|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 116/07]
7 Σεπτεμβρίου, 2009
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑBDUL KASHEN
Aιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Θ. Θωμά για τον αιτητή.
Λ. Χατζηαθανασίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι ενήλικας από την Μπαγκλαντές. Εισήλθε στη Δημοκρατία στις 10.9.03 νόμιμα, με βίζα εργασίας. Στις 23.7.04 υπέβαλε αίτηση για άσυλο με τον ισχυρισμό πως αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του επειδή κινδύνευε η ζωή του για πολιτικούς λόγους. Κατά τη συνέντευξή του είπε άλλα. Την αίτησή του για άσυλο δεν την είχε συμπληρώσει ο ίδιος. Και ο πραγματικός λόγος για τον οποίο εγκατέλειψε τη χώρα του ήταν τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο ίδιος και η πολυμελής οικογένεια του, στην οποία ήταν ο μεγαλύτερος υιός. Η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση και, στη συνέχεια, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, τη διοικητική προσφυγή που ασκήθηκε. Προσβάλλεται η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων.
Προτείνονται ως λόγοι ακυρότητας η έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας, η ελλιπής έρευνα και η παραβίαση της αρχής της ισότητας, με τον ισχυρισμό πως πιέστηκε να αποσύρει την αίτησή του, μάλιστα, με εκφοβισμούς. Περαιτέρω, προβάλλεται ο ισχυρισμός πως δεν έγινε αντιληπτό ότι η αναφορά του σε οικονομικά προβλήματα ήταν παράλληλη και δεν αναιρούσε όσα είχε αναφέρει, δίδοντας και λεπτομέρειες, αναφορικά με τον κίνδυνο που αντιμετώπιζε στη χώρα του. Μαζί με αυτά, υποστήριξε πως ουδέποτε ανέφερε ότι την αίτησή του για άσυλο τη συμπλήρωσε άλλος αφού είναι υποχρεωτικό η αίτηση να υπογράφεται από τον αιτητή και να κατατίθεται από τον ίδιο, αυτοπροσώπως.
Εξέτασα τα δεδομένα και καταλήγω πως δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη, προσδιορίζοντας ως το λόγο της το γεγονός ότι, στην πραγματικότητα, ήταν τα οικονομικά προβλήματα που ώθησαν τον αιτητή να εγκαταλείψει τη χώρα του. Αυτή δε η αιτιολογία σαφώς βρίσκει έρεισμα στις δηλώσεις του αιτητή κατά την προσωπική του συνέντευξη, την οποία υπέγραψε. Αναφέρθηκε, βεβαίως, σε πολιτικό πρόβλημα και σε κίνδυνο αλλά δεν χρειάζεται να επεκταθώ στις διαφορές ως προς τα κατ' ισχυρισμό γεγονότα, μεταξύ της αίτησής του και των αναφερθέντων κατά τη συνέντευξη. Όταν του υποβλήθηκαν περαιτέρω ερωτήσεις, σε σχέση με επίθεση που δέχτηκε άλλο πρόσωπο, όπως εκείνο του είπε, δήλωσε πως στην πραγματικότητα εγκατέλειψε τη χώρα του εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων. Ο πατέρας του απεβίωσε. Είχε δυο αδέλφια και τρεις αδελφές που στηρίζονταν σ' αυτόν. Του επισημάνθηκε τότε πως πρόβαλε δυο διαφορετικές εκδοχές και του ζητήθηκε να διευκρινίσει. Η απάντηση του ήταν πως ο κύριος λόγος εγκατάλειψης της χώρας του ήταν το οικονομικό πρόβλημα. Του υποβλήθηκαν και άλλες ερωτήσεις αν υπήρχε άλλος άμεσος λόγος και η απάντησή του ήταν αρνητική. Όταν δε του επισημάνθηκε πως στην αίτησή του πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι τον απειλούσαν και πως προσπάθησαν να τον σκοτώσουν, πράγμα που δεν ανέφερε κατά τη συνέντευξη, εξήγησε πως δεν συμπλήρωσε ο ίδιος την αίτηση αλλά άλλος εκ μέρους του. Για να καταλήξει, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, πως οι συνέπειες της επιστροφής του θα ήταν τα οικονομικά προβλήματα που θα αντιμετώπιζε η οικογένειά του.
Δεν έχει τεκμηριωθεί κανένας από τους ισχυρισμούς του αιτητή. Το ότι υπέγραψε και κατέθεσε την αίτηση για άσυλο, δεν αναιρεί όσα ο ίδιος είπε αναφορικά με το ποιος τη συμπλήρωσε. Άλλα δεδομένα δεν υπάρχουν, η αγόρευση δεν είναι μέσο για τη στοιχειοθέτηση γεγονότων και καταλήγω πως, στο πλαίσιο των στοιχείων, η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €500 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.