|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 994/2007]
7 Σεπτεμβρίου, 2009
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CYPOIL TRADING LIMITED
Αιτητές
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Ι. Νικολάου για τους αιτητές.
Μ. Σπηλιωτοπούλου για τους καθ' ων η αίτηση.
Α.Σ. Αγγελίδης για τους ενδιαφερόμενους.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η εταιρεία Μίκης Γ. Νατάρ & Yιoí Λτδ (οι ενδιαφερόμενοι) υπέβαλαν προς την Αρχή Αδειών αίτηση για άδεια μεταφορέα Γ, για ένα βυτιοφόρο φορτηγό όχημα μεταφοράς πετρελαιοειδών, με μικτό βάρος 24.390 κιλών, προς εξυπηρέτηση των αναγκών τους ως πωλητών πετρελαιοειδών.
Το θέμα των μεταφορέων Γ ρυθμίζεται ειδικά από το άρθρο 16Α του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν. 9/82 όπως τροποποιήθηκε). Η άδεια για μεταφορέα Γ εκδίδεται σε σχέση με «ειδικά διασκευασμένο όχημα», που ορίζεται (§ 9) ως «φορτηγό μηχανοκίνητο όχημα, συμπεριλαμβανομένου και συνδυασμού οχημάτων, με μικτό βάρος ίσο ή μεγαλύτερο των 20.000 κιλών, το οποίο έχει κατασκευαστεί ή διασκευαστεί κατά τέτοιο τρόπο ώστε να χρησιμοποιείται για τη μεταφορά συγκεκριμένου είδους φορτίου και μόνο αυτού». Τίθενται, όμως, και άλλες προϋποθέσεις. Η Αρχή Αδειών πρέπει να «ικανοποιηθεί ότι η χρήση τέτοιων οχημάτων είναι απαραίτητη για τις ανάγκες της επιχείρησης που διεξάγει ο αιτητής». Με την επιφύλαξη πως «η άδεια θα χορηγείται σε εξαιρετικές μόνο περιπτώσεις, αφού προηγουμένως ληφθεί υπόψη η δυνατότητα κατάλληλης εξυπηρέτησης από επιχειρήσεις που κατέχουν άδεια οδικού μεταφορέα εμπορευμάτων για εσωτερικές οδικές μεταφορές» (§ 1). Λαμβάνεται συναφώς υπόψη η έκταση και η φύση της επιχείρησης του αιτητή (§ 3) και η εξουσία ασκείται «κατά τρόπο που δε θα παραβλάπτει τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των επιχειρήσεων που κατέχουν άδεια οδικού μεταφορέα εμπορευμάτων για εσωτερικές οδικές μεταφορές με μίσθωση ή με αμοιβή» (§ 4). Επίσης λαμβάνονται υπόψη οι «εισηγήσεις των αυτοκινητιστικών οργανώσεων και οι παραστάσεις κάθε άμεσα ενδιαφερόμενου προσώπου» (§ 6).
Οι αιτητές στην παρούσα προσφυγή, υπέβαλαν ένσταση στην Αρχή Αδειών και εκπροσωπήθηκαν ενώπιόν της κατά τη σχετική συνεδρία. Ήταν ιδιοκτήτες αδειών μεταφορέα Α και θα παραβλάπτονταν τα συμφέροντά τους. Επίσης εκπροσωπήθηκαν διάφορες οργανώσεις και ήταν όλων αρνητική η τοποθέτηση, με αναφορά στα συμφέροντα άλλων επιχειρήσεων. Διατυπώθηκαν όμως και αμφισβητήσεις αναφορικά με το κατά πόσο το όχημα σε σχέση με το οποίο είχε ζητηθεί η άδεια ήταν ειδικά διασκευασμένο. Τελικά, αρνητική ήταν και η τοποθέτηση του εκπροσώπου του Τμήματος Οδικών Μεταφορών και ήταν ακριβώς τις δικές του εξηγήσεις που υιοθέτησε η Αρχή Αδειών. Απέρριψε, λοιπόν, η Αρχή Αδειών την αίτηση, με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Η αρχή Αδειών αφού έλαβε υπόψη την εισήγηση του Τμήματος, όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και τα όσα αναφέρονται στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης καθώς επίσης και τα όσα δήλωσε ο εκπρόσωπος της αιτήτριας εταιρείας και οι εκπρόσωποι των αυτοκινητιστικών οργανώσεων αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης καθότι το όχημα είναι άνω των 20.000 κιλών και οι μεταφορές που ζητά να καλύψει από τις αποθήκες της στους πελάτες της μπορούν να γίνουν με μικρότερο όχημα. Σε ό,τι αφορά τις μεταφορές από τις εγκαταστάσεις των εταιρειών των πετρελαιοειδών από την Λάρνακα αυτές μπορούν να εξυπηρετηθούν από τους αδειούχους Μεταφορείς «Α» της κατηγορίας αυτής».
Οι ενδιαφερόμενοι άσκησαν ιεραρχική προσφυγή με γενικούς ισχυρισμούς για πλάνη περί το Νόμο και τα πράγματα, για ελλιπή αιτιολογία και για δυσμενή διάκριση. Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, αφού άκουσε τα επιχειρήματα των ενδιαφερομένων, των αιτητών και του εκπροσώπου της ΠΕΕΑ, αποφάσισε την ακύρωση της απορριπτικής απόφασης της Αρχής Αδειών και την έκδοση της άδειας που ζητήθηκε. Με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Η Α.Α.Α. αφού εξέτασε εξ' επαρχής την αίτηση της προσφεύγουσας εταιρείας και αφού έλαβε υπόψη τους λόγους που υποστήριξε στην Ιεραρχική Προσφυγή, τα πρακτικά και την απόφαση της Αρχής Αδειών, το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, τα όσα ανέφερε ο εκπρόσωπος της ενιστάμενης εταιρείας CYPOIL TRADING LIMITED και ότι άλλο είχε κατατεθεί ενώπιον της κατά την εξέταση της προσφυγής και σύμφωνα με τα άρθρα 16Α(1)(3) και (9) του Νόμου 9/82: (α) έχει πεισθεί ότι το όχημα είναι ειδικά διασκευασμένο, (β) έχει ικανοποιηθεί ότι η χρήση του οχήματος είναι απαραίτητη για τις εργασίες και τις ανάγκες της προσφεύγουσας εταιρείας καθώς και το γεγονός ότι το συγκεκριμένο όχημα για το οποίο υποβλήθηκε η συγκεκριμένη προσφυγή θα έχει συγκεκριμένη και καθορισμένη χρήση στην προσφεύγουσα εταιρεία λόγω της φύσης των εργασιών της, καταλήγει ομόφωνα στο συμπέρασμα ότι η προσφεύγουσα εταιρεία πληροί τα κριτήρια που καθορίζει ο Νόμος για χορήγηση άδειας Μεταφορέα "Γ".».
Ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή και είναι ο κεντρικός ισχυρισμός των αιτητών πως η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν το αποτέλεσμα ελλιπούς έρευνας και αιτιολογίας. Οι καθ' ων η αίτηση και οι ενδιαφερόμενοι, και αυτοί με εκτεταμένη αναφορά στα πρακτικά των δυο διοικητικών οργάνων, προτείνουν το αντίθετο. Με την περαιτέρω εισήγηση των ενδιαφερομένων πως το κατά πόσο το όχημα ήταν ειδικά διασκευασμένο, είναι θέμα τεχνικό σε σχέση με το οποίο δεν δικαιολογείται παρέμβαση.
Εξέτασα τα δεδομένα και, σε συμφωνία προς τις εισηγήσεις των αιτητών, καταλήγω πως, πράγματι, στοιχειοθετούνται λόγοι ακυρότητας. Είναι ορθό, βεβαίως, πως το Ανώτατο Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται σε τεχνικά θέματα αλλά εδώ ελλείπει εντελώς ό,τι θα ήταν δυνατό να αποτελέσει την εξήγηση της κρίσης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών πως το όχημα ήταν ειδικά διασκευασμένο με την έννοια του Νόμου. Ό,τι υπάρχει επ' αυτού είναι οι αμφισβητήσεις που διατυπώθηκαν, χωρίς οτιδήποτε που θα ήταν δυνατό να θεωρηθεί ότι συνιστούν το πραγματικό υπόβαθρο. Συναφώς η δήλωση της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ότι «έχει πειστεί» δεν μπορεί να θεωρηθεί αρκετή αφού καθιστά αδύνατο τον αναθεωρητικό έλεγχο, όχι βεβαίως επί τεχνικού θέματος αλλά επί του υποβάθρου που οδήγησε σ' αυτή την κρίση.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, ελλείπει ο προσδιορισμός των δεδομένων και η εξήγηση αναφορικά με την κατάληξη της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών πως η άδεια ήταν απαραίτητη. Ιδίως όταν ειδικά επ' αυτού ήταν αρνητική η εισήγηση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, όπως την υιοθέτησε η Αρχή Αδειών. Μαζί με τα πιο πάνω διαπιστώνεται και απουσία αναφοράς σε οτιδήποτε που θα ήταν δυνατό να ταξινομηθεί ως εξαιρετική περίσταση, που συνιστά όρο για την έκδοση τέτοιας άδειας όπως και στην έκταση και φύση της επιχείρησης των ενδιαφερομένων αλλά και τον επηρεασμό αναλόγως, των καλώς νοούμενων συμφερόντων επιχειρήσεων, όπως οι αιτητές, που συνιστούν ρητές παραμέτρους άσκησης της σχετικής διακριτικής εξουσίας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.700 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Καμιά άλλη διαταγή για έξοδα.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.