|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 1278/2007]
4 Ιουλίου, 2008
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
RAFIQ RAFIQ
Αιτητής
ν.
ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Λ. Κληρίδης για τον αιτητή.
Λ. Χριστοδουλίδου-Ζανέττου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ως αντικείμενο της προσφυγής προσδιορίζεται το διάταγμα σύλληψης και απέλασης του αιτητή, ημερομηνίας 29.8.07, «το οποίο εξεδόθη και υπεγράφη υπό της Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης.». Εν τούτοις, το διάταγμα εκδόθηκε από το Λ. Σαββίδη, Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών και, μάλιστα, στην αγόρευση για τον αιτητή προβλήθηκε ισχυρισμός για αναρμοδιότητά του. Δεν θα χρειαστεί να εξετάσω το θέμα αφού μετά την κατάθεση από τους καθ' ων η αίτηση εξουσιοδότησης υπογεγραμμένης από τον Υπουργό Εσωτερικών, ο αιτητής δεν επανήλθε και με την απαντητική αγόρευσή του περιορίστηκε σε όσα κατ' ουσίαν, κατά την άποψή του, δικαιολογούν την ακύρωση του διατάγματος.
Το διάταγμα εκδόθηκε κατ' επίκληση του άρθρου 6(1)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105 όπως τροποποιήθηκε, ειδικά εφόσον ο αιτητής ήταν, όπως κρίθηκε, παράνομος μετανάστης. Δεν έχει υποβάλει ο αιτητής οτιδήποτε σε σχέση με την ουσία αυτής της κρίσης και η επισήμανση των καθ' ων η αίτηση πως, από τις 29.12.06, παρέμενε στην Κύπρο παρανόμως, χωρίς δηλαδή να ήταν κάτοχος οποιασδήποτε άδειας παραμονής, παρέμεινε εντελώς αναπάντητη. Η υπόθεση του αιτητή στηρίζεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι ποινική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον του, μεταξύ άλλων, και για το αδίκημα της παραμονής στην Κύπρο χωρίς άδεια, αναστάληκε από το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Θεωρεί πως με την αναστολή της ποινικής δίωξης στερήθηκε της δυνατότητας να δείξει πως η κατηγορία που του προσάφθηκε δεν ευσταθούσε και, κατ' επέκταση, πως για την άσκηση της διοικητικής αρμοδιότητας για την έκδοση διατάγματος κράτησης και απέλασης προαπαιτείται καταδίκη.
Οι καθ' ων η αίτηση προβάλλουν προδικαστικές ενστάσεις σε σχέση με τη νομιμοποίηση του αιτητή υπό το δεδομένο πως ήταν παράνομος μετανάστης αλλά αυτές είναι συναρτημένες προς την ουσία της αμφισβήτησης που θέτει ο αιτητής η οποία και, βεβαίως, θα πρέπει να εξεταστεί. Η απάντηση, όμως, σε σχέση με αυτή την αμφισβήτηση μπορεί να είναι πολύ σύντομη. Δεν αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση της εξουσίας προς έκδοση διατάγματος κράτησης και απέλασης προσώπου ως παράνομου μετανάστη η προηγούμενη ποινική του καταδίκη. Εναπόκειται στη διοίκηση μετά από κατάλληλη έρευνα να καταλήξει στην οφειλόμενη διοικητική κρίση και, από εκεί και πέρα, είναι θέμα του αιτητή να στοιχειοθετήσει κατά το Σύνταγμα, τους νόμους και τις αρχές του διοικητικού δικαίου λόγο ακυρότητας αυτής της κρίσης και του εν τέλει διατάγματος που εκδόθηκε στη βάση της.
Δεν έχει στοιχειοθετηθεί, εν προκειμένω, λόγος ακυρότητας και η προσφυγή απορρίπτεται με €500 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
/ΜΣι.