|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1536/2007)
22 Δεκεμβρίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MARFIN POPULAR BANK PUBLIC CO LTD,
Αιτητές,
v.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
ΤΜΗΜΑ ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ,
Καθ'ων η αίτηση.
____________________
Μ. Κυριακού (κα.) με Χρ. Νεοφύτου (κα.), για τους Αιτητές.
Μ. Θεοκλήτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν δήλωση και/ή απόφαση του δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η προσβαλλόμενη απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στους αιτητές προφορικά την 16.8.07, με την οποίαν οι καθ΄ ων η αίτηση αποφάσισαν την επιβολή τέλους εκ Λ.Κ.600.000.- αναφορικά με την κατάθεση την 2.8.05 του εντύπου ΗΕ 14 και την έκδοση των σχετικών πιστοποιητικών για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της αιτήτριας εταιρείας κατά Λ.Κ.100,000,000.-, δυνάμει ψηφίσματος της αιτήτριας εταιρείας ημερ. 19.5.99.
Στην ένσταση τους οι καθ΄ ων η αίτηση εγείρουν προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές δεν προσβάλλουν, με την προσφυγή τους, εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά βεβαιωτική πράξη.
Συμφωνήθηκε μεταξύ των διαδίκων και έγινε αποδεκτό από το δικαστήριο, η προαναφερόμενη προδικαστική ένσταση να κριθεί από το δικαστήριο προδικαστικά και αφού οι δύο πλευρές αγορεύσουν γι΄ αυτό το θέμα.
Οι δύο πλευρές καταχώρησαν γραπτές αγορεύσεις σύμφωνα με τις οδηγίες του δικαστηρίου. Πρώτοι καταχώρησαν την αγόρευση τους οι καθ΄ ων η αίτηση, στη συνέχεια οι αιτητές και τελικά καταχώρησαν απάντηση οι αιτητές. Είναι θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι η απόφασή τους για επιβολή τέλους ύψους Λ.Κ.600.000.-, (σε σχέση με την κατάθεση στις 2.8.05 του εντύπου ΗΕ 14 και του ψηφίσματος για αύξηση του κεφαλαίου των καθ΄ ων η αίτηση), η οποία λήφθηκε στις 3.8.05 και κοινοποιήθηκε στους αιτητές την ίδια ημερομηνία, ή εν πάση περιπτώσει στις 29.8.05, όπως και οι δικηγόροι των καθ΄ ων η αίτηση παραδέχονται σε επιστολές τους. Οι αιτητές μεταξύ 29.8.05 και 16.8.07, δηλαδή την ημέρα που οι καθ΄ ων η αίτηση ενημέρωσαν τους αιτητές ότι επιμένουν στην καταβολή των ελλιπών τελών (δεδομένου ότι οι αιτητές είχαν καταθέσει ποσό Λ.Κ.600.- και παρέμενε υπόλοιπο Λ.Κ.599,400.-), δεν παρέθεσαν οποιοδήποτε νέο στοιχείο το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέα έρευνα προς αναθεώρηση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση, αλλά περιορίστηκαν μόνο σε νομικά επιχειρήματα αναφορικά με την ερμηνεία του περί Εταιρειών Νόμου και των δυνάμει αυτού εκδοθέντων κανονισμών.
Είναι επομένως η νομική θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι η απόφαση εμμονής των καθ΄ ων η αίτηση στην καταβολή των ελλιπών τελών, ημερ. 16.8.07, η οποία προσβάλλεται με την προσφυγή, είναι πράξη απλά βεβαιωτική προηγούμενης και καλά γνωστής στους αιτητές εκτελεστής διοικητικής πράξης.
Οι αιτητές, από την άλλη πλευρά, εισηγούνται ότι η γενική συνέλευση τους στην οποία εγκρίθηκε ψήφισμα αύξησης του ονομαστικού τους κεφαλαίου κατά Λ.Κ.100,000,000.- πραγματοποιήθηκε την 19.5.99 και κοινοποιήθηκε στον Έφορο Εταιρειών κατά την 2.8.05 με το σχετικό έντυπο ΗΕ 14 και με την καταβολή ποσού Λ.Κ.600.-, όπως ζητήθηκε από το Ταμείο του Τμήματος Εφόρου Εταιρειών. Μετά από λίγες μέρες οι καθ΄ ων η αίτηση ενημέρωσαν προφορικά τους αιτητές ότι εκ παραδρομής ή λάθους τα πληρωθέντα τέλη ήταν ελλιπή και ότι τα κατατεθέντα έγγραφα δεν μπορούσαν να καταχωρηθούν δεόντως αν δεν πληρώνονταν συνολικά Λ.Κ.600.000.- και όχι μόνον Λ.Κ.600.- όπως είχε αρχικά ζητηθεί και πληρωθεί. Στη συνέχεια έγινε γραπτή επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών και την 10.7.07 οι αιτητές ζήτησαν την έκδοση πιστοποιητικού κεφαλαίου και πλήρωσαν τα νενομισμένα τέλη αλλά οι καθ΄ ων η αίτηση τους πληροφόρησαν και πάλι προφορικά ότι δεν μπορούσε να εκδοθεί πιστοποιητικό κεφαλαίου αν δεν καταβαλλόταν το συνολικό ποσό των Λ.Κ.600.000.- Στη συνέχεια έγινε και πάλι νέα διαβούλευση και την 16.8.07 οι δικηγόροι των αιτητών, με επιστολή τους, ζήτησαν την επείγουσα έκδοση πιστοποιητικού κεφαλαίου, το οποίο οι αιτητές είχαν άμεση ανάγκη για την επέκταση των εργασιών τους στο εξωτερικό. Κάτω από την πίεση της ζημιάς που θα υφίσταντο οι αιτητές, αν δεν εκδιδόταν το πιστοποιητικό κεφαλαίου, αυτοί πλήρωσαν το ζητηθέν ποσό των Λ.Κ.600.000.-, υπό διαμαρτυρία, και τότε καταχωρήθηκε η κοινοποίηση της αύξησης του κεφαλαίου και εκδόθηκε το ζητηθέν πιστοποιητικό. Σύμφωνα με τη επιχειρηματολογία των αιτητών η γνωστοποίηση της αλλαγής της θέσης των καθ΄ ων η αίτηση, την 29.8.05, για την πληρωμή επιπλέον τελών, αποτελούσε πράξη απλά προπαρασκευαστική και είναι μέρος ενός διαλόγου ο οποίος δεν τελεσφόρησε και δεν δημιούργησε υποχρεώσεις ή δικαιώματα στους αιτητές και επομένως δεν υπήρξε οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική πράξη για να προσβληθεί. Η όλη διαδικασία που άρχισε από το 2005 και συμπληρώθηκε στις 16.8.07 αποτελεί μια και μοναδική πράξη η οποία αναφέρεται στην καταχώρηση στο γραφείο των καθ΄ ων η αίτηση σχετικού εντύπου ΗΕ 14 αναφορικά με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των αιτητών σε Λ.Κ.100,000,000.- δυνάμει του εγκριθέντος ψηφίσματος ημερ. 19.5.1999. Πρόκειται επομένως για μια και μοναδική πράξη η οποία ολοκληρώθηκε μόνο με την καταχώρηση της κοινοποίησης της αύξησης του κεφαλαίου, μετά από μακρές διαβουλεύσεις και γνωμοδοτήσεις, στις 16.8.07. Δεν μπορεί επομένως να υποστηριχθεί οτιδήποτε άλλο από το ότι στις 16.8.07 κοινοποιήθηκε στους καθ΄ ων η αίτηση οριστική διοικητική πράξη. Με την προσφυγή προσβάλλεται η τελική εκτελεστή διοικητική πράξη που είναι η υπό διαμαρτυρία, πληρωμή του προαναφερομένου ποσού και η καταχώρηση του ψηφίσματος αύξησης κεφαλαίου και η έκδοση πιστοποιητικού κεφαλαίου, την 16.8.07, και όχι η πράξη της αρχικής κατάθεσης των εγγράφων.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιον μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η προδικαστική ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση είναι βάσιμη και θα πρέπει να επιτύχει. Κατέληξα στο προαναφερόμενο συμπέρασμα για τους εξής λόγους:
(α) Από την επιστολή των δικηγόρων των αιτητών ημερ. 21.9.05 (η οποία επισυνάπτεται στην ένσταση ως Παράρτημα 2) είναι προφανές ότι οι δικηγόροι των αιτητών πληροφορήθηκαν από τους καθ΄ ων η αίτηση, την 29.8.05, ότι το έντυπο ΗΕ 14, ημερ. 2.8.05, με το οποίο κοινοποιείτο στο γραφείο του Εφόρου Εταιρειών η αύξηση του κεφαλαίου της αιτήτριας τράπεζας, δεν είχε καταχωρηθεί στο φάκελο των αιτητών, λόγω του ότι τα τέλη που έπρεπε να καταβληθούν ήταν Λ.Κ.600.000.-, σύμφωνα με τους κανονισμούς της 30.4.04 και όχι σύμφωνα με τους κανονισμούς που ίσχυαν κατά την 19.5.1999 όταν εξουσιοδοτήθηκε η αύξηση του κεφαλαίου της αιτήτριας εταιρείας από τη γενική της συνέλευση. Η επιχειρηματολογία των αιτητών τότε ήταν ότι τα τέλη αύξησης του κεφαλαίου της αιτήτριας εταιρείας θα έπρεπε να υπολογιστούν κατά την ημέρα κατά την οποία πραγματοποιήθηκε η αύξηση του κεφαλαίου και όχι κατά την ημέρα κατάθεσης της κοινοποίησης της αύξησης κεφαλαίου στο γραφείο του Εφόρου Εταιρειών.
(β) Στην επιστολή των δικηγόρων των αιτητών ημερ. 16.8.07 (Παράρτημα 3 στην ένσταση) αναγράφεται ότι στις 29.8.05 ειδοποιήθηκε η αιτήτρια τράπεζα προφορικά ότι η αποδοχή του εγγράφου με την καταβολή του ποσού των Λ.Κ.600.- ήταν λανθασμένη και ότι έπρεπε να πληρωθεί το ποσό των Λ.Κ.600.000.- Επιπρόσθετα στην επιστολή εκείνη (ημερ. 16.8.07) αναφέρεται ότι η θέση των αιτητών, όπως φαίνεται και στις επιστολές τους ημερ. 21.9.05 και 23.7.07 είναι ότι, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν προβλεπόταν ούτε από τον περί Εταιρειών Νόμο, αλλά ούτε και από τους σχετικούς κανονισμούς, η πληρωμή τελών για την αύξηση του κεφαλαίου της αιτήτριας εταιρείας και ως εκ τούτου η απαίτηση της πληρωμής των Λ.Κ.600.000.- είναι νομικά λανθασμένη και δεν υποστηρίζεται από τη νομοθεσία. Όμως, όπως επίσης αναγράφεται στην επιστολή ημερ. 16.8.07, μετά τις προφορικές υποδείξεις των καθ΄ ων η αίτηση γι΄ αυτό το θέμα, (και δεν αναφέρεται η ημερομηνία των υποδείξεων), οι αιτητές αποφάσισαν να πληρώσουν το ποσό των Λ.Κ.600.000.-, υπό διαμαρτυρία, και με πλήρη επιφύλαξη των δικαιωμάτων τους, ώστε να καταχωρηθούν τα εκκρεμή έγγραφα και να εκδοθούν τα ζητηθέντα πιστοποιημένα αντίγραφα.
(γ) Είναι, κατά την κρίση μου, προφανές ότι οι καθ΄ ων η αίτηση το αργότερο την 29.8.05 πληροφόρησαν τους αιτητές ότι δεν καταχώρησαν στο φάκελο της εταιρείας τους το έντυπο ΗΕ 14 της 2.8.05, λόγω του ότι τα τέλη που έπρεπε να πληρωθούν και τα οποία υπολογίστηκαν, σύμφωνα με τους κανονισμούς της 30.4.04, ανέρχονταν σε Λ.Κ.600.000.- και αυτά δεν είχαν καταβληθεί.
Δεν φαίνεται να τέθηκε οποιοδήποτε νέο στοιχείο υπόψη των καθ΄ ων η αίτηση μεταξύ του Αυγούστου του 2005 και της 16.8.07. Απλά στο προαναφερόμενο διάστημα υπήρξε επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών στην αποτυχημένη προσπάθεια των αιτητών να πείσουν τους καθ΄ ων η αίτηση πως τα τέλη που θα έπρεπε να καταβληθούν θα έπρεπε να υπολογιστούν με βάση τους κανονισμούς που ίσχυαν την 19.5.99, ημερ. έγκρισης του ψηφίσματος για αύξηση του κεφαλαίου της αιτήτριας εταιρείας και όχι σύμφωνα με τους κανονισμούς της 30.4.04 που ίσχυαν όταν οι αιτητές προσπάθησαν να καταθέσουν το έντυπο ΗΕ 14 αναφορικά με την αύξηση του κεφαλαίου τους. Όμως ούτε οι αιτητές υπέβαλαν οποιοδήποτε νέο στοιχείο ούτε οι καθ΄ ων η αίτηση άλλαξαν καθόλου την αρχική τους απόφαση για την οποίαν οι αιτητές είχαν πληροφορηθεί το αργότερο την 29.8.05, και το μόνο το οποίο έγινε στις 16.8.07 ήταν ότι οι αιτητές, προφανώς έχοντας ανάγκη το πιστοποιητικό αύξησης του κεφαλαίου τους, υποχρεώθηκαν να καταβάλουν, υπό διαμαρτυρία, το υπόλοιπο του ποσού των Λ.Κ.600.000.- (νοουμένου ότι είχαν αρχικά καταβάλει ποσό Λ.Κ.600.-).
(δ) Με τα προαναφερόμενα υπόψη δεν μπορώ να καταλήξω σε συμπέρασμα ότι την 16.8.07 λήφθηκε οποιαδήποτε απόφαση από τους καθ΄ ων η αίτηση, η οποία μάλιστα συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη. Κατά την κρίση μου, η εκτελεστή διοικητική πράξη, δηλαδή η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση για επιβολή τελών ύψους Λ.Κ.600.000.-, σύμφωνα με τους κανονισμούς της 30.4.04, για την καταχώρηση του εντύπου ΗΕ 14 για αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των αιτητών, λήφθηκε τον Αύγουστο του 2005 και κοινοποιήθηκε στους αιτητές το αργότερο την 29.8.05. Το περισσότερο που μπορεί να λεχθεί για τις 16.8.07 είναι ότι οι καθ΄ ων η αίτηση επιβεβαίωσαν, (εκείνη την ημερομηνία), στους αιτητές την προαναφερόμενη απόφασή τους και οι αιτητές αποφάσισαν, υπό τις προαναφερόμενες περιστάσεις, να συμμορφωθούν. Συναφώς παρατηρώ ότι στην επιστολή των δικηγόρων των αιτητών ημερ. 16.8.07 γίνεται αναφορά σε, κατ΄ ισχυρισμό, προφορικές υποδείξεις των καθ΄ ων η αίτηση, αλλά δεν αναγράφεται ότι οι προφορικές υποδείξεις των καθ΄ ων η αίτηση προς τους αιτητές είχαν γίνει την 16.8.07, δηλαδή την ημερομηνία που γράφηκε η επιστολή εκείνη. Ουσιαστικά δεν υπάρχει ενώπιον μου οποιοδήποτε συγκεκριμένο στοιχείο ότι την 16.8.07 κοινοποιήθηκε στους αιτητές οποιαδήποτε απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω κρίνω την προδικαστική ένσταση ως βάσιμη και απορρίπτω την αίτηση ακυρώσεως των αιτητών ως μη προσβάλλουσα οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική πράξη. Εν πάση περιπτώσει, αν με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως προσβαλλόταν η εκτελεστή διοικητική πράξη που κοινοποιήθηκε στους αιτητές το αργότερο την 29.8.05, η αίτηση θα ήταν εκπρόθεσμη εφόσον καταχωρήθηκε την 29.10.07. Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., εις βάρος των αιτητών.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.