ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 2293/2006)

 

7 Απριλίου, 2008

 

[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ,

 

Αιτητής,

 

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.      ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

2.   ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ,

 

Καθ΄ων η αίτηση.

_______________

 

Α. Σ. Αγγελίδης,  για τον Αιτητή.

Ευγ. Παπαγεωργίου-Καρακάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.

________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.:  Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση η οποία του γνωστοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 20.9.2006, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του για παραχώρηση ερευνητικής άδειας κατηγορίας Β, σε περιοχή του χωρίου Μάμμαρι της επαρχίας Λευκωσίας.

 

Επειδή, κατά το πρόσφατο παρελθόν, στην ίδια περιοχή, είχε απορριφθεί άλλη αίτηση για παραχώρηση ερευνητικής άδειας, λόγω ύπαρξης αρχαίων μνημείων, ζητήθηκαν κατ΄ αρχάς οι απόψεις του Τμήματος Αρχαιοτήτων, το οποίο εισηγήθηκε να παραχωρηθεί άδεια μόνο σε συγκεκριμένη περιοχή η οποία χρωματίστηκε στο χάρτη με πράσινο χρώμα.

 

Ο αιτητής πληροφορήθηκε σχετικά με επιστολή ημερ. 16.1.2006, στην οποία του ζητήθηκαν πρόσθετα στοιχεία, απαραίτητα για την εξέταση της αίτησής του.  Αυτός ανταποκρίθηκε με επιστολή ημερομηνίας 14.3.2006 στην οποία ανέφερε ότι σε περίπτωση επιτυχούς έρευνας προγραμμάτιζε να προχωρήσει στην παραγωγή άμμου.  Η αίτηση διαβιβάστηκε σε αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες μετά την απάντηση των οποίων ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταλλείων στις 19.9.2006 εξέδωσε απορριπτική απόφαση.  Στην απόφαση αναφέρεται ότι από τα στοιχεία που υπέβαλε ο αιτητής φαίνεται ότι τελικό σκοπό είχε τη δημιουργία λατομείου για την παραγωγή άμμου, όμως από τα στοιχεία που είχαν συλλεγεί από διάφορες κρατικές υπηρεσίες, μεταξύ των οποίων η Υπηρεσία Περιβάλλοντος, το Τμήμα Γεωλογικής Επισκόπησης, το Τμήμα Δασών, το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, το Τμήμα Γεωργίας, το Υπουργείο ΄Αμυνας κλπ, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν δυνατόν, αφού μέρος της περιοχής εντάσσεται στο πρόγραμμα «Φύση 2000», ενώ το Τμήμα Γεωργίας προωθεί στην περιοχή την εφαρμογή προγράμματος «Ορθής Γεωργικής Πρακτικής».  Ως εκ τούτου, η έρευνα για τον προσδιορισμό των χαρακτηριστικών του πετρώματος, θεωρήθηκε από τον προϊστάμενο της Υπηρεσίας Μεταλλείων αχρείαστη και η αίτηση απορρίφθηκε.

 

Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης γιατί ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταλλείων υπέθεσε ότι η αίτησή του υποβαλλόταν με στόχο την ανεύρεση πετρώματος για παραγωγή αδρανών υλικών και γι΄ αυτό το Τμήμα ανέφερε ότι επιθυμεί τη διαφύλαξη του ασβεστολιθικού ψαμμίτη για παραγωγή λίθου οικοδομής και όχι άμμου.  Ο αιτητής υποστηρίζει ότι ουδέποτε ανέφερε ότι σκόπευε σε μελλοντική παραγωγή αδρανών υλικών ή άμμου.

 

Το επιχείρημα θα πρέπει να απορριφθεί.  Ο αιτητής με την αίτησή του για παραχώρηση ερευνητικής άδειας υπ΄ αρ. 4220, κατηγορίας Β, ζητούσε να ερευνήσει αν στην περιοχή υπήρχε ασβεστολιθικός ψαμμίτης.  Στην επιστολή του προς τον προϊστάμενο της Υπηρεσίας Μεταλλείων ημερ. 14.3.2006, σαφώς αναφέρει ότι σε περίπτωση επιτυχούς έρευνας προγραμμάτιζε να προχωρήσει στην παραγωγή άμμου.  Από τα πιο πάνω είναι προφανές ότι ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταλλείων, ούτε υπέθεσε, ούτε πλανήθηκε εξετάζοντας την αίτησή του.

 

Όμως, ακόμα κι΄ αν το επιχείρημα του αιτητή ήταν ορθό και ο προϊστάμενος πεπλανημένα θεωρούσε ότι ο αιτητής τελικό σκοπό είχε την παραγωγή άμμου, η υπόθεσή του δεν θα προχωρούσε, αφού οι λόγοι για τους οποίους απορρίφθηκε η αίτησή του ήταν πλείονες του ενός.  Ανεξάρτητα από το τι υλικό θα παρήγαγε το τμήμα της συγκεκριμένης περιοχής εντάσσεται, όπως είδαμε, στο σχέδιο «Φύση 2000», ενώ το Τμήμα Γεωργίας σκόπευε να το χρησιμοποιήσει στο μέλλον για συγκεκριμένους σκοπούς.

 

Εξ ίσου αβάσιμος είναι και ο ισχυρισμός του αιτητή για έλλειψη δέουσας έρευνας.  Αντίθετα, φαίνεται ότι ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταλλείων προέβη σε ενδελεχή έρευνα, αφού ζήτησε και πήρε στοιχεία από πλειάδα σχετικών κρατικών υπηρεσιών, τα οποία τον βοήθησαν να καταλήξει στην αιτιολογημένη του απόφαση.

 

Τέλος, ο αιτητής υποστηρίζει ότι ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταλλείων δεν κέκτηται αρμοδιότητας για λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.  Κι΄ αυτός ο ισχυρισμός θα πρέπει να απορριφθεί.  Το Υπουργικό Συμβούλιο ασκώντας τις εξουσίες που του παρέχει το άρθρο 21 του περί Ρυθμίσεως Μεταλλείων και Λατομείων Νόμου, Κεφ. 270, όπως τροποποιήθηκε με τους Νόμους 5/1965 και 88(Ι)/95, με την Κ.Δ.Π.46/2005, έκρινε ως κλειστές για τη διενέργεια ερευνών αναφορικά με οποιαδήποτε μέταλλα και οποιαδήποτε βιομηχανικά ορυκτά ή λατομικά υλικά για περίοδο πέντε χρόνων μέχρι την 1^η Φεβρουαρίου, 2010, όλες τις περιοχές της Κύπρου που δεν καλύπτονται από οποιαδήποτε ερευνητική ή μεταλλευτική ή λατομική άδεια.  Επίσης το Υπουργικό Συμβούλιο με την Κ.Δ.Π. 397/2000 εκχώρησε τις εξουσίες που διαθέτει με βάση το άρθρο 13 του Νόμου, αλλά και το άρθρο 21(3) στον προϊστάμενο της Υπηρεσίας Μεταλλείων.  Συνεπώς ο προϊστάμενος της Υπηρεσίας Μεταλλείων διαθέτει τη δυνατότητα να χορηγεί ερευνητικές άδειες υπό όρους.

 

Εν όψει όλων των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.000 έξοδα εναντίον του αιτητή.

 

 

Φρ. Νικολαΐδης, Δ.

 

 

 

/ΜΔ

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο