|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 675/2007)
10 Οκτωβρίου, 2008
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 23, 25, 26, 28, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΙΑΝΝΟΥΛΑ ΗΛΙΑΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
1. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,
2. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
- - - - - - -
Α.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Δ. Εργατούδη, Νομική Λειτουργός, για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για
τους Καθ΄ων η Αίτηση.
- - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι ιδιοκτήτρια του Τεμαχίου αρ. 320, Φ/Σχ.ΧΧΧ.26.Ε1, τμήμα Γ3, στην Πάνω Δευτερά. Στις 2.6.2006 δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας (ΚΔΠ 238/2006) Διάταγμα με το οποίο καθορίζετο ως Λευκή Ζώνη «η περιοχή που προσδιορίζετο στο σχέδιο με αρ. ΤΡΗ 501/2006 για σκοπούς προστασίας και διασφάλισης της όδευσης του προγραμματιζόμενου Περιμετρικού Αυτοκινητόδρομου στην Λευκωσία μέχρι να ετοιμαστούν τα αναγκαία κατασκευαστικά σχέδια και προωθηθούν οι σχετικές απαλλοτριώσεις. Οι χρήσεις που υφίστανται στην καθοριζόμενη Λευκή Ζώνη θα παραμείνουν γενικά αμετάβλητες.» Το Διάταγμα παρέμεινε σε ισχύ μέχρι τις 17.5.2007 και ανανεώθηκε μέχρι τις 17.5.2008 με την ΚΔΠ 215/2007.
Στις 7.12.2006 η αιτήτρια υπέβαλε την πολεοδομική αίτηση ΛΕΥ/02947/2006 για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση κατοικίας στο ακίνητό της. Όμως, με απόφασή της, ημερομηνίας 10.4.2007, η Πολεοδομική Αρχή απέρριψε την αίτηση. Οι λόγοι της απόρριψης ήταν ότι:
"(500) Το υπό ανάπτυξη τεμάχιο εμπίπτει στη Λευκή Ζώνη, που δημοσιεύθηκε με την Κ.Δ.Π. 238/2006 ημερομηνίας 2/6/2006, περιοχή εντός της οποίας οι χρήσεις που υφίστανται θα παραμείνουν γενικά αμετάβλητες μέχρι την ολοκλήρωση της ετοιμασίας των σχεδίων του περιμετρικού Αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Δεν έχει υποβληθεί από την αιτήτρια το σχετικό σχεδιάγραμμα του δικαιώματος διάβασης ώστε να διαπιστωθεί εάν η πρόσβαση του τεμαχίου είναι ικανοποιητική (παράγραφος 1(γ) της πολιτικής 3(Α) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής της Δήλωσης Πολιτικής και της εντολής 1/1994 του Υπουργείου Εξωτερικών)."
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής πάνω στη βάση ότι αυτή παραβιάζει το Άρθρο 23 του Συντάγματος, με την έννοια ότι οι περιορισμοί που τέθηκαν στην ιδιοκτησία της απολήγουν, ουσιαστικά, σε στέρησή της, εφόσον καθιστούν την ιδιοκτησία αδρανή. Ισοδυναμούν, δηλαδή, με απαλλοτρίωση.
Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως δεν ευσταθεί. Η όλη επιχειρηματολογία της αιτήτριας δεν στρέφεται, ουσιαστικά, εναντίον της επίδικης απόφασης, ήτοι της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή της για άδεια οικοδομής. Στρέφεται, ουσιαστικά, εναντίον του Διατάγματος με το οποίο καθορίστηκε ότι το ακίνητό της εμπίπτει στη Λευκή Ζώνη. Το Διάταγμα αυτό δεν προσβλήθηκε από την αιτήτρια με προσφυγή. Εφόσον η αίτηση απορρίφθηκε διότι το ακίνητο ενέπιπτε στη Λευκή Ζώνη, το δε Διάταγμα δεν είχε προσβληθεί, η απόρριψη της αίτησης για άδεια οικοδομής από την αρμόδια Πολεοδομική Αρχή έγινε εκ καθήκοντος και σε πλήρη συμμόρφωση με την κείμενη νομοθεσία, ήτοι την ΚΔΠ 238/2006.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.000 έξοδα, εις βάρος της αιτήτριας.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ