|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Υπóθεση αρ. 761/2008
30 Σεπτεμβρίου, 2008
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 TOY ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SERGEY Y. KONOVALOV
Aιτητής
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
(Α) ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
(Β) ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
(Γ) ΠΡΟΙΣΤΑΜΕΝΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
(Δ) ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ ΛΕΜΕΣΟΥ
Καθών η αίτηση
........
Γ. Τριανταφυλίδης με Ν. Παρτασίδου (κα) με Ελ. Νικολάου (κα) για Μ. Κυπριανού, για τον αιτητή
Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση
........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Στις 28/5/08 ο αιτητής καταχώρησε την υπό τον άνω αριθμό και τίτλο προσφυγή με την οποία ζητούσε διάταγμα του δικαστηρίου που να ακυρώνει την απόφαση των καθών η αίτηση να τον κηρύξουν ως απαγορευμένο μετανάστη καθώς επίσης και τα διατάγματα απέλασης και κράτησης που είχαν εκδοθεί εναντίον του.
Την ίδια μέρα ο αιτητής καταχώρησε και μονομερή αίτηση με την οποία ζητούσε προσωρινό διάταγμα αναστολής του διατάγματος κράτησης και απέλασης μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής και/ή μέχρι νεώτερης διαταγής του δικαστηρίου.
Το δικαστήριο τούτο στις 29/5/08 εξέδωσε το προσωρινό διάταγμα και το όρισε επιστρεπτέο στις 4/6/08. Για την έκδοση του διατάγματος το δικαστήριο, βασιζόμενο και σε σχετική παράγραφο της ένορκης δήλωσης του αιτητή αλλά και τα όσα ανάφεραν ενώπιον μου οι συνήγοροί του, επέβαλε ως όρο την κατάθεση από τον αιτητή του ποσού των €80,000 σε μετρητά στο πρωτοκολλητείο και να παρουσιάζεται ο αιτητής μια φορά την ημέρα στον Αστυνομικό Σταθμό Γερμασόγειας, Λεμεσού.
Στις 4/6/08 (ημερομηνία κατά την οποία ο αιτητής ήταν παρών στο δικαστήριο) εμφανίστηκε από πλευράς των καθών η αίτηση η κα Λ. Ουστά και δήλωσε την πρόθεσή τους να καταχωρήσουν ένσταση. Έτσι η αίτηση για προσωρινό διάταγμα ορίστηκε για ακρόαση στις 26/6/08 και ώρα 12.00 το μεσημέρι, με οδηγίες όπως το προσωρινό διάταγμα συνεχίσει με τους ίδιους όρους.
Στις 23/6/08 και ενώ η ένσταση είχε ήδη καταχωρηθεί και το Δικαστήριο ήταν έτοιμο να ακούσει την αίτηση κατά πόσο θα συνεχίσει ή όχι το προσωρινό διάταγμα, ο αιτητής δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Από πλευράς του αιτητή ζητήθηκε η απόσυρση τόσο της αίτησης για προσωρινό διάταγμα όσο και της κυρίως προσφυγής και έτσι τόσο η προσφυγή όσο και η αίτηση για προσωρινό διάταγμα απορρίφθηκαν με €1.000 έξοδα (συμφωνηθέντα) υπέρ των καθών η αίτηση. Σε εκείνο το στάδιο δεν ηγέρθηκε θέμα ούτε για την κατάσχεση του ποσού των €80,000, αλλά ούτε και για την επιστροφή του.
Σε αργότερο στάδιο οι δικηγόροι του αιτητή με επιστολή τους ημερ. 9/7/08 ζητούσαν να τους επιστραφεί το προαναφερθέν ποσό και συγκεκριμένα να κατατεθεί σε λογαριασμό των δικηγόρων του αιτητή που διατηρούσαν στην National Bank of Greece (Cyprus) Ltd. Με άλλη επιστολή, που καταχωρήθηκε στο πρωτοκολλητείο στις 10/7/08 από πλευράς των καθών η αίτηση, ζητήθηκε να επανανοίξει η υπόθεση και να διευκρινισθεί το θέμα της κατάσχεσης της εγγύησης για το οποίο, όπως αναφέρουν, «η Δημοκρατία είχε κατά νού ότι είχε ήδη εκπέσει η εν λόγω εγγύηση από τις 11/6/2008». Ενόψει των πιο πάνω το δικαστήριο επανάνοιξε την υπόθεση και άκουσε αγορεύσεις από τους δικηγόρους και των δυο πλευρών.
Από πλευράς του αιτητή, οι ευπαίδευτοι συνήγοροί του παραλλήλισαν τη δοθείσα εγγύηση με την εγγύηση που διατάσσει το δικαστήριο σε μια πολιτική αγωγή όταν εκδίδει προσωρινό διάταγμα με βάση το άρθρο. 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν.14/60 ως έχει τροποποιηθεί) και εισηγήθηκαν ότι μόνο αν η πλευρά των καθών η αίτηση αποδείκνυε ότι υπέστη ζημιά θα μπορούσε να αποταθεί με αίτηση στο δικαστήριο για να αποζημιωθεί από το ποσό της εγγύησης, πράγμα που εδώ δεν έγινε.
Αντίθετα με την πιο πάνω θέση, η ευπάίδευτη δικηγόρος για τους καθών η αίτηση ανέφερε ότι η εγγύηση στην παρούσα υπόθεση διατάχθηκε ως όρος για να αφεθεί ελεύθερος ο αιτητής και για την παρουσίαση του στο δικαστήριο κατά την ημέρα της δίκης του. Εφόσον ήταν κοινό έδαφος ότι αυτός παραβίασε τόσο τους όρους να εμφανίζεται μια φορά την ημέρα στον Αστυνομικό Σταθμό Γερμασόγειας Λεμεσού όσο και το ότι δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο κατά την ακρόαση της αίτησης, τότε το ποσό της εγγύησης αυτομάτως κατάσχεται και ήταν παράλειψη να μην το ζητήσει ρητά κατά την εν λόγω ημερομηνία αφού γινόταν αναφορά στην ένορκη δήλωση που συνόδευε την ένσταση. Προχώρησε η συνήγορος και διερωτήθηκε σε ποιο θα επιστραφεί το ποσό αφού οι δικηγόροι του αιτητή δήλωσαν ότι ο πελάτης τους εξαφανίστηκε και δεν γνωρίζουν πού είναι.
Είμαι της άποψης ότι για να αποφασισθεί το θέμα που εξετάζουμε, θα πρέπει πρώτα να δούμε τον πραγματικό σκοπό για τον οποίο διατάχθηκε και δόθηκε η εγγύηση. Αν η εγγύηση δόθηκε με την έννοια του άρθρου 32 του Ν. 14/60 τότε, για να δικαιούνται οι καθών η αίτηση (Δημοκρατία) οποιοδήποτε ποσό από την εγγύηση, θα έπρεπε να είχαν καταχωρήσει αίτηση, να ισχυρίζονται τη ζημιά που έχουν υποστεί και να απαιτούν το ποσό της ζημιάς τους, από το ποσό της εγγύησης.
Εξέτασα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς. Αφού μελέτησα την παράγραφο 28 της ένορκης δήλωσης που υποστήριζε την αίτηση για προσωρινό διάταγμα, τις δηλώσεις των δικηγόρων του αιτητή κατά την 29/5/08 και την κατάληξη του δικαστηρίου κατά την ίδια ημερομηνία, έχω αποφασίσει ότι η εγγύηση στην παρούσα προσφυγή διατάχθηκε ως όρος για να αφεθεί ελεύθερος ο αιτητής και για να εμφανιστεί στη δίκη του και όχι ως εγγύηση για να καλύψει τυχόν ζημιά των καθών η αίτηση από την τυχόν αδικαιολόγητη έκδοση του προσωρινού διατάγματος.
Στην παρούσα υπόθεση ήταν η θέση των καθών η αίτηση, που δεν έχει αμφισβητηθεί, ότι όχι μόνο ο αιτητής παραβίασε τον όρο του διατάγματος για να εμφανίζεται μια φορά την ημέρα στον αστυνομικό σταθμό αλλά και την υποχρέωση του να είναι παρών στο δικαστήριο κατά την καθορισθείσα ημέρα. Μάλιστα έχει εξαφανιστεί. Τούτο φαίνεται και στις παραγράφους 28 μέχρι 30 της ένορκης δήλωσης που υποστηρίζει την ένσταση στην αίτηση για προσωρινό διάταγμα καθώς επίσης και από τη θέση των δικηγόρων του αιτητή που δήλωσαν ότι δε γνωρίζουν πού βρίσκεται ο πελάτης τους. Δήλωσαν μάλιστα ότι η αίτηση αποσύρθηκε γιαυτό το λόγο, ότι δηλαδή ο αιτητής παραβίασε τους όρους του διατάγματος και έχει εξαφανιστεί.
Ενόψει όλων των πιο πάνω καταλήγω ότι το ποσό της εγγύησης των €80,000 που είναι ήδη κατατεθειμένο στο δικαστήριο, θα πρέπει να κατασχεθεί λόγω παραβίασης των όρων με βάση τους οποίους εκδόθηκε το προσωρινό διάταγμα. Προχωρώ επίσης να πω ότι είναι ορθή και η απορία της πλευράς των καθών η αίτηση ότι και αν ακόμα θα μπορούσε να διαταχθεί η επιστροφή του ποσού, θα υπήρχε πρόβλημα σε ποιόν θα καταβληθεί το ποσό, αφού οι δικηγόροι του αιτητή δήλωσαν ότι δε γνωρίζουν πού είναι ο ίδιος.
Το γεγονός ότι οι καθών δεν ζήτησαν την κατάσχεση του ποσού κατά την ημέρα της απόσυρσης της προσφυγής, κρίνω ότι δεν τους εμποδίζει από το να ζητούν την κατάσχεσή του. Άλλωστε και οι δικηγόροι του αιτητή επίσης παράλειψαν να ζητήσουν την επιστροφή του ποσού κατά την εν λόγω ημερομηνία.
Με βάση όλα τα πιο πάνω, το ποσό των €80,000 κατάσχεται και καθίσταται περιουσία της Δημοκρατίας. Αναφορικά με την παρούσα διαδικασία καμιά διαταγή για τα έξοδα.
Μ. Φωτίου, Δ,
/ΚΑΣ