|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&nb sp; Υπóθεση αρ. 666/2007
27 Αυγούστου, 2008
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA AΡΘΡA 28 KAI 146 TOY ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
2. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΡΟΚΟΥ
3. ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
4. ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΦΩΤΙΑΔΗΣ
Αιτητές
- και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ής η αίτηση
........
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές
Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ής η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Νίικο Κυριακίδη
............
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία που παραθέτω αυτούσια:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και / ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση, η οποία δημοσιεύθηκε στις 13.4.2007 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με την οποία προήγαγε τον Κυριακίδη Νίκο στη μόνιμη θέση Κτηνιατρικός Λειτουργός Α' από 15.3.2007, αντί και/ ή στη θέση των αιτητών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος."
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η καθ' ης η αίτηση στις 23.11.06 συνεδρίασε, κατόπιν πρότασης, του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, για την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Κτηνιατρικού Λειτουργού Α' και αποφάσισε, επειδή επρόκειτο για θέση προαγωγής, να επιληφθεί της πρότασης σε επόμενη συνεδρία της και στη συνεδρία να παραστεί και ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος. Έτσι η καθ' ης η αίτηση σε συνεδρία της στις 15.3.07, αφού άκουσε τις συστάσεις του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, και έχοντας ενώπιον της τα στοιχεία των υποψηφίων, αποφάσισε την προαγωγή του Κυριακίδη Νίκου με το αιτιολογικό ότι υπερέχει έναντι των άλλων υποψηφίων. Ας σημειωθεί ότι ο κατάλογος των υποψηφίων είχε μόνο τα ονόματα του Ν. Πολυδώρου και Ν. Κυριακίδη. Δεν περιείχε τα ονόματα των αιτητών.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Από πλευράς της καθ' ης η αίτηση προβάλλεται προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος προσβολής της επίδικης απόφασης, γιατί αυτοί (α) δεν ήταν υποψήφιοι στην διαδικασία και (β) δεν θα μπορούσαν να ήταν γιατί δεν πληρούσαν τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για την επίδικη θέση.
Επί της ουσίας της υπόθεσης ο συνήγορος των αιτητών προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα (α) νομικής πλάνης και πλάνης περί τα πράγματα, (β) μη δέουσας έρευνας ως προς τον αποκλεισμό των αιτητών ως μη προσοντούχων υποψήφιων για την επίδικη θέση, (γ) ότι υπήρξε από μέρους της καθ' ης η αίτηση παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, αφού όπως ισχυρίζεται, βάσει των άρθρων 3(2) και 5(3) του Ν.14(Ι)/2003, η υπηρεσία που είχαν οι αιτητές στα Σφαγεία Κοφίνου και Πάφου, εξισώνεται με την υπηρεσία τους στη θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού όπου μεταφέρθηκαν. Τέλος ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ίσης μεταχείρισης και την καλής πίστης αφού η καθ' ης η αίτηση δεν εφάρμοσε το σχετικό νόμο και τους όρους υπηρεσίας όπως η ίδια η διοίκηση τους καθόρισε και όπως ο νόμος προβλέπει.
Από πλευράς του ενδιαφερόμενου μέρους αυτός εμφανίστηκε στη διαδικασία (19/9/07) και δήλωσε ότι θα βασισθεί στην ένσταση και υπεράσπιση της υπόθεσης από τη Δημοκρατία.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Εφόσον υπάρχει προδικαστική ένσταση είναι ορθό όπως εξεταστεί πρώτα αυτή. Ο ισχυρισμός από πλευράς της καθ' ης η αίτηση είναι ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος γιατί (α) δεν ήσαν υποψήφιοι και (β) εν πάση περιπτώσει, δεν μπορούσαν να ήσαν, εφόσον δεν κατείχαν τα προσόντα της θέσης Κτηνιατρικού Λειτουργού.
Η πλευρά των αιτητών υποστήριξε τη θέση ότι από τη στιγμή που οι αιτητές αμφισβητούν την ορθότητα της απόφασης της καθ' ης η αίτηση ότι δεν έχουν τα προσόντα της θέσης, έχουν έννομο συμφέρον να προωθούν την προσφυγή. Ισχυρίζεται περαιτέρω ο συνήγορος ότι εφόσον η καθ' ης η αίτηση (Ε.Δ.Υ.) δεν ασχολήθηκε με τέτοιο θέμα, δεν μπορεί να εγείρεται τώρα από το συνήγορο της καθ' ης η αίτηση, καθότι καλείται το Δικαστήριο να προβεί σε πρωτογενή κρίση. Ώφειλε η Ε.Δ.Υ., σύμφωνα με τους Νόμους 13(1)/03 και 14(1)/03 να θεωρήσει τους αιτητές ως προσοντούχους και να τους συμπεριλαβει στη διαδικασία. Τους αγνόησε, ενεργώντας κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και τους εν λόγω Νόμους.
Από τα πρακτικά πλήρωσης της θέσης, όπως έχουν τεθεί ενώπιον μου, προκύπτει ότι η καθ' ης η αίτηση βασικά εξέτασε το θέμα μεταξύ δύο υποψηφίων: Του ενδιαφερόμενου μέρους και κάποιου Πολύδωρου Πολυδώρου. Προτίμησε τον πρώτον, κρίνοντας τον ότι υπερείχε σαφώς σε αξία, παρόλο ότι ο δεύτερος είχε 16 χρόνια αρχαιότητα. Εδώ δεν εξετάζεται η ορθότητα της προτίμησης του ενδιαφερόμενου μέρους έναντι του εν λόγω Πολυδώρου Πολυδώρου, αλλά ζητείται η ακύρωση του διορισμού του, λόγω του ότι δεν εξετάστηκε η υποψηφιότητα και διότι δεν επιλέγηκαν οι αιτητές (ουσιαστικά ένας εξ αυτών αφού η θέση είναι μόνο μια), στη θέση του.
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις επί των προδικαστικών ενστάσεων και έχω καταλήξει ότι οι προδικαστικές ενστάσεις δεν ευσταθούν για τους εξής λόγους:
(α) Η περίπτωση μας αφορά θέση προαγωγής. Επομένως δικαιούται να είναι υποψήφιος ο κάθε δημόσιος υπάλληλος που κατέχει βέβαια τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Εδώ οι αιτητές ήσαν δημόσιοι υπάλληλοι και ισχυρίζονται ότι κατείχαν τα απαιτούμενα για τη θέση προσόντα.
Το άρθρο 35 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90 ως έχει τροποποιηθεί) διαλαμβάνει ως εξής:
«35(1) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 29, κενή θέση Προαγωγής, πληρούται χωρίς δημοσίευση με την προαγωγή υπαλλήλου που υπηρετεί στην αμέσως κατώτερη τάξη ή θέση του συγκεκριμένου κλάδου ή υποδιαίρεσης της δημόσιας υπηρεσίας.
(2) Κανένας δημόσιας υπάλληλος δεν προάγεται σε άλλη θέση εκτός αν
......................
(β) κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας για τη θέση κατά το χρόνο κατά τον οποίο λήφθηκε από την Επιτροπή η πρόταση για την πλήρωση της θέσης και κατά το χρόνο που λαμβάνεται η απόφαση.
.....................»
(β) Οι αιτητές αποκλείστηκαν από τη διαδικασία διότι δεν θεωρήθηκαν ότι ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας, γεγονός όμως το οποίο αμφισβητούν. Επομένως δικαιούνται να προωθούν την προσφυγή. Αν αποφασιστεί ότι ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας, τότε ο αποκλεισμός τους από τη διαδικασία θα κριθεί παράνομος. Αν όμως αποφασιστεί ότι δεν τις ικανοποιούσαν, τότε και η παρούσα υπόθεση θα υπόκειται αυτομάτως σε απόρριψη. Το κατά πόσο ικανοποιούσαν ή όχι τις πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας εξαρτάται αποκλειστικά από την ερμηνεία νόμου (Ν. 13(1)/03 και 14(1)/03) και όχι του ιδίου του σχεδίου υπηρεσίας αφού οι πρόνοιες του στην παρούσα περίπτωση είναι σαφείς. Εφόσον λοιπόν πρόκειται περί ερμηνείας νόμου το δικαστήριο έχει εξουσία να εξετάσει το θέμα και δεν είναι ενέργεια που αποτελεί πρωτογενή κρίση επί γεγονότων, όπως ισχυρίζεται η πλευρά του αιτητή, κάτι που το δικαστήριο δεν δικαιούται να πράξει. Προχωρώ λοιπόν να εξετάσω την υπόθεση.
Στην παρούσα υπόθεση ο αιτητής αρ. 1 υπηρετούσε ως Κτηνίατρος στο Κεντρικό Σφαγείο Κοφίνου, οι δε αιτητές 2 και 4 ως Κρεοσκόποι στο ίδιο Σφαγείο, ενώ ο αιτητής 3 ως Επόπτης στο Σφαγείο Πάφου. Το 2003, με δική τους επιλογή, μεταφέρθηκαν στη θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού.
Σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης απαιτούμενα προσόντα ήσαν μεταξύ άλλων τα εξής:
«(1) Πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού.
............................
(3) Πολύ καλή γνώση της ελληνικής και της αγγλικής γλώσσας.»
Το 2003 ψηφίστηκε ο περί της Μεταβίβασης της Αρμοδιότητας και των Λειτουργιών του Ελέγχου της Υγιεινής του Κρέατος από το Κεντρικό Σφαγείο στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών Νόμος του 2003 (Ν. 14(1)/03) το άρθρο 3 του οποίου διαλαμβάνει ως ακολούθως:
«3(1) Η αρμοδιότητα και οι λειτουργίες του ελέγχου της υγιεινής του κρέατος, οι οποίες σήμερα ασκούνται από το Κεντρικό Σφαγείο, δυνάμει των περί Σφαγείων Νόμων του 1981 μέχρι 1996, μεταβιβάζονται στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών και οι θέσεις οι οποίες αναφέρονται στο Παράρτημα μαζί με το προσωπικό το οποίο σήμερα τις κατέχει και ασκεί καθήκοντα σχετικά με την εν λόγω αρμοδιότητα και τις εν λόγω λειτουργίες μεταφέρονται στο εν λόγω Τμήμα.
(2) Οι θέσεις που μεταφέρονται στο Τμήμα Κτηνιατρικων Υπηρεσιών, σύμφωνα με το εδάφιο (1), με την κένωσή τους, για οποιοδήποτε λόγο, καταργούνται και αντικαθίστανται με ίσο αριθμό θέσεων Κτηνιατρικού Λειτουργού ή Κτηνιατρικού Επιθεωρητή, ανάλογα με την περίπτωση, ή σε περίπτωση που αυτές δεν υφίστανται με θέσεις που αντικατέστησαν αυτές.»
Σύμφωνα με το Παράρτημα Ι οι θέσεις που μεταφέρονται στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών είναι οι ακόλουθες:
(α) Μια θέση Προϊστάμενου Κτηνιατρικής Υπηρεσίας - Κλίμακα
Α9-11.
(β) Μια θέση Κτηνιάτρου -Κλίμακα Α8-10
(γ) Τέσσερεις θέσεις Κρεοσκόπου - Κλιμακα Α8-10.
(δ) Δύο θέσεις Κρεοσκόπου Κλίμακα Α4-7.
Σύμφωνα με το άρθρο 5 του ίδιου Νόμου, κάθε υπάλληλος που μεταφέρεται στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών «απολαμβάνει όλων των δικαιωμάτων και ωφελημάτων και υπόκειται εις όλες τις υποχρεώσεις και καθήκοντα των δημοσίων υπαλλήλων» και «διατηρεί τη μισθολογική του κλίμακα περιλαμβανομένων και προσωπικών ρυθμίσεων». Περαιτέρω η υπηρεσία του «θεωρείται ως άνευ διακοπής συνέχιση της υπηρεσίας αυτού κατά την προηγούμενη υπηρεσία του και οι απολαβές και λοιποί όροι δε δύνανται να μεταβληθούν δυσμενώς κατά την υπηρεσία του στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών».
Τα προβλεπόμενα στο Νόμο 14(1)/03 αφορούν υπαλλήλους του Κεντρικού Σφαγείου Κοφίνου. Παρόμοιες πρόνοιες που αφορούν υπαλλήλους του Δημοτικού Σφαγείου Πάφου, θεσπίστηκαν με τον περί της Μεταβίβασης της Αρμοδιότητας και των Λειτουργιών του Ελέγχου της Υγιεινής του Κρέατος από το Δημοτικό Σφαγείο Πάφου στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών Νόμο του 2003 (Ν. 13(1)/03) και σύμφωνα με το παράρτημα αφορά τη θέση «Επόπτης Δημοτικού Σφαγείου Β΄- Κλίμακα Α8-10».
Αποτελεί κοινό έδαφος ότι όλοι οι αιτητές επέλεξαν, σύμφωνα με το άρθρο 4 του νόμου που τους αφορά, τη μεταφορά τους στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
Ο ισχυρισμός της πλευράς των αιτητών είναι ότι με βάση τους Νόμους αυτούς (οι αιτητές 1, 2, και 4 με το Ν. 14(1)/03 και ο αιτητής 3 με βάση το Ν. 13(1)/03) ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας και έπρεπε να θεωρηθούν ως υποψήφιοι.
Ο συνήγορος της καθ' ης η αίτηση, ενώ δέχεται ότι οι αιτητές 1, 2 και 4 εργάζονταν, ο μεν 1ος Κτηνίατρος και οι 2ος και 4ος ως Κρεοσκόποι στο Κεντρικό Σφαγείο Κοφίνου και ο 3ος ως Επόπτης στο Δημοτικο Σφαγείο Πάφου και μεταφέρθηκαν όλοι στο Τμήμα Κτηνιατρικών Υπηρεσιών σύμφωνα με τους προαναφερθέντες Νόμους 14(1)/03 και 13(1)/03, υποστήριξε ότι η μεταφορά αυτή δεν τους καθιστά προσοντούχους για τη θέση του Κτηνιατρικού Λειτουργού Α (επίδικη θέση) αφού δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι κατείχαν ή απέκτησαν με οποιοδήποτε τρόπο τη θέση του Κτηνιατρικού Λειτουργού στην οποία μάλιστα να είχαν «πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία».
Μελέτησα με προσοχή τις πρόνοιες των εν λόγω νόμων (13(1)/03 και 14(1)/03) και έχω καταλήξει ότι εκτός από τη μεταφορά τους στο εν λόγω Τμήμα υπό τους όρους που αναφέρονται στο Νόμο, δεν υπάρχει οτιδήποτε που να τους καθιστά και προσοντούχους για την υπό εξέταση θέση. Δηλαδή δεν υπάρχει οτιδήποτε στους εν λόγω νόμους που να προβλέπει ότι θα πρέπει να θεωρούνται ότι είχαν πενταετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού. Υπηρεσία στην εν λόγω θέση απέκτησαν το 2003 και κατά τον ουσιώδη χρόνο που θα πληρούτο η επίδικη θέση, αυτοί δεν είχαν πενταετή υπηρεσία στη θέση Κτηνιατρικού Λειτουργού. Επομένως δεν μπορούσαν να ήταν υποψήφιοι και η μη συμπερίληψη τους στους υποψηφίους για πλήρωση της θέσης από την καθ' ης η αίτηση, δε συνιστά οποιαδήποτε παρανομία. Εφόσον λοιπόν οι αιτητές δεν ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του σχεδίου υπηρεσίας, δεν έχουν έννομο συμφέρον να συνεχίζουν αυτή την προσφυγή.
Τέλος έχω να παρατηρήσω και το εξής: Και αν ακόμη οι αιτητές είχαν έννομο συμφέρον και θα έπρεπε να εξετάσω την ουσία της υπόθεσης, θα δημιουργείτο το εξής πρόβλημα. Η θέση είναι μια και οι αιτητές 4 όλοι προωθώντας την υπόθεση τους με τον ίδιο δικηγόρο. Υπάρχει παράπονο (πρώτος νομικός λόγος της αίτησης) ότι δεν έγινε η επιλογή του καλύτερου υποψηφίου και έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με την αρχαιότητα τους. Στη γραπτή αγόρευση δεν προωθούνται αυτοί οι νομικοί ισχυρισμοί για να διευκρινισθεί ποιος από τους αιτητές, συγκρινόμενος με το ε.μ., θα ήταν ο καλύτερος για προαγωγή.
Ενόψει όλων των πιο πάνω η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.200 έξοδα εναντίον των αιτητών.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς