|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 2171/2006)
27 Φεβρουαρίου, 2009
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
PITIPANAGE JUDE RAJA FERNANDO,
Αιτητής,
v.
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
_________________________
Νίκος Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Μικαέλα Πασιαρδή (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
_____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής, ο οποίος κατάγεται από τη Σρι Λάνκα, ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 16/10/2006, με την οποία αίτημά του για την απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, σύμφωνα με την Οδηγία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης 203/109/ΕΚ, (η «Ευρωπαϊκή Οδηγία»), απορρίφθηκε, είναι άκυρη και στερημένη νομικού αποτελέσματος.
Τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν από την προσφυγή και την ένσταση, καταδεικνύουν ότι ο αιτητής ήλθε στην Κύπρο για πρώτη φορά την 31/5/2000, με σκοπό να εργαστεί ως καθαριστής σε συγκεκριμένη εταιρεία στην Πάφο. Μετά από αίτηση, παραχωρήθηκε σ' αυτόν άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας μέχρι 5/11/2000. Ακολούθως, του δόθηκαν διάφορες παρατάσεις της άδειας προσωρινής παραμονής και εργασίας του, με την τελευταία να λήγει στις 30/11/2005.
Στις 7/2/2006, ο αιτητής, μέσω του συνηγόρου του, ζήτησε από τον Υπουργό Εσωτερικών να του παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος. Το αίτημα απορρίφθηκε και ο αιτητής ειδοποιήθηκε σχετικά, με επιστολή ημερομηνίας 16/10/2006, το περιεχόμενο της οποίας έχει ως εξής:-
«΄Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας προς το Υπουργείο Εσωτερικών με ημερομηνία 07/02/2006, η οποία διαβιβάστηκε στο Τμήμα μας στις 20/04/2006, σχετικά με το αίτημα σας για παραμονή στη Δημοκρατία του πιο πάνω αλλοδαπού υπό το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντα δυνάμει της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ και σας πληροφορώ ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί τούτο γιατί η περίπτωση του αλλοδαπού δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας αυτής καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας του έληξε πριν τις 23/01/2006.
Ως εκ τούτου και για τον λόγο ότι ο αλλοδαπός βρίσκεται στην Κύπρο παράνομα παρακαλείσθε όπως τον συμβουλεύσετε να διευθετήσει την άμεση αναχώρηση του από τη Δημοκρατία διαφορετικά θα ληφθούν μέτρα για την απομάκρυνσή του.»
Για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης, ο αιτητής προβάλλει ότι αυτή λήφθηκε χωρίς έρευνα, κατά κατάχρηση και/ή υπέρβαση εξουσίας.
Στην υπόθεση Schun Hong Sun ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 913/06, 19/11/07, εξετάστηκε από το Γαβριηλίδη, Δ., παρόμοιο ζήτημα. Με τα εκεί αποφασισθέντα συμφωνώ και τα υιοθετώ για τους σκοπούς της παρούσας. Παραθέτω το σχετικό απόσπασμα:-
«Η Οδηγία 2003/109/ΕΚ τέθηκε σε ισχύ στις 23.1.2004 με τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Δόθηκε προθεσμία δύο ετών, ήτοι μέχρι της 23.1.2006, για την ενσωμάτωσή της στην εσωτερική έννομη τάξη των κρατών μελών. Η Κύπρος δεν ενσωμάτωσε την Οδηγία 2003/109/ΕΚ μέχρι τις 23.1.2006. Την ενσωμάτωσε στις 14.2.2007 με τον περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (Τροποποιητικό) Νόμο του 2007 (Ν. 8(1)/2007). Στη βάση αυτών των δεδομένων, προκύπτει ότι στις 23.11.2005, ημερομηνία κατά την οποία ο αιτητής υπέβαλε, μέσω των δικηγόρων του, το αίτημά του, δεν είχε παρέλθει η προθεσμία των δύο ετών, ήτοι η 23.1.2006, για ενσωμάτωση της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Είχε, όμως, παρέλθει όταν λήφθηκε η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος, ήτοι στις 16.3.2006. Δεν ήταν, επομένως, (κατ' εφαρμογή της αρχής ότι οι διοικητικές αποφάσεις λαμβάνονται με βάση το νομικό καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο της έκδοσής τους, ανεξάρτητα αν αυτό είναι διαφορετικό από εκείνο που ίσχυε κατά το χρόνο υποβολής της σχετικής αίτησης) ορθή η απόφαση της Διευθύντριας ότι η περίπτωση του αιτητή δεν ενέπιπτε στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής του έληξε πριν την 23.1.2006, ημερομηνία κατά την οποία έληξε η προθεσμία ενσωμάτωσης της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Η Διευθύντρια έπρεπε να εξετάσει κατά πόσο η περίπτωση του αιτητή ενέπιπτε στο άρθρο 4 της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, το οποίο προνοεί ότι:
'Τα κράτη μέλη παρέχουν το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος στους υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν στην επικράτεια τους νόμιμα και αδιάλειπτα κατά τα πέντε τελευταία έτη αμέσως πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης.'»
Στην παρούσα περίπτωση, όταν ο αιτητής υπέβαλε το αίτημά του, είχε ήδη εκπνεύσει η προθεσμία για ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Συνεπώς, κατά μείζονα λόγο, η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης θα έπρεπε να εξετάσει κατά πόσο η περίπτωσή του ενέπιπτε στο ΄Αρθρο 4 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €700,00 έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ