|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1801/2007)
9 Ιουλίου 2009
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 25, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. GEVORG HOVSEPYAN,
2. ANNA HOVSEPYAN,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ΄Ου η Αίτηση
_________
Α. Καρεκλάς, για τον Αιτητή.
Δ. Νικολάτου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τον Καθ΄Ου η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής 1, πολίτης της Αρμενίας, ήρθε για πρώτη φορά στην Κύπρο την 10.11.2002 οπότε και του εδόθη άδεια παραμονής ως επισκέπτης διάρκειας τριών μηνών. Την 27.3.2003, μετά από αίτημα του, του εδόθη περαιτέρω άδεια παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 27.11.2007. Η άδεια αυτή όμως έληξε αυτομάτως ως εκ του όρου της ότι ακυρώνεται αυτομάτως και καθίσταται άκυρη αν ο Αιτητής 1 παρέμενε στο εξωτερικό για περισσότερους από τρεις μήνες, δοθέντος ότι ο αιτητής 1 έφυγε από την Κύπρο την 18.1.2004 και δεν επέστρεψε παρά μόνο την 28.1.2007 μαζί με τη γυναίκα του, Αιτήτρια 2, επίσης πολίτη της Αρμενίας, έχοντας άδεια εισόδου και σύντομης προσωρινής παραμονής ως επισκέπτες. Υπέβαλαν τότε την 27.2.2007 αίτημα για ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής τους ως επισκέπτες μέχρι την 28.2.2008. Αναφέρετο συναφώς ότι θα έμεναν σε ενοικιαζόμενη οικία, με το ενοικιαστήριο στο όνομα του πατέρα του Αιτητή 1 ο οποίος μαζί με τη γυναίκα του ευρίσκετο και εργάζετο στην Κύπρο με άδεια παραμονής μέχρι 27.11.2007. Το αίτημα τους απερρίφθη καθ΄όσον διεπιστώθη ότι επρόκειτο για νεαρά άτομα με περιορισμένους οικονομικούς πόρους, οπότε οι Αιτητές κατεχώρησαν την προσφυγή κατά της απόρριψης του αιτήματός τους.
Οι Αιτητές εγείρουν θέμα ότι το διοικητικό όργανο που εξέδωσε την απόφαση δεν ήταν αρμόδιο, παραπέμποντας σε νομικές πρόνοιες χωρίς όμως να εξηγούν ή να αναπτύσσουν την εισήγηση τους περαιτέρω. Αυτό το κάνουν στην απαντητική αγόρευσή τους. Το παράπονο φαίνεται να είναι ότι η κα Στρατουρά, η οποία υπογράφει την απορριπτική επιστολή που τους εστάλη «for Director» δεν απεδείχθη ότι είχε εξουσιοδοτηθεί να ενεργεί εκ μέρους του Διευθυντή. Σε ενδιάμεση απόφαση μου απεφάσισα ότι το θέμα δεν θα με απασχολήσει εφ΄όσον δεν εγείρεται δεόντως στα νομικά σημεία της προσφυγής αφού ούτε και εμμέσως υπάρχει αναφορά σε αυτό στα νομικά σημεία ή στα γεγονότα. Δεν θα με απασχολήσει λοιπόν περαιτέρω πλην του να παρατηρήσω ότι η γενική και στερεότυπη αναφορά που γίνεται στην παράγραφο 23 των νομικών σημείων της προσφυγής δεν μπορεί να ικανοποιεί τη νομολογία.
Λέγουν ακόμα οι Αιτητές ότι η επιστολή με την οποία τους κοινοποιήθηκε η απόφαση δεν τους πληροφορεί για τα μέσα θεραπείας που θα μπορούσαν να ελάμβαναν εναντίον της. Το θέμα είναι άνευ σημασίας αφού ουδόλως επηρεάσθησαν οι Αιτητές, δοθέντος μάλιστα ότι άσκησαν προσφυγή η οποία και εκδικάσθηκε.
Ακόμα λέγουν ότι η απόφαση είναι αναιτιολόγητη και αόριστη αφού δεν παραπέμπει στη συγκεκριμένη νομική πρόνοια στην οποία βασίζεται. Η αιτιολογία της όμως προκύπτει από το φάκελο, όπως παρετέθη ανωτέρω, και συναρτάται ασφαλώς προς την άσκηση της διακριτικής εξουσίας της διοίκησης να εγκρίνει ή όχι το αίτημα το οποίο υπεβλήθη.
Γίνεται ακόμα αναφορά σε δυσμενή μεταχείριση των Αιτητών δυνάμει του ευρωπαϊκού δικαίου και γενικά. Δεν διευκρινίζεται όμως τι εννοείται, πέραν μιας περαιτέρω αναφοράς στο καθεστώς των επί μακρόν διαμενόντων που ουδεμία ασφαλώς σχέση έχει είτε με το αίτημα είτε με τα δεδομένα των Αιτητών.
Τέλος, οι αιτητές παραπονούνται ότι δεν ακούσθησαν. Οι ίδιοι όμως, υποβάλλοντας το αίτημά τους, παρείχαν όλα τα στοιχεία που εθεώρησαν ότι ήθελαν να παρουσιάσουν και η διοίκηση εβασίσθη σε εκείνα όπως και στα όσα προέκυπταν από τη δική της έρευνα. Δεν υπήρχε θέμα περαιτέρω «ακροάσεως» τους.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Οι Αιτητές θα καταβάλουν €500 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π