεσίας.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι υπήρξε παράβαση του δικαστικού δεδικασμένου, ως προς το προαναφερόμενο θέμα, κατά τη διαδικασία επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους, αντί του αιτητή, και κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται δηλωτική απόφαση του δικαστηρίου ως η παράγραφος Α του αιτητικού. Έξοδα €1.200, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ του αιτητή και εις βάρος των καθ' ων η αίτηση. Καμιά άλλη διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.