|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1466/2008)
6 Νοεμβρίου, 2009
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΕΟΠΤΟΛΕΜΟΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
____________________
Ο Αιτητής παρουσιάζεται προσωπικά.
Μ. Κυπριανού (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Ο αιτητής, ο οποίος ετοίμασε την προσφυγή του και εμφανίστηκε ενώπιον του δικαστηρίου χωρίς τη βοήθεια δικηγόρου, ζητά όπως το δικαστήριο αποδώσει δικαιοσύνη, σ΄ αυτόν. Αναφέρει στην αίτηση του συγκεκριμένα ότι «το Γραφείο Ευημερίας Λεμεσού καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και παράνομα ζητά από εμένα €33.123.74 υπερπληρωμή. Εγώ προσωπικά δεν πήρα κανένα επίδομα αλλά το έπαιρνε η εν διαστάση σύζυγος μου».
Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η αίτηση περιλαμβάνουν και τα εξής: Η προαναφερόμενη υπερπληρωμή αφορά στη χρονολογική περίοδο 1996-2003 και συνιστά επίδομα που κατ΄ ισχυρισμό έπαιρνε η γυναίκα του αιτητή. Ο αιτητής επίσης ισχυρίζεται ότι από τις αρχές του 1999 μέχρι το τέλος του 2001 ήταν σε διάσταση με τη σύζυγο του και επομένως εκείνη δικαιούτο στο επίδομα. «Η υπερπληρωμή μπορούσε να θεωρηθεί για τα 2 πρώτα και 2 τελευταία χρόνια».
Συνημμένη στην αίτηση του αιτητή είναι μια βεβαίωση του Επαρχιακού Γραφείου Ευημερίας, προφανώς της Λεμεσού, και υπογραμμένη από κάποια κα. Αρτέμιδα Αϊπαυλίτη, η οποία αναφέρει τα εξής: «Με την παρούσα σας ενημερώνω ότι το ποσό της υπερπληρωμής η οποία έχει υπολογιστεί στις 20/08/2008 και οφείλει ο κος Νεοπτόλεμος Βαρθολομαίου με αριθμό ταυτότητος 707059 να εξοφλήση ανέρχεται στο ποσόν των €33123,74.» Επίσης στο φάκελο του δικαστηρίου υπάρχει αντίγραφο επιστολής του Επαρχιακού Γραφείου Ευημερίας Λεμεσού, προς τον αιτητή, ημερ. 17.5.2004, στην οποίαν αναγράφεται ότι έχει δημιουργηθεί υπερπληρωμή ύψους £20.375,65 για την περίοδο από 6/1996 μέχρι 4/2003, κατά την οποία παρείχετο δημόσιο βοήθημα, στον αιτητή, χωρίς να το δικαιούται.
Κρίνω ότι η προσβαλλόμενη, με την προσφυγή, απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση είναι εκείνη που περιλαμβάνεται στη βεβαίωση ημερ. 20.8.08, σύμφωνα με την οποία ο αιτητής οφείλει το ποσό των €33,123.74 ως «ποσό της υπερπλήρωσης» και ενόψει του ότι ο αιτητής εμφανίζεται χωρίς τη βοήθεια δικηγόρου δεν θα θεωρήσω ότι η προσφυγή του είναι άνευ αντικειμένου, εφόσον κάτι τέτοιο δεν ισχυρίζονται ούτε και οι καθ΄ ων η αίτηση.
Στην ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση αναγράφεται, μεταξύ άλλων, ότι ο αιτητής και η κα. Στέλλα Αρέστη τέλεσαν γάμο στις 15.9.96 και απέκτησαν δύο παιδιά. Η κα. Αρέστη σε ηλικία 10-11 χρόνων υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο και εξαιτίας όγκου στον εγκέφαλο έχει σοβαρό πρόβλημα όρασης και της παρέχεται δημόσιο βοήθημα ως και ειδικά ωφελήματα αναπήρου από 1.10.95. Από 1.7.96 συμπεριλήφθηκε και ο αιτητής στο δημόσιο βοήθημα αφού οι δύο είχαν αρραβωνιαστεί και διέμεναν μαζί. Είναι ισχυρισμός των καθ΄ ων η αίτηση ότι, για σκοπούς υπολογισμού του δημοσίου βοηθήματος, ο αιτητής προσκόμισε βεβαίωση με μηνιαίες απολαβές χαμηλότερες από τις πραγματικές και ότι στη συνέχεια οι καθ΄ ων η αίτηση πληροφορήθηκαν ότι αυτός από 4.12.96 εργαζόταν με υψηλότερες απολαβές. Επιπρόσθετα η σύζυγος του αιτητή είχε αναφέρει ότι από τον Ιανουάριο του 2000 εγκαταλείφθηκε από το σύζυγο της ενώ στη συνέχεια παραδέχθηκε ότι συζούσε με το σύζυγο της ο οποίος ήταν και ο πατέρας του παιδιού που γέννησε. Ενόψει των προαναφερόμενων ψευδών παραστάσεων του αιτητή και της συζύγου του, για μεγάλο χρονικό διάστημα, το επίδομα που ελάμβανε η σύζυγος του ήταν μεγαλύτερο από το προβλεπόμενο, με αποτέλεσμα να υπάρχει υπερπληρωμή ύψους Λ.Κ.20,375.65 που δημιουργήθηκε από τον 6/1996 μέχρι τον 4/2003. Γίνεται παραδεκτό από τους καθ΄ ων η αίτηση ότι η επιταγή εκδιδόταν στο όνομα της κας Αρέστη. Τον Ιούλιο του 2003 η περίπτωση αναθεωρήθηκε, με τα νέα οικονομικά δεδομένα της οικογένειας και με λήπτη τον αρχηγό της οικογένειας, δηλαδή τον αιτητή.
Είναι προφανές, από τα όσα αναγράφονται στην ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση, ότι κατά την περίοδο 6/1996-4/2003, κατά την οποία δημιουργήθηκε η κατ΄ ισχυρισμό υπερπληρωμή, το δημόσιο βοήθημα δινόταν στη σύζυγο του αιτητή και όχι στον ίδιο τον αιτητή. Ο ίδιος ο αιτητής, σύμφωνα με τους καθ΄ ων η αίτηση (παράγραφος 17 της ένστασης) «επωφελείτο το επίδομα που λάμβανε η σύζυγος του, αφού συνέχιζαν να διαμένουν μαζί και δεν είχαν χωρίσει. Η επιταγή εκδιδόταν στο όνομα της κας Αρέστη λόγω του ότι δήλωνε ψευδώς ότι βρίσκεται σε διάσταση με το σύζυγο της».
Ενόψει των προαναφερομένων θεωρώ ότι εσφαλμένα και πεπλανημένα οι καθ΄ ων η αίτηση θεωρούν τον ίδιο τον αιτητή ως οφείλοντα το προαναφερόμενο ποσό της κατ΄ ισχυρισμό υπερπληρωμής, εφόσον, κατά του ουσιώδη χρόνο, δεν ήταν ο αιτητής ο δικαιούχος του δημοσίου ωφελήματος αλλά η σύζυγος του Στέλλα Αρέστη και ο αιτητής μπορεί να λεχθεί ότι επωφελείτο μόνον, εμμέσως, από το προαναφερόμενο βοήθημα όταν συζούσε με τη σύζυγο του. Ενόψει αυτής της διαπίστωσης δεν θεωρώ σκόπιμο να προβώ σε περαιτέρω εξέταση του ζητήματος του κατά πόσον ορθά ή λανθασμένα υπολογίστηκε η κατ΄ ισχυρισμόν υπερπληρωμή και κατά πόσον έγινε δέουσα έρευνα ή δόθηκε επαρκής αιτιολογία για την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση σε σχέση με την υπερπληρωμή.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ την προσβαλλόμενη απόφαση ως απόφαση που λήφθηκε με πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο και ως εκ τούτου ως υποκείμενη σε ακύρωση. Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Έξοδα €400 υπέρ του αιτητή.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
/ΕΑΠ. Δ.