|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 99/2008)
8 Οκτωβρίου 2009
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΡΣΗΣ ΠΑΡΙΣΙΝΟΥ ΚΟΥΡΕΑ,
Αιτήτριας,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
Χρ. Κληρίδης, για την Αιτήτρια.
Λ. Λάμπρου-Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: H Αιτήτρια, ενώ ήταν καθηγήτρια Μέσης Παιδείας στα Αγγλικά, τοποθετήθηκε το σχολικό έτος 2005-2006 στη Β΄ Τεχνική Σχολή Λευκωσίας για 24 περιόδους. Την 1.9.2005 που άρχιζε το σχολικό έτος δεν παρουσιάστηκε στο σχολείο, ούτε προσκόμισε οποιοδήποτε δικαιολογητικό. Απουσίασε από το σχολείο όλο το σχολικό έτος, όπως προέκυψε λόγω της διαφωνίας της για την τοποθέτηση της στο εν λόγω σχολείο το οποίο, ως Τεχνική Σχολή, θεωρούσε προβληματικό. Διατυπώθηκε εναντίον της κατηγορητήριο για διάπραξη του πειθαρχικού αδικήματος της απουσίας χωρίς άδεια της αρμόδιας αρχής από τα καθήκοντά της, δυνάμει του άρθρου 50 των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων. Η Αιτήτρια δεν παρεδέχθη την κατηγορία και διεξήχθη ακρόαση ενώπιον της Ε.Ε.Υ. Κατά την ακρόαση η Αιτήτρια ήταν παρούσα και εκπροσωπείτο από δικηγόρο, ακούσθηκε δε η ερευνώσα λειτουργός. Σε κάποιο προχωρημένο στάδιο κατά την αντεξέτασή της, η Αιτήτρια παρενέβαινε και μεταφέρω από τα πρακτικά τα λεχθέντα:
«Δράκος
Και επίσης σας παρουσίασε τεκμήριο το Φιλελεύθερο, πρέπει να το έχετε στο φάκελο σας, που δείχνει ότι όλοι οι καθηγητές αγγλικών που έχουν μετακινηθεί επήγαν σε κανονικά σχολεία εκτός η ίδια έμεινε στην Τεχνική Σχολή πάλι.
Μαυροκορδάτος
Δεν σημαίνει ότι δεν είναι κανονικό σχολείο.
Δράκος
Όχι, λέω .
Κουρέα
Δεν είναι. Σε διαβεβαιώ ότι δεν είναι. Επήγες ποτέ σου σε Τεχνική Σχολή;
Πρόεδρος
Εγώ δεν δέχομαι πρώτα-πρώτα να διαχωρίζονται τα σχολεία σε κανονικό σχολείο, το άλλο είναι προβληματικό σχολείο.
Κουρέα
Το ίδιο ακριβώς μου είπε και ο κος Μάτσης.
Πρόεδρος
Αυτό δεν το δέχομαι.
Κουρέα
Έχετε το ίδιο στυλ.
Πρόεδρος
Σας παρακαλώ πολύ. Σας παρακαλώ εγώ σέβομαί σας.
Κουρέα
Εγώ δεν σας σέβομαι. Συγγνώμη.
Δράκος
Γιατί;
Κουρέα
Επειδή κάποιος το έβαλε δαμαί, σωστά; Το ΑΚΕΛ.
Μαυροκορδάτος
Τι σχέση έχει τούτο;
Θρασυβούλου
Άμα έχετε αυτή τη συμπεριφορά .
Πρόεδρος
Είναι ασέβεια δικαστηρίου.
Δράκος
Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε. Όταν κάμνουμε δίκη δεν μιλάς έτσι. Να απολογηθείς να συνεχίσουμε.
Κουρέα
Εντάξει. Απολογούμαι.
Πρόεδρος
Δεν δέχομαι την απολογία σας. Με αυτόν τον τρόπο δεν μπορεί να διεξαχθεί εδώ δίκη.
Δράκος
Εντάξει κύριε Πρόεδρε, υπό τις περιστάσεις να ζητήσω άδεια να αποσυρθώ εγώ.
Πρόεδρος
Δίνεται άδεια. Λύεται η συνεδρίαση.»
Στη συνέχεια η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε όπως ο Πρόεδρος, εν όψει των εν λόγω συμβάντων, εξαιρεθεί από τη συνέχιση της εκδίκασης της υπόθεσης «προς το σκοπό τήρησης της αρχής της αμεροληψίας». Η ακρόαση συνεχίσθηκε και ολοκληρώθηκε με τη μαρτυρία της Διευθύντριας της Β΄ Τεχνικής, η Αιτήτρια όμως, αν και ειδοποιήθηκε, δεν προσήλθε ούτε εκπροσωπήθηκε από δικηγόρο.
Η Ε.Ε.Υ. εξέδωσε καταδικαστική απόφαση αναφέροντας τα ακόλουθα:
«Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας εξέτασε με τη δέουσα σοβαρότητα και προσοχή όλα τα γεγονότα της υπόθεσης, καθώς και όσα ανέφερε ο δικηγόρος της καθ΄ης η δίωξη κατά την ακροαματική διαδικασία, αλλά έλαβε υπόψη και την όλη απρεπή συμπεριφορά της έναντι της Επιτροπής.
Η καθ΄ης η δίωξη, επιδεικνύοντας μια τάση υπεροψίας και περιφρόνησης προς τους θεσμούς και τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού δεν παρουσιάστηκε καθόλου στην εργασία της και δεν υπέβαλε οιανδήποτε νόμιμη, λογική δικαιολογία για την απουσία της από το καθήκον. Απεναντίας υπέβαλε διάφορες ανυπόστατες δικαιολογίες, όπως ότι η τοποθέτησή της ήταν δυσμενής και είχε σκοπό τον εξαναγκασμό προς παραίτησή της. Αν όλοι οι εκπαιδευτικοί ακολουθούσαν το παράδειγμα της κας Κουρέα, τότε στην εκπαίδευση θα επικρατούσε χάος και αναρχία.
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας θεωρεί ότι οι εκπαιδευτικοί λειτουργοί θα πρέπει να σέβονται και να πειθαρχούν στις αποφάσεις των αρμοδίων και να υποβάλλουν τα αιτήματά τους μέσω των θεσμοθετημένων διαδικασιών και αν δεν ικανοποιηθούν, τότε να προσφύγουν στο αρμόδιο δικαστήριο για διάγνωση του δικαίου των αιτημάτων τους δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος. Αντ΄αυτού, η καθ΄ης η δίωξη επέλεξε το μονόδρομο της αντιδικίας και της προσωπικής δικαίωσης. Η Επιτροπή θα ανέμενε πιο υπεύθυνη συμπεριφορά εκ μέρους της, καθότι οποιαδήποτε επιεικής αντιμετώπιση τέτοιας απαράδεκτης συμπεριφοράς θα αποτελούσε ένα κάκιστο παράδειγμα για τους εκπαιδευτικούς στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία.
Λήφθηκε υπόψη η γνωστή νομική αρχή ότι η ποινή πρέπει να αρμόζει τόσο στα γεγονότα όσο και στις προσωπικές συνθήκες της καθ΄ης η δίωξη.
Περαιτέρω, η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τη φύση του αδικήματος για το οποίο βρέθηκε ένοχη η καθ΄ης η δίωξη, επιβάλλει σ΄αυτήν την ποινή της απόλυσης από σήμερα, βάση του άρθρου 69(1) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων.»
Κατά της απόφασης αυτής στρέφεται η προσφυγή. Μία από τις εισηγήσεις της Αιτήτριας ως προς την κανονικότητα της διαδικασίας είναι ότι κακώς ο Πρόεδρος εξαιρέθη της περαιτέρω ακρόασης ως εκ του διαπληκτισμού του με την Αιτήτρια. Η Δημοκρατία υποστηρίζει το αντίθετο, εισηγούμενη ότι ο Πρόεδρος όφειλε να εξαιρεθεί βάσει των διατάξεων του άρθρου 42 του Ν. 158(Ι)/1999 προφανώς ως πρόσωπο που «βρίσκεται σε οξεία έχθρα με το άτομο που αφορά η εξεταζόμενη υπόθεση».
Η αντίληψη της Δημοκρατίας συνιστά παρερμηνεία του άρθρου 42. Η οξεία έχθρα στην οποία αναφέρεται το άρθρο 42(2) στα πλαίσια των εχεγγύων της αμερόληπτης κρίσης ουδεμία σχέση μπορεί να έχει με τον όποιο διαπληκτισμό υπήρξε μεταξύ της Αιτήτριας και του Προέδρου. Μπορεί η συμπεριφορά της Αιτήτριας να μην ήταν αρμόζουσα, σε σημείο μάλιστα που προκάλεσε την αντίδραση όχι μόνο του Προέδρου αλλά και δύο άλλων μελών, όπως και την παρέμβαση του ιδίου του συνηγόρου της ο οποίος μάλιστα την κάλεσε να απολογηθεί, και μπορεί η αντίδραση του Προέδρου, αφού απολογήθηκε η Αιτήτρια, να ήταν υπερβολική και εξωθεσμική, αυτά όμως δεν τεκμηριώνουν οξεία έχθρα για σκοπούς του άρθρου 42(2) ή αναιρούν γενικότερα τα εχέγγυα της αμεροληψίας της Ε.Ε.Υ., περιλαμβανομένου του Προέδρου, ως θεσμικού οργάνου, και δη του μόνου αρμοδίου στην περίπτωση ώστε να συντρέχουν και οι επιφυλάξεις του άρθρου 42(3).
Υπάρχει όμως και άλλος λόγος για τον οποίο η εξαίρεση του Προέδρου οδήγησε σε αντικανονικότητα. Ο Πρόεδρος, αν και εξαιρέθηκε και δεν συμμετείχε περαιτέρω στην ακρόαση, εν τούτοις υπέγραψε ο ίδιος (και μόνος) την απόφαση. Αν όμως νομίμως είχε εξαιρεθεί δεν μπορούσε να υπέγραφε την απόφαση, όπως ασφαλώς δεν μπορούσε να την υπέγραφε αν κακώς είχε εξαιρεθεί εφ΄όσον δεν συμμετείχε στην περαιτέρω ακρόαση.
Δεν αρμόζει να εξετάσω άλλες εισηγήσεις. Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει €1000 έξοδα στην Αιτήτρια.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π