|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.1260/08
18 Σεπτεμβρίου, 2009
[K.ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 28, 29 και 146 του Συντάγματος
1. Μιχάλης Παρασκευά και άλλoι
2. Στέλλα Στυλιανού
3. Χαράλαμπος Τσουλούπα
4. Ελένη Σωτηρίου
5. Μερόπη Σωτηρίου
6. Παναγιώτης Γιαννακού
7. Κυριακή Χριστοφόρου
Αιτητές
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
1. Υπουργείου Εσωτερικών και/ή
2. Επαρχιακού Γραφείου Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Λευκωσίας
Καθ΄ων η αίτηση
-------- -----------
Αίτηση για τροποποίηση της προσφυγής ημερ. 6.2.09
Μιχ.Παρασκευάς, για τους αιτητές
Θ.Πιπερή, (κα.), για τους καθ΄ων η αίτηση
Δ.Κωνσταντίνου, (κα.), για ενδιαφερόμενο μέρος.
--------- -----------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Oι αιτητές αμφισβητούν την ορθότητα της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση με την οποία παραχώρησαν την πολεοδομική άδεια υπ΄αριθμ. ΛΕΥ/1754/7 ημερ. 20.12.2007, προς όφελος της εταιρείας OYRANIA REAL ESTATES DEVELOPMENT LTD (ενδιαφερόμενο μέρος).
Μετά την καταχώριση της ένστασης από πλευράς των καθ΄ων η αίτηση και της ένστασης του ενδιαφερόμενου μέρους, επί της κυρίως αιτήσεως ακυρώσεως, οι αιτητές καταχώρισαν αίτηση ημερ. 6.2.2009 σύμφωνα με την οποία επιδιώκουν:
Α) τη διαγραφή των παραγράφων 1, 3, 7, 8 και 10 της έκθεσης νομικών σημείων και αντικατάστασης τους με άλλες και
Β) την προσθήκη τριών λόγων ακύρωσης.
Κατά το στάδιο της ακρόασης, η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση δήλωσε ότι αποδέχεται την αίτηση, η δε πλευρά του ενδιαφερόμενου μέρους πρόβαλε ένσταση και η αίτηση προχώρησε σε ακρόαση.
Πριν προχωρήσω στις εκατέρωθεν αγορεύσεις θεωρώ σημαντικό να παραθέσω μέρος της ενόρκου δηλώσεως του κ.Μιχάλη Παρασκευά, αιτητή 1, που καταχωρήθηκε για σκοπούς ενίσχυσης της αίτησης. Η ένορκη δήλωση είναι μικρή και παρατίθεται, σε σχέση με τις ουσιώδεις παραγράφους της, αυτούσια.
«2. Ευσεβάστως υποβάλλω προς το σεβαστό Δικαστήριο ότι η παρούσα προσφυγή ενδείκνυται να τροποποιηθεί ως η αίτηση, ώστε να ταυτίζονται καλύτερα οι λόγοι προσφυγής με τα πραγματικά και νομικά γεγονότα.
3. Η αιτούμενη τροποποίηση των λόγων της προσφυγής θα είναι προς το συμφέρον της πλήρους απονομής της δικαιοσύνης και ταυτόχρονα δεν θα επιφέρει στον αντίδικο του αιτητή οιαδήποτε δυσχέρεια ή αδικία.
4. Ευσεβάστως υποβάλλω προς το σεβαστό Δικαστήριο ότι με βάσης τις νομικές αρχές που διέπουν τη διαδικασία τροποποίησης των δικογράφων είναι ορθόν, δίκαιον και εύλογον όπως το σεβαστό Δικαστήριο εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα.»
Οι ενιστάμενοι ισχυρίζονται ότι η αίτηση αυτή έχει καταχωρηθεί καθυστερημένα και γίνεται προσπάθεια προώθησης εκπροθέσμως, λόγων ακύρωσης οι οποίοι δεν θα μπορούσαν να προωθηθούν αφού στο μεταξύ έχει παρέλθει η προθεσμία των 75 ημερών, που προβλέπεται με βάση το άρθρο 146.3 του Συντάγματος. Όλα τα θέματα ήταν σε γνώση των αιτητών και δεν προωθούν ή προβάλλουν, όπως τονίστηκε, οποιοδήποτε λόγο γιατί δεν είχαν συμπεριληφθεί εξ αρχής. Ταυτοχρόνως, προβάλλεται ως λόγος ένστασης η σκοπούμενη εισαγωγή νέων θεμάτων με το «μανδύα» εξήγησης των νομικών σημείων.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους αιτητές στη γραπτή του αγόρευση έκαμε αναφορά στις νομικές αρχές οι οποίες διέπουν θέματα τροποποίησης δικογράφων, τονίζοντας ότι κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου συνεκτιμώνται όλοι οι παράγοντες και τα Δικαστήρια επιτρέπουν σε κατάλληλες περιπτώσεις την τροποποίηση ακόμα και όταν αυτή ήταν το αποτέλεσμα της αμέλειας. Η καθυστέρηση δεν αποτελεί λόγο άρνησης υπό τον όρο ότι δεν θα προκληθεί αδικία στην άλλη πλευρά. Και αυτή είναι η περίπτωση, όπως είπε. Δεν υπήρξε μεγάλη, καθυστέρηση κατά την εισήγηση του συνήγορου, και η σκοπούμενη τροποποίηση στόχο έχει να θέσει τα δικόγραφα σε τάξη, καθιστώντας ευχερέστερη τη διεξαγωγή της δίκης. Ο στόχος της τροποποίησης, μεταξύ άλλων, είναι η επεξήγηση του νομικού λόγου που έχει σχέση με το άρθρο 26 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.
Η ευπαίδευτη συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους έδωσε έμφαση στην καθυστέρηση που έχει προκληθεί, αλλά ιδιαιτέρως τόνισε ότι με την τροποποίηση επιδιώκεται η παραβίαση των προνοιών του άρθρου 146 του Συντάγματος και ιδιαιτέρως αυτών που αφορούν το χρονικό διάστημα προβολής του περιεχομένου των προτεινόμενων νέων λόγων ακυρώσεως.
Μια ενδιάμεση αίτηση, με βάση τη Δ.48 θ.1 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, στηρίζεται σε γεγονότα τα οποία εκτίθενται σε ένορκη δήλωση, όπως προβλέπεται από τη Δ.39 θ.1. Η διαπίστωση του πραγματικού υπόβαθρου, είναι το απαραίτητο προαπαιτούμενο η πλήρωση του οποίου θα προσδώσει στο Δικαστήριο, τη δυνατότητα να προχωρήσει και να εντάξει τα γεγονότα αυτά στους νομικούς λόγους επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση. Γεγονότα τα οποία αμφισβητούνται πρέπει να αποδεικνύονται, για τον περιορισμένο, βεβαίως, σκοπό τεκμηρίωσης του πραγματικού υπόβαθρου της αίτησης.
Είναι ταυτοχρόνως δοσμένη αρχή, καλώς γνωστή, ότι το Δικαστήριο εξετάζει αιτήσεις για τροποποίηση με ευρύτητα πνεύματος ιδιαιτέρως όταν δεν υπάρχει θέμα τεκμηρίωσης ζημιάς που ενδεχόμενα θα υποστεί η άλλη πλευρά.
Το θέμα της καθυστέρησης στην υποβολή της αίτησης, είναι ένας παράγοντας ο οποίος λαμβάνεται υπόψη σοβαρά υπόψη όταν εξετάζεται μια αίτηση για τροποποίηση, ιδιαιτέρως όταν αποτελεί λόγο ένστασης από την άλλη πλευρά. Στην προκείμενη περίπτωση, η ένορκη δήλωση του αιτητή 1, δεν αναφέρει οτιδήποτε που να δικαιολογεί γιατί καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση, 7 περίπου μήνες, μετά την καταχώριση της προσφυγής. Δεν θα ήμουν διατεθειμένος να στηριχτώ σ΄αυτό και μόνο το σκέλος της ένστασης αλλά, αποκτά σημασία εξεταζόμενο σε συνάρτηση και με το γεγονός ότι ο αιτητής 1 δεν προβάλλει με την ένορκη του δήλωση κανένα λόγο γιατί δεν έγινε συμπερίληψη όλων των προτεινόμενων στοιχείων στην αρχική του προσφυγή. Η απλή επίκληση του συμφέροντος για πλήρη απονομή δικαιοσύνης δεν είναι αρκετό. Ούτε επίσης η αναφορά σε γενικές αρχές του «δικαίου ή ευλόγου» λόγου για προώθηση της αίτησης, ικανοποιεί. Σε κανένα σημείο δεν εξηγείται η αναγκαιότητα προώθησης τώρα, των νέων λόγων ακυρώσεως. Απλώς η προβολή προσπάθειας «εξειδίκευσης» των νομικών λόγων, δεν είναι αρκετή.
Με γνώμονα τα πιο πάνω θεωρώ ότι η αίτηση για τροποποίηση της προσφυγής ημερ. 6.2.2009 στερείται πραγματικού υπόβαρθου το οποίο θα μπορούσε να βοηθήσει στην παραπέρα προώθηση της αίτησης.
Συνακόλουθα, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους και εναντίον των αιτητών, όπως θα υπολογιστούν στο τέλος της υπόθεσης.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.