ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση  Αρ.  1714/2007)

 

25 Σεπτεμβρίου, 2009

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 23, 25, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

L.S. LIMOUSINE SALES & SERVICES LIMITED,

Αιτητές,

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ ΚΑΙ/Ή

ΕΦΟΡΟΥ ΜΗΧΑΝΟΚΙΝΗΤΩΝ ΟΧΗΜΑΤΩΝ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

Α. Ευσταθίου (κα.), για  τους Αιτητές.

Γ. Χ΄΄ Χάννα (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.


Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:    Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν:

 

1.     Δήλωση και/ή διαταγή του δικαστηρίου ότι η παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να εγγράψουν και/ή η απόφαση τους να μην εγγράψουν, στο Μητρώο Μηχανοκινήτων Οχημάτων του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, τρία συγκεκριμένα οχήματα με αριθμούς κυκλοφορίας του Ηνωμένου Βασιλείου τα οποία, κατόπιν υπόδειξης των καθ΄ ων η αίτηση παρουσιάστηκαν για επιθεώρηση και επιθεωρήθηκαν την 20.8.2007, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.

2.    Δήλωση και/ή διαταγή του δικαστηρίου ότι η παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να εκδώσουν  μόνιμη και/ή προσωρινή άδεια κυκλοφορίας των προαναφερομένων οχημάτων και/ή η απόφαση τους, που κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 7.11.2007, να μην εκδώσουν άδεια οδικής χρήσεως και/ή κυκλοφορίας και/ή χρησιμοποίησης των προαναφερομένων οχημάτων, για μεταφορά επιβατών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος, και κάθε τι το παραληφθέν θα έπρεπε να μη είχε λάβει χώραν. 

 

Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο του Εφόρου Εταιρειών με κύριο σκοπό σύστασης της εταιρείας τους την παροχή υπηρεσιών ενοικίασης πολυτελών οχημάτων τύπου λιμουζίνας.   Επίσης από το Συμβούλιο Οδικών Μεταφορών του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων εκδόθηκε, προς όφελος των αιτητών και υπό κάποιους όρους, άδεια άσκησης του επαγγέλματος του Οδικού Μεταφορέα για εσωτερικές οδικές μεταφορές.  Οι αιτητές παρουσίασαν τα προαναφερόμενα οχήματα τους προς επιθεώρηση, με σκοπό την εγγραφή, στις 21.12.06, μετά που είχαν πληροφορηθεί, από τις 6.10.06, ότι δεν υφίστατο οποιοδήποτε νομικό πλαίσιο που να διέπει τον τύπο των επιδίκων οχημάτων.  Μετά από επιστολή των δικηγόρων των αιτητών προς το Τμήμα Οδικών Μεταφορών ημερ. 13.7.07, οι αιτητές, στις 26.7.07, απευθύνθηκαν με επιστολή τους προς τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ζητούσαν διευθέτηση του όλου θέματος.  Μετά από ειδοποίηση που πήραν οι αιτητές παρουσίασαν και πάλι τα οχήματα τους προς επιθεώρηση στις 20.8.07.   Στις 7.11.07 με επιστολή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων προς τους αιτητές αυτοί πληροφορήθηκαν την απόρριψη των αιτημάτων τους, για εγγραφή και έκδοση κυκλοφορίας για τα προαναφερόμενα οχήματα, για το λόγο ότι υπήρχε κενό στη νομοθεσία.

 

Είναι θέση των αιτητών ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση αυτοί στερήθηκαν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους τα οποία κατοχυρώνονται από τα άρθρα 23 και 25 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας για ελεύθερη άσκηση επαγγέλματος και απόλαυση της περιουσίας τους αντίστοιχα καθώς επίσης και του ανθρωπίνου δικαιώματος που προστατεύεται από το άρθρο 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.  Στερήθηκαν επίσης και των δικαιωμάτων τους που απορρέουν από το άρθρο 35 του Συντάγματος.  Είναι ακόμα θέση των αιτητών ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζονται δικαιώματά τους τα οποία απορρέουν από την ενοποιημένη συνθήκη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και συγκεκριμένα από τα άρθρα 3 (γ), (στ) και (ζ), 28 και 30. 

 

Οι καθ΄  ων η αίτηση ήγειραν δύο προδικαστικές ενστάσεις:

 

(α)   Ότι δεν στοιχειοθετείται οποιαδήποτε παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να εκτελέσουν οποιαδήποτε πράξη νομικά οφειλόμενη, και

 

(β)  Ότι δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη, εφόσον η προσβαλλόμενη απόφαση είναι απλά επιβεβαιωτική προηγούμενης απόφασης ημερ. 24.7.07 η οποία λήφθηκε στην παρουσία εκπροσώπων των αιτητών. 

 

Επί της ουσίας, οι καθ΄ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι οι θέσεις των αιτητών δεν τεκμηριώνονται και ότι στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης, της εμπιστοσύνης του πολίτη προς τη διοίκηση και της αρχής της αναλογικότητας, όπως λέγουν οι αιτητές.  Επιπρόσθετα οι καθ΄ ων η αίτηση λέγουν ότι δεν τεκμηριώνεται ούτε και οποιαδήποτε καταστρατήγηση των προαναφερόμενων άρθρων του Συντάγματος αλλά ούτε και παράβαση, εκ μέρους των καθ΄ ων η αίτηση, οποιασδήποτε συγκεκριμένης και άμεσα ισχύουσας διάταξης της Σύμβασης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.  Κατά τους καθ΄  ων η αίτηση το ζήτημα της θέσπισης νομοθεσίας για κάλυψη κάποιας υπηρεσίας είναι ζήτημα που εμπίπτει στα κυριαρχικά δικαιώματα της Πολιτείας, η οποία έχει απεριόριστη διακριτική εξουσία στο ζήτημα αυτό.

 

Αναφορικά με τα άλλα ζητήματα που εγείρονται από τους αιτητές, οι καθ΄ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι οι αιτητές δεν παραπλανήθηκαν με οποιοδήποτε τρόπο από τους καθ΄ ων η αίτηση, ότι η εγγραφή της εταιρείας των αιτητών και η έκδοση σ΄ αυτήν άδειας οδικού μεταφορέα δεν δημιούργησε στους αιτητές οποιαδήποτε εύλογη ελπίδα αναμονής ότι θα εκδιδόταν τελικά και η ζητηθείσα άδεια εγγραφής, κυκλοφορίας και χρήσης των προαναφερόμενων οχημάτων τους και τούτο διότι η προαναφερόμενη άδεια οδικού μεταφορέα εκδόθηκε υπό τον ρητόν όρο ότι θα εκδίδονταν και οι απαραίτητες άδειες για την εγγραφή και νόμιμη κυκλοφορία των οχημάτων. 

 

Εξέτασα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως των θέσεων που προέβαλαν οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο πλευρών.  Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι θέσεις των αιτητών δεν μπορούν να γίνουν δεκτές για τους εξής βασικούς λόγους, έστω και αν οι προδικαστικές ενστάσεις των καθ΄  ων η αίτηση απορριφθούν:

 

1.      Είναι ορθό ότι κατά την έκδοση άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του οδικού μεταφορέα για εσωτερικές οδικές μεταφορές, στους αιτητές, το Τμήμα Οδικών Μεταφορών έθεσε ρητά ως όρο ότι η άδεια εκείνη δεν νομιμοποιούσε τους αιτητές στην πραγματοποίηση μεταφορών εκτός αν προηγουμένως τα προαναφερόμενα οχήματά τους καθίσταντο αδειούχα για σκοπούς οδικών μεταφορών.   Είναι ακόμα ορθό ότι οι αιτητές κλήθηκαν να παρουσιάσουν τα προαναφερόμενα οχήματα τους για επιθεώρηση δύο φορές.  

 

Με όλες τις ενέργειες τους (εγγραφή της εταιρείας, έκδοση άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος του οδικού μεταφορέα, υπό όρον, και κλήση για παρουσίαση των προαναφερομένων οχημάτων για επιθεώρηση, δύο φορές)  δεν θεωρώ ότι οι καθ΄ ων η αίτηση παρείχαν στους αιτητές οποιαδήποτε υπόσχεση για ικανοποίηση των αιτημάτων τους ή οποιαδήποτε εύλογη βάση για προσμονή θετικής απάντησης στα αιτήματά τους.  Εκτιμώ, επομένως, πως δεν υπάρχει παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης, της εμπιστοσύνης του πολίτη προς τη διοίκηση και ακόμη της αναλογικότητας.  Ως προς το ζήτημα της αναλογικότητας δεν έχω  πειστεί ότι η ζημιά που θα υποστούν, οι αιτητές, από την αρνητική απάντηση των καθ΄ ων η αίτηση, θα είναι δυσανάλογα μεγάλη.

2.    Για το ζήτημα της κατ΄ ισχυρισμό παραβίασης των άρθρων 23, 25 και 35 του Συντάγματος και του άρθρου 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και πάλι δεν συμφωνώ με τους αιτητές.  Το άρθρο 23 του Συντάγματος προστατεύει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει οποιαδήποτε παραβίαση αυτού του δικαιώματος.  Το άρθρο 25 προστατεύει το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος ή απασχόλησης σε οποιοδήποτε επάγγελμα, εμπόριο ή επικερδή εργασία.  Δεν θεωρώ ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση οι καθ΄ ων η αίτηση στέρησαν στους αιτητές, ολοκληρωτικά, το δικαίωμα άσκησης επαγγέλματος ή απασχόλησης σε εμπόριο ή επικερδή εργασία.  Δεν μου διαφεύγει το γεγονός ότι οι αιτητές είναι ελεύθεροι, αν επιθυμούν, να εγγράψουν τα προαναφερόμενα οχήματα τους σε μια από τις προβλεπόμενες, από το Νόμο, κατηγορίες και επομένως η στέρηση της δυνατότητας να εγγράψουν τα προαναφερόμενα οχήματα, για το σκοπό που ήθελαν οι αιτητές, δεν είναι στέρηση που εμπίπτει στις πρόνοιες του άρθρου 25.   Κατ΄ επέκταση ούτε και το άρθρο 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου παραβιάζεται.  Όσον αφορά το άρθρο 35 του Συντάγματος, το οποίο προνοεί για την υποχρέωση των νομοθετικών, εκτελεστικών και δικαστικών αρχών της Δημοκρατίας να διασφαλίζουν εγγυημένα από το Σύνταγμα δικαιώματα, θεωρώ ότι δεν έχει οποιαδήποτε ουσιαστική σχέση με την παρούσα υπόθεση.

3.    Η κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τα άρθρα 3 (γ), (στ) και (ζ), 28 και 30 της Ενοποιημένης Απόδοσης της Συνθήκης για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας επίσης, κατά τη κρίση μου, δεν έχει τεκμηριωθεί.  Το άρθρο 3 (γ) προνοεί για εσωτερική αγορά την οποία θα χαρακτηρίζει η εξάλειψη των εμποδίων στην ελεύθερη κυκλοφορία εμπορευμάτων, προσώπων, υπηρεσιών και κεφαλαίων μεταξύ των κρατών μελών.  Το άρθρο 3 (στ) προνοεί για κοινή πολιτική στον τομέα των μεταφορών και το άρθρο 3 (ζ) προνοεί για καθεστώς που εξασφαλίζει ανόθευτο ανταγωνισμό μέσα στην εσωτερική αγορά.  Αυτοί είναι, μεταξύ άλλων, οι σκοποί για τους οποίους ιδρύθηκε τότε η Ευρωπαϊκή Κοινότητα αλλά τα άρθρα αυτά δεν δημιουργούν άμεσα εφαρμόσιμα δικαιώματα υπέρ των αιτητών τα οποία επηρεάζουν την έκβαση της παρούσας υπόθεσης.   

 

Το άρθρο 28 προνοεί την απαγόρευση, μεταξύ των κρατών μελών, των ποσοτικών περιορισμών επί των εισαγωγών καθώς και όλα τα μέτρα ισοδύναμου αποτελέσματος, μεταξύ των κρατών μελών.  Το άρθρο 30 προνοεί τις εξαιρέσεις στις πρόνοιες των άρθρων 28 και 29.  Τα άρθρα 28-30 επεξηγούνται στο σύγγραμμα Cases and Materials on EU Law του Stephen Weatherill, 6η έκδοση, Κεφ. 11, σελ. 341 κ.επ..   

Κατά την κρίση μου το άρθρο 28 αφορά σε ποσοτικούς περιορισμούς ή άλλα ισοδύναμα μέτρα που επιβάλλονται από κράτη  μέλη σε σχέση με εισαγωγές από άλλα κράτη μέλη αλλά δεν αφορά σε παράλειψη μιας χώρας μέλους να θεσπίσει νομοθεσία με σκοπό τη διευκόλυνση της εκμετάλλευσης, με συγκεκριμένο τρόπο, εμπορευμάτων που εισήχθησαν από μια χώρα μέλος σε άλλη χώρα μέλος, όπως εδώ.  Στην προκείμενη περίπτωση δεν υπάρχει οποιαδήποτε απαγόρευση στη νομοθεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας ή περιορισμός, στην εισαγωγή εμπορευμάτων από το Ηνωμένο Βασίλειο στην Κύπρο, ή άλλο ισοδύναμο μέτρο, που θα καταστρατηγούσε το άρθρο 28. 

 

Όσον αφορά την προδικαστική ένσταση περί μη εκτελεστής διοικητικής πράξης, εφόσον η ίδια απόφαση λήφθηκε και κοινοποιήθηκε στους αιτητές προηγουμένως, παρατηρώ ότι ο ισχυρισμός των καθ΄ ων η αίτηση ότι στις 24.7.07 έγινε σύσκεψη στο γραφείο του Υπουργού Συγκοινωνιών και Έργων στην παρουσία εκπροσώπων της αιτήτριας εταιρείας, στην οποία λέχθηκε στους αιτητές ότι δεν μπορούσε να παραχωρηθεί προσωρινή άδεια κυκλοφορίας των επίδικων οχημάτων τους εφόσον αυτά δεν καλύπτονταν από την υφιστάμενη νομοθεσία, δεν μπορεί να τεκμηριωθεί από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, περιλαμβανομένων και των διοικητικών φακέλων.  Όμως είναι παραδεκτό από τους αιτητές ότι στις 6.10.06 οι καθ΄ ων η αίτηση τους πληροφόρησαν, με επιστολή, ότι δεν υφίστατο οποιοδήποτε νομικό πλαίσιο που να διέπει τον τύπο των επιδίκων οχημάτων (Δέστε:  Συνημμένο 4 στην Αίτηση και Παράρτημα 4 στην ένσταση).   Ως εκ τούτου θα μπορούσε να θεωρηθεί η προσβαλλόμενη πράξη ως απλά βεβαιωτική της προηγούμενης απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση, ημερ. 6.10.06.  

 

Επίσης ως προς το κατά πόσον η προσβαλλόμενη απόφαση συνιστά εκτελεστή διοικητική  πράξη παρατηρώ ότι αυτή λήφθηκε μεν από διοικητικό όργανο, όπως προνοείται στο άρθρο 2 του Νόμου που κωδικοποιεί τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου (Ν 158(Ι)/1999), όμως η άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση να ικανοποιήσουν το αίτημα των αιτητών oφείλεται ουσιαστικά στο νομοθετικό κενό που υπάρχει.   Το όλο ζήτημα που αναφύεται, ουσιαστικά ανάγεται στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας ως προς το ποιους νόμους θεσπίζει και ποιους όχι, ζήτημα στο οποίο η Κυπριακή Δημοκρατία έχει απεριόριστη διακριτική εξουσία (Δέστε:  την Πολιτική Έφεση στην Χριστοφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (2004) 1 Α.Α.Δ. 907). 

 

Αναφορικά με το ποιες πράξεις ή παραλείψεις διοικητικών οργάνων μπορούν να προσβληθούν με προσφυγή, χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στο σύγγραμμα Ν. Χαραλάμπους, Η Δράση και ο Έλεγχος της Δημόσιας Διοίκησης, 2η έκδοση, σελ. 89-94.  Ως προς τα άρθρα 23, 25 και 35 του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας χρήσιμη αναφορά μπορεί να γίνει στο σύγγραμμα Α.Ν. Λοϊζου, Σύνταγμα Κυπριακής Δημοκρατίας, στις σελ. 138 κ.επ., 162 κ. επ. και 220, αντίστοιχα.

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, θεωρώ ότι κανένα από τα παράπονα των αιτητών αναφορικά με παράλειψη εκτέλεσης οφειλόμενης ενέργειας, παραβίαση άρθρων του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, των αρχών της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης, της εμπιστοσύνης του πολίτη προς τις Αρχές και της αναλογικότητας, έχουν τεκμηριωθεί. 

 

Ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., εις βάρος των αιτητών.

 

 

                                                      Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                    Δ.

 

 

/ΕΑΠ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο