|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.2162/2006
17 Aπριλίου, 2008
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ALBINO ELIAGA VILLANUEVA BAPNABA
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - - -
Γ. Ερωτοκρίτου για τον αιτητή
Λ. Ουστά (κα), για τους καθ΄ων η αίτηση.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής γεννήθηκε στις Φιλιππίνες στις 18.3.1973 και έφθασε στην Κύπρο στις 3.1.2004 για να επισκεφθεί τη μητέρα του, 49 ετών, η οποία είχε αποκτήσει την Κυπριακή υπηκοότητα τον Νοέμβριο του 2004 μετά από το γάμο της με τον Κύπριο υπήκοο Στέλιο Βαρνάβα, 85 ετών. Ο τελευταίος, στις 26.1.2004, έστειλε επιστολή στο Τμήμα Αρχείου, Πληθυσμού και Μετανάστευσης ζητώντας να επιτραπεί στον αιτητή να παραμείνει και να εργαστεί στην Κύπρο. Προτού απαντηθεί η πιο πάνω επιστολή, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στις 28.5.2004 για να του παραχωρηθεί άδεια προσωρινής παραμονής ως επισκέπτης. Στην αίτησή του αυτή επεσύναψε και διάταγμα του Οικογενειακού Δικαστηρίου Αμμοχώστου, που αφορούσε υιοθεσία του από τη μητέρα του και τον Κύπριο σύζυγό της. Η αίτηση του απορρίφθηκε στις 10.6.05 και του ζητήθηκε να αναχωρήσει από την Κύπρο, αίτημα με το οποίο δεν συμμορφώθηκε, επικαλούμενος την υιοθέτησή του.
Ο αιτητής αποτάθηκε για άδεια παραμονής ακόμη δύο φορές, για να λάβει εκ νέου αρνητική απάντηση στις 6.9.06.
Στις 20.9.06 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα απέλασης και κράτησης, συνελήφθη στις 4.10.06 και απελάθηκε στη χώρα του στις 5.10.06.
Με την προσφυγή του αυτή ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:
«1. Δήλωση και/ή Απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να συλλάβουν τον αιτητή την 4.10.06 και/ή να εκδώσουν ένταλμα σύλληψης, κράτησης και απέλασης του που περιέχεται στην επιστολή τους ημερομηνίας 20.9.06, «Παράρτημα Α», η οποία ήλθε εν γνώσει του αιτητή κατά την ώρα απέλασης του την 5.10.06 ενώ ήτο νόμιμο υιοθετημένο τέκνο του Στέλιου Βαρνάβα και φυσικό τέκνο της Victoria Asi Illaga και ευρίσκετο στην Κύπρο στερώντας την ελευθερία του και το δικαίωμα τους να ζήσουν ως οικογένεια ελεύθερα, είναι άκυρος και/ή παράνομος και άνευ οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
2. Απόφαση και/ή Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η πράξη και απόφαση των καθ΄ων η αίτηση να συλλάβουν τον αιτητή, και να του περιορίσουν την ελευθερίαν του, να διώξουν τον αιτητή, παραβιάζουν τα δικαιώματα τόσο του αιτητή όσο και του πατέρα και της μητέρας του αιτητή αντίστοιχα, Ευρωπαίων πολιτών, να ζήσουν ελεύθεροι ως οικογένεια σε χώρα της Ευρωπαϊκής ένωσης όπως η Κύπρος παραβιάζοντας το δικαίωμα ελευθερίας, οικογενειακής ζωής, διαμονής και διακίνησης των, είναι παράνομος άκυρος και άνευ οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.»
Το περιεχόμενο της θεραπείας «2» ουσιαστικά αποτελεί νομικούς λόγους και αιτιολόγηση για τη θεραπεία «1».
Τα νομικά σημεία, στα οποία βασίζεται η προσφυγή, παρατίθενται γενικά και αόριστα και είναι η κατ΄ισχυρισμό παραβίαση του Συντάγματος, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, των περί Προσφύγων και Μεταναστεύσεως Νόμων, η κατάχρηση και υπέρβαση εξουσίας, η έλλειψη δέουσας έρευνας, η πλάνη περί τα πράγματα και το Νόμο και η έλλειψη ή η ελλιπής αιτιολογία.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό για έλλειψη αιτιολογίας, κρίνω ότι αυτός πρέπει να απορριφθεί. Είναι καθαρό από την επιστολή της 20.9.2006 ότι αιτιολογία για την έκδοση των διαταγμάτων απέλασης και κράτησης είναι η παράνομη παραμονή του αιτητή στην Κύπρο (Δέστε τεκμήριο 12 στην Ένσταση).
Τούτο φαίνεται και στο τεκμήριο 11 της Ένστασης, που είναι η έκδοση των σχετικών διαταγμάτων. Έτσι, ο ισχυρισμός του αιτητή επί του προκειμένου κρίνεται αβάσιμος.
Η υπόθεση CKHM κ.ά. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπ. Αρ. 1291/06, ημερ. 21.2.08, στην οποία με παρέπεμψε ο συνήγορος του αιτητή, διακρίνεται από την παρούσα, αφού εκείνη αφορούσε την άρνηση για παραχώρηση άδειας παραμονής και δεν περιείχε καμμία αιτιολογία, αφού σε αυτή αναφέρονταν κατά λέξη: «that your application was very carefully considered but it was found impossible to be approved». Παρόμοια αιτιολογία, με την προσθήκη της φράσης «because you do not meet the criteria in order to stay in Cyprus as a visitor», είχε δοθεί και στην παρούσα περίπτωση, στην αίτηση για άδεια παραμονής. Επισημαίνεται όμως πως ο αιτητής ουδέποτε προσέβαλε τις δύο αποφάσεις, με τις οποίες είχαν απορριφθεί οι αιτήσεις του για παραμονή ως επισκέπτης και έτσι παρέμεινε ισχυρή και νόμιμη η απόφαση αυτή, καθιστώντας τον αιτητή παράνομο μετανάστη.
Παραπονείται ο αιτητής ότι, ενώ στην επιστολή που του δόθηκε για την απέλαση πληροφορείτο ότι θα μπορούσε να εκφράσει τις ενστάσεις του και να έχει τις υπηρεσίες μεταφραστή, τούτο δεν έγινε, αφού συνελήφθη την μία ημέρα και απελάθη την επομένη. Παρατηρώ ότι στο τεκμήριο 12, δηλαδή την επιστολή με την οποία πληροφορείται την απόφαση για έκδοση διατάγματος εναντίον του, έχει προφανώς τεθεί μία σημείωση στα Αγγλικά από τον αιτητή, η οποία αναφέρει ότι επληροφορήθηκε τους λόγους της κράτησης και απέλασης του και ότι του δόθηκε αντίγραφο «today». Δε φαίνεται όμως ποια ήταν η ημερομηνία που του δόθηκε αυτό το αντίγραφο. Η μόνη ημερομηνία που υπάρχει στο τεκμήριο αυτό είναι η ημερομηνία της επιστολής, δηλαδή 20.9.06.
Οι καθ΄ων η αίτηση δεν αμφισβητούν τον ισχυρισμό του αιτητή, ότι η πληροφόρηση που του έγινε για την ύπαρξη των διαταγμάτων, ήταν όταν συνελήφθη, δηλαδή μία ημέρα πριν την απέλαση του και ως εκ τούτου δέχομαι το γεγονός αυτό.
Κρίνω ότι παρόλο η μία ημέρα πριν την απέλαση του δεν θα μπορούσε να ήταν ο λογικός χρόνος για να υποβάλει οποιαδήποτε ένσταση, εντούτοις ήταν αρκετός χρόνος για να υποβάλει οποιοδήποτε αίτημα για να του δοθεί ικανοποιητικός χρόνος για υποβολή ένστασης, κάτι το οποίο όμως προφανώς δεν έπραξε.
Περαιτέρω, οι λόγοι της απέλασης ήταν προφανείς, δηλαδή η παράνομη παραμονή του στην Κύπρο παρόλο ότι είχε απορριφθεί αίτησή του και του είχε ζητηθεί δύο φορές να αναχωρήσει από την Κύπρο, ήταν τέτοιοι που δεν του έδιδαν, προφανώς, την ευχέρεια να προβάλει οποιαδήποτε επιχειρήματα εναντίον της απέλασης του. Το επιχείρημα του, όπως προκύπτει απ΄όλα τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου, ήταν η υιοθεσία του από Κύπριο πολίτη, το σύζυγο της μητέρας του. Αυτό όμως ήταν στοιχείο που είχε ληφθεί υπόψη κατά την απόρριψη των αιτήσεων του για παραμονή, απόρριψη που όπως ήδη ανέφερα ουδέποτε προσέβαλε με προσφυγή.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με €1.000 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Π. Αρτέμης, Δ.
/Χ.Π.