|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1199/2007)
8 Ιουλίου, 2009
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. CYPRUS COMMERCIAL CO. LTD.
2. PIAZZO HOLDINGS LIMITED,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ου η Αίτηση.
Α. Χριστοδούλου (κα) για Ν. Παπαδόπουλο, για τους Αιτητές.
Λ. Χριστοδουλίδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Οι Αιτητές είναι οι εγγεγραμμένοι ιδιοκτήτες κτήματος στο Στρόβολο. Το δυτικό σύνορο του, συμπίπτει με το όριο φυσικής κορυφογραμμής. Στις 13.2.2007 υπέβαλαν αίτηση για πολεοδομική άδεια, για την ανέγερση τοίχου αντιστήριξης, ύψους 8 μέτρων περίπου, επί του κοινού συνόρου του τεμαχίου τους, με το εφαπτόμενο προς δυσμάς τεμάχιο. Η αίτηση τους συνοδευόταν από επιστολή ημερομηνίας 13.2.2007, στην οποία γινόταν ειδική αναφορά σε επέμβαση στη φυσική κορυφογραμμή από τους ιδιοκτήτες των εφαπτόμενων οικοπέδων. Το περιεχόμενο της επιστολής έχει ως εξής:-
«Κατασκευή τοίχων αντιστήριξης δια επαναφορά των οικοπέδων μας στην αρχική τους μορφή
Ήμαστε οι ιδιοκτήτες των οικοπέδων 1728, 1727, 1726, 1671, 1670, 1669, 1668, 1667. Επειδή η φυσική κορυφογραμμή που υπήρχε στην περιοχή αποκόπηκε από τους ιδιοκτήτες των κάτω εφαπτόμενων οικοπέδων δημιουργώντας ένα επικίνδυνο γκρεμό και μειώνοντας το εμβαδό των δικών μας οικοπέδων, προχωρήσαμε σε αγωγή ενός από τους ιδιοκτήτες και το δικαστήριο αποφάσισε να μας δοθεί η κάθε δυνατή διευκόλυνση με σκοπό την επαναφορά του ακινήτου στην αρχική του κατάσταση με την επιχωμάτωση και την ανέγερση τοίχου αντιστήριξης περιμετρικά επί του συνόρου (επισυνάπτεται απόφαση δικαστηρίου).
Στη συνέχεια με τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες που υπήρχε το ίδιο πρόβλημα έγινε κοινή συμφωνία ανέγερσης τοίχου για την επαναφορά του λόφου στην αρχική του μορφή (επισυνάπτονται).»
Σημειώνεται ότι ο τοίχος για τον οποίο ζητήθηκε πολεοδομική άδεια, έχει ήδη κατασκευαστεί επί τόπου.
Σύμφωνα με τις πρόνοιες της παραγράφου 5.2.1 και 5.1.4 του Παραρτήματος Ε των Τοπικών Σχεδίων, σε περιπτώσεις υφιστάμενων υψομετρικών διαφορών, όπως στην παρούσα περίπτωση, ο τοίχος αντιστήριξης θα πρέπει να είναι κλιμακωτής μορφής (τύπου δόμης) με μέγιστο ύψος 2 μ. ανά βαθμίδα.
Ο μελετητής στον οποίον ανατέθηκε η εξέταση της υπόθεσης, συνέστησε την έγκριση της αίτησης. Η σχετική αναφορά του έχει ως εξής:-
«Συνοπτική αναφορά & συστάσεις μελετητή:
Παρόλο που ο προτεινόμενος τοίχος αντιστήριξης πολύ μεγάλου ύψους συγκρούεται με τις πρόνοιες της παρ. 5.2.1 του Παρ. Ε που αναφέρεται στην κατασκευή τοίχων αντιστήριξης & κλιμακωτής μορφής με μέγιστο ύψος 2 μ. ανά βαθμίδα, εντούτοις λαμβάνονται υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εφαπτόμενων τεμαχίων (επί κορυφογραμμής) και της απόφασης του Επ. Δικαστηρίου Λ/σίας, εισηγούμαι τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας σύμφωνα με τα υποβληθέντα σχέδια.»
Όμως ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός εκ μέρους της Πολεοδομικής Αρχής, κ. Κρίστης Στυλιανάκης, είχε διαφορετική άποψη, την οποία διατύπωσε στις 22.5.2007 ως εξής:-
«ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ:
Απορρίπτεται γιατί με βάση τα σχέδια που υποβλήθηκαν, δεν τηρούνται οι πρόνοιες της παραγρ. 5.2.1 του Παραρτήματος Ε (ύψος τοίχου αντιστήριξης πολύ πέραν των 2.00 μ.)»
Με βάση τα πιο πάνω δεδομένα, η Πολεοδομική Αρχή στις 29.5.2007 απέρριψε την αίτηση, για το λόγο ότι ο προτεινόμενος ενιαίος τοίχος αντιστήριξης ήταν ύψους 8,16 μ. αντί κλιμακωτής μορφής με μέγιστο ύψος 2 μ. ανά βαθμίδα.
Οι Αιτητές με τρεις λόγους ακύρωσης, προσβάλλουν την πιο πάνω απόφαση των καθ'ων η αίτηση. Με τον πρώτο λόγο, ισχυρίζονται ότι η απόφαση είναι ανυπόστατη, καθ' όσον σ' αυτή υπάρχει μόνο μια σφραγίδα αναφορικά με το πρόσωπο που την έλαβε, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε υπογραφή. Με τον δεύτερο λόγο, προβάλλουν ότι η απόφαση λήφθηκε από αναρμόδιο πρόσωπο και με τον τρίτο, ότι υπήρξε έλλειψη δέουσας έρευνας, πλάνη περί τα πράγματα και πάσχουσα αιτιολογία.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Αιτητές, στο στάδιο των διευκρινήσεων πολύ ορθά εγκατέλειψε τους δύο πρώτους λόγους ακύρωσης, οι οποίοι ενόψει του περιεχομένου του φακέλου και των σχετικών προνοιών του Νόμου, ήταν φανερό ότι δεν ευσταθούσαν. Ως αποτέλεσμα παρέμεινε προς εξέταση, μόνο ο τρίτος λόγος ακύρωσης.
Οι πρόνοιες των παραγράφων 5.1.4 και 5.2.1 του Παραρτήματος Ε των Τοπικών Σχεδίων Λευκωσίας, προβλέπουν ότι:-
«5.1.4 Προσαρμογή οικοδομών στη φυσική κλίση του εδάφους
Η προστασία της φυσικής κλίσης του εδάφους και η προσαρμογή της οικοδομής σε αυτή θα αποτελεί βασικό κριτήριο κατά τον έλεγχο της ανάπτυξης. Οι οικοδομικοί όγκοι θα πρέπει να προσαρμόζονται στη φυσική κλίση του εδάφους και να σέβονται τις ιδιομορφίες του τοπίου (διατήρηση υφιστάμενων αξιόλογων δέντρων, εδαφολογικών αξιόλογων μορφωμάτων κλπ). Η σχέση του υφιστάμενου εδάφους, τόσο με τα γειτονικά τεμάχια όσο και με την οικοδομή, πρέπει να είναι όσο το δυνατό συνεχής, δηλαδή κανένα σημείο του οικοπέδου/τεμαχίου μέσα στην ελάχιστη απαιτούμενη απόφαση από τα σύνορα του τεμαχίου/οικοπέδου στο οποίοι διενεργείται ανάπτυξη, δεν θα διαφοροποιείται από το υφιστάμενο έδαφος πέραν του 1,20 μ. όσον αφορά επιχωματώσεις, εκτός από τις περιπτώσεις όπου κρίνεται απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία υπόγειου χώρου.
Πέραν της ελάχιστης απαιτούμενης απόστασης από τα όρια του τεμαχίου/οικοπέδου θα επιδιώκεται η διατήρηση της φυσικής κλίσης του εδάφους με μέγιστες εκσκαφές/επιχωματώσεις της τάξης του 1,50 μ.
Εξαίρεση από τα πιο πάνω αποτελούν οι περιπτώσεις οικοπέδων όπως περιγράφονται στην επιφύλαξη του ορισμού «ύψος» του Παραρτήματος Α, όσον αφορά τις επιχωματώσεις, δηλαδή οικόπεδο με μεγάλο «λούκκωμα».
Σε περιπτώσεις υφιστάμενων υψομετρικών διαφορών, οι τοίχοι αντιστήριξης θα κατασκευάζονται με κλιμακωτή μορφή (τύπου δόμης) με περιορισμένο ύψος κατά το δυνατό, που δεν θα ξεπερνά τα 2,00 μ. ανά βαθμίδα. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις που προτείνονται τοίχοι αντιστήριξης με μεγαλύτερο ύψος, οι οποίοι κρίνονται απαραίτητοι λόγω ειδικών συνθηκών (π.χ. μεγάλη υψομετρική διαφορά και μικρό μέγεθος τεμαχίου, η Πολεοδομική Αρχή πριν τη λήψη σχετικής απόφασης θα συμβουλεύεται την Ειδική Επιτροπή Άσκησης Αισθητικού Ελέγχου.
5.2 Αναπτύξεις σε όλες τις Περιοχές των Τοπικών Σχεδίων
5.2.1 Στις περιοχές εκτός των ιστορικών/παραδοσιακών περιοχών, θα ισχύουν οι παράγραφοι 5.1.3, 5.1.4, 5.1.7 και 5.1.8 του κεφαλαίου 5.1 πιο πάνω.»
Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι οι καθ'ων η αίτηση όφειλαν να προβούν σε αυτοψία και μάλιστα επιστάμενη, η οποία θα αποκάλυπτε ότι ο προτεινόμενος τοίχος αντιστήριξης, κατέστη αναγκαίος καθότι η φυσική κορυφογραμμή της περιοχής είχε αποκοπεί και το έδαφος ήταν σκαμμένο, δημιουργώντας γκρεμό. Κατά την άποψη του δικηγόρου τους, υπήρχαν ιδιάζουσες συνθήκες οι οποίες θα έπρεπε να είχαν διερευνηθεί, ώστε να μην υπάρξει πλάνη περί τα πράγματα.
Ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί. Είναι φανερό από το διοικητικό φάκελο, ότι δεν έγινε οποιαδήποτε έρευνα για να διαπιστωθεί επί τόπου η φυσική κλίση του εδάφους και ιδιαίτερα κατά πόσο ευσταθούσαν οι ισχυρισμοί των Αιτητών, ότι υπήρξε επέμβαση στη φυσική κορυφογραμμή από γείτονες με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί επικίνδυνος γκρεμός. Οι καθ'ων η αίτηση είχαν διακριτική ευχέρεια δυνάμει της παραγράφου 5.1.4 του Παραρτήματος Ε των Τοπικών Σχεδίων, σε εξαιρετικές περιπτώσεις να εγκρίνουν τοίχο αντιστήριξης με μεγαλύτερο ύψος. Για να μπορέσουν να ασκήσουν τη διακριτική τους ευχέρεια, όπως ακριβώς τους ζητούσαν οι Αιτητές, θα έπρεπε να είχαν προβεί σε δέουσα έρευνα όλων των συνθηκών επί τόπου. Μια τέτοια εξέταση, θα επιβεβαίωνε κατά πόσον υπήρχαν ή όχι ειδικές συνθήκες, οι οποίες θα τους επέτρεπαν κατ' εξαίρεση να εγκρίνουν το αίτημα.
Πέραν των πιο πάνω, ευσταθεί και το παράπονο για ελλιπή αιτιολογία, εφόσον η λακωνική απόρριψη του αιτήματος δεν αποτελεί επαρκή, αλλά ούτε και δέουσα υπό τις περιστάσεις αιτιολογία. Ιδιαίτερα στην προκειμένη περίπτωση, στην οποία προηγήθηκε ευνοϊκή εισήγηση από το μελετητή της υπόθεσης, θα έπρεπε η απόρριψη της αίτησης να συνοδεύεται με επαρκή αιτιολογία, η οποία να μην αφήνει καμιά αμφιβολία για τους λόγους που λήφθηκε η απόφαση, κατ' αντίθεση με τα όσα εισηγήθηκε ο μελετητής.
Αντίθετα με τα όσα υπό τις περιστάσεις απαιτούνταν, η αιτιολογία ήταν γενική και αόριστη και το μόνο που περιείχε ήταν η αναφορά στις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου, χωρίς να εξηγεί όμως γιατί δεν τύγχανε εφαρμογής η εξαίρεση της παραγράφου 5.1.4 του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας.
Ενόψει των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με €1200 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ των Αιτητών.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ