|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1287/2007)
12 Σεπτεμβρίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Τ. Ε.,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Θ. Θωμά, για την Αιτήτρια.
Ε. Καρακάννα (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Η αιτήτρια με την προσφυγή της ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση ημερ. 25.6.2007, με την οποία η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απέρριψε την προσφυγή της αναφορικά με το αίτημα της να της παραχωρηθεί το καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα και/ή συμπληρωματικής προστασίας και/ή καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, είναι άκυρη και στερείται αποτελέσματος.
Μεταξύ των νομικών σημείων στα οποία βασίζεται η αίτηση περιλαμβάνονται και τα εξής: Η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα, είναι προϊόν πλάνης περί τα πράγματα, στερείται αιτιολογίας και λήφθηκε κατά παράβαση του Νόμου.
Η αιτήτρια είναι πολίτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αρμενικής καταγωγής, γεννηθείσα στη Γεωργία και Χριστιανή στο θρήσκευμα. Αφίχθηκε στην Κύπρο για πρώτη φορά στις 17.8.2003 και στις 12.10.2003 εγκατέλειψε την Κύπρο στην οποίαν επέστρεψε ξανά στις 17.10.2004. Υπέβαλε αίτηση για άσυλο στις 30.11.2004. Κλήθηκε σε συνέντευξη ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, στις 10.3.2006. Η αιτήτρια κρίθηκε ως αναξιόπιστη και η εκδοχή της θεωρήθηκε ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν ικανοποιητική για να της παραχωρηθεί καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα και/ή συμπληρωματικής προστασίας και/ή προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους. Στις 22.3.2006 η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση της, η αιτήτρια υπέβαλε εμπρόθεσμα διοικητική προσφυγή και στις 25.6.2007 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων απέρριψε την προσφυγή της.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα μη επαρκούς έρευνας αλλά και πλάνης περί τα πράγματα και το Νόμο. Θεωρώ ότι λανθασμένα θεωρήθηκε η αιτήτρια ως αναξιόπιστη και ότι τα συμπεράσματα των καθ΄ ων η αίτηση ήταν, κατά συνέπεια, επίσης λανθασμένα.
Κατέληξα στα προαναφερόμενα συμπεράσματα αφού έλαβα υπόψη κυρίως τα εξής στοιχεία:
(α) Στην προσβαλλόμενη απόφαση διαπιστώνεται ότι ορθά ο Λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου έκρινε ότι στους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας υπάρχει σαφής απουσία βάσιμου φόβου δίωξης στη χώρα καταγωγής της, αφού αυτή δεν ισχυρίζεται καν δίωξη. Σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι λογικό τα προβλήματα της αιτήτριας να είχαν ξεκινήσει από το 1998 και αυτή να εγκατέλειψε τη χώρα της 5 χρόνια αργότερα, δηλαδή το 2003. Ούτε και είναι λογικό, αφού αντιμετώπιζε προβλήματα στη χώρα της, να επιστρέψει ξανά σ΄ αυτή όπου παρέμεινε για ακόμα 1 χρόνο πριν να επανέλθει στην Κύπρο. Δεν δικαιολογούνται τα προαναφερόμενα συμπεράσματα και συλλογισμοί. Η αιτήτρια, στη συνέντευξη της, έθεσε ευθαρσώς και ρητά ζήτημα εκφοβισμών και απειλών εναντίον της ιδίας και της οικογένειας της από Μουσουλμάνους, Τσετσένους και Αζερμπαϊζανούς οι οποίοι, όπως είπε, μισούν τους Χριστιανούς Αρμενίους, όπως είναι η αιτήτρια. Ανέφερε βέβαια η αιτήτρια ότι τα προβλήματα με τους προαναφερόμενους άρχισαν πριν 8 χρόνια όμως τόνισε και επεισόδια που συνέβησαν πριν 1½-2 περίπου χρόνια (δηλαδή λίγο πριν τη δεύτερη αναχώρησή της από τη Ρωσία) και τα οποία την οδήγησαν στο να πωλήσει τα πάντα και να έλθει στην Κύπρο. Η αιτήτρια επίσης έθεσε σαφώς θέμα, ότι συγκεκριμένα άτομα, δηλαδή τρεις οικογένειες και οι συγγενείς τους, απείλησαν ευθέως τόσο την ίδια όσο και τον γιό της και τον πρώην σύζυγο της. Μάλιστα εναντίον του γιού και του πρώην συζύγου της ασκήθηκε και βία.
Όσον αφορά το γιατί ήλθε στην Κύπρο και στη συνέχεια επέστρεψε στον τόπο διαμονής της στο Κρασνοτάρ, στη Ρωσία, η αιτήτρια εξήγησε ότι απειλές εναντίον της ιδίας και της οικογένειας της γίνονταν και προηγουμένως, όμως όταν επέστρεψε στην πατρίδα της (μετά την πρώτη παραμονή της στην Κύπρο) η κατάσταση είχε γίνει πολύ χειρότερη.
(β) Στην προσβαλλόμενη απόφαση σημειώνεται ότι η προσφεύγουσα δήλωσε πως ποτέ δεν αποτάθηκε στην Αστυνομία και γενικά στις Αρχές της χώρας της για προστασία παρά το ότι δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα με τις Αρχές της χώρας της. Σημειώνεται αυτό το γεγονός για να φανεί η δήθεν αναξιοπιστία της αιτήτριας η οποία, κατά την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν έδωσε οποιαδήποτε εξήγηση γι΄ αυτή την παράλειψη. Στην πραγματικότητα η αιτήτρια έδωσε κάποια λογικοφανή εξήγηση η οποία όμως ούτε εξετάστηκε περαιτέρω, όπως θα έπρεπε, ούτε και της δόθηκε οποιαδήποτε σημασία. Στην ερώτηση γιατί δεν ανέφερε οτιδήποτε στην Αστυνομία, η αιτήτρια απάντησε, «θεωρήσαμε ότι δεν υπήρχε νόημα» («we thought that there is no sense»).
(γ) Στην προσβαλλόμενη απόφαση, δόθηκε ακόμα σημασία στο ότι η αιτήτρια θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε κάποια άλλη περιοχή της Ρωσίας και στο ότι δεν έδωσε εξήγηση γιατί δεν το έπραξε, αφού αντιμετώπιζε δήθεν βάσιμο φόβο δίωξης στην περιοχή της. Στην πραγματικότητα η αιτήτρια απάντησε στην ερώτηση, κατά πόσον αυτοί που την διώκουν θα την έβρισκαν αν εγκαθείστατο σε άλλη περιοχή της Ρωσίας, λέγοντας ότι δεν γνώριζε. Και συμπλήρωσε ότι γενικά δεν επιθυμεί να παραμείνει στη Ρωσία περισσότερο (για τους λόγους που προέβαλε).
(δ) Υπάρχουν προφανείς αδυναμίες στη μετάφραση στα Αγγλικά της συνέντευξης της αιτήτριας (στα Ρωσικά). Η μετάφραση θα μπορούσε να λεχθεί ότι δεν είναι αλάνθαστη. Αναφέρω ως παράδειγμα τη χρήση λανθασμένων ρημάτων όπως του «threaten» ως «threaded» και της αναφοράς της αιτήτριας σε «when this kind of condition is around» όταν ρωτήθηκε γιατί καθυστέρησε κατά 5 χρόνια να εγκαταλείψει την πατρίδα της. Θεωρώ συναφώς ότι, κατά τη συνέντευξη της αιτήτριας, θα έπρεπε να είχαν διερευνηθεί περαιτέρω οι κύριοι ισχυρισμοί της και θα έπρεπε να της είχαν ζητηθεί διευκρινίσεις αναφορικά με κάποιες δηλώσεις της οι οποίες δεν είναι εύκολα κατανοητές, όπως μεταφράστηκαν στα Αγγλικά (όπως η προαναφερόμενη). Επίσης στην αρχή της συνέντευξης της αναγράφονται τα εξής μη κατανοητά: «Dublin case! Have you visit any other European countries? No".
(ε) Στην προσβαλλόμενη απόφαση, στην 3η σελίδα, αναγράφονται και τα εξής μη κατανοητά: «Ο φάκελος της προσφεύγουσας θα εξεταστεί ώστε να διαπιστωθεί εάν τα ευρήματα της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθά». Πότε προτίθετο να εξετάσει το φάκελο της προσφεύγουσας ο γράψας την απόφαση;
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι λανθασμένα, οι καθ΄ ων η αίτηση, έκριναν πως οι ισχυρισμοί της αιτήτριας, έστω και αν ήταν αξιόπιστοι, δεν θεμελίωναν (εν πάση περιπτώσει) βάσιμο φόβο καταδίωξης της από τα συγκεκριμένα πρόσωπα στα οποία αναφέρθηκε, εξαιτίας της Αρμενικής καταγωγής και της Χριστιανικής της πίστης και επίσης θεωρώ ότι τα ευρήματα αξιοπιστίας αναφορικά με τη συνέντευξη της αιτήτριας δεν δικαιολογούνται, καθότι δόθηκε σημασία σε υποτιθέμενες παραλείψεις και αντιφάσεις της αιτήτριας που δεν ήταν στην πραγματικότητα παραλείψεις και αντιφάσεις και δεν δόθηκε σημασία σε βασικές εξηγήσεις της αιτήτριας που ήταν ουσιαστικές. Ακόμα δεν διευκρινίστηκαν κάποια σημεία που χρειάζονταν περαιτέρω διευκρίνιση. Επιπρόσθετα δεν παραγνωρίζω τα προαναφερόμενα διφορούμενα σημεία στην Αγγλική μετάφραση της συνέντευξης της αιτήτριας ούτε και την προαναφερόμενη ακατανόητη φράση στην 3η σελίδα της προσβαλλόμενης απόφασης.
Κατά συνέπεια η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται απόφαση σύμφωνα με το αιτητικό της προσφυγής. Έξοδα €400.- υπέρ της αιτήτριας.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.