ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
&nb sp; Υπóθεση Αρ. 352/2007
1 Iουνίου, 2009
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΜΑΛΙΑ ΛΑΥΡΕΝΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ
Αιτήτρια
- και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ ΠΑΦΟΥ
Καθ΄ών η αίτηση
.............................
Φ. Καμένος για Αλ. Μαρκίδη, για την αιτητρια
Μ. Χατζηγεωργίου(κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθών η αίτηση
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά διακήρυξη του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθών η αίτηση, η οποία της κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 13/11/06 και με την οποία οι καθών η αίτηση αποφάσισαν να απορρίψουν την αίτηση της για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση κατοικίας με κολυμβητική δεξαμενή και περίφραξη στο τεμάχιο 243, Φ/Σχ. XXXV.22, στο χωριό Λυσός της Επαρχίας Πάφου, είναι άκυρη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η αιτήτρια στις 23/2/05 υπέβαλε αίτηση, στην Πολεοδομική Αρχή Πάφου (Επαρχιακός Λειτουργός Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Πάφου), για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση μιας κατοικίας με κολυμβητική δεξαμενή και περίφραξη, στο προαναφερθέν τεμάχιο.
Ταυτόχρονα με την πιο πάνω αίτηση υποβλήθηκε και η αίτηση με αρ. ΠΑΦ/296/05 που αφορούσε το τεμάχιο με αρ. 242, η αίτηση ΠΑΦ/298/05 που αφορούσε το τεμάχιο με αρ. 244 και η αίτηση ΠΑΦ/299/05, που αφορούσε το τεμάχιο με αρ. 245. Με τις αιτήσεις αυτές ζητείτο η χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση, στο κάθε τεμάχιο ξεχωριστά, κατοικίας, κολυμβητικής δεξαμενής και περίφραξης.
Από τον τίτλο ιδιοκτησίας που υποβλήθηκε μαζί με τις αιτήσεις, καθώς επίσης και από το αντίγραφο του χωρομετρικού σχεδίου, προέκυπτε ότι η προσπέλαση προς το τεμάχιο 243 γίνεται μέσω δικαιώματος διάβασης πλάτους 6,0 μέτρων δια μέσου των τεμαχίων με αρ. 244 και 245.
Η Πολεοδομική Αρχή, για να έχει ολοκληρωμένη εικόνα σχετικά με τις αναπτυξιακές δυνατότητες του τεμαχίου, με επιστολή της με αρ. φακ. ΠΑΦ/0298/05 και ημερομηνία 13.4.2005, ζήτησε, μεταξύ άλλων, και τις απόψεις του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Πάφου, για να διαπιστώσει πώς έχει προκύψει το υπό αναφορά τεμάχιο, ποιά ημερομηνία υποβλήθηκε η αίτηση για το διαχωρισμό του και κατά πόσο το αρχικό τεμάχιο εφαπτόταν δημοσίου δρόμου.
Ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός Πάφου, με σημείωμα του με ημερομηνία 12.5.2005 πληροφόρησε την Πολεοδομική Αρχή ότι:
(α) Το υπό αναφορά τεμάχιο προέκυψε από διαχωρισμό του αρχικού τεμαχίου το 2003 με το φακ. ΑΧ2127/03, ημερ. 11.11.2003,
(β) το δικαίωμα διάβασης καταλήγει σε δημόσιο δρόμο, ο οποίος σημειώνεται με κόκκινο χρώμα στο σχετικό σχέδιο, για τον οποίο έχει κατατεθεί αίτηση από τον Έπαρχο για Εγγραφή του Αρ. φακ. ΑΧ 2002/04. Στον σχετικό φάκελο εσωκλείονται οι συγκαταθέσεις των επηρεαζόμενων, από το δρόμο, ιδιοκτητών.
Στη συνέχεια, η αιτήτρια υπέβαλε στην Πολεοδομική Αρχή Πιστοποιητικό Έρευνας Ακίνητης Ιδιοκτησίας του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Πάφου, με ημερομηνία εκδόσεως 9.3.2006. Από το Πιστοποιητικό αυτό, προκύπτει ότι το αρχικό τεμάχιο με αρ. 223, από το οποίο προέκυψαν, μεταξύ άλλων, και τα υπό αναφορά τεμάχια (242, 243, 244, 245), εφαπτόταν δρόμου που κατασκευάστηκε το 1955 αλλά δεν αποτυπώθηκε στα επίσημα χωρομετρικά σχέδια, διότι δεν είχαν ληφθεί οι έγγραφες συγκαταθέσεις των ιδιοκτητών των συγκεκριμένων τεμαχίων. Σύμφωνα με το σχετικό σχεδιάγραμμα που βρίσκεται στο φάκελο Α768/55, είναι βέβαιο ότι το (αρχικό), τεμάχιο 223 (νέα 242, 243, 244, 245) εφάπτεται του δρόμου τούτου.
Η Πολεοδομική Αρχή, με νέα επιστολή με ημερομηνία 21.3.2006, ζήτησε εκ νέου τις απόψεις του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Πάφου, ο οποίος, στο απαντητικό σημείωμά του με ημερομηνία 3.4.2006, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι «Το αρχικό τεμάχιο με αρ. 223, σύμφωνα με το φάκελο Α768/55, το 1955 και πριν, εφαπτόταν σε μη εγγεγραμμένο δρόμο».
Στον τίτλο ιδιοκτησίας του αρχικού τεμαχίου, στη θέση που περιγράφονται τα σύνορα του τεμαχίου, αναγράφεται ότι το (αρχικό), τεμάχιο με αρ. 223 εφάπτεται του νέου δρόμου προς την Μέλανδραν. Επίσης, σε σχετική βεβαίωση του προέδρου του Κοινοτικού Συμβουλίου Λυσού, αναφέρεται ότι ο δρόμος Λυσού-Μελάνδρας, που εφάπτεται, μεταξύ άλλων και του τεμαχίου 223, δημιουργήθηκε επί Αγγλοκρατίας, περίπου το 1956, και έκτοτε ασφαλτοστρώθηκε και συντηρείται από την Επαρχιακή Διοίκηση Πάφου.
Σύμφωνα με την παράγραφο 1(γ), της Πολιτικής 3(Α), της Δήλωσης Πολιτικής, «Ανάπτυξη θα επιτρέπεται εφόσον, μεταξύ άλλων, διαθέτει κατάλληλη, ικανοποιητική, άνετη και ασφαλή δημόσια (όπου απαιτείται), προσπέλαση». «Διευκρινίζεται ότι ο όρος «ικανοποιητική» προσπέλαση ερμηνεύεται με βάση σχετική Εντολή του Υπουργού».
Σύμφωνα με την παράγραφο 2.6 (στ), της Εντολής του Υπουργού Εσωτερικών 1/1994, «Ικανοποιητική προσπέλαση, όπου ο ορισμός αυτός χρησιμοποιείται ως προϋπόθεση για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας, θα μπορεί να θεωρείται υπό ορισμένες προϋποθέσεις», μεταξύ άλλων, «Διανοιγμένος δρόμος εκτός περιοχής Τοπικού Σχεδίου, νοουμένου ότι», μεταξύ άλλων, «έχουν εξασφαλιστεί οι συγκαταθέσεις των επηρεαζόμενων ιδιοκτητών και έχει κατατεθεί αίτηση της οικείας Τοπικής Αρχής στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας για εγγραφή του ως δημόσιου δρόμου ή βρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία απαλλοτρίωσης των επηρεαζόμενων ιδιοκτησιών, ή των ιδιοκτησιών για τις οποίες δεν έχουν εξασφαλιστεί οι αναγκαίες συγκαταθέσεις».
Σύμφωνα με την παράγραφο 1(δ)(ΐ), της Πολιτικής 9(Γ)(β), της Δήλωσης Πολιτικής «Η Πολεοδομική Αρχή είναι δυνατό να χορηγήσει πολεοδομική άδεια για την ανέγερση μονάδας κατοικίας σε περιοχή άλλη από τις καθορισμένες Περιοχές Ανάπτυξης ή εκτός του καθορισμένου Ορίου Ανάπτυξης», μεταξύ άλλων, «Σε τεμάχια τα οποία προέκυψαν μετά την 1/12/1990 από υποδιαίρεση μεγαλύτερου τεμαχίου, όπως αυτό ήταν εγγεγραμμένο στα βιβλία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας πριν την 1/12/1990 νοουμένου ότι:», μεταξύ άλλων, «Το αρχικό τεμάχιο, όπως ήταν εγγεγραμμένο στα βιβλία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας πριν την 1/12/1990, εφαπτόταν και εξακολουθούσε να εφάπτεται πριν το διαχωρισμό του σε δημόσιο δρόμο με ελάχιστο πλάτος 4,00 μέτρων».
Η Πολεοδομική Αρχή, αφού έλαβε υπόψη -
(α) ότι το αρχικό τεμάχιο διαχωρίστηκε το 2003
(β) τις πρόνοιες της παραγράφου 2.6(στ), της Εντολής του Υπουργού Εσωτερικών 1/1994, και
(γ) ότι η αίτηση στο Επαρχιακό Κτηματολόγιο Πάφου για εγγραφή του δρόμου υποβλήθηκε το 2004 με το φάκελο ΑΧ 2002/04 παρά το ότι ο δρόμος κατασκευάστηκε από το 1955,
θεώρησε ότι πριν το διαχωρισμό του αρχικού τεμαχίου, αυτό δεν εφαπτόταν δημοσίου δρόμου και, συνεπώς, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 1.(δ)(ΐ), της Πολιτικής 9(Γ)(β), της Δήλωσης Πολιτικής. Για το λόγο αυτό, αρνήθηκε τη χορήγηση της πολεοδομικής άδειας. Η αιτήτρια ειδοποιήθηκε για την άρνηση χορήγησης Πολεοδομικής Άδειας με επιστολή ημερ. 13/11/06.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης η αιτήτρια, στις 27/2/07 καταχώρησε την παρούσα προσφυγή.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας, με τη γραπτή του αγόρευση, αφού πρώτα απαντά σε προδικαστική ένσταση της καθής η αίτηση, επί της ουσίας της υπόθεσης προβάλλει τους εξής λόγους ακυρώσεως:
(α) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τις πρόνοιες της Πολιτικής 9 (Γ) (1) (δ) (ι) της Δήλωσης Πολιτικής του 2000,
(β) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη,
(γ) ότι δεν υπήρξε δέουσα έρευνα και
(δ) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης και την αρχή της επιείκειας.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Η συνήγορος της καθ' ης η αίτηση αρχικά προέβαλε με την ένσταση της προδικαστική ένσταση ότι η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Στη συνέχεια όμως δεν προώθησε τον ισχυρισμό αυτό και κατά το στάδιο των διευκρινίσεων δήλωσε ρητά ότι τον εγκαταλείπει. Εν πάση περιπτώσει, ενόψει του ισχυρισμού της αιτήτριας ότι παρέλαβε την επιστολή της 13/11/06 (που της ταχυδρομήθηκε στις 14/12/06) στις 20/12/06, κρίνω ότι ορθά εγκαταλείφθηκε ο ισχυρισμός αυτός.
Στρέφομαι στην ουσία της υπόθεσης. Έχω προσέξει ότι σχετικά με το ίδιο θέμα, αλλά αναφορικά με διαφορετικό τεμάχιο γης, έχουν εκδοθεί αποφάσεις στις εξής υποθέσεις: Αμαλία Λαυρέντη Γεωργιάδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 349/07 ημερ. 14/11/08 και Αμαλία Λαυρέντη Γεωργιάδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, υποθ. Αρ. 350/07 ημερ. 10/10/07.
Έθεσα τις αποφάσεις αυτές υπόψη της πλευράς των καθών η αίτηση και ερώτησα κατά πόσο επηρεάζεται και η παρούσα. Ενώ αρχικά η δικηγόρος δήλωσε ότι δυνατό να ανακαλείτο η προσβαλλόμενη απόφαση, τελικά η ευπαίδευτη συνήγορος των καθών η αίτηση τοποθετήθηκε ως εξής: «Ουσιαστικά επηρεάζουν την παρούσα, αλλά οι οδηγίες είναι να επιμένουμε στην υπεράσπιση της υπόθεσης αφού δε θα ανακληθεί.»
Μελέτησα τις εν λόγω υποθέσεις (349/07 και 350/07), που σημειώνω ότι έχουν καταχωρηθεί από την ίδια αιτήτρια και αφορούν ουσιαστικά την ίδια απόφαση των καθών η αίτηση αλλά διαφορετικό η καθεμιά τεμάχιο γης. Συμφωνώ με τα όσα έχουν αποφασισθεί στις εν λόγω υποθέσεις (βασικά στην υπόθ. Αρ. 350/07 από το συνάδελφο Χατζηχαμπή, Δ που υιοθετήθηκαν στην 349/07 από το Γαβριηλίδη Δ), οι οποίες αποφάσεις σημειώνω ότι δεν έχουν εφεσιβληθεί και τα υιοθετώ για σκοπούς της παρούσας χωρίς την ανάγκη να τα επαναλάβω. Δεν έχει τεθεί οτιδήποτε ενώπιον μου από πλευράς των καθών η αίτηση που να διαφοροποιεί την παρούσα ή που να δείχνει ότι η κατάληξη των αδελφών δικαστών στις εν λόγω υποθέσεις είναι εσφαλμένη. Επομένως, για τους ίδιους λόγους ότι δηλαδή (α) ο δρόμος στον οποίο εφαπτόταν το τεμάχιο γης της αιτήτριας μπορούσε νομικά να θεωρηθεί ως δημόσιος δρόμος με την έννοια της παραγρ. 1(δ)(ι) της Δήλωσης Πολιτικής και (β) ότι η αντιφατική στάση των καθών η αίτηση παραβιάζει την αρχή της χρηστής διοίκησης, κατέληξα ότι και η παρούσα υπόθεση θα πρέπει να έχει επιτυχή κατάληξη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.200 έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς