|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 985/2006)
13 Μαρτίου, 2009
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
KHALED ABOU EL BAZ MOHAMED OKBA,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ , ΔΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Παναγιώτης Μεσαρίτης, για τον Αιτητή.
Λίνα Χατζηαθανασίου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, αιγυπτιακής καταγωγής, ήλθε στην Κύπρο για πρώτη φορά στις 14/11/1997, για να εργαστεί ως εργάτης με την εταιρεία Μ. Κυριάκου Λτδ., στη Λευκωσία. Εξασφάλισε άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας μέχρι 14/11/1998 και, στη συνέχεια, κατόπιν διαδοχικών παρατάσεων, μέχρι 28/2/2005. Στις 28/3/2005, μέσω του εργοδότη του, ζήτησε νέα παράταση της άδειας παραμονής του, αίτημα, όμως, το οποίο απορρίφθηκε. Ο εργοδότης του ειδοποιήθηκε σχετικά με επιστολή. Στις 18/4/2005, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για απόκτηση της κυπριακής υπηκοότητας, η οποία, επίσης, απορρίφθηκε.
Στις 14/9/2005, μέσω του συνηγόρου του στην παρούσα προσφυγή, ζήτησε όπως του παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, με βάση την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2003/109/ΕΚ, (η «Ευρωπαϊκή Οδηγία»). Το αίτημά του απορρίφθηκε με επιστολή ημερομηνίας 16/3/2006, το περιεχόμενο της οποίας έχει ως εξής:-
«΄Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερομηνία 14 Σεπτεμβρίου 2005 σχετικά με το αίτημα σας για παραμονή στη Δημοκρατία του πιο πάνω αλλοδαπού υπό το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντα δυνάμει της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ και σας πληροφορώ ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί τούτο γιατί η περίπτωση του αλλοδαπού δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας αυτής καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής του έληξε πριν την 23/01/2006, ημερομηνία κατά την οποία έληξε η προθεσμία ενσωμάτωσης της οδηγίας.
Ως εκ τούτου, παρακαλείσθε όπως συμβουλεύσετε τον αλλοδαπό να διευθετήσει την άμεση αναχώρηση του από τη Δημοκρατία καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας έληξε στις 28/02/2005 διαφορετικά θα ληφθούν μέτρα για την απομάκρυνση του.»
Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης. Αυτή, σύμφωνα με το συνήγορό του, παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Οδηγία, την οποία οι καθ' ων η αίτηση είχαν υποχρέωση να εφαρμόσουν από την προσχώρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση, την 1/5/2004. Οι καθ' ων η αίτηση, ισχυρίζεται, παρά το γεγονός ότι αυτός, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησής του για να του παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, είχε συμπληρώσει συνεχή νόμιμη διαμονή διάρκειας έξι ετών και δέκα μηνών, απέρριψαν το αίτημά του, όπως απέρριψαν, κατά παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης, το αίτημά του για ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής και εργασίας του, ημερομηνίας 28/3/2005. Τα διοικητικά όργανα, εισηγήθηκε, κατά την άσκηση της διακριτικής τους εξουσίας, θα πρέπει να ενεργούν σύμφωνα με το περί δικαίου αίσθημα, ώστε να μην εξαπατάται και/ή να μην ταλαιπωρείται ο διοικούμενος.
Οι καθ' ων η αίτηση, με τη γραπτή τους αγόρευση, υποστηρίζουν τη νομιμότητα της απόφασης και εισηγούνται ότι το αίτημα απορρίφθηκε, αφού ο αιτητής δεν ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Η άδεια παραμονής του έληξε πριν από την 23/1/2006, ημερομηνία μέχρι την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία είχε υποχρέωση να ενσωματώσει στην εσωτερική έννομη τάξη την Ευρωπαϊκή Οδηγία. Πριν την προθεσμία αυτή, καταλήγουν, δεν παρέχονται από την Ευρωπαϊκή Οδηγία δικαιώματα σε άτομα, αφού αυτή απευθύνεται μόνο στα κράτη μέλη, για να εναρμονίσουν τη νομοθεσία τους. Η συνήγορος των καθ' ων αίτηση παρέπεμψε, σχετικά, στην Joudine κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 500, όπου αναφέρεται ότι:- (σελ. 511)
«Επιπρόσθετα πρέπει να τονιστεί ότι η Οδηγία 2003/109/ΕΚ δεν παραχωρεί αυτόματα σε ένα αλλοδαπό επί μακρόν διαμένοντα στην Κύπρο το δικαίωμα παραμονής στη χώρα. (Βλ. Graig and de Burca 'EU Law, Text, Cases and Materials', 2nd Edition, 190). Η παραχώρηση του πιο πάνω ωφελήματος μπορεί να γίνει μόνο μετά την ενσωμάτωση της Οδηγίας στο τοπικό νομικό πλαίσιο και την καταχώριση σχετικής αίτησης από τον αλλοδαπό (΄Αρθρο 7(1) της Οδηγίας), νοουμένου ότι ικανοποιεί προς τούτο τις σχετικές προϋποθέσεις (΄Αρθρο 3 της Οδηγίας).»
Στην παρούσα περίπτωση, λαμβάνοντας υπόψη ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε από τους καθ' ων η αίτηση στις 16/3/2006, δηλαδή μετά την εκπνοή της προθεσμίας που είχε τεθεί για ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας, τα αποφασισθέντα από το Γαβριηλίδη Δ., στη Schun Hong Sun v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 913/06, 19/11/07, με το σκεπτικό της οποίας συμφωνώ, θεωρώ ότι σφραγίζουν το αποτέλεσμα της παρούσας προσφυγής και τα παραθέτω:-
«Η Οδηγία 2003/109/ΕΚ τέθηκε σε ισχύ στις 23.1.2004 με τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Δόθηκε προθεσμία δύο ετών, ήτοι μέχρι τις 23.1.2006, για την ενσωμάτωσή της στην εσωτερική έννομη τάξη των κρατών μελών. Η Κύπρος δεν ενσωμάτωσε την Οδηγία 2003/109/ΕΚ μέχρι τις 23.1.2006. Την ενσωμάτωσε στις 14.2.2007 με τον περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (Τροποποιητικό) Νόμο του 2007 (Ν. 8(1)/2007). Στη βάση αυτών των δεδομένων, προκύπτει ότι στις 23.11.2005, ημερομηνία κατά την οποία ο αιτητής υπέβαλε, μέσω των δικηγόρων του, το αίτημά του, δεν είχε παρέλθει η προθεσμία των δύο ετών, ήτοι η 23.1.2006, για ενσωμάτωση της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Είχε, όμως, παρέλθει όταν λήφθηκε η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος, ήτοι στις 16.3.2006. Δεν ήταν, επομένως, (κατ' εφαρμογή της αρχής ότι οι διοικητικές αποφάσεις λαμβάνονται με βάση το νομικό καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο της έκδοσής τους, ανεξάρτητα αν αυτό είναι διαφορετικό από εκείνο που ίσχυε κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης) ορθή η απόφαση της Διευθύντριας ότι η περίπτωση του αιτητή δεν ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής του έληξε πριν την 23.1.2006, ημερομηνία κατά την οποία έληξε η προθεσμία ενσωμάτωσης της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Η Διευθύντρια έπρεπε να εξετάσει κατά πόσο η περίπτωση του αιτητή ενέπιπτε στο άρθρο 4 της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, το οποίο προνοεί ότι:
'Τα κράτη μέλη παρέχουν το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος στους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν στην επικράτεια τους νόμιμα και αδιάλειπτα κατά τα πέντε τελευταία έτη αμέσως πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης.'»
Ενόψει της πιο πάνω κατάληξης, δε θα ασχοληθώ με όσα άλλα ο αιτητής προβάλλει.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με €700,00 έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ