|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 211/2007)
11 Μαρτίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ALI ASGARI,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Ξ. Ξενοφώντος για Χρ. Κληρίδη, για τον Αιτητή.
Ολ. Σοφοκλέους (κα) , Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής κατάγεται από το Ιράν και αφίχθηκε στην Κύπρο νομίμως με τη σύζυγό του. Αμέσως μετά την αφιξή του και συγκεκριμένα στις 31.10.2000, ζήτησε άσυλο από την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο. Η αίτηση απορρίφθηκε. Την ίδια τύχη είχε και έφεση εναντίον της πιο πάνω απόφασης, η οποία απορρίφθηκε στις 22.3.2001. Νέα αίτηση για παροχή ασύλου που υπέβαλε στις 19.7.2004, αυτή τη φορά στην Υπηρεσία Ασύλου, επίσης απορρίφθηκε, ενώ την ίδια τύχη είχε και διοικητική προσφυγή που άσκησε ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (στο εξής «η Αρχή»). Εκτός από τη διοικητική προσφυγή που καταχώρησε ο ίδιος ο αιτητής στις 20.2.2006, στις 31.7.2006 καταχωρήθηκε προσφυγή και από την Οργάνωση Future World Center.
Ο αιτητής, όπως το ζήτησε απέκτησε πρόσβαση στο διοικητικό του φάκελο και στις 17.8.2006 ο συνήγορος του απέστειλε τους λόγους επί των οποίων βάσιζε την προσφυγή του. Τόσο ο αιτητής, όσο και η σύζυγός του κλήθηκαν σε συνέντευξη στις 7.11.2006, ενώ τους ζητήθηκε να προσκομίσουν όλα τα σχετικά με το αίτημά τους έγγραφα.
Μετά τη συνέντευξη και την ετοιμασία της έκθεσης από τον αρμόδιο λειτουργό, η Αρχή εξέδωσε την απορριπτική της απόφαση στις 17.11.2006, παραχωρώντας όμως στον αιτητή καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, μέχρι τη λήξη της σχολικής χρονιάς, αφού τα παιδιά του φοιτούσαν σε σχολείο.
Με την πολυσέλιδη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής εγείρει αριθμό λόγων. Υποστηρίζει ότι η απόφαση ελήφθη ύστερα από ανεπαρκή έρευνα και ότι είναι αποτέλεσμα πλάνης, κατάχρησης εξουσίας και κακής πίστης.
Ο ισχυρισμός για ανεπαρκή έρευνα θα πρέπει να απορριφθεί. Οι καθ΄ ων η αίτηση ερεύνησαν δεόντως τα γεγονότα και ύστερα από αξιολόγησή τους, ιδιαίτερα μάλιστα της εκδοχής που ο ίδιος έδωσε, προέβηκαν σε έκδοση της απόφασής τους. Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι καταδιώκετο στην πατρίδα του για αντιισλαμικές ενέργειες, απορρίφθηκε τόσο από την Υπηρεσία Ασύλου, όσο και από την Αναθεωρητική Αρχή, για αριθμό λόγων που εξηγούνται στο φάκελο της υπόθεσης.
Ως προς την αναξιοπιστία του αιτητή, επισημαίνεται στο φάκελο της υπόθεσης το γεγονός ότι στην πρώτη συνέντευξη του ενώπιον της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών ισχυρίστηκε ότι ήταν άθεος, ενώ στη συνέντευξή του ενώπιον του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, ισχυρίστηκε ότι ήταν χριστιανός μορμόνος. Αναφέρεται ακόμα, ότι δεν βάφτισε τα παιδιά του στη νέα του θρησκεία. Τονίστηκε περαιτέρω, η ευκολία με την οποία ο αιτητής και η οικογένειά του εγκατέλειψαν το Ιράν, με καινούργια διαβατήρια τα οποία εκδόθηκαν λίγους μήνες πριν την αναχώρησή τους, αλλά και το γεγονός ότι δεν φαίνεται να αντιμετώπισε οποιαδήποτε προβλήματα από την κατ΄ ισχυρισμόν αντιισλαμική δράση του. Ως σημάδι έλλειψης αληθοφάνειας χαρακτηρίστηκε επίσης ο ισχυρισμός του ότι κατά την παραμονή του στο Ιράν δεν ήταν μέλος οποιασδήποτε οργάνωσης, αλλά ενεργούσε μόνος ενάντια στο Ισλάμ.
Δεν εξυπηρετεί περαιτέρω ανάλυση του περιεχομένου του φακέλου, αφού το παρόν δικαστήριο δεν είναι δικαστήριο ουσίας, αλλά εξετάζει μόνο τη νομιμότητα της πράξης. Γεγονός παραμένει ότι η Αρχή θεώρησε τον αιτητή, για εύλογους λόγους που φαίνονται στο φάκελο, αναξιόπιστο. Συνεπώς οι ισχυρισμοί για ανεπαρκή έρευνα, κατάχρηση εξουσίας και έλλειψη καλής πίστης, για την οποία τίποτε ουσιαστικό δεν έχει λεχθεί, θα πρέπει να απορριφθούν. Ο ίδιος ο αιτητής με τις αντιφάσεις και τις ανακρίβειες του κλόνισε την αξιοπιστία του.
Το ίδιο αβάσιμοι είναι και οι ισχυρισμοί για έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας. Τόσο από την προσβαλλόμενη απόφαση, όσο και από το διοικητικό φάκελο, προκύπτει επαρκής αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, αρκετή για να ασκηθεί ο αναγκαίος δικαστικός έλεγχος.
Εξ ίσου αβάσιμος είναι και ο ισχυρισμός του αιτητή ότι παραβιάστηκε το δικαίωμα ακρόασής του. Σύμφωνα με το άρθρο 28Ζ του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν.6(Ι)/2000, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων δεν υποχρεούται να καλεί τον αιτητή σε προσωπική συνέντευξη είτε να ακολουθεί ακροαματική διαδικασία, παρά μόνο όταν αυτή ήθελε κρίνει σκόπιμο και μόνο στην περίπτωση που έχουν υποβληθεί νέα στοιχεία. Εν τούτοις ο αιτητής κλήθηκε σε συνέντευξη ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής, στις 7.11.2006. Είχε επίσης την ευκαιρία να μελετήσει όλα τα στοιχεία του φακέλου του και να προβεί σε οποιεσδήποτε παρατηρήσεις ήθελε.
Με βάση τα πιο πάνω είναι φανερό ότι η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί και απορρίπτεται, με €500 έξοδα, εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ