|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 781/2007 και 782/2007]
29 Ιουλίου, 2009
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπόθεση Αρ. 781/2007
ΜΜC MANAGEMENT CENTRE LTD
Αιτητές
ν.
1. ΑΡΧΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
------------------
Υπόθεση Αρ. 782/2007
ΜΜC MANAGEMENT CENTRE LTD
Αιτητές
ν.
1. ΑΡΧΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
2. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Δ. Στεφανίδης για Τ. Παπαδόπουλο και Συνεργάτες για τους αιτητές.
Μ. Σπανού για τους καθ' ων η αίτηση 1.
Μ. Θεοκλήτου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση 2.
Α. Γιάγκου για Νεοφύτου και Φλουρέντζου για το ενδιαφερόμενο μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Η Αρχή Ανθρώπινου Δυναμικού Κύπρου (η Αρχή) κατακύρωσε υπέρ των αιτητών τους διαγωνισμούς για την Οργάνωση και Υλοποίηση Προγραμμάτων Απόκτησης Εργασιακής Πείρας για Ανέργους (Προσφορά 11/2006) και για την Οργάνωση και Υλοποίηση Προγραμμάτων Απόκτησης Εργασιακής Πείρας για Νέους Απόφοιτους Σχολών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Προσφορά 12/2006). Μη επιτυχών προσφοροδότης άσκησε ιεραρχική προσφυγή και η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών, αφού έκρινε πως οι προσφορές των αιτητών δεν ανταποκρίνονταν σε ουσιώδη όρο, ακύρωσε την κατακύρωση. Σ' αυτή τη βάση η Αρχή, με τους αιτητές αποκλεισθέντες, κατακύρωσε το διαγωνισμό υπέρ των ενδιαφερομένων.
Το θέμα των δυο προσφυγών που ασκήθηκαν, μια για κάθε διαγωνισμό, αφορά στο κύρος του αποκλεισμού των αιτητών. Συναφώς εγκαταλείφθηκαν προδικαστικές ενστάσεις των καθ' ων η αίτηση αλλά και διάφοροι άλλοι ισχυρισμοί των αιτητών. Οι δυο προσφυγές συνεκδικάστηκαν.
Σύμφωνα με τον όρο Α4.(4)(β) του Διαγωνισμού θα έπρεπε οι διαγωνιζόμενοι να πληρούν και τα πιο κάτω:
«ο αριθμός των μονίμων μελών του προσωπικού του, που ασχολούνται με προγράμματα κατάρτισης ενηλίκων, ή μελέτες σε θέματα ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού, κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς, να μην είναι μικρότερος από τρεις (3). Από αυτούς, τουλάχιστον ένας (1) θα πρέπει να είναι επιστημονικό προσωπικό. Η έννοια «επιστημονικό προσωπικό» καλύπτει τους κατόχους Πτυχίου Πανεπιστημίου σε οποιοδήποτε κλάδο σπουδών.».
Αυτός ήταν ο όρος τον οποίο, όπως κρίθηκε, δεν πληρούσαν οι προσφορές των αιτητών. Σημειώνω πως με την ιεραρχική προσφυγή είχαν εγερθεί και άλλα θέματα τα οποία, όμως, δεν κρίθηκε πως ήταν, πλέον, αναγκαίο να εξεταστούν. Τα δεδομένα και για τους δυο διαγωνισμούς ήταν τα ίδια. Οι αιτητές κατέγραψαν στην προσφορά τους τα πρόσωπα τα οποία, ως μόνιμο προσωπικό τους, θεωρούσαν ότι ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις. Για τα δυο από αυτά δεν τίθεται θέμα αφού κρίθηκε πως ανταποκρίνονταν. Επίσης, δεν τίθεται θέμα για το τρίτο. Κρίθηκε πως αυτός δεν ανταποκρινόταν και δεν προτείνονται λόγοι ακυρότητας με αναφορά σ' αυτό. Επομένως, το ερώτημα που εγείρεται αφορά στο τέταρτο πρόσωπο, χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχαν τουλάχιστον τρία μόνιμα μέλη, όπως απαιτείτο.
Τα αφορώντα σ' αυτό το τέταρτο πρόσωπο προσδιορίστηκαν στην προσφορά των αιτητών και ήταν σ' αυτή τη βάση που κρίθηκε το θέμα. Η κα Μενοίκου, το τέταρτο μέλος, όπως αναφερόταν, ήταν «υπεύθυνη για τη διοργάνωση των σεμιναρίων (επιβεβαίωση συμμετεχόντων, κράτηση πτήσεων και ξενοδοχείων, αποστολή πληροφοριών για τα σεμινάρια σε ενδιαφερομένους και άλλα)». Παραθέτω το απόσπασμα της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών που περιλαμβάνει την αιτιολογία της:
«Είναι φανερό ότι τα δυο πρώτα πρόσωπα καλύπτουν τις απαιτήσεις του πιο πάνω όρου. Το τρίτο πρόσωπο και κατά παραδοχή της Αναθέτουσας Αρχής δεν καλύπτει τον πιο πάνω όρο, ενώ η θέση της Αναθέτουσας Αρχής είναι ότι με το τέταρτο πρόσωπο, δηλαδή την κα Άντρη Μενοίκου, καλύπτεται τόσο η απαίτηση του όρου όσο και ο αριθμός των τριών απαιτούμενων προσώπων, γιατί από τα δηλωθέντα καθήκοντα της κας Μενοίκου φαίνεται ότι ασχολείται με προγράμματα κατάρτισης.
Δεν συμφωνούμε με τον πιο πάνω ισχυρισμό της Αναθέτουσας Αρχής και αποδεχόμαστε τον ισχυρισμό των Αιτητών για τους ακόλουθους λόγους:
(α) Είναι κατά την άποψή μας σαφές ότι τα πρόσωπα τα οποία ασχολούνται με προγράμματα κατάρτισης ενηλίκων θα πρέπει να έχουν ουσιαστική συμμετοχή στα προγράμματα κατάρτισης και όχι να εκτελούν καθήκοντα όπως διοργάνωση σεμιναρίων, επιβεβαιώσεις συμμετεχόντων, κρατήσεις πτήσεων και ξενοδοχείων κλπ, όπως είναι τα δηλωθέντα καθήκοντα της κας Μενοίκου.
Θεωρούμε ότι ο όρος αυτός είναι ουσιώδης όρος και η παράβαση του καθιστά την προσφορά του επιτυχόντα προσφοροδότη ως μη ανταποκρινόμενη και ως εκ τούτου θα έπρεπε να αποκλεισθεί.».
Το ερώτημα γύρω από το οποίο περιστρέφονται τα επιχειρήματα των αιτητών αφορά στην αδικαιολόγητη, κατά την εισήγησή τους, αναφορά, που δεν περιλαμβάνεται στον επίμαχο όρο, σε «ουσιαστική συμμετοχή στα προγράμματα κατάρτισης» χωρίς και να διευκρινίζεται, όπως θα έπρεπε, η έννοια αυτής της «ουσιαστικής συμμετοχής» ώστε, με αυτό ως το υπόβαθρο να είναι δυνατό να κριθεί το βάσιμο της δευτερεύουσας πρότασης πως τα καθήκοντα της κας Μενοίκου δεν ενέπιπταν σ' αυτό. Σ' αυτό το πλαίσιο παρέπεμψαν επικουρικά σε απόψεις που διατυπώθηκαν κατά τη συζήτηση της ιεραρχικής προσφυγής, ειδικά από την πλευρά των καθ' ων η αίτηση που τότε υποστήριζαν την ανταπόκριση των αιτητών, όπως αναφέρεται και στην προσβαλλόμενη απόφαση. Όπως και στον όρο 4(α) ως αναφερόμενο σε «οργάνωση και υλοποίηση σεμιναρίων κατάρτισης, δηλ. σε ενέργειες σχετικές με τα καθήκοντά της κας Άντρης Μενοίκου.», ενώ, θα πρέπει να σημειώσω, αυτός ο όρος δεν αναφέρεται σε σεμινάρια αλλά σε προγράμματα κατάρτισης. Οπότε, σε τελική ανάλυση, καταλήγει η εισήγηση των αιτητών, η αιτιολόγηση του αποκλεισμού τους ήταν αόριστη.
Μελέτησα τα δεδομένα και σε συμφωνία με τις θέσεις των καθ' ων η αίτηση, τις οποίες υιοθέτησαν και οι ενδιαφερόμενοι, καταλήγω πως δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Είναι προφανής η αντιδιαστολή στη βάση της οποίας η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών κατέληξε στην κρίση της. Η ασχολία με προγράμματα κατάρτισης θα έπρεπε να αφορούσε σ' αυτά τα ίδια, όπως άλλωστε και η ασχολία με «μελέτες σε θέματα ανάπτυξης ανθρώπινου δυναμικού» που είναι η διαζευκτική εξειδίκευση στον επίμαχο όρο και που θα πρέπει να διαβάζεται ejusdem generis προς την πρώτη. Mε αυτή την έννοια θα έπρεπε να ήταν ουσιαστική, να αφορά δηλαδή στην ουσία τους, και όχι απλώς εξωτερικής υφής, ως σχετική με οργανωτικής φύσης καθήκοντα, όπως τα εξειδικευθέντα στην περίπτωση της κας Α. Μενοίκου, όπως υποδηλώνει και η αποδοχή των δυο πρώτων και η απόρριψη του τρίτου στον κατάλογο που υπέβαλαν οι αιτητές. Αυτή η συγκεκριμένη και όχι αόριστη όπως εισηγούνται οι αιτητές προσέγγιση εναρμονίζεται προς ό,τι ακολουθεί στον επίμαχο όρο. Προβλέπεται πως «από αυτούς» εκείνους δηλαδή που θα ασχολούνται με τα προσδιοριζόμενα, «τουλάχιστον ένας (1) θα έπρεπε να είναι επιστημονικό προσωπικό.». Να κατέχει δηλαδή πτυχίο πανεπιστημίου σε οποιονδήποτε κλάδο σπουδών. Το ερώτημα, κάτω από την αντίθετη προσέγγιση, θα αφορούσε στο γιατί καθήκοντα της φύσης εκείνων που είχε η κα Α. Μενοίκου και που νοητά θα μπορούσε να ήταν και τα καθήκοντα των άλλων που καταγράφονται, υπάχθηκαν στην ενιαία απαίτηση για κατοχή, τουλάχιστον από ένα, πτυχίου πανεπιστημίου. Ασφαλώς καθήκοντα όπως αυτά της κας Μενοίκου όσο απαραίτητα και αν ήταν δεν ήταν τα καθήκοντα σε σχέση με τα οποία ο επίμαχος όρος έθεσε την απαίτηση. Σημειώνω πως σε σχέση με γραμματειακό προσωπικό υπάρχει άλλη πρόνοια στο διαγωνισμό με εντελώς διαφορετική ρύθμιση. Δεν έχω ικανοποιηθεί, συνεπώς, πως η ερμηνεία και η εφαρμογή του επίμαχου όρου δεν ήταν ευλόγως επιτρεπτή.
Οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται με €700 έξοδα στην κάθε μια, υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον των αιτητών. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις επικυρώνονται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.