|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 7/2008)
8 Μαΐου 2009
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 25 ΚΑΙ 23 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΡΕΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
Καθ΄Ων η Αίτηση
_________
Μ. Ναθαναήλ, για την Αιτήτρια.
Ευγ. Παπαγεωργίου-Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Την 9.7.2007 η Αιτήτρια υπέβαλε στον Έπαρχο Λάρνακας αίτηση για χορήγηση άδειας χρήσης μεγαφώνων για το κέντρο Jungle Garden τη διαχείριση του οποίου είχε από το 2007 ως συνιδιοκτήτρια της επιχείρησης. Ο Έπαρχος ζήτησε τις απόψεις του ΚΟΤ και της Αστυνομίας. Οι απόψεις του ΚΟΤ ήσαν θετικές, εκείνες όμως της Αστυνομίας ήσαν αρνητικές. Ανεφέρθησαν τα ακόλουθα:
«Το θέμα χορήγησης άδειας χρήσης μεγαφώνων για το υπό αναφορά υποστατικό απασχόλησε το Τμήμα μου και για την περίοδο του έτους 2006 και ο Έπαρχος Λάρνακας με απόφαση του αρνήθηκε την έκδοση της ζητούμενης άδειας. Το Τμήμα μου έκαμε παρακολούθηση και έλεγχο του υποστατικού κατ΄επανάληψη και διαπιστώθηκε ότι υπό τις συνθήκες και με τους όρους που τίθενται από τον Έπαρχο για έκδοση τέτοιας άδειας είναι αδύνατο να μην προκαλείται οχληρία.
Έχω την γνώμη ότι η εισήγηση μου για την παρούσα πρέπει να είναι αρνητική και δικαιολογώντας την αναφέρω ότι με τους όρους που θέτει ο Έπαρχος για έκδοση τέτοιας άδειας δεν εξασφαλίζεται η μη πρόκληση οχληρίας. Εάν όμως η αρμόδια αρχή αποφασίσει την έκδοση της ζητούμενης άδειας πρέπει απαραίτητα να επιβάλει νέους όρους όπως για παράδειγμα κόφτης ελέγχου έντασης μουσικής αφού προηγουμένως υπάρξει καθορισμένη ένταση του εκπεμπόμενου ήχου.
Η απάντηση του Τμήματος μου για την αίτηση του έτους 2006 ημερομηνίας 29.8.2006 επισυνάπτεται για αναφορά.»
Ο Έπαρχος ζήτησε επίσης από το Δήμο Λάρνακας την ετοιμασθείσα μελέτη διεξαγωγής μετρήσεων ήχου την οποία ο Δήμος είχε κάνει την 28/29.7.2007 ως προς το εν λόγω κέντρο. Ο Έπαρχος ακολούθως απέρριψε το αίτημα, αναφέροντας τα ακόλουθα:
«α) Για το ανωτέρω υποστατικό υπάρχει ιστορικό και σειρά παραπόνων από τον διαχειριστή του κτηριακού συγκροτήματος Τσόκκος Κωρτ αρ. 12 στο οποίο ανήκει και το αναφερόμενο υποστατικό για πρόκληση οχληρίας.
Β) Η άδεια χρήσης μεγαφώνων η οποία εκδίδετο με όρους και προϋποθέσεις ώστε να διασφαλίζεται η αποτροπή οχληρίας δεν εφαρμόζοντο καθότι η χρήση των μεγαφώνων αξιοποιείτο στον εξωτερικό χώρο του πλακόστρωτου χωρίς τη λήψη κατάλληλων μέτρων για τον περιορισμό του εκπεμπόμενου ήχου, με αποτέλεσμα να μη μπορεί να αντιμετωπιστεί επαρκώς το ζήτημα της προστασίας των περιοίκων από την οχληρία.»
Να σημειωθεί ότι για το 2004/2005 είχε εκδοθεί άδεια με όρους, το 2006 όμως ο Έπαρχος αρνήθηκε να δώσει άδεια εφ΄όσον οι όροι δεν ετηρούντο.
Η Αιτήτρια εισηγείται κατ΄αρχάς ότι, εν όψει του Ν. 111/85, αποφασιστική αρμοδιότητα για την έκδοση άδειας χρήσης μεγαφώνων έχει ο Δήμος και όχι ο Έπαρχος δυνάμει του Ν. 3/62. Η εισήγηση αυτή είναι πεπλανημένη και ορθώς η Αιτήτρια στην απαντητική αγόρευσή της διευκρινίζει ότι έγινε για να καταδειχθεί η σημασία της μελέτης του Δήμου παρά ότι αρμοδιότητα ως τέτοια είχε ο Δήμος. Να λεχθεί όμως ότι οι διατάξεις του Ν. 111/85 στις οποίες αναφέρεται συναφώς η Αιτήτρια και οι οποίες αφορούν την εξουσία του Δήμου να περιορίζει ή απαγορεύει την ενάσκηση εργασίας που μπορεί να προκαλεί οχληρία ουδόλως επηρεάζουν την ειδικώς αποδιδόμενη στον Έπαρχο εξουσία να εκδίδει άδεια χρήσης μεγαφώνων που αποτελεί επί μέρους ρύθμιση του τρόπου λειτουργίας ενός κέντρου (σχετική είναι και η απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ., στην υπόθεση 1104/2004, 20.5.2006, Αντωνίου κ.α. ν. Δημοκρατίας). Εξ άλλου, η ίδια η Αιτήτρια είναι στον Έπαρχο και όχι στο Δήμο που απετάθη.
Εισηγείται επίσης η Αιτήτρια ότι η απόφαση πάσχει από πλάνη και έλλειψη δέουσας έρευνας. Παραπέμπει συναφώς στη μελέτη του Δήμου Λάρνακας, κατάληξη της οποίας είναι η διαπίστωση ότι «καμμία οχληρία δεν προκαλείται από τη μουσική που εκπέμπεται από το Snack bar jungle», αποδίδει δε το ύψος των μετρήσεων της στη συμβολή άλλων περιβαλλοντικών θορύβων της περιοχής, και δη των άλλων διαφόρων κέντρων, τα οποία μάλιστα έχουν άδεια χρήσης μεγαφώνων, των κλιματιστικών, της κίνησης των διερχομένων και ενός καζαντί.
Η εισήγηση αυτή ευσταθεί. Ο Έπαρχος, αν και ζήτησε τη μελέτη του Δήμου, ουσιαστικά την παραγνώρισε και επέλεξε να βασισθεί για απόρριψη της αίτησης στα γενικότερα παράπονα των περιοίκων. Αυτό είναι καθαρό και από την ίδια την απορριπτική απάντηση που εδόθη (α). Και περαιτέρω, ο Έπαρχος εβασίσθη, όπως επίσης προκύπτει από την απορριπτική απάντηση (β), στο ότι οι όροι της άδειας που ετέθησαν στο παρελθόν δεν ετηρούντο. Άλλοι ήσαν όμως οι διαχειριστές του κέντρου τότε, και η δική τους ευθύνη για τη μη τήρηση των όρων δεν μπορούσε να βαρύνει και την Αιτήτρια η οποία υποδεικνύει ότι τώρα εν πάση περιπτώσει δεν υπάρχουν μεγάφωνα στον εξωτερικό χώρο. Εξ άλλου, όπως και η Αστυνομία επεσήμανε, θα μπορούσε να εδίδετο άδεια με όρο για τη χρήση κόφτη έντασης ή και δοκιμαστικά για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Ως εκ τούτου, ευσταθεί και η άλλη εισήγηση της Αιτήτριας ότι η απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη. Οι άλλες εισηγήσεις της Αιτήτριας δεν χρειάζεται να με απασχολήσουν.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η Δημοκρατία θα καταβάλει €1000 έξοδα στην Αιτήτρια.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π