|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 668/2006)
14 Μαρτίου, 2008
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΔΑΜΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
Π. Παπαγεωργίου, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας σε συνεδρία της την 21.10.2004, κατόπιν πρότασης, αποφάσισε την πλήρωση μιας θέσης Πρώτου Μηχανικού, στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών. Επειδή επρόκειτο για θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, αποφάσισε τη δημοσίευση της στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Για τη θέση υποβλήθηκαν 14 αιτήσεις μεταξύ των οποίων και αυτή του Αιτητή και του Σωτήρη Κολέττα, Ενδιαφερόμενου Μέρους (ΕΜ). Η ΕΔΥ ενεργώντας σύμφωνα με το άρθρο 34(3) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, (Ν. 1(I)/90), απέστειλε στις 4.1.2005 στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, υπό την ιδιότητά του ως Προέδρου της αρμόδιας Συμβουλευτικής Επιτροπής, τις 14 αιτήσεις, μαζί με όλα τα συναφή έγγραφα που αφορούσαν στην πιο πάνω θέση.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή, ενεργώντας δυνάμει του άρθρου 34(4) του πιο πάνω Νόμου, κάλεσε όλους τους υποψηφίους σε προφορική εξέταση. Προσήλθαν μόνο 11. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης, η Συμβουλευτική Επιτροπή διαβάθμισε τη βαθμολογία σε 7 επίπεδα. Ο Αιτητής βαθμολογήθηκε 'Πάρα Πολύ Καλός' (3η διαβάθμιση βαθμολογίας), ενώ το ΕΜ ως 'Πολύ Καλός' (5η διαβάθμιση). Ακολούθως, η Συμβουλευτική Επιτροπή προέβη σε τελική αξιολόγηση των υποψηφίων, λαμβάνοντας υπόψη, πέραν της απόδοσης των υποψηφίων στην προφορική εξέταση, και τα υπόλοιπα προσμετρήσιμα στοιχεία, αξιολογώντας τον Αιτητή ως 'Σχεδόν Εξαίρετο' (2η διαβάθμιση), ενώ το ΕΜ ως 'Πολύ Καλό' (5η διαβάθμιση). Τελικά, επέλεξε τέσσερις υποψηφίους τους οποίους και σύστησε στην ΕΔΥ. Μεταξύ αυτών, ήταν και ο Αιτητής. Δεν ήταν όμως το ΕΜ.
Ακολούθως, η ΕΔΥ επιλήφθηκε της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, στη συνεδρία της στις 30.9.05. Ενώπιον της τέθηκε επίσης και επιστολή ημερομηνίας 17.8.05 του ΕΜ, στην οποία αφού παρέθετε τα προσόντα και την πείρα που κατείχε, υπέβαλλε αίτημα όπως αυτά ληφθούν υπόψη και σε περίπτωση που δεν συστηνόταν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, όπως κληθεί και αυτός για προφορική εξέταση ενώπιον της Επιτροπής.
Η ΕΔΥ, αφού μελέτησε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, παρατήρησε ότι η τελική αξιολόγηση του ΕΜ και ενός άλλου υποψηφίου, οι οποίοι δεν είχαν συστηθεί, δεν διαφοροποιείται από την αξιολόγησή τους στην προφορική εξέταση, παρόλο που και αυτοί διαθέτουν το πλεονέκτημα που προνοείται στο σχέδιο υπηρεσίας. Ενόψει της πιο πάνω διαπίστωσης, η ΕΔΥ αποφάσισε να ζητήσει από τη Συμβουλευτική Επιτροπή να αιτιολογήσει περαιτέρω την απόφαση της επί του συγκεκριμένου σημείου. Η ΕΔΥ, ενόψει του αιτήματος του ΕΜ, για να κληθεί και αυτός στην ενώπιον της προφορική εξέταση, αποφάσισε, ενόψει και των διευκρινήσεων που ζήτησε, να επιφυλάξει την απόφασή της, μέχρις ότου τεθεί ενώπιον της η απάντηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή, με επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, ημερομηνίας 31.10.05 υπέβαλε συμπληρωματική έκθεση στην ΕΔΥ, με την οποία αναθεώρησε την τελική αξιολόγηση της αναφορικά με το ΕΜ, αναβαθμίζοντας τον από 'Πολύ Καλό' σε 'Σχεδόν Πάρα Πολύ Καλό', η οποία ήταν η επόμενη διαβάθμιση (4η).
Στη συνέχεια, η ΕΔΥ σε συνεδρία της στις 10.11.05, αφού έλαβε υπόψη τη συμπληρωματική έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αποφάσισε να καλέσει σε προφορική εξέταση τους υποψηφίους που συστήθηκαν, καθώς επίσης και το ΕΜ, δεδομένου ότι και αυτός διέθετε το πλεονέκτημα που προβλεπόταν στο σχέδιο υπηρεσίας και τελικά αξιολογήθηκε από τη Συμβουλευτική Επιτροπή σε επίπεδο το οποίο κρίθηκε ότι οριακά διαφέρει από τους άλλους υποψηφίους που συστήνονταν.
Η προφορική εξέταση έγινε ενώπιον της ΕΔΥ στις 16.1.2006. Δύο από τους υποψηφίους δεν προσήλθαν στην εξέταση και έτσι οι υποψήφιοι παρέμειναν τρεις, συμπεριλαμβανομένου και του ΕΜ. Μετά το πέρας της εξέτασης, ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, αξιολόγησε τον Αιτητή ως 'Σχεδόν Εξαίρετο' (2η διαβάθμιση) και το ΕΜ και τον τρίτο υποψήφιο ως 'Πολύ Καλούς' (5η διαβάθμιση). Αφού σύστησε τον Αιτητή, αποχώρησε από τη συνεδρία. Στη συνέχεια, η ΕΔΥ, υπό το φως και των σχετικών κρίσεων του Γενικού Διευθυντή, αξιολόγησε και η ίδια την απόδοση των υποψηφίων, βαθμολογώντας τον Αιτητή ως 'Πάρα Πολύ Καλό' (3η διαβάθμιση) ενώ το ΕΜ ως 'Εξαίρετο' (1η διαβάθμιση).
Στη συνέχεια της συνεδρίας, η ΕΔΥ αφού ασχολήθηκε με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία, έκρινε ότι το ΕΜ υπερέχει γενικά των άλλων υποψηφίων και τον επέλεξε ως τον πιο κατάλληλο, προσφέροντας του διορισμό στην υπό συζήτηση θέση.
Ο Αιτητής, προσβάλλει την πιο πάνω απόφαση ως παράνομη. Ως λόγο ακύρωσης, οι συνήγοροι του εγείρουν θέμα κακής σύνθεσης της ΕΔΥ, πλάνης, ότι η απόφαση της ΕΔΥ κατά τις προφορικές συνεντεύξεις ήταν αναιτιολόγητη και ήταν το αποτέλεσμα έλλειψης έρευνας.
Αναφορικά με το θέμα της κακής σύνθεσης της ΕΔΥ κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι σε διάφορες ημερομηνίες απουσίαζαν μέλη της ΕΔΥ κατά τρόπο που παραβιάζεται το άρθρο 22 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν. 158(Ι)/99) το οποίο καθορίζει ότι:-
«22. Η διαδικασία συζήτησης και λήψης απόφασης για ορισμένο θέμα πρέπει να διεξάγεται από την αρχή μέχρι το τέλος από τα ίδια μέλη του συλλογικού οργάνου. Αν η διαδικασία παρατείνεται σε περισσότερες συνεδρίες και η σύνθεση του οργάνου μετά την πρώτη συνεδρία αλλάξει με τη συμμετοχή μελών που ήταν απόντα στις προηγούμενες συνεδρίες, το συλλογικό όργανο δεν μπορεί να λάβει έγκυρη απόφαση στην τελευταία συνεδρία, εκτός αν στη συνεδρία αυτή επαναληφθεί από την αρχή η διαδικασία και συζήτηση που προηγήθηκε. Αυτό δεν απαιτείται, όταν πρόκειται για απουσία από συνεδρία που ασχολήθηκε με προκαταρκτικά θέματα ή όταν τα μέλη τα οποία λαμβάνουν την τελική απόφαση είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη απόφασης.»
Η δικηγόρος για τους καθ' ων η αίτηση στην αγόρευσή της αντικρούοντας το σχετικό λόγο έφεσης, ανέφερε ότι σε όλες τις συνεδρίες που ακολούθησαν την πρώτη, γινόταν αναφορά στα θέματα που συζητήθηκαν στις προηγούμενες συνεδρίες, γεγονός που ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 22 του Νόμου 158(Ι)/99.
Ο δικηγόρος για τον Αιτητή στην Απαντητική του αγόρευση θεώρησε ότι η αναφορά στα πρακτικά των προηγούμενων συνεδριών, με κανέναν τρόπο δεν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις του άρθρου 22. Αποτελεί, είπε, εύσχημο τρόπο αποφυγής των επιτακτικών προνοιών του άρθρου 22.
Από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι έγιναν συνολικά 5 συνεδρίες της ΕΔΥ. Η πρώτη, την 21.10.04, ήταν τυπική αφού αποφασίστηκε η δημοσίευση της θέσης. Σ' αυτήν ήταν παρόντα όλα τα μέλη της Επιτροπής. Μετά που έγιναν γνωστά τα ονόματα των υποψηφίων, το μέλος Π. Παπαγεωργίου, ορθά σταμάτησε να λαμβάνει μέρος στις συνεδρίες, λόγω συγγένειας με έναν από τους υποψηφίους. Η επόμενη συνεδρία στις 30.9.05 ήταν ουσιώδης εφόσον λήφθηκαν σημαντικές αποφάσεις ως προς την Έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και της κατοχής από μέρους των υποψηφίων των απαιτούμενων προσόντων. Επίσης, στην ίδια συνεδρία, η ΕΔΥ επιλήφθηκε της επιστολής του ΕΜ ο οποίος μέχρι τότε δεν ήταν στον κατάλογο της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Από αυτήν τη συνεδρία απουσίαζε το μέλος Σ. Χατζηγιάννης.
Η επόμενη συνεδρία ήταν στις 10.11.05. Και αυτή ήταν ουσιαστικής σημασίας, εφόσον αποφασίστηκε ότι μέρος της απόφασης της Συμβουλευτικής Επιτροπής, ήταν αναιτιολόγητη. Σ' αυτήν επανήλθε ο Σ. Χατζηγιάννης αλλά απουσίαζε το μέλος Α. Κενεβέζος λόγω ασθένειας. Στη συνεδρία έγινε αναφορά στα θέματα που προέκυπταν από τα πρακτικά των δύο προηγούμενων συνεδριών, οπότε συνάγεται ότι ενημερώθηκε ο Σ. Χατζηγιάννης για τα όσα είχαν προηγηθεί.
Στην επόμενη συνεδρία, 16.1.06, επανήλθε ο Α. Κενεβέζος, αλλά απουσίαζε το μέλος Μ. Στασόπουλος, ο οποίος ήταν με άδεια. Και αυτή η συνεδρία ήταν ουσιαστικής φύσεως εφόσον έγινε προφορική εξέταση των υποψηφίων. Προκύπτει και σ' αυτήν την περίπτωση, ότι ο Α. Κενεβέζος ενημερώθηκε, αφού στα πρακτικά γίνεται αναφορά στα όσα προέκυπταν από τις δύο προηγούμενες συνεδρίες. Η απουσία του Μ. Στασόπουλου δεν δημιουργεί οποιοδήποτε πρόβλημα, εφόσον με τα παρόντα μέλη, η Επιτροπή βρισκόταν σε απαρτία.
Στην τελευταία συνεδρία, δεν έλαβε μέρος το μέλος Μ. Στασόπουλος επειδή θεώρησε ότι θα ήταν καλύτερα, εφόσον απουσίαζε κατά την προηγούμενη εξέταση του θέματος.
Είναι φανερό ότι ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι 4 συνεδρίες της Επιτροπής που ακολουθούν την πρώτη ήταν ουσιώδεις. Εκείνο που απαιτείται βάσει του άρθρου 22 ήταν, είτε να επαναληφθεί από την αρχή η διαδικασία και η συζήτηση που έγινε, είτε τα μέλη που λαμβάνουν την τελική απόφαση να είναι πλήρως ενημερωμένα σχετικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη της απόφασης. Στην προκειμένη περίπτωση δεν έγινε το πρώτο, έγινε όμως το δεύτερο. Θεωρώ ότι η αναφορά και παραπομπή στα πρακτικά των προηγούμενων συνεδριών, ικανοποιεί τις προϋποθέσεις του άρθρου 22. Το συγκεκριμένο λεκτικό μπορεί να μην είναι το ιδανικότερο, αλλά κατά την άποψή μου πληροί τα ελάχιστα απαιτούμενα.
Ο Αιτητής παραπονείται επίσης ότι η απόφαση πάσχει λόγω πλάνης ως προς την κατοχή από το ΕΜ της απαιτούμενης δεκαετούς μεταπτυχιακής πείρας στη μηχανολογία, καθώς επίσης ως προς την υπεροχή του σε αξία, αρχαιότητα και προσόντα.
Ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί. Στο σχέδιο υπηρεσίας απαιτείται:-
«Δεκαετής τουλάχιστο μεταπτυχιακή πείρα στη Μηχανολογία, κατά προτίμηση στη Δημόσια Υπηρεσία, από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία σε διευθυντικά/εποπτικά καθήκοντα, που να περιλαμβάνουν προγραμματισμό, οργάνωση, καθοδήγηση, συντονισμό και έλεγχο εργασιών.»
Από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι το ΕΜ υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς να διευκρινίζεται κατά πόσο η μεταπτυχιακή του πείρα ήταν στη μηχανολογία. Αναφέρεται επίσης ότι υπηρέτησε στο Υπουργείο Άμυνας από τον Αύγουστο του 1988 μέχρι τον Οκτώβρη του 1989. Όμως, και πάλιν δεν διευκρινίζεται αν η θέση σχετιζόταν με τη μηχανολογία. Ο Αιτητής υπηρέτησε επίσης στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας μεταξύ Οκτώβρη 1988 και Ιούνη 1999. Δεν αναφέρεται σε ποια θέση. Όμως, ακόμα και αν υποθέσω λόγω της φύσης των εργασιών του Τμήματος, ότι η πείρα του ήταν στη μηχανολογία, η περίοδος με βάση τα στοιχεία των φακέλων, δεν συμπληρώνει τα 10 χρόνια, που κατ' ελάχιστον απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας. Η πείρα του στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικής Υπηρεσίας, με βάση τα στοιχεία των φακέλων, ήταν ελλιπείς κατά δύο μήνες για τη συμπλήρωση των 10 χρόνων. Η ΕΔΥ δεν έστρεψε καθόλου την προσοχή της σ' αυτή την έλλειψη. Είναι φανερό ότι τελούσε υπό πλάνη για τα πραγματικά γεγονότα. Η πλάνη ήταν όχι μόνο ουσιώδης αλλά επέδρασε και στην τελική κρίση του οργάνου. Με τη διαπίστωση ότι το ΕΜ κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν κατείχε τα προσόντα που απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας, προδιαγράφεται και το απορριπτικό αποτέλεσμα της προσφυγής. Υπό τις περιστάσεις, δεν θεωρώ σκόπιμο να εξετάσω τον τελευταίο λόγο ακύρωσης ο οποίος αφορά στον τρόπο που η ΕΔΥ αξιολόγησε τους δύο υποψηφίους, ώστε να μην επηρεάσω την απόφαση της ΕΔΥ σε περίπτωση που προχωρήσει σε επανεξέταση της υπόθεσης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4 του Συντάγματος, με €1300 έξοδα, περιλαμβανομένου του ΦΠΑ, υπέρ του Αιτητή.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠς