|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 565/2008)
10 Δεκεμβρίου 2009
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΝΑ ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄Ων η Αίτηση
_________
Μ. Καλλιγέρου (κα), για την Αιτήτρια.
Α. Καλησπερα-Καρή (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η Αιτήτρια, ιδιοκτήτρια ακινήτου στην Πέγεια, το 2000 εξασφάλισε πολεοδομική άδεια διαίρεσης αυτού σε τέσσερα τεμάχια. Με την άδεια καθορίζετο ρυμοτομία η οποία επηρέαζε, μεταξύ άλλων, και το νοτιοανατολικό άκρο του ακινήτου όπου υπάρχει στροφή του δρόμου. Η Αιτήτρια με επιστολή της παρέπεμψε σε προηγούμενη άδεια περίφραξης του 1992, για την οποία μάλιστα εξεδόθη και πιστοποιητικό τελικής εγκρίσεως, παραπονούμενη ότι τώρα ετέθη γραμμή ρυμοτομίας άλλη από εκείνη που ετέθη το 1992 ώστε να εχρειάζετο να μετακινηθεί η περίφραξη.
Η πολεοδομική αρχή απάντησε την 29.1.2001 ότι:
«Ύστερα από μελέτη του πιο πάνω αιτήματος έχει διαπιστωθεί ότι το πρόβλημα στο οποίο αναφέρεστε είναι κοντά στην ακτίνα στροφής που τέθηκε στην Πολεοδομική Άδεια διαχωρισμού με αρ. ΠΑΦ/0297/2000 που είναι ακριβώς η ίδια με την ακτίνα στροφής που τέθηκε στην έκδοση άδειας για κατασκευή περίφραξης με τον φάκελλο με αρ. Β414/92, με αποτέλεσμα να μην είναι αναγκαία η μετακίνηση του υφιστάμενου περιφράγματος (περιτείχισμα).»
Το 2006 η Αιτήτρια ζήτησε και εξασφάλισε πολεοδομική άδεια για τροποποιημένα σχέδια της διαίρεσης που αφορούσαν τη μεταφορά του πρασίνου. Και στην άδεια αυτή διατηρείτο η εν λόγω ρυμοτομία. Επίσης το 2006 στη συνέχεια η Αιτήτρια ζήτησε και εξασφάλισε πολεοδομική άδεια για απαλλαγή από όρο που είχε τεθεί στην αμέσως προηγούμενη για πεζόδρομο. Και πάλι δεν υπήρξε αλλαγή στην εν λόγω ρυμοτομία. Το 2007 η Αιτήτρια υπέβαλε νέα αίτηση για τροποποιημένα σχέδια, ισχυριζόμενη ότι με την τελευταία άδεια ναι μεν ικανοποιήθηκε το αίτημα της για κατάργηση του πεζοδρόμου όμως συγχρόνως επεβλήθη νέα ρυμοτομία, και ζήτησε επαναφορά της κατά την άποψη της προηγούμενης ρυμοτομίας ώστε να μην επηρεάζετο η περίφραξη. Η πολεοδομική αρχή, αφού εξέτασε το θέμα σε διαβούλευση με όλα τα ενδιαφερόμενα όργανα, διαφοροποίησε τη ρυμοτομία προς όφελος της Αιτήτριας, όχι όμως στο βαθμό που αυτή ζητούσε. Έθεσε δε και όρο (509) στη νέα άδεια όπως «Το πεζοδρόμιο κατά μήκος της ακτίνας στροφής να κατασκευαστεί σύμφωνα με τις υποδείξεις της Τοπικής Αρμόδιας Αρχής.»
Η Αιτήτρια κατεχώρησε τότε την προσφυγή κατά της τελευταίας αυτής άδειας, εξειδικεύοντας στα γεγονότα ότι είναι τον όρο 509 που προσβάλλει ως παράνομο και ως αποτελούντα ανάκληση προηγούμενου ευμενέστερου όρου.
Παρατήρησα κατά τη συζήτηση της υπόθεσης ότι ο προσβαλλόμενος με την προσφυγή όρος 509 δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τη ρυμοτομία. Επανέρχομαι επ΄αυτού για να το επαναλάβω, παρατηρώντας ότι ο όρος 509 αφορά τον τρόπο κατασκευής του πεζοδρομίου στη στροφή και όχι τη ρυμοτομία. Και, εφ΄όσον δεν διαπιστώνω οποιοδήποτε έρεισμα σε εισήγηση ότι ο όρος 509 είναι παράνομος, η προσφυγή δεν μπορεί να έχει δυνατότητα επιτυχίας.
Και αν όμως ακόμα θεωρούσα ότι η προσφυγή μπορεί να προσέβαλλε τη νέα ρυμοτομία, η Αιτήτρια δεν είναι σε καλύτερη θέση. Η νέα ρυμοτομία είναι προς όφελος της αφού περιορίζει την προηγούμενη κατά ένα μέτρο. Προσβάλλοντας τη νέα ρυμοτομία, η Αιτήτρια, αν επετύγχανε, θα επανέλθη στη δυσμενέστερη για αυτή προηγούμενη ρυμοτομία. Και βεβαίως εκείνη τη ρυμοτομία δεν μπορεί κατ΄ουδένα τρόπο να προσβάλει εφ΄όσον επεβλήθη από το 1992 όταν εδόθη η άδεια περίφραξης και επανελήφθη στις επόμενες πολεοδομικές άδειες του 2000 και του 2006. Ούτε η άδεια του 1992, ούτε και οι άδειες του 2000 και του 2006, που ουσιαστικά ήσαν βεβαιωτικές ως προς τη ρυμοτομία, προσεβλήθησαν.
Είναι γεγονός ότι η Αιτήτρια, με την επιστολή της πολεοδομικής αρχής της 29.1.2001, αφέθη με την εντύπωση ότι δεν ήταν αναγκαία η μετακίνηση του περιτοιχίσματος της. Αυτό είναι άλλο θέμα και δεν μπορεί να αφορά την προκείμενη προσφυγή. Εκείνο που της ελέχθη, και ήταν ορθό, ήταν ότι η ρυμοτομία παρέμενε η ίδια όπως είχε καθορισθεί με την άδεια περίφραξης. Αν η περίφραξη είχε κατασκευασθεί σύμφωνα με τη ρυμοτομία ή όχι αφορά την εφαρμογή της ρυμοτομίας και όχι τη νομιμότητα της, η οποία είναι δεδομένη από το 1992 που δεν προσεβλήθη.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει €800 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π