ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                            (Υπόθεση Αρ. 585/2005)

14 Μαρτίου, 2008

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥ,

Αιτητής,

ν.

 

ΔΗΜΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ,

Καθ΄ου  η Αίτηση.

 

Ξ. Ξενοφώντος για Χρ. Κληρίδη, για τον Αιτητή.

Α. Ιωάννου (κα), για τον Καθ΄ου η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Ο Αιτητής προσλήφθηκε στον Καθ' ου η Αίτηση Δήμο Αγ. Αθανασίου, στις 3.4.1995 ως εργάτης.  Την 1.3.2000 διορίσθηκε στην θέση Τεχνικού στο Τεχνικό Τμήμα του Δήμου και απασχολείτο μέχρι την 1.6.2005, στην υπηρεσία υδατοπρομήθειας του Δήμου και συγκεκριμένα ως υδραυλικός στο συνεργείο υδροδότησης νέων οικοπέδων.

 

Από το 2002 ο καθ' ου η αίτηση Δήμος άρχισε συζητήσεις και αργότερα αποφάσισε όπως αποδεχτεί την επέκταση των ορίων υδατοπρομήθειας του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (ΣΥΛ), έτσι ώστε να καλύπτονται οι οικιστικές περιοχές του Δήμου.  Επίσης αποφασίστηκε όπως οι εργατοτεχνίτες του Δήμου περιλαμβανομένου και του Αιτητή, μεταφερθούν και εργοδοτηθούν από το ΣΥΛ. 

 

Την 1.3.2003 ο Δήμος, προς υλοποίηση της πιο πάνω απόφασης, συνήψε συμφωνία με το ΣΥΛ, η οποία προνοούσε την ένταξη της ευρύτερης οικιστικής περιοχής του Δήμου Αγίου Αθανασίου στα όρια υδατοπρομήθειας του ΣΥΛ.  Αυτό συνεπαγόταν τον τερματισμό της λειτουργίας της υπηρεσίας υδατοπρομήθειας του Δήμου, και την μεταφορά και εργοδότηση των αντίστοιχων υπαλλήλων που εργοδοτούνταν στο Δήμο, στο ΣΥΛ, νοουμένου ότι και οι ίδιοι αποδέχονταν τους νέους όρους υπηρεσίας που θα τους προσφέρονταν.  Συνεπεία των ως άνω, τόσο το ΣΥΛ όσο και ο καθ' ου η αίτηση Δήμος, άμεσα και χωρίς χρονοτριβή γνωστοποίησαν στον Αιτητή τους λόγους οι οποίοι επέβαλαν την μεταφορά του στο προσωπικό του ΣΥΛ και πρότειναν ως αρχική ημερομηνία μεταφοράς των υπηρεσιών του, την 14.3.2005.  Την 1.3.2005 το ΣΥΛ απέστειλε στον Αιτητή επιστολή διορισμού του, παραθέτοντας τη θέση, το μισθό καθώς και τους όρους υπηρεσίας του, ενώ τον καλούσε όπως πληροφορήσει το ΣΥΛ, κατά πόσο αποδέχεται τους εν λόγω όρους, με απώτερο στόχο την έναρξη της εργοδότησης του στο ΣΥΛ.  Φαίνεται ότι επί του θέματος υπήρξαν διαβουλεύσεις.  Στη συνέχεια ο Καθ' ου η Αίτηση Δήμος, με επιστολή του ημερομηνίας 15.4.2005 προς τον Αιτητή, ζήτησε τη συγκατάθεση του Αιτητή για τη μετακίνηση του στην υπηρεσία του ΣΥΛ από 1.6.2005. 

 

Στις 24.5.05, ο Αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης ημερ. 15.4.05 με την οποία ο Δήμος τερμάτισε, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, τις υπηρεσίες του και του ζήτησε να μετακινηθεί στο ΣΥΛ. 

 

Στη συνέχεια και παρά την καταχώρηση της προσφυγής, με επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 26.5.2005, ο Αιτητής συγκατατέθηκε με επιφύλαξη των δικαιωμάτων του, στην μετακίνηση και εργοδότηση του από το ΣΥΛ.  Παρά τις πιο πάνω ενέργειες του, ο Αιτητής, την 1.6.05 με σχετική έγγραφη δήλωση του επί της επιστολής του ΣΥΛ, ημερομηνίας 1.3.2005, χωρίς να θέσει οποιουσδήποτε όρους, συγκατατέθηκε τόσο στη μεταφορά και εργοδότηση του από το ΣΥΛ, όσο και στους προσφερθέντες όρους υπηρεσίας.  Η δήλωση είχε ως εξής:-

 

«Δηλώνω ότι αποδέχομαι τους πιο πάνω όρους και θα αρχίσω εργασία στο Συμβούλιο από 1/6/2005.

 

(Υπογρ.) Μιχάλης Γερμανός

               1/6/2005».

 

Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, ο Αιτητής από 1.6.05 μετακινήθηκε και εργάζεται στο ΣΥΛ από το οποίο και αμοίβεται.  Στις 13.6.2005 υπέβαλε αίτηση για πληρωμή από το Ταμείο Πλεονάζοντος Προσωπικού, αποδεχόμενος τον τερματισμό των υπηρεσιών του και την μεταφορά του στο ΣΥΛ, ως νόμιμες και έγκυρες πράξεις. 

 

Ο ευπαίδευτος δικηγόρος για τον Αιτητή, εστίασε την προσοχή του σε δύο από τους λόγους ακύρωσης.  Για τον πρώτο, ανέφερε ότι η απόφαση του Δήμου είναι άκυρη, αφού ήταν το αποτέλεσμα έλλειψης έρευνας η οποία οδήγησε σε πλάνη περί το νόμο.  Όπως εξήγησε, με αναφορά στο άρθρο 61 του περί Δήμων Νόμου του 1985 (Ν. 111/85), επιτρέπεται σε Δήμο να συνάπτει σύμβαση για τη διάθεση των υπηρεσιών υπαλλήλων του, αλλά υπό δύο προϋποθέσεις.  Πρώτον, ότι η σύμβαση θα είναι με άλλον Δήμο και δεύτερον, ο επηρεαζόμενος υπάλληλος συγκατατίθεται στην διάθεση των υπηρεσιών του σε άλλο Δήμο.  Στην προκειμένη περίπτωση, είπε, η συμφωνία του Δήμου ήταν με Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας και όχι με Δήμο και συνεπώς ήταν άκυρη.  Προς υποστήριξη της θέσης του, αναφέρθηκε στην Ιεροδιακόνου ν. Δήμου Λατσιών, Υπόθ. Αρ. 856/01, ημερ. 31.1.03, στην οποία παρόμοια απόφαση του Δήμου Λατσιών για μετακίνηση υπαλλήλου στο Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, κρίθηκε ως άκυρη για τον λόγο ότι όχι μόνο προσέκρουε στο άρθρο 61 του Νόμου 111/85, αλλά και επειδή δεν λήφθηκε η συγκατάθεση του επηρεαζόμενου υπαλλήλου.  Επίσης, ο δικηγόρος του Αιτητή, ισχυρίστηκε ότι ο Δήμος δεν διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα, ώστε να εξακριβώσει κατά πόσο υπήρχε πράγματι αδυναμία εκ μέρους του Δήμου, να συνεχίσει να απασχολεί τον επηρεαζόμενο υπάλληλο.  Σε ό,τι αφορά τη συγκατάθεση που υπέγραψε ο Αιτητής για μεταφορά του στο ΣΥΛ, ισχυρίστηκε ότι αυτή τέθηκε εκβιαστικά και ότι ο Αιτητής δεν είχε άλλη δυνατότητα παρά να την αποδεχθεί, αφού διαφορετικά θα οδηγείτο σε ανεργία. 

 

Από την άλλη, η ευπαίδευτη συνήγορος για τον καθ' η αίτηση Δήμο, θεωρεί άσχετο τον λόγο ακύρωσης που αφορά στην πλάνη.  Θεωρεί ότι το άρθρο 61 καλύπτει τη διάθεση υπηρεσιών σε άλλο Δήμο, και επομένως, δεν εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση, η οποία αφορά στο νόμιμο τερματισμό των υπηρεσιών του Αιτητή και προσφορά άλλης απασχόλησης στο ΣΥΛ με τους ίδιους όρους.  Κάτι τέτοιο, είπε, δεν απαγορεύεται από τον περί Δήμων Νόμο,  εφόσον ληφθεί η συγκατάθεση του Αιτητή.

 

Ο λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί.  Από τα ενώπιον μου στοιχεία, φαίνεται ότι οι υπηρεσίες του Αιτητή δεν διατέθηκαν στη βάση με το άρθρο 61 του Νόμου 111/85, το οποίο ούτως ή άλλως δεν εφαρμόζεται εφόσον δεν πρόκειται για σύναψη σύμβασης μεταξύ Δήμων.  Πρόκειται καθαρά για τερματισμό υπηρεσιών.  Για το θέμα υπήρξαν μακρές διαβουλεύσεις, στις οποίες ενεπλάκησαν τόσο οι νομικοί σύμβουλοι των μερών όσο και οι συντεχνίες.  Τελικά, ζητήθηκε η συγκατάθεση του Αιτητή για τις διευθετήσεις που προγραμματίζονταν, ώστε στην ουσία να τερματιστούν οι υπηρεσίες του και να εργοδοτηθεί αμέσως μετά από τον ΣΥΛ.  Ανεξαρτήτως του τί είχε προηγηθεί και όλων των προηγούμενων επιφυλάξεων του Αιτητή και ανεξαρτήτως της καταχώρησης της παρούσας προσφυγής στις 24.5.2005, ο Αιτητής τελικά αποδέχθηκε τους όρους που του τέθηκαν, με αποτέλεσμα την 1.6.05 να αρχίσει εργασία με το ΣΥΛ.  Επομένως, όχι μόνο δεν τέθηκε θέμα εφαρμογής του άρθρου 61, αλλά ούτε και έχει αποδειχθεί οποιαδήποτε πλάνη ως προς το νόμο.  Ούτε ο Αιτητής μπορεί να αμφισβητήσει ότι επρόκειτο περί τερματισμού υπηρεσιών, αφού και ο ίδιος στο αιτητικό της προσφυγής του, αναφέρει ότι ο καθ' ου η αίτηση Δήμος με την επιστολή του ημερομηνίας 15.4.05 «τερμάτισε τις υπηρεσίες του....».  Ο Αιτητής δεν μπορεί τώρα να ισχυρίζεται κάτι το διαφορετικό.  Η συγκατάθεσή του είναι και η ειδοποιός διαφορά με τις υποθέσεις Αντωνίου ν. Δημοτικού Συμβουλίου Κάτω Πολεμιδίων (2005) 3(Α) ΑΑΔ 451 και Ιεροδιακόνου ν. Δήμου Λατσιών, Υπόθ. Αρ. 856/01, ημερ. 31.1.2003, στις οποίες έκαμε αναφορά ο δικηγόρος του.

 

Ανεδαφικός κρίνεται και ο ισχυρισμός του Αιτητή για έλλειψη δέουσας έρευνας, εφόσον από τον υπηρεσιακό φάκελο φαίνεται ότι το θέμα του τερματισμού της εργοδότησης του Αιτητή από το Δήμο και της μετέπειτα εργοδότησής του από το ΣΥΛ, απασχόλησε εκτεταμένα τον Δήμο ο οποίος μάλιστα ζήτησε και τη βοήθεια των νομικών του συμβούλων.

 

Τέλος, ο δικηγόρος του Αιτητή εισηγήθηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει το άρθρο 52(1) και (3) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν. 158(Ι)/99) και την αρχή της αναλογικότητας, δεδομένου ότι η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου ασκήθηκε τυπολατρικά και χωρίς να σταθμιστούν όλα τα δεδομένα.  Ο Δήμος, είπε, επέλεξε την επαχθέστατη των λύσεων για τον Αιτητή, ενώ φρόντισε να διαφυλάξει πλήρως τα δικά του συμφέροντα.

 

Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.  Από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι ο Δήμος προτού πάρει οποιαδήποτε απόφαση, στάθμισε όλα τα αναμιγμένα στην υπόθεση συμφέροντα και αναμφίβολα επέλεξε μεταξύ των διαφόρων επιλογών που είχε, τον λιγότερο επαχθή για το διοικούμενο, ο οποίος και συγκατατέθηκε.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με €1200 έξοδα συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ, υπέρ του Καθ' ου η Αίτηση Δήμου.

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

/ΕΠσ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο