|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 2266/2006]
15 Ιουλίου, 2008
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
JADRANKA BOJOVIC
Aιτήτρια
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ
3. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ' ων η αίτηση.
Ν. Νικολαΐδης για την αιτήτρια.
Γ. Χατζηχάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Στην προσφυγή καταγράφεται σωρεία θεραπειών αλλά διευκρινίστηκε πως, ουσιαστικά, αντικείμενό της πρέπει να θεωρηθεί το διάταγμα απέλασης και κράτησης που εκδόθηκε στις 11.9.06, όπως αναφέρεται στην πρώτη θεραπεία. Εγκαταλείφθηκαν, συνεπώς, και διάφορες προδικαστικές ενστάσεις.
Τα διατάγματα εκτελέστηκαν και, μετά από σύντομη κράτηση, η αιτήτρια, στις 14.9.06 απελάθηκε. Για να εγκριθεί όμως στη συνέχεια, στις 9.2.07, η επανείσοδός της στη Δημοκρατία μετά την τέλεση γάμου στη χώρα της, με Κύπριο. Διαμένει έκτοτε νόμιμα στην Κύπρο και η προσφυγή προωθείται με αναφορά στη ζημιά και ταλαιπωρία που η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι υπέστη εξ αιτίας της έκδοσης και εκτέλεσης των διαταγμάτων.
Στις 10.9.06 μέλη της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως εντόπισαν την αιτήτρια στις Πλάτρες. Διαπιστώθηκε ότι βρισκόταν παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας, ανακρινόμενη προέβη στις δικές της παραστάσεις και την επομένη εκδόθηκαν τα προσβαλλόμενα διατάγματα. Το ότι δεν είχε άδεια παραμονής στην Κύπρο και το ότι, συνεπώς, βρισκόταν παράνομα εδώ, δεν αμφισβητείται από την αιτήτρια. Θεωρεί όμως πως άλλοι θα έπρεπε να ήταν οι χειρισμοί και πως, τουλάχιστον, σε τελευταία ανάλυση, θα έπρεπε να της είχε αφεθεί η δυνατότητα να αναχωρήσει από την Κύπρο οικειοθελώς αντί να υποβληθεί στην κράτηση και απέλαση.
Μετά από αφίξεις, άδειες παραμονής, αρνήσεις ανανέωσής τους, αναχωρήσεις και επανόδους της αιτήτριας επί σειρά ετών και αφού στις 2.2.06 έληγε η τελευταία άδεια που ορίστηκε ως τελική, η αιτήτρια ζήτησε παράταση γιατί δεν είχε ακόμα ληφθεί απόφαση σε σχέση με αίτησή της για πολιτογράφηση. Δεν είχε τότε συμβόλαιο εργασίας όπως προηγουμένως όταν προέκυψε όμοιο ζήτημα και, αυτή τη φορά, της χορηγήθηκε παράταση μέχρι τις 22.8.06 νοουμένου ότι θα εξασφάλιζε «συμβόλαιο σφραγισμένο από το Τμήμα Εργασίας». Και η σχετική επιστολή, ημερομηνίας 22.2.06, καλούσε την αιτήτρια να υποβάλει τη σχετική αίτηση στην Υπηρεσία Αλλοδαπών της Αστυνομίας, στην Επαρχία που εργαζόταν, παρουσιάζοντας, μαζί με την ίδια την επιστολή και όλα τα υπόλοιπα απαραίτητα έγγραφα.
Εν τούτοις η αιτήτρια δεν προέβη σε οποιαδήποτε ενέργεια έκτοτε και δεν τήρησε τον όρο από τον οποίο εξαρτήθηκε η παράταση που της δόθηκε. Και ενώ αυτό δεν αμφισβητείται, υποστηρίζεται πως μεταφέρθηκε στη διοίκηση υποχρέωση άλλης ενέργειας επειδή, στις 25.8.06, ο δικηγόρος της αιτήτριας απηύθυνε επιστολή στην οποία επισημαινόταν η μη, ως τότε, απάντηση στο αίτημα για πολιτογράφηση που περιλάμβανε και αίτημα για περαιτέρω παράταση της άδειας παραμονής της μέχρι το τέλος του έτους. Σε σχέση με την οποία, όπως επίσης υποστηρίζεται, θα έπρεπε να της είχε χορηγηθεί δικαίωμα ακρόασης.
Δεν στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Κατ' αρχάς, πριν από την έκδοση του διατάγματος η αιτήτρια ανακρίθηκε και, βεβαίως, είχε τη δυνατότητα να προβεί στις παραστάσεις της. Δεν υπάρχει, επομένως, υπόβαθρο για περαιτέρω συζήτηση του ζητήματος της ακρόασης. Περαιτέρω, τα δεδομένα, όπως τα περιλαμβάνει ο φάκελος, συνοψίζονται και στο έγγραφο της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Λεμεσού, ημερομηνίας 11.9.06 στο οποίο επισημάνθηκε και η ανάγκη έκδοσης των διαταγμάτων. Ανεξάρτητα δε από το παραδεκτό λάθος στην επιστολή του δικηγόρου της αιτήτριας, ημερομηνίας 25.8.06, που παρέπεμπε σε ανύπαρκτη προηγούμενη επιστολή εκ μέρους της, παραμένει το γεγονός της μη, ακόμα και τότε, υποβολής συμβολαίου σφραγισμένου από το Τμήμα Εργασίας. Ευλόγως, συνεπώς, δεν κατευθύνθηκε η διοίκηση προς άλλους χειρισμούς αφού εξ αντικειμένου τα δεδομένα δεν είχαν διαφοροποιηθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €500 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.