|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1214/2007,
1457/2009 και 1479/2009)
8 Οκτωβρίου 2009
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1214/2007)
ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΥΦΕΞΗ,
Αιτητή,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
(Υπόθεση Αρ. 1457/2007)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ,
Αιτητής
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
(Υπόθεση Αρ. 1479/2007)
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ ΚΩΣΤΑΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην 1214/2007.
Μ. Καλλιγέρου, για τον Αιτητή στην 1457/2007.
Χρ. Σιακαλλή για LicaLawPartnersOrphanides, για τον Αιτητή
στην 1479/2007.
Κ. Στιβαρού για Ιωαννίδης Δημητρίου, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Οι τρεις Αιτητές στις συνεκδικαζόμενες αυτές προσφυγές ήσαν μεταξύ των εννέα υποψηφίων που απετάθησαν, ανταποκρινόμενοι σε σχετική γνωστοποίηση, για τη θέση του Διευθυντή Λειτουργίας και Προσωπικού Διαχειριστή Συστήματος Μεταφοράς της Α.Η.Κ. (θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής). Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή για Θέματα Προσωπικου (Σ.Υ.Θ.Π.) επελήφθη αρχικώς του θέματος, συστήνοντας προς το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) της ΑΗΚ το Ενδιαφερόμενο Μέρος (Ε.Μ.), τον οποίο και είχε συστήσει ενώπιον της ο αναπληρών το Γενικό Διευθυντή κ. Πετούσης.
Ενώπιον του Δ.Σ., ο κ. Πετούσης υιοθέτησε τη σύσταση που είχε κάνει ενώπιον της Σ.Υ.Θ.Π., συστήνοντας και πάλι το Ε.Μ., τον οποίο και επέλεξε το Δ.Σ.
Είναι εισήγηση του Αιτητή κ. Τουφεξή στην προσφυγή 1214/2007 ότι η απόφαση πάσχει καθ΄όσον δεν υπάρχουν πλήρη και άρτια πρακτικά της Σ.Υ.Θ.Π. Δεν με βρίσκει σύμφωνο η εισήγηση. Τα πρακτικά της Σ.Υ.Θ.Π. περιέχουν όλα όσα είναι αναγκαία για σκοπούς δικαστικού ελέγχου.
Ο Αιτητής κ. Θεοκλήτου στην προσφυγή 1457/2007 εισηγείται ότι αναρμοδίως εδόθη η σύσταση από τον κ. Πετούση. Προς κατανόηση της εισήγησης είναι απαραίτητη η έκθεση του υποβάθρου της. Ο Γενικός Διευθυντής της Α.Η.Κ. ήταν με προαφυπηρετική άδεια από την 8.6.2007. Το Δ.Σ. της Α.Η.Κ., σε προηγηθείσα συνεδρία του της 29.5.2007, επί τη προοπτική της προαφυπηρετικής άδειας απεφάσισε όπως μη προβεί σε αναπληρωματικό διορισμό αφού αυτός θα απαιτούσε την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου και, αντί τούτου, η αναπλήρωση του Γενικού Διευθυντή γίνεται, κατά τη διάρκεια της προαφυπηρετικής άδειας μέχρι την 1.9.1997, από τους έξι Εκτελεστικούς Διευθυντές της Α.Η.Κ. εκ περιτροπής κατά δεκαπενθήμερο. Κατά τη συνεδρία της Σ.Υ.Θ.Π. καθήκοντα Εκτελεστικού Διευθυντή εκτελούσε, σύμφωνα με το πρόγραμμα που καθόρισε το Δ.Σ., ο κ. Πετούσης. Αυτός έκανε λοιπόν τη σύσταση ενώπιον της Σ.Υ.Θ.Π. αλλά και στη συνέχεια ενώπιον του Δ.Σ. Ο κ. Θεοκλήτου εισηγείται ότι το Δ.Σ. δεν μπορούσε νομίμως να διορίσει Αναπληρωτή Γενικό Διευθυντή χωρίς την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου (άρθρο 6(1)(α) του Ν. 35(Ι)/2005), ώστε η σύσταση να εδόθη αναρμοδίως.
Η εισήγηση κρίνεται ορθή. Το Δ.Σ. ήταν ενήμερο της ανάγκης έγκρισης του Υπουργικού Συμβουλίου για το διορισμό αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή, και ήταν για αυτό το λόγο που επεδίωξε να παρακάμψει τη διαδικασία εκείνη αποφασίζοντας, αντί τέτοιου διορισμού, την «αναπλήρωση» του Γενικού Διευθυντή εκ περιτροπής ανά δεκαπενθήμερο. Αυτό όχι μόνο συνιστούσε κεκαλυμμένη αποφυγή της νομοθετικής ανάγκης και διαδικασίας αλλά και καθιστούσε παράνομη την απόφασή του για «αναπλήρωση» του Γενικού Διευθυντή με τον τρόπο που προνόησε εφ΄όσον δεν υπήρχε έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου. Δεδομένου του άρθρου 42(1) του Ν. 1/90 και του Κανονισμού 10(2) της Κ.Δ.Π. 98/91 (που εφαρμόζονται δυνάμει του Κανονισμού 65 των Κανονισμών της Α.Η.Κ. - Κ.Δ.Π. 291/86), που ρυθμίζουν τα του αναπληρωματικού διορισμού, μόνο αναπληρωματικός διορισμός με την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου μπορούσε να γίνει από την Α.Η.Κ. Δεν μπορώ να δεχθώ την εισήγηση της Α.Η.Κ. ότι υπάρχει διάκριση μεταξύ «αναπληρωματικού διορισμού», για τον οποίο απαιτείται η έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου, και πρόνοιας για «αναπλήρωση», για την οποία δεν απαιτείται τέτοια έγκριση. Για θεσμό «αναπλήρωσης» διάφορο του αναπληρωματικού διορισμού δεν υπάρχει εξ άλλου νομική ρύθμιση. Ούτε ευσταθεί το επιχείρημα της Α.Η.Κ. ότι, εφ΄όσον κάθε περίοδος αναπλήρωσης που προνόησε ήταν μικρότερη των 21 ημερών που αναφέρονται στον Κανονισμό 10(2), δεν υπήρχε θέμα αναπληρωματικού διορισμού. Η συνολική περίοδος της προαφυπηρετικής άδειας του Γενικού Διευθυντή ήταν σχεδόν τρεις μήνες, και η Α.Η.Κ. δεν μπορούσε εντέχνως να αποφύγει τη διαδικασία αναπληρωματικού διορισμού εφευρίσκοντας τον τεμαχισμό της περιόδου εκείνης, που υπερέβαινε τις 21 ημέρες, σε έξι δεκαπενθήμερες περιόδους με εκ περιτροπής «αναπλήρωση».
Όπως περαιτέρω εισηγείται ο κ. Θεοκλήτου, και αν ακόμα ήταν νόμιμη η απόφαση της Α.Η.Κ. για αναπλήρωση, η σύσταση ενώπιον του Δ.Σ. ήταν παράνομη. Ο κ. Πετούσης έδωσε σύσταση ενώπιον της Σ.Υ.Θ.Π. ως ο εκ περιτροπής αναπληρών την ημέρα εκείνη. Την ημέρα όμως που συνεδρίαζε το Δ.Σ. (2.8.2007) ο κ. Πετούσης δεν ήταν πλέον αναπληρών αφού, σύμφωνα με την απόφαση της Α.Η.Κ., αναπληρών τότε ήταν άλλος Εκτελεστικός Διευθυντής (ο κ. Αβρααμίδης). Με τους ίδιους τους όρους της δικής του απόφασης λοιπόν, το Δ.Σ. δεν μπορούσε νομίμως να πάρει σύσταση από τον κ. Πετούση ως αναπληρούντα το Γενικό Διευθυντή.
Δεν θα υπεισέλθω στους άλλους λόγους ακύρωσης για τους οποίους γίνονται εισηγήσεις.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Α.Η.Κ. θα καταβάλει €1000 έξοδα στον Αιτητή. Εφ΄όσον η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, οι άλλες δύο προσφυγές καθίστανται ως εκ τούτου άνευ αντικειμένου και απορρίπτονται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π