ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

[Υπόθεση Αρ. 1383/2008]

 

7 Σεπτεμβρίου, 2009

 

[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

SHAGHAYEGH SHADEMAN

Aιτήτρια

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Καθ' ων η αίτηση

 

 

Κρ. Α. Παπαλοΐζου για την αιτήτρια.

Ε. Παπαγεωργίου-Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ,  Δ.:  Η αιτήτρια είναι Ιρανή, ενήλικας.  Μαζί με το παιδί της εισήλθαν παράνομα στη Δημοκρατία.  Υπέβαλε αίτηση για άσυλο στηριγμένη σε ισχυρισμούς πως δεν υπήρχε στη χώρα της σεβασμός για τα δικαιώματα της γυναίκας και πως οι συγγενείς του συζύγου της την πίεζαν να χωρίσουν οπότε δεν υπήρχε ασφάλεια και ηρεμία στο σπίτι.  Επομένως, εγκατέλειψε τη χώρα της για να έχει το παιδί της ένα καλύτερο μέλλον σε μια πολιτισμένη κοινωνία.

 

Δεν επανήλθε σ' αυτά ούτε και είναι σε σχέση με αυτά που άσκησε την παρούσα προσφυγή.  Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της υποστήριξε πως ενόσω βρισκόταν στην Κύπρο ασπάστηκε το Χριστιανισμό.   Και είναι, πλέον, η κεντρική της εισήγηση πως γι' αυτό το λόγο θα έπρεπε να της είχε χορηγηθεί άσυλο αφού, αν επέστρεφε στο Ιράν, ενόψει της αλλαγής στις θρησκευτικές της πεποιθήσεις, η ίδια θα θανατωνόταν και το παιδί της θα υφίστατο συνέπειες.

 

Στην αιτήτρια, κατά τη συνέντευξή της, υποβλήθηκε σειρά ερωτήσεων σε σχέση με τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες, όπως υποστήριξε, εγκατέλειψε την ως τότε θρησκεία της και ασπάστηκε το Χριστιανισμό.  Σημειώθηκε συναφώς η εισήγησή της πως κάποιος φίλος της στην Κύπρο, της έδωσε «το ιερό βιβλίο» και είχε τη δυνατότητα να συγκρίνει τις δυο θρησκείες.  Επίσης, σημειώθηκε η έλλειψη, πλέον, αναφοράς στα όσα κατέγραψε στην αίτησή της για οικογενειακό πρόβλημα, και την εξήγηση πως εκείνα τα έγραψε μετά από παροτρύνσεις άλλων.  Προφανώς, χωρίς να ανταποκρίνονταν στην αλήθεια.  Είδε λοιπόν η Υπηρεσία Ασύλου με δυσπιστία το νέο ισχυρισμό της αιτήτριας και αφού αναφέρθη και σε διάφορες απαντήσεις σε ερωτήσεις αναφορικά με το Χριστιανισμό, σε συνάρτηση και με το μικρό διάστημα της κατ' ισχυρισμό κατήχησή της, κατέληξε πως δεν υπήρχε εδώ γνήσια αλλαγή θρησκευτικών πεποιθήσεων. Ασκήθηκε διοικητική προσφυγή, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων συμφώνησε με την Υπηρεσία Ασύλου και, με αιτιολογημένη απόφασή της, πάνω στις ίδιες γραμμές, την απέρριψε.

 

Ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή και ήδη, κατά την παράθεση των γεγονότων, στην αγόρευση για την αιτήτρια, περιλαμβάνεται σ' αυτά το ότι εγκατέλειψε τη χώρα της ενόψει και «της επιθυμίας της να ασπασθεί το Χριστιανισμό», θέση που ουδέποτε προβλήθηκε από την αιτήτρια.  Εν πάση περιπτώσει, προτείνεται ως λόγος ακυρότητας η ελλιπής έρευνα, πλάνη και, πάντως, παράλειψη ορθής αποτίμησης των δηλώσεων της κατά τη συνέντευξη.  Θεωρεί η αιτήτρια πως η έρευνα δεν θα έπρεπε να περιοριστεί στα στοιχεία που ήδη υπήρχαν μέσα στο φάκελο, χωρίς μάλιστα να κληθεί και σε δεύτερη συνέντευξη από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, ιδιαιτέρως σε σχέση με το ζήτημα της παραχώρησης του καθεστώτος παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους το οποίο, ας σημειωθεί, δεν έχει προσδιοριστεί ως αντικείμενο της προσφυγής.  Περαιτέρω, αναφέρεται σε πλάνη την οποία όμως δεν προσδιορίζει με αναφορά σε οποιοδήποτε συγκεκριμένο στοιχείο αλλά τη συναρτά προς το αποτέλεσμα της αξιολόγησης των στοιχείων.  Για να καταλήξει πως αφού η αιτήτρια φοβάται ότι λόγω του θρησκεύματός της θα υποστεί δίωξη αν επιστρέψει στη χώρα της, κατά τις αρχές που διέπουν το θέμα, η αίτηση θα έπρεπε να είχε εγκριθεί.

 

Όλα τα πιο πάνω παραγνωρίζουν πως η αιτήτρια κρίθηκε αναξιόπιστη.  Επομένως, εφόσον αυτή η αποτίμηση ήταν εύλογα επιτρεπτή δεν θα απομείνει υπόβαθρο για οτιδήποτε.  Μελέτησα όλα τα στοιχεία.  Όπως ορθά αναφέρει η ευπαίδευτη συνήγορος για τους καθ' ων η αίτηση, με παραπομπή στη νομολογία, δεν συνιστά παράβαση του Νόμου το γεγονός ότι δεν διεξάχθηκε δεύτερη συνέντευξη.  Όσα δε επισημάνθηκαν, συναρτημένα προς στοιχεία υπαρκτά, ουσιαστικά προερχόμενα από τη στάση και τις δηλώσεις της ίδιας της αιτήτριας, ευλόγως θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην τελική αποτίμηση, που κατ' εξοχήν αποτελεί αρμοδιότητα της διοίκησης, πως δεν υπήρχε γνήσια αλλαγή θρησκεύματος ώστε να δικαιολογείται περαιτέρω συζήτηση.  Οι ισχυρισμοί για άλλης μορφής έρευνα ή πλάνη, στο πλαίσιο των περιστατικών της περίπτωσης, δεν ευσταθούν και δεν τεκμηριώνεται λόγος ακυρότητας.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται, με €500 έξοδα.  Η προσβαλλόμενη απόφαση  επικυρώνεται.

 

 

Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.

 

 

 

/ΜΣι.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο