|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 1387/2007)
20 Ιουνίου, 2008
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΣΤΑ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
3. ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
Σ. Κώστα, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:
(α) Τα γεγονότα.
Στις 10/1/2007 δύο αλλοδαπές καλλιτέχνιδες από το Μαρόκο, που εργάζονταν στο καμπαρέ Ambers στη Λευκωσία, κατάγγειλαν στην Αστυνομία ότι ο ιδιοκτήτης του καμπαρέ, ο γιος του και ένας υπάλληλος τις εξωθούσαν στην πορνεία. Οι δύο καλλιτέχνιδες ισχυρίστηκαν επίσης ότι ο αστυφύλακας Κώστας Κώστα του ΤΑΕ Λευκωσίας (αιτητής) ήταν τακτικός θαμώνας του πιο πάνω καμπαρέ, ότι συνόδευε κοπέλες που εργάζονταν στο καμπαρέ εκτός καμπαρέ για να έρχονται σε σεξουαλική επαφή και μάλιστα ότι ήλθε σε σεξουαλική επαφή με μια από αυτές που ήταν παρθένα, παρά τη θέλησή της.
Την επομένη της καταγγελίας το Τμήμα Καταπολέμησης Εμπορίας Προσώπων υπέβαλε ενημερωτικό σημείωμα προς τον Αστυνομικό Διευθυντή του Τμήματος Γ΄ της Αστυνομίας, ότι οι καταγγελίες που ήταν αρκετά σοβαρές έπρεπε να διερευνηθούν. Το θέμα παραπέμφθηκε στο Βοηθό Αρχηγό ο οποίος ετοίμασε έκθεση την οποία απέστειλε στον Αρχηγό της Αστυνομίας. Στην έκθεση αναφερόταν ότι είχε διαπραχθεί αριθμός πειθαρχικών παραπτωμάτων, και περιλαμβανόταν εισήγηση για τη μετάθεση του αιτητή. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας στις 12/1/2006 ενέκρινε τη μετάθεση του αιτητή από τις 15/1/2007 στον αστυνομικό σταθμό Αραδίππου.
Στις 17/7/2007 ο αιτητής μετατέθηκε ξανά στο ΤΑΕ Λευκωσίας μέχρι τις 30/7/2007. Στις 30/7/2007 ο Αρχηγός Αστυνομίας υπέγραψε διαταγή μετάθεσης του αιτητή στον αστυνομικό σταθμό Παλαιχωρίου, επειδή ο αιτητής αντιμετώπιζε πειθαρχικά αδικήματα που είχαν διαπραχθεί κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των καθηκόντων του στο ΤΑΕ Λευκωσίας και αν παρέμενε στο ΤΑΕ Λευκωσίας υπήρχε πιθανότητα να έρχεται σε επαφή με πιθανούς μάρτυρες που θα κατέθεταν κατά τη διάρκεια της πειθαρχικής διαδικασίας με ενδεχόμενο επηρεασμού τους. Ο αιτητής, ο οποίος διαμένει στη Λακατάμια, εξακολουθεί να υπηρετεί στον αστυνομικό σταθμό Παλαιχωρίου.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης για τη μετάθεση του στον αστυνομικό σταθμό Παλαιχωρίου, γιατί η πιο πάνω απόφαση πάσχει από έλλειψη έρευνας και αιτιολογίας, γιατί είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και υπέρβαση εξουσίας, γιατί είναι αποτέλεσμα επιδίωξης αλλότριου σκοπού και γιατί του αποστερήθηκε το δικαίωμα της ακρόασης.
Η προδικαστική ένσταση του δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι μετακίνηση και όχι μετάθεση και επομένως στερείται εκτελεστότητας, δεν ευσταθεί αφού είναι προφανές από το σύνολο των διοικητικών εγγράφων ότι πρόκειται για μετάθεση.
Η Αστυνομική Διάταξη αρ. 1/13 με υπότιτλο "Μεταθέσεις Γενικά" προνοεί τα ακόλουθα:
"Όλα τα μέλη της Αστυνομίας είναι υπόχρεα να υπηρετήσουν σε οποιοδήποτε μέρος της Κύπρου και υπόκεινται σε μετάθεση, ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας, σύμφωνα με την κρίση του Αρχηγού της Αστυνομίας. Όλες οι περιπτώσεις πρέπει να μελετούνται αντικειμενικά και από κάθε άποψη. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι προσωπικές δυσκολίες που πιθανόν να αντιμετωπίζουν τα επηρεαζόμενα μέλη της Αστυνομίας και οι οικογένειες τους. Πάνω απ' όλα όμως, προτεραιότητα έχουν τα συμφέροντα της Υπηρεσίας."
(Οι υπογραμμίσεις είναι του Δικαστηρίου)
Στην παρούσα περίπτωση η επίδικη απόφαση μετάθεσης του αιτητή από το Τ.Α.Ε. Λευκωσίας στον Αστυνομικό Σταθμό Παλαιχωρίου λήφθηκε στις 30/7/2007, ενώ 10 μέρες αργότερα (δηλαδή στις 10/8/2007) θα άρχιζε η εκδίκαση της πειθαρχικής διαδικασίας. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας έκρινε ότι το συμφέρον της υπηρεσίας υπαγόρευε τη μετάθεση του αιτητή για την πρόληψη ενδεχόμενου επηρεασμού μαρτύρων, ως ακολούθως:
"Ο Αστυφύλακας 122 Κώστας Κώστα αποφασίστηκε όπως μετατεθεί από σήμερα 30 Ιουλίου, 2007 από το Τ.Α.Ε. Λευκωσίας στον Αστυνομικό Σταθμό Παλαιχωρίου. Ο εν λόγω Αστυφύλακας αντιμετωπίζει πειθαρχικά αδικήματα τα οποία εκδικάζονται από Πειθαρχική Επιτροπή και τα οποία σχετίζονται με τη συμπεριφορά και ενέργειες του κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του στο Τ.Α.Ε. Λευκωσίας. Οι λόγοι της μετάθεσης του επικεντρώνονται στο ότι λόγω της φύσεως των καθηκόντων που εκτελούσε στο Τ.Α.Ε. Λευκωσίας, υπήρχε πιθανότητα να έρχεται σε επαφή με πιθανούς μάρτυρες της πειθαρχικής υπόθεσης, κάτι που αντικειμενικά δημιουργούσε ενδεχόμενο επηρεασμού τους.
Ως εκ τούτου κρίθηκε αναγκαίο όπως μετατεθεί σε άλλα καθήκοντα εντός της ίδιας Επαρχίας που να μην δημιουργούν όμως τον ίδιο πιο πάνω κίνδυνο."
Όπως φαίνεται από τις πρόνοιες της Διάταξης αρ. 1/13 η ευρεία διακριτική εξουσία του Αρχηγού της Αστυνομίας για τη μετάθεση των μελών της Δύναμης δεν είναι ανεξέλεγκτη αλλά πρέπει να βασίζεται στις υπηρεσιακές ανάγκες, οι οποίες πρέπει να εξειδικεύονται για σκοπούς αναθεωρητικού ελέγχου. Στην παρούσα υπόθεση η αναφορά του Αρχηγού της Αστυνομίας στην ανάγκη αποτροπής ενδεχόμενου επηρεασμού μαρτύρων από τον αιτητή δεν φαίνεται ως εύλογα επιτρεπτή για να θεμελιώσει την πραγματική βάση της απόφασης για μετάθεση, αφού με μόνο το γεγονός της τοποθέτησης του αιτητή σε άλλο Αστυνομικό Σταθμό δεν μπορεί να διασφαλιστεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Και τούτο γιατί η μετάθεση δεν θα μπορούσε να αποκλείσει την επαφή, τηλεφωνική ή και προσωπική, εκτός τόπου και χρόνου εργασίας, μεταξύ του αιτητή και των μαρτύρων της υπόθεσης. Ο λόγος που προβλήθηκε για τη μετάθεση δεν φαίνεται ότι συνάδει με τις σχετικές αστυνομικές διατάξεις, αλλά αντίθετα, ενισχύεται η διαπίστωση ότι η μετάθεση ήταν τιμωρητικής ή πειθαρχικής μορφής, για την οποία, όπως έχει νομολογηθεί, απαιτείται η προηγούμενη παροχή ευκαιρίας στον ενδιαφερόμενο να ακουστεί. (Βλ. Kalisperas v. Republic, 3 R.S.C.C. 146). Στον αιτητή δεν δόθηκε η ευκαιρία να ακουστεί αναφορικά με το θέμα της μετάθεσής του και η απόφαση υπόκειται σε ακύρωση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.200 έξοδα, συν Φ.Π.Α., προς όφελος του αιτητή. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ