|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 703/2006)
15 Απριλίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
2. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
3. ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Μ. Ι. Κυριακίδης, για την Αιτήτρια.
Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας και Ελ. Γαβριήλ (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, αξιώνει ακύρωση της παράλειψης των καθ΄ ων η αίτηση να της επιστρέψουν τμήμα ακινήτου που βρίσκεται στην ενορία Αγίου Νικολάου στη Λάρνακα, το οποίο απαλλοτριώθηκε ως μέρος μεγαλύτερου ακινήτου για ανέγερση αστυνομικών κατοικιών και το οποίο, σύμφωνα με την ίδια, δεν έχει μέχρι σήμερα χρησιμοποιηθεί.
Το διάταγμα απαλλοτρίωσης δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 20.6.1957. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1963, μέρος της απαλλοτριωθείσας περιουσίας επιστράφηκε στους πρώην ιδιοκτήτες της, μεταξύ των οποίων και η αιτήτρια, στην οποία επιστράφηκε έκταση 12.282 τ. μέτρων, ως τεμάχιο 653. Η υπόλοιπη έκταση παρέμεινε εγγεγραμμένη ως ιδιοκτησία της Δημοκρατίας.
Στο χώρο που ενεγράφη στο όνομα της Κυπριακής Δημοκρατίας ανεγέρθηκαν κατοικίες για μέλη της Αστυνομικής Δύναμης, όμως δεν χρησιμοποιήθηκε ολόκληρος ο χώρος. Ανεγέρθηκε επίσης αστυνομικός σταθμός, ενώ μέρος του απαλλοτριωθέντος χώρου παρέμεινε αχρησιμοποίητο.
Η αιτήτρια επανειλημμένα ζήτησε την επιστροφή του μέρους που δεν είχε χρησιμοποιηθεί. Καταχώρησε την προσφυγή υπ΄ αρ. 488/78 η οποία τελικά αποσύρθηκε. Στη συνέχεια, αφού αποτάθηκε πρώτα στο Υπουργικό Συμβούλιο, καταχώρησε νέα προσφυγή την υπ΄ αρ. 919/96. Στις 31.10.1997 δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας διάταγμα επίσχεσης που αφορούσε έκταση γης δύο δεκαρίων και 388 τ.μ., στο οποίο ουσιαστικά γινόταν παραδοχή ότι μέρος της απαλλοτριωθείσας ακίνητης ιδιοκτησίας της αιτήτριας δεν ήταν πλέον αναγκαίο για τους σκοπούς για τους οποίους έγινε η απαλλοτρίωση. Η αιτήτρια προσέβαλε τη νομιμότητα και αυτού του διατάγματος, με την προσφυγή υπ΄ αρ. 22/98.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε πρωτοδίκως την προσφυγή υπ΄ αρ. 919/96 αφού κατέληξε ότι με τη δημοσίευση του διατάγματος επίσχεσης η προσφυγή παρέμεινε άνευ αντικειμένου, λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος.
Εναντίον της πρωτόδικης απόφασης η αιτήτρια καταχώρησε την Α.Ε.2884. Στη συνέχεια, το Ανώτατο Δικαστήριο στην προσφυγή υπ΄ αρ. 22/98 ακύρωσε, στις 15.12.1999, το διάταγμα επίσχεσης. Στις 15.10.2001 όταν η Α.Ε. 2884 ήταν ορισμένη για εκδίκαση, η Ολομέλεια επέτρεψε την έφεση και κήρυξε την παράλειψη της Δημοκρατίας να επιστρέψει το αξιούμενο από την εφεσείουσα μέρος της απαλλοτριωθείσας περιουσίας ως άκυρη.
Φαίνεται ότι η Δημοκρατία παρέλειψε να συμμορφωθεί με την απόφαση στην Α.Ε. 2884 και συνεχίζει παράνομα να κατακρατεί την περιουσία της αιτήτριας. Στις 14.4.2006 καταχωρίστηκε η παρούσα προσφυγή με την οποία αξιώνεται δήλωση ότι η άρνηση και/ή παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να της προσφέρουν προς αγορά το συγκεκριμένο τμήμα του απαλλοτριωθέντος ακινήτου, είναι άκυρη και παράνομη.
Η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί λόγω δεδικασμένου. Η αξίωση της αιτήτριας έχει ικανοποιηθεί με την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Α.Ε. 2884. Το θέμα έχει ήδη αποφασιστεί. Αν η διοίκηση παραλείπει να συμμορφωθεί με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου η καταχώρηση νέας προσφυγής δεν είναι ο κατάλληλος τρόπος αντίδρασης.
Η προσφυγή απορρίπτεται, αλλά εν όψει των ειδικών περιστάσεων της υπόθεσης, δεν θα εκδώσω οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ