|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 2224/2006)
31 Δεκεμβρίου, 2008
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΞΕΝΗΣ ΞΕΝΗ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Ευθύμιος Φλουρέντζου, για τον Αιτητή.
Μαρία Κυπριανού-Τρυφωνοπούλου, (κα), Δικηγόρος της
Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, Ιδρυματικός Λειτουργός, Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, με την προσφυγή του, ζητά από το Δικαστήριο όπως κηρυχθεί άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 3/10/2006, με την οποία τέθηκε σε διαθεσιμότητα μέχρι 4/11/2006.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, εναντίον του αιτητή, ο οποίος εργάζεται στο ίδρυμα «Νέα Ελεούσα», διατάχθηκε, μετά από καταγγελία συναδέλφου του, διεξαγωγή αστυνομικής έρευνας, αναφορικά με την πιθανή διάπραξη σοβαρών ποινικών αδικημάτων σεξουαλικής φύσεως, μεταξύ των οποίων περιλαμβανόταν και το αδίκημα του βιασμού. Στην καταγγελία, αναφερόταν ότι τα αδικήματα, εκτός εκείνο του βιασμού, διαπράχθηκαν στο χώρο εργασίας και στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο.
Μετά την έναρξη της αστυνομικής έρευνας, η Αναπληρωτής Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, (η «Διευθύντρια»), εισηγήθηκε, με επιστολή της ημερομηνίας 3/5/2006, προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (η «Ε.Δ.Υ.»), όπως ο αιτητής τεθεί σε διαθεσιμότητα για περίοδο τριών μηνών. Η εισήγηση έγινε δεκτή και αυτός τέθηκε σε διαθεσιμότητα για τρεις μήνες από 5/5/2006 - 4/8/2006, με μειωμένες κατά το ήμισυ απολαβές.
Στις 28/7/2006, ζητήθηκε παράταση της διαθεσιμότητάς του, για το λόγο ότι η αστυνομική έρευνα συνεχιζόταν και η παρουσία του στο χώρο εργασίας του, ενδεχόμενα, να επηρέαζε την πορεία των ερευνών. Η Ε.Δ.Υ., η οποία ασχολήθηκε με το θέμα στις 31/7/2006, αποφάσισε να ζητήσει από τον αιτητή, σύμφωνα με τον Κ. 22(3) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Γενικών) Κανονισμών του 1991 έως 2006, τις παραστάσεις του ως προς την αναγκαιότητα συνέχισης της διαθεσιμότητάς του. Ο αιτητής, με επιστολή των συνηγόρων του, ανέφερε ότι η ανεπίτρεπτη καθυστέρηση στην έρευνα, επηρέασε βασικά δικαιώματά του, έτσι ώστε να μη δικαιολογείται παράταση της διαθεσιμότητάς του. Η Ε.Δ.Υ., αφού εξέτασε τα τεθέντα ενώπιόν της, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον δικαιολογούσε την παράτασή της και την παρέτεινε για ακόμη τρεις μήνες, δηλαδή μέχρι 4/11/2006.
Στις 27/9/2006, η Διευθύντρια, με νέα επιστολή της, πληροφόρησε την Ε.Δ.Υ. ότι η αστυνομική έρευνα συμπληρώθηκε, χωρίς, όμως, να προκύψει μαρτυρία για το αδίκημα του βιασμού και ότι η υπόθεση ταξινομήθηκε ως «ανύπαρκτη». Περαιτέρω, την πληροφόρησε ότι, επειδή ο αιτητής πιθανόν να υπέπεσε και σε πειθαρχικά παραπτώματα, κατά παράβαση του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Ν. 1/1990), (όπως τροποποιήθηκε) - (΄Αρθρα 73(1)(α)(β), ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων διόρισε ερευνώντα λειτουργό, για να εξετάσει τις καταγγελίες εναντίον του σχετικά με άσεμνες πράξεις κατά συναδέλφου του, παρενόχληση νεαρών συναδέλφων του με λεκτικά υπονοούμενα, ως και παρακολούθηση ταινιών πορνογραφικού περιεχομένου κατά την ώρα της εργασίας.
Η Ε.Δ.Υ., σε συνεδρία της στις 3/10/2006, αφού έλαβε υπόψη της τα πιο πάνω, αποφάσισε όπως η διαθεσιμότητα του αιτητή, η οποία διατάχθηκε για σκοπούς της αστυνομικής έρευνας, τερματιστεί και επιστραφεί σ' αυτόν το κατακρατηθέν κατά τη διάρκειά της ποσό. Την ίδια ημέρα, όμως, αποφάσισε και τον έθεσε σε διαθεσιμότητα από 3/10/2006 μέχρι 4/11/2006, για σκοπούς ολοκλήρωσης της πειθαρχικής έρευνας, η οποία είχε ήδη αρχίσει.
Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής ζητά την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης, προβάλλοντας ότι απλή επαναδιατύπωση των ισχυριζομένων καταγγελιών εναντίον του και επανάληψη των φόβων της Ε.Δ.Υ. ότι, αν αυτός δεν ετίθετο σε διαθεσιμότητα, υπήρχε κίνδυνος επηρεασμού της έρευνας από την παρουσία του στο χώρο της εργασίας του, δεν αποτελούν εξειδικευμένους λόγους δημοσίου συμφέροντος, κατ' επίκληση του οποίου αποφασίστηκε η διαθεσιμότητά του.
Αντίθετα, οι καθ' ων η αίτηση υποστηρίζουν ότι, από τα πρακτικά της Ε.Δ.Υ., προκύπτει τόσο η επάρκεια της έρευνας, όσο και η εξειδίκευση των λόγων δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος συνιστά και την αιτιολογία για τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων, ο συνήγορος του αιτητή πρόβαλε ότι η απόφαση πάσχει και για ένα πρόσθετο λόγο - ότι, δηλαδή, παραβιάστηκε το δικαίωμα του αιτητή να ακουστεί πριν από τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.
Ο πιο πάνω λόγος ακυρότητας δεν προβάλλεται με την προσφυγή, ούτε αναπτύσσεται με τη γραπτή αγόρευση του αιτητή και, ως εκ τούτου, δε θα τον εξετάσω.
Προχωρώ να εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ακυρότητας.
Προκύπτει, από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, ότι η υπόθεση που ταξινομήθηκε ως «ανύπαρκτη» αφορούσε μόνο στο αδίκημα του βιασμού, για το οποίο υπήρχε ισχυρισμός ότι διαπράχθηκε σε συγκεκριμένο διαμέρισμα στην Ορόκλινη. Οι υπόλοιπες καταγγελίες, όπως φαίνεται από την επιστολή του Αναπλ. Αστυνόμου Β΄ - Χρ. Παπαδόπουλου προς τον Αρχηγό Αστυνομίας, ημερομηνίας 6/9/2006, δεν εξετάστηκαν, αποτέλεσαν, όμως, αντικείμενο έρευνας, για σκοπούς πειθαρχικής διαδικασίας και είναι για τους σκοπούς αυτής της διαδικασίας που ο αιτητής τέθηκε σε διαθεσιμότητα μέχρι 4/11/2006. Η Ε.Δ.Υ., για την κατάληξή της ότι το δημόσιο συμφέρον απαιτεί να τεθεί ο αιτητής σε διαθεσιμότητα, έλαβε υπόψη της:-
«... τη φύση και σοβαρότητα του αδικήματος και/ή αδικημάτων που φέρεται να διέπραξε ο Ξενή, την πιθανότητα και/ή δυνατότητα επηρεασμού της έρευνας από την παρουσία του στα καθήκοντά του κατά τη διάρκεια της έρευνας, καθώς και το γεγονός ότι ο υπάλληλος υπηρετεί στο ίδρυμα 'Νέα Ελεούσα', ένα ίδρυμα με ιδιαιτερότητες, που απαιτεί γαλήνη και ηρεμία για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία του, καθώς υπάρχει ο κίνδυνος να επηρεαστεί η ομαλή λειτουργία του, η ασφάλεια και η ψυχική ηρεμία των ενοίκων από την παρουσία του υπαλλήλου πριν από την ολοκλήρωση της πειθαρχικής έρευνας, ...»
Το γεγονός ότι το λεκτικό της προσβαλλόμενης απόφασης παρουσιάζει ομοιότητες με το λεκτικό προηγούμενων αποφάσεων, με τις οποίες ο αιτητής τέθηκε σε διαθεσιμότητα, δεν επηρεάζει ούτε την επάρκεια της έρευνας ούτε την αιτιολογία της απόφασης. Εκείνες αφορούσαν τους σκοπούς της αστυνομικής έρευνας, ενώ η διαθεσιμότητα, η οποία προσβάλλεται, αφορά τους σκοπούς της πειθαρχικής διαδικασίας.
Θεωρώ την έρευνα της Ε.Δ.Υ. επαρκή και την απόφασή της αιτιολογημένη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200,00 έξοδα υπέρ των καθ' ων αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ