ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ.1138/2008)

 

17 Δεκεμβρίου, 2009

 

[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29, 30, 32 και 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

SEYFALLAH MOZAFAR SARMADI,

 

Αιτητής,

 

-         ν  -

 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,

 

Καθ΄ων η αίτηση.

 

- - - - - -

Χρ. Πατσαλίδης, για τον Αιτητή.

 

Κ. Σταυρινός, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η

Αίτηση.

 

- - - - - -

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Οι προσπάθειες του Ιρανικής καταγωγής αιτητή να τύχει αναγνώρισης ως πρόσφυγας πέρασε μέσα από μακρές και πολύμορφες διαδικασίες διοικητικής και δικαστικής φύσεως, οι οποίες χρονολογούνται από το 2000. Ιστορική αναδρομή στα γεγονότα που έχουν προηγηθεί καταδεικνύει τα ακόλουθα:

 

Κατά το Νοέμβριο 2000, ο αιτητής αφίχθη στην Κύπρο και το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, αποτάθηκε στην Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών (U.N.H.C.R.) ζητώντας να αναγνωρισθεί ως πολιτικός πρόσφυγας. Η αίτησή του απορρίφθηκε. Κατά τα τέλη Ιουνίου 2002, αποτάθηκε στην Υπηρεσία Ασύλου ώστε να τύχει προστασίας σύμφωνα με τον περί Προσφύγων Νόμο, αλλά του υποδείχθηκε, όπως ισχυρίζεται, να υποβάλει νέα αίτηση, πράγμα που έκανε κατά την 1.9.2003. Κατόπιν εξέτασης όμως της αίτησής του, η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτησή του. Ο αιτητής τότε προσέφυγε στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, η οποία όμως, κατόπιν της εξέτασης της προσφυγής του, την απέρριψε κατά την 1.11.2005. Ακολούθως, ο αιτητής καταχώρησε στο Ανώτατο Δικαστήριο την υπ΄ αριθμό 61/2006 προσφυγή προσβάλλοντας την απορριπτική απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής. Κατόπιν εκδίκασης της προσφυγής, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του κατά την 3.4.2007, με την οποία ακύρωσε την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής. Κατόπιν αυτής της εξέλιξης, η Αναθεωρητική Αρχή επανεξέτασε την περίπτωση του αιτητή και στις 9.5.2008 εξέδωσε τη νέα απόφασή της με την οποία και πάλι απέρριψε την προσφυγή του αιτητή, αλλά παραχώρησε στο γιο του το καθεστώς του πρόσφυγα. Αυτή τη νέα απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή του ο αιτητής, επιζητώντας την ακύρωσή της.

 

Προς υποστήριξη της προσφυγής του, ο αιτητής εγείρει πολυάριθμους λόγους ακύρωσης οι οποίοι δυστυχώς χαρακτηρίζονται από γενικότητα και έλλειψη νομικής αιτιολογίας στο κυρίως σώμα της προσφυγής, ενώ στη γραπτή αγόρευση αναπτύσσονται λόγοι και επιχειρήματα εν εκτάσει, χωρίς όμως ευδιάκριτα όρια για τον κάθε λόγο και χωρίς σαφή διαχωρισμό μεταξύ νομικών και πραγματικών στοιχείων. Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στην αποτελούμενη από 37 παραγράφους γραπτή αγόρευση του αιτητή δεν γίνεται καμιά παραπομπή σε οποιονδήποτε νόμο, νομοθετική πρόνοια, νομολογία ή αυθεντία. Παρ΄όλα ταύτα, θα προσπαθήσω να διακρίνω ποια ακριβώς νομικά και πραγματικά θέματα εγείρει ο αιτητής, τα οποία και μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο της υπό εξέτασης περίπτωσής του.

 

Προτού όμως προχωρήσω, είναι αναγκαίο να δώσω μια συνοπτική εικόνα των λόγων για τους οποίους η προηγούμενη απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής ακυρώθηκε με την απόφαση στην προσφυγή αρ. 61/2006. Σύμφωνα με τις διαπιστώσεις του Δικαστηρίου στην προσφυγή εκείνη, τόσο ο αιτητής όσο και οι δύο γιοι του υπέβαλαν το ίδιο αίτημα για πολιτικό άσυλο στην Υπηρεσία Ασύλου, στις 27.6.2002. Την 1.9.2003 ο αιτητής υπέβαλε άλλη αίτηση ασύλου και εξασφάλισε άδεια προσωρινής παραμονής. Ισχυρίστηκε ότι είχε εγκαταλείψει τη χώρα του λόγω της πολιτικής και θρησκευτικής του διαφωνίας με το καθεστώς και αντιπαράθεσής του με τις αρχές σε σχέση με την οποία φυλακίστηκε για 16 μήνες επειδή αρνείτο να συνεργαστεί μαζί τους. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι ανήκει με τους γιους του στην Εκκλησία του Θεού (Ευαγγελιστές) και λόγω του εκχριστιανισμού τους, η ζωή του ίδιου και των παιδιών του κινδυνεύει άμεσα μόλις επιστρέψει στο Ιράν. Στην απόφαση στην προηγηθείσα προσφυγή γίνεται αναφορά σε αποδεικτικά στοιχεία τα οποία παρουσίασε ο αιτητής ως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις και επίσης παρατίθενται εκτενή αποσπάσματα από ερωταπαντήσεις που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του αιτητή, με Λειτουργό της Υπηρεσίας. Οι ερωτήσεις αφορούσαν κυρίως στους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα του, στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, στη γνώση του για το Χριστιανισμό και το περιεχόμενο της Βίβλου κλπ. Με την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής υιοθετήθηκε ουσιαστικά η έκθεση της Λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου σύμφωνα με την οποία δεν τεκμηριώθηκαν ικανοποιητικά οι γνήσιες θρησκευτικές πεποιθήσεις του αιτητή και δεν εδικαιολογείτο βάσιμος φόβος καταδίωξης κατά την επιστροφή του στο Ιράν. Στην απόφαση στην προαναφερθείσα προσφυγή αρ. 61/2006 το Δικαστήριο, για τους λόγους που αναλυτικά εξήγησε, έκρινε ότι η προσβληθείσα απόφαση δεν λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και λόγω της παράλειψης διερεύνησης σημαντικών στοιχείων, θεμελιώθηκε το ενδεχόμενο πλάνης στα συμπεράσματα της Αναθεωρητικής Αρχής αναφορικά τόσο με τη γνησιότητα της χριστιανικής πίστης του αιτητή όσο και με τη βασιμότητα του φόβου καταδίωξης.

 

Μετά την αποδοχή της προσφυγής του αιτητή, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων προέβηκε σε επανεξέταση της ενώπιόν της προσφυγής του αιτητή, δίδοντας ιδιαίτερη σημασία, (όπως η ίδια ανέφερε) στα σημεία που έθιξε η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ο αιτητής και ο μεγαλύτερος γιος του κλήθηκαν ξανά για συνέντευξη ενώπιον Λειτουργού της Αναθεωρητικής Αρχής στις 14.2.2008, οπότε και τους υποβλήθηκαν επιπρόσθετες και διευκρινιστικές ερωτήσεις σχετικά με την αλλαγή της θρησκείας τους. Όμως και πάλι, η Λειτουργός η οποία διεξήγαγε τη συνέντευξη διαπίστωσε ότι ο αιτητής υπέπεσε σε αριθμό αντιφάσεων οι οποίες έπλητταν την αξιοπιστία του στον πυρήνα του αιτήματός του και δημιουργούσαν αμφιβολίες σχετικά με τη γνησιότητα της πίστης του και των λόγων που οδήγησαν στην απόφασή του να αλλάξει τη θρησκεία του. Αυτές τις αντιφάσεις τις οποίες εντόπισε η Λειτουργός σε σχετική έκθεσή της, τις ασπάστηκε και η Αναθεωρητική Αρχή, η οποία και με την προσβαλλόμενη απόφασή της, ημερομηνίας 9.5.2008, απέρριψε το αίτημα του αιτητή, ενώ απέδωσε το καθεστώς πρόσφυγα στο γιο του. Πιο συγκεκριμένα, τα σημεία στα οποία είχε στηριχθεί η προσβαλλόμενη απόφαση ως σημεία που έπλητταν την αξιοπιστία του αιτητή ήταν περιληπτικά, τα ακόλουθα:

 

1.      Επειδή ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι ενόσω ήταν στο Ιράν είχε επαφή με Χριστιανούς που ανήκαν στην Αρμενική κοινότητα, οι οποίοι και μιλούσαν για τον Ιησού Χριστό, πλην όμως ο ίδιος δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ο Χριστός ήταν ο γιος του Θεού. Παρά ταύτα, λίγες μέρες μετά που έφθασε στην Κύπρο, τον πλησίασε στην παραλία κάποιος άγνωστος ο οποίος του έδωσε ενημερωτικά φυλλάδια για το Χριστό και τον οδήγησε σε άλλο άτομο το οποίο τον ρώτησε αν ενδιαφερόταν να μάθει για το Χριστό. Η θετική απάντηση του αιτητή σύμφωνα με τους καθ΄ων η αίτηση δημιουργεί ευνόητα ερωτηματικά γιατί κάποιος να αρνείται να δεχτεί τις θέσεις ενός φίλου του για τη θρησκεία που πιστεύει, ενώ ταυτόχρονα να δέχεται με ευκολία να ακούει τις θέσεις αγνώστων για το ίδιο θέμα.

 

Όμως σε σχέση με αυτό το θέμα, τα ερωτηματικά τα οποία, σύμφωνα με τους καθ΄ων η αίτηση, γεννώνται, απαντήθηκαν από τον ίδιο αιτητή στην ίδια συνέντευξή του. Όπως ο ίδιος είπε, πράγματι όταν του μιλούσαν οι Αρμένιοι Χριστιανοί στο Ιράν δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ο Χριστός ήταν γιος του Θεού ή Θεός. Πρόσθεσε όμως ότι κατ΄ ακρίβεια δεν του επιτρεπόταν να παραστεί σε συναντήσεις των εκεί χριστιανών, δεν μπορούσαν να τον καλέσουν, έτσι ώστε να ανακαλύψει κάτι για το λόγο του Χριστού. Στην Κύπρο όμως, όταν πλησιάστηκε από Χριστιανούς επέδειξε περιέργεια και ενδιαφέρον να μάθει περισσότερα επειδή αυτό, εδώ στην Κύπρο ήταν εφικτό. Το σχετικό απόσπασμα από τη συνέντευξη του αιτητή δίδει σαφέστατη απάντηση στα ερωτηματικά που παρουσιάζονται να παρέμειναν αναπάντητα:

 

"-          When your Armenian friends in Iran was talking to you about Jesus, you did not accept their words. Why did you change your mind when a stranger gave you a leaflet about Jesus?

 

-             Because I heard before about Jesus that he is God and Iran wasn´t any opportunity for me to search about Him. When here Laki gave me the leaflet about Jesus, I didn´t have a fear from this government. In Iran there was no chance for me..."

 

 

Από το πιο πάνω απόσπασμα φαίνεται μια λογική απάντηση του αιτητή σύμφωνα με την οποία τόσο στο Ιράν όσο και στην Κύπρο είχε το ενδιαφέρον να διερευνήσει και να μάθει περί χριστιανισμού, αυτό όμως φυσιολογικά σε μια αυστηρά Μουσουλμανική χώρα, όπως είναι το Ιράν, κάτι τέτοιο δεν ήταν δυνατό ή εύκολο, όπως είναι στην Κύπρο. Εδώ δε, θα πρέπει να σημειωθεί ο παραπλανητικός και όχι δίκαιος τρόπος με τον οποίο υποβλήθηκε η συγκεκριμένη ερώτηση, η οποία εμπεριέχει εσφαλμένες προκείμενες. Κατ΄ αρχήν ο αιτητής δεν είχε πει ότι ενώ Αρμένιοι φίλοι του του μιλούσαν για το Χριστό, αυτός δεν δεχόταν τα λεγόμενά τους. Εκείνο που είπε ότι δεν δεχόταν τότε ήταν μόνο ότι ο Χριστός μπορούσε να ήταν γιος του Θεού και Θεός, αλλά δεν μπορούσε να το διερευνήσει περισσότερο. Επίσης, εσφαλμένα εμπεριέχεται στην ερώτηση η εικόνα ότι ο αιτητής «άλλαξε γνώμη όταν ένας άγνωστος του έδωσε ένα φυλλάδιο για τον Χριστό». ("You change your mind when a stranger gave you a leaflet."). Εκείνο που είχε πει ο αιτητής ήταν ότι η συνάντηση με το πρόσωπο που έδιδε φυλλάδια, η συνομιλία τους και η γνωριμία με τα άλλα πρόσωπα του έδωσε το έναυσμα να ενδιαφερθεί περισσότερο για τον Χριστιανισμό όπως ήταν και πριν η επιθυμία του.

 

Επομένως, τα πιο πάνω στοιχεία κάτω από εσφαλμένη αντίληψη και/ή πλάνη εκλήφθηκαν αρνητικά ως προς την αξιοπιστία του αιτητή.

 

2.      Θεωρήθηκε επίσης ως αρνητικό στοιχείο και αντίφαση στα λεχθέντα από τον αιτητή το ότι, ενώ αυτός στη συνέντευξή του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου ισχυρίστηκε ότι μιλώντας με τους Χριστιανούς φίλους του στο Ιράν είχε εντυπωσιαστεί με τη Χριστιανική θρησκεία, ωστόσο κατά τη συνέντευξή του στην Αναθεωρητική Αρχή είπε ότι ενώ πράγματι Χριστιανοί φίλοι του του μιλούσαν για τη θρησκεία τους και ειδικά για το Χριστό, ο ίδιος δεν μπορούσε να δεχτεί ότι ήταν γιος του Θεού.

 

Και σε σχέση με αυτό το σημείο, θα πρέπει να πω ότι αδυνατώ να δω οποιανδήποτε αντίφαση. Μπορεί κάλλιστα κάποιος να εντυπωσιαζόταν από τις αρχές της Χριστιανικής θρησκείας και από τον ίδιο το Λόγο του Κυρίου, πλην όμως, χωρίς εμβάθυνση και περαιτέρω διερεύνηση, να αδυνατούσε να δεχθεί ότι ο Χριστός είναι γιος του Θεού και Θεός, αυτή δε η πίστη να έρθει αργότερα με την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση.

 

3.      Άλλο σημείο που εκλήφθηκε ως αρνητικό για την αξιοπιστία του αιτητή ήταν, σύμφωνα με την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση, κάποιες αμφιβολίες όσον αφορά έγγραφα τα οποία αυτός προσκόμισε κατά την εξέταση του αιτήματός του στην Υπηρεσία Ασύλου. Ότι δηλαδή κάποια από τα στοιχεία που αναφέρονται στα υποστηρικτικά εκείνα έγγραφα είναι αβάσιμα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις έρχονται σε αντίφαση με τους ισχυρισμούς του. Αναφέρονται ως παραδείγματα: Ενώ μέσα από τη συνέντευξή του στην Αναθεωρητική Αρχή ανέφερε ότι βαπτίστηκαν Χριστιανοί ο ίδιος και ο μεγαλύτερος γιος του, κάποια έγγραφα αναφέρουν ότι βαπτίστηκαν και τα τρία μέλη της οικογένειας που βρίσκονται στην Κύπρο. Δυστυχώς και αυτή η αρνητική για τον αιτητή παρατήρηση των καθ΄ων η αίτηση, ελέγχεται ως ανακριβής. Εκείνο το οποίο αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο του Larnaca Community Church (ερυθρό 22 στο διοικητικό φάκελο) δεν είναι ότι και οι δύο γιοι του αιτητή έχουν βαπτισθεί. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο:

 

"I confirm that Seafallah Samadi and his two sons Ashkan and Iman have been attending this church regularly for the past year. I also confirm that they are respected and loved members of our congregation. I can also confirm that they have converted to Christianity."

 

 

Δεν νομίζω να απαιτείται η χρήση λεξικού για να καταδειχθεί ότι οι λέξεις ".they have converted to Christianity" σημαίνει ότι έχουν ασπασθεί τον Χριστιανισμό και όχι κατ΄ ανάγκη να έχουν βαπτισθεί. Και αυτό ήταν ακριβώς που είχε πει με ειλικρίνεια το αιτητής στην συνέντευξή του, σύμφωνα με το σχετικό απόσπασμα, από την οποία όταν ρωτήθηκε για τους δύο γιους του απάντησε:

 

"Ashkan is Christian, he is baptized, also the other he is coming to the church but he has not been baptized yet. I am not sure, he is waiting for the summer time."

 

 

Επομένως, καμιά αντίφαση δεν παρουσιάζεται ούτε εδώ όπως την εντοπίζουν οι καθ΄ων η αίτηση.  Στο ίδιο θέμα με τις κατ΄ ισχυρισμό ύπαρξη αβάσιμων ή αντιφατικών στοιχείων σε έγγραφα, προβάλλεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η διαπίστωση ότι ισχυρισμός που περιέχεται σε έγγραφο σύμφωνα με τον οποίο η πρώην σύζυγος του αιτητή, η οποία παντρεύτηκε άτομο που ανήκει στις Ιρακινές Μυστικές Υπηρεσίες, τον πρόδωσε και κινδυνεύει έτσι η ζωή του, είναι ανυπόστατος. Και είναι ανυπόστατος επειδή ο ίδιος ο αιτητής στη συνέντευξή του ανέφερε πως δεν γνωρίζει αν η πρώην σύζυγός του τον πρόδωσε. Το σχετικό έγγραφο στο οποίο παραπέμπει η προσβαλλόμενη απόφαση των καθ΄ων η αίτηση είναι μια βεβαίωση της Εκκλησίας του Θεού (The Church of God of Prophecy), στην οποία αναφέρεται το εξής (Ερυθρό 25):

 

"Due to the fact that he accepted Christ as his God, his ex wife (half Turk, half Iranian) now married to a member of the Iranian Intelligence Services, betrayed him and according to the Islamic Law, anybody who finds him, here or in Iran, can take his life..."

 

Στη συνέντευξή του, ο αιτητής, μετά που ανέφερε ότι η πρώην σύζυγός του γνωρίζει περί της αλλαγής της θρησκείας του, ρωτήθηκε κατά πόσο αυτό το γνωρίζουν και οι Ιρανικές αρχές και απάντησε ως εξής:

 

"I don´t exactly, but in my imagination, we had an Iranian spy in the Community, in my church, they might know. On the other hand, my ex wife´s husband was working for the intelligence service, he might have told the authorities. Maybe. I don´t know."

 

Διερωτάται κάποιος πού έγκειται η σοβαρή αντίφαση. Εκείνο το οποίο ο αιτητής, για τους λόγους που εξηγεί, το θεωρεί ότι είναι πολύ πιθανό να έγινε, το προαναφερθέν έγγραφο το εκλαμβάνει ως δεδομένο ότι έγινε. Μπορεί εκ παρανοήσεως, μπορεί για οποιονδήποτε άλλο λόγο, ο οποίος ούτε διερευνήθηκε περαιτέρω, ούτε ρωτήθηκε ο αιτητής να δώσει κάποια εξήγηση για την επουσιώδη αυτή διάσταση.

 

4.      Ένα άλλο θέμα το οποίο χαρακτηρίστηκε στην απόφαση των καθ΄ων η αίτηση ως ψέμα και στοιχείο αρνητικό ενάντια στην αξιοπιστία του αιτητή ήταν το ότι, ενώ στην αρχική αίτηση που είχε υποβάλει στην Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (U.N.H.C.R.) όταν έφθασε στην Κύπρο, είχε επικαλεστεί μόνο πολιτικής φύσεως προβλήματα που αντιμετώπιζε στο Ιράν, εν τούτοις, στην μεταγενέστερη αίτησή του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, επικαλέστηκε θρησκευτικούς πολιτικούς και στρατιωτικούς λόγους. Στη δε συνέντευξή του, περιορίστηκε στους θρησκευτικούς λόγους.

 

Σημειώνεται σε σχέση με το θέμα τούτο ότι είχε εγερθεί και εξετασθεί το ίδιο κατά την ακυρωθείσα διαδικασία. Η δε σωστή του διάσταση είχε δοθεί μέσα από την απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής στη σελίδα 8 της οποίας (ερυθρό 156) αναφέρονταν τα εξής:

 

"1. Ο αρμόδιος λειτουργός Ασύλου αναφέρει στην εξέταση της γενικής αξιοοπιστίας του προσφεύγοντα ότι κατά την παρουσίαση του αιτήματος του στην Υπάτη Αρμοστεία επικαλέστηκε μόνο πολιτικούς λόγους γεγονός που δημιουργεί ερωτηματικά σχετικά με την αλλαγή της θρησκείας του και κατά πόσο αυτή έγινε για να παραμείνει στην Κύπρο ως πρόσφυγας. Ερωτηθείς για το πιο πάνω σημείο, ο προσφεύγων ισχυρίστηκε ότι έτσι τον συμβούλευσε ο δικηγόρος του (ερυθρά 78, 52, χ1). Πράγματι μέσα από τους ισχυρισμούς του φαίνεται ότι ο προσφεύγων ενδιαφέρθηκε για τον Χριστιανισμό όταν ακόμη εξεταζόταν το αίτημα του από την Υπάτη Αρμοστεία ενώ προχώρησε σε αλλαγή θρησκείας πριν καταχωρήσει την προσφυγή του, χωρίς να αναφέρει όμως οτιδήποτε σχετικά με το νέο του αίτημα. Επιπλέον, μέσα από τα πρακτικά της Υπάτης Αρμοστείας φαίνεται ότι ο δικηγόρος του προσφεύγοντα έστειλε επιστολή στην Υπάτη Αρμοστεία όπου ανέφερε ότι ο πελάτης του είχε ασπαστεί τον Χριστιανισμό. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του προσφεύγοντα ότι ο δικηγόρος του τον συμβούλευσε να μην αναφέρει οτιδήποτε για την αλλαγή θρησκείας δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος και ορθά η λειτουργός κατέγραψε το πιο πάνω σημείο ως αντίφαση. (ερυθρό 104, 103, 27, χ1)."

 

 

Όπως δηλαδή διαφαίνεται από τα ευρήματα των ίδιων των καθ΄ων η αίτηση, ο αιτητής δεν είχε αναφέρει στην αίτησή του ενώπιον της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών περί προβλήματος θρησκείας, εφόσον τέτοιο θέμα προέκυψε μετά όταν θα εξεταζόταν η αιτήσή του, οπότε και το γεγονός τούτο χρησιμοποιήθηκε από το δικηγόρο του τότε και όχι πριν. Όπως δε ήταν φυσικό, τελικά φαίνεται να περιορίστηκαν τα διαβήματα σ΄ αυτό το λόγο ο οποίος και ήταν ο ισχυρός.

 

5.      Εκλήφθηκε επίσης ως στοιχείο εναντίον του αιτητή το γεγονός ότι, ενώ ο ίδιος, όπως ισχυρίστηκε, ασπάστηκε τη Χριστιανική πίστη - Δόγμα Ευαγγελιστών, από τον Ιανουάριο του 2001, εν τούτοις, ο μικρός του γιος μέχρι το Φεβρουάριο του 2008 δεν είχε ασπαστεί τον Χριστιανισμό. Όπως αναφέρεται στην απόφαση των καθ΄ων η αίτηση, λογικό ήταν σ΄ αυτά τα 7 χρόνια να είχε βοηθήσει το γιο του να ασπαστεί και εκείνος τον Χριστιανισμό.

 

Σε σχέση με αυτό το θέμα, έχω παραθέσει προηγουμένως το σχετικό απόσπασμα από τη συνέντευξη του αιτητή. Υπενθυμίζεται ότι εκεί ανέφερε ότι και ο μικρός γιος του πηγαίνει στην εκκλησία, δεν έχει ακόμα βαπτισθεί, ίσως περιμένει να το πράξει το καλοκαίρι. Αυτό το γεγονός αλλάζει τελείως την εσφαλμένη εικόνα που δίδεται με την ως άνω περιοριστική αναφορά στην προσβαλλόμενη απόφαση, χωρίς εν πάση περιπτώσει να γίνεται δεκτή η θέση ότι επειδή ο ένας μόνο γιος του αιτητή αναγνωρισμένα βαπτίσθηκε Χριστιανός ενώ ο μικρότερος ακόμα, είναι αυτό στοιχείο που επισκιάζει τη γνησιότητα της πίστης του ίδιου του αιτητή, ή ότι οι εξηγήσεις που έδωσε ως προς τούτο ο αιτητής δεν ήσαν ικανοποιητικές.

 

Επαναλαμβάνεται εδώ ότι τα πιο πάνω σημεία ήσαν εκείνα τα οποία υιοθετήθηκαν από τους καθ΄ων η αίτηση ως σημεία αναξιοπιστίας του αιτητή, τα οποία έπλητταν σοβαρά την αξιοπιστία του στον πυρήνα του αιτήματός του και λόγω των οποίων οι ισχυρισμοί του κρίθηκαν ανυπόστατοι και ανατραπέντες λόγω των πιο πάνω.

 

Συνοψίζοντας όμως, υπό το φως των όσων έχω αναφέρει πιο πάνω, φαίνεται ότι κανένας από τους λόγους για τους οποίους είχε πληγεί η αξιοπιστία του αιτητή σύμφωνα με την αρμόδια Λειτουργό και την Αναθεωρητική Αρχή, δεν ευσταθεί. Όλοι οι λόγοι ένας προς ένα, είτε ελέγχονται ως βασιζόμενοι σε ανακριβή ή ελλιπή στοιχεία,  ή είναι αποτέλεσμα πεπλανημένης αξιοποίησης ή ερμηνείας δεδομένων.

 

Το συμπέρασμα και η κατάληξη δεν μπορεί να είναι άλλα παρά ότι έχει εμφιλοχωρήσει πλάνη περί τα πράγματα και έλλειψη ορθής και δέουσας έρευνας.

 

Σαν κατακλείδα, θα παρατηρήσω τα εξής: Από τη μια είναι ορθό όπως αιτήματα για αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα, ιδιαίτερα για λόγους προσηλυτισμού σε μια θρησκεία άκρως αντιρρήσιμη στη χώρα του αιτούντα, προσεγγίζονται με ιδιαίτερη προσοχή, ακόμα και καχυποψία. Όμως ενώ η προσπάθεια θα πρέπει πάντα να είναι η ενδελεχής και δίκαιη διερεύνηση κάθε σχετικού στοιχείου που παρέχεται ή που δυνατόν εύλογα να εξασφαλισθεί, δεν θα πρέπει η καχυποψία να μεταφράζεται σε βεβαιότητα ανειλικρίνειας, αν δεν συντρέχουν προς τούτο καλοί και ισχυροί λόγοι, όχι απλές αμφιβολίες που τυχόν προέρχονται από φαινομενικές μικροαντιφάσεις σε μια συνέντευξη.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση αναπόφευκτα ακυρώνεται με €1.200 συν ΦΠΑ έξοδα υπέρ του αιτητή.

 

 

   Κληρίδης,

Δ.

 

/ΧΤΘ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο