ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(Υπόθεση Αρ. 253/2007)
19 Φεβρουαρίου, 2008
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
NALAMKANDATHIL B. HENDRY,
Αιτητής,
ν.
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Ν. Λοΐζου για Κ. Λοΐζου, για τον Αιτητή.
Ε. Γαβριήλ, για τους Καθ΄ ων η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής ο οποίος είναι ινδός υπήκοος, ήρθε νόμιμα στην Κύπρο στις 17.3.2000 με σκοπό να εργαστεί σε τοπική εταιρεία. Παραχωρήθηκε στον αιτητή προσωρινή άδεια παραμονής μέχρι 17.3.2001 η οποία ανανεωνόταν διαδοχικά κάθε χρόνο μέχρι τις 29.4.2005. Ο αιτητής, στις 30.5.2005 υπέβαλε αίτημα προς το Υπουργείο Εσωτερικών μέσω του δικηγόρου του για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντα δυνάμει της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Το Υπουργείο Εσωτερικών με επιστολή ημερομηνίας 27.6.2005 απάντησε πως το αίτημα δεν μπορούσε να εξεταστεί για το λόγο ότι η Οδηγία δεν είχε ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο. Ο εργοδότης του αιτητή, κατ΄ επίκληση της ιδίας Οδηγίας, ζήτησε παράταση της άδειας προσωρινής παραμονής του αιτητή, ενώ ο αιτητής με επιστολή του ημερ. 19.4.2006 ζήτησε ξανά όπως του χορηγηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντα. Οι καθ΄ ων η αίτηση με επιστολή τους ημερομηνίας 5.1.2007 προς τον αιτητή, με κοινοποίηση στον εργοδότη του, τον πληροφόρησαν ότι το αίτημα για παραχώρηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντα δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί γιατί η περίπτωση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής είχε λήξει πριν τις 23.1.2006 που ήταν η ημερομηνία ενσωμάτωσης της Οδηγίας στο εθνικό δίκαιο. Με την ίδια επιστολή κλήθηκε ο αιτητής να αναχωρήσει από την Κύπρο γιατί βρισκόταν παράνομα από τις 29.4.2005 που είχε λήξει η ισχύς της προσωρινής άδειας παραμονής του στο έδαφος της Δημοκρατίας.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η αίτησή του για απόκτηση καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντα. Ο δικηγόρος του, με τη γραπτή του αγόρευση, περιόρισε τους λόγους ακύρωσης εισηγούμενος ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αποτελεί προϊόν πραγματικής και/ή νομικής πλάνης. Η νομική επιχειρηματολογία έχει ως κύριο άξονα τον ισχυρισμό ότι η Δημοκρατία παρέλειψε να ερμηνεύσει και εφαρμόσει σωστά την Οδηγία 2003/109/ΕΚ η οποία εν προκειμένω, μπορούσε να τύχει εφαρμογής. Λέγει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει νομικά γιατί κατά τη λήψη της στις 5.1.2007 είχε ήδη λήξει η προθεσμία ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας η οποία πλέον, κατέστη δεσμευτική για την Κυπριακή Δημοκρατία.
Οταν ο αιτητής υπέβαλε την αίτησή του στις 30.5.2005, η οποία τελικά απορρίφθηκε, η Οδηγία δεν είχε ακόμη ενσωματωθεί ούτε ετύγχανε εφαρμογής. Οταν υπέβαλε τη νέα αίτηση με το ίδιο αίτημα στις 19.4.2006 που απορρίφθηκε στις 5.1.2007 ο αιτητής δεν είχε άδεια παραμονής εφόσον αυτή είχε λήξει από τις 29.4.2005. Η παραμονή του αιτητή στην Κύπρο ήταν παράνομη και συνεπώς δεν ενομιμοποιείτο στο αίτημα. Η Οδηγία θέτει ως κριτήριο την πενταετή νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή του αιτητή, κριτήριο που δεν ικανοποιούσε εν προκειμένω ο αιτητής.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €800 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.