|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 411
28 Ιουνίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 8, 9, 10, 11 ΚΑΙ 29 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
GUNARATH MENIKE ADIKARI MUDIYANSELAGE,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ, ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 766/2006)
Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο ― Οδηγία ― Κατά πόσο ιδιώτες δύνανται να αντλήσουν δικαιώματα από τη ρύθμιση που περιλαμβάνεται σε Οδηγία, που δεν έχει ενσωματωθεί ακόμη στο εσωτερικό δίκαιο κράτους μέλους, ούτε έχει εκπνεύσει η προς τούτο προθεσμία που προβλέπεται στην ίδια την οδηγία.
Αλλοδαποί ― Καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος αλλοδαπού ― Η ρύθμιση της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ ― Δεν θεωρήθηκε δυνατή η επίκλησή της από τον αλλοδαπό στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις.
Η αιτήτρια επεδίωξε την ακύρωση της απόρριψης του αιτήματός της, για παραμονή υπό το καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος αλλοδαπού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Σύμφωνα με την απόφαση στην υπόθεση 148/78 Pubblico Ministero v. Tullio Ratti [1979] ECR 1629, απόφαση του Δ.Ε.Κ., μόνο στο τέλος της προθεσμίας ενσωμάτωσης που θέτει μιά οδηγία, ένα άτομο μπορεί να επικαλεστεί άμεσα την οδηγία. Μέχρι εκείνη την ημέρα, δηλαδή την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας ενσωμάτωσης, τα Κράτη Μέλη παραμένουν ελεύθερα στον τομέα που καλύπτει η οδηγία. Είναι προφανές από την απόφαση Ratti (ανωτέρω) ότι τα Κράτη Μέλη έχουν το περιθώριο προθεσμίας που θέτει η οδηγία για να προσαρμόσουν τα νομικά τους συστήματα και να δημιουργήσουν τις αναγκαίες υποδομές, όπου χρειάζεται, για να θέσουν σε ισχύ και να ενσωματώσουν την οδηγία. Πριν τη λήξη της προθεσμίας ενσωμάτωσης δεν παρέχονται δικαιώματα σε οποιοδήποτε άτομο.
Για δύο λόγους η αιτήτρια δεν είχε δικαίωμα να επωφεληθεί από την οδηγία 2003/109/ΕΚ και οι καθ' ων η αίτηση δικαιούνταν να απορρίψουν το αίτημά της. Οι δύο αυτοί λόγοι είναι: α) ότι η αίτηση υποβλήθηκε ουσιαστικά πρόωρα, δηλαδή πριν τη λήξη της προθεσμίας ενσωμάτωσης της οδηγίας, σε χρόνο δηλαδή που η αιτήτρια δεν μπορούσε να αντλήσει άμεσο όφελος από την οδηγία και β) η άδεια παραμονής και εργασίας της έληξε πριν τη λήξη της προθεσμίας ενσωμάτωσης, στις 10.1.2006, με συνέπεια η αιτήτρια να βρίσκεται στην Κύπρο παράνομα στις 23.1.06.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Case 148/78 Pubblico Ministero v. Tullio Ratti [1979] E.C.R. 1629,
Sithy Fathila v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1263/2006, ημερ. 6.6.2007.
Προσφυγή.
Κ. Π. Ερωτοκρίτoυ, για την Aιτήτρια.
Ε. Καρακάννα, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Στις 28.11.05 η αιτήτρια μέσω του δικηγόρου της υπέβαλε αίτημα στους καθ' ων η αίτηση για παραμονή στη Δημοκρατία υπό το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος αλλοδαπού, δυνάμει της οδηγίας 2003/109/ΕΚ, του Συμβουλίου, επί τη βάσει του ότι αυτή διέμενε νόμιμα στην Κύπρο από 10.1.2000. Το αίτημα της απορρίφθηκε από τους καθ' ων η αίτηση στις 8.3.2006 και είναι την απορριπτική απόφαση των καθ' ων η αίτηση που προσβάλλει η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή.
Η προσβαλλόμενη απορριπτική απόφαση που περιλαμβάνεται σε επιστολή των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 8.3.06 αναφέρει ότι το αίτημα της αιτήτριας δεν μπορεί να ικανοποιηθεί επειδή η περίπτωση της δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της προαναφερόμενης οδηγίας καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας της έληξε πριν τις 23.1.06 που ήταν η ημερομηνία κατά την οποία εξέπνεε η προθεσμία ενσωμάτωσης της Κοινοτικής Οδηγίας. Εν όψει των προαναφερομένων και επειδή η άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας της αιτήτριας είχε λήξει από τις 10.1.06, ζητείτο από την αλλοδαπή αιτήτρια να διευθετήσει την άμεση αναχώρηση της από τη Δημοκρατία, διαφορετικά θα λαμβάνονταν μέτρα για την απομάκρυνση της.
Δεν αμφισβητείται ότι η αιτήτρια, που είναι υπήκοος της Σρι Λάνκα, αφίχθηκε στην Κύπρο την 10.1.2000 και εξασφάλισε σταδιακά άδεια παραμονής και εργασίας μέχρι τις 10.1.2006. Από την ημερομηνία άφιξης της μέχρι τις 10.1.06 αυτή διέμενε και εργαζόταν στην Κύπρο νόμιμα.
Το ουσιώδες θέμα που εγείρεται στην παρούσα προσφυγή είναι το κατά πόσο, υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, η αιτήτρια δικαιούται να επικαλείται την προαναφερόμενη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προαναφερόμενη οδηγία του Συμβουλίου, ημερομηνίας 25.11.2003, τέθηκε σε ισχύ την 23.1.2004 και οι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης είχαν προθεσμία δύο ετών, δηλαδή μέχρι 23.1.2006 για ενσωμάτωση της οδηγίας. Στην προκείμενη περίπτωση, δηλαδή, το αίτημα της αιτήτριας (που υποβλήθηκε στις 28.11.05) υποβλήθηκε πριν την εκπνοή της προθεσμίας που είχε η Κυπριακή Δημοκρατία για να ενσωματώσει, στο ημεδαπό δίκαιο, την προαναφερόμενη οδηγία.
Σύμφωνα με την απόφαση στην υπόθεση 148/78 Pubblico Ministero v. Tullio Ratti [1979] ECR 1629, απόφαση του Δ.Ε.Κ., μόνο στο τέλος της προθεσμίας ενσωμάτωσης που θέτει μιά οδηγία, ένα άτομο μπορεί να επικαλεστεί άμεσα την οδηγία. Μέχρι εκείνη την ημέρα, δηλαδή την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας ενσωμάτωσης, τα Κράτη Μέλη παραμένουν ελεύθερα στον τομέα που καλύπτει η οδηγία. Είναι προφανές από την απόφαση Ratti (ανωτέρω) ότι τα Κράτη Μέλη έχουν το περιθώριο προθεσμίας που θέτει η οδηγία για να προσαρμόσουν τα νομικά τους συστήματα και να δημιουργήσουν τις αναγκαίες υποδομές, όπου χρειάζεται, για να θέσουν σε ισχύ και να ενσωματώσουν την οδηγία. Πριν τη λήξη της προθεσμίας ενσωμάτωσης δεν παρέχονται δικαιώματα σε οποιοδήποτε άτομο. Είναι μόνο σε περίπτωση μη ενσωμάτωσης ή πλημμελούς ενσωμάτωσης της οδηγίας, από Κράτος Μέλος, μετά τη λήξη της προθεσμίας, που δημιουργούνται δικαιώματα σε επηρεαζόμενα άτομα, τα οποία τότε μπορούν να επικαλεστούν άμεσα την Κοινοτική Οδηγία παρά τη μη ενσωμάτωση ή την πλημμελή ενσωμάτωση της στο δίκαιο της χώρας μέλους. (Δέστε την πρόσφατη απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου στην Υπόθεση 1263/06 Sithy Fathila v. Δημοκρατίας ημερ. 6.6.07).
Η παρούσα υπόθεση, κατά την κρίση μου, θα πρέπει να αποφασιστεί με βάση το τι ίσχυε κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης της αιτήτριας και ανάλογα με τα γεγονότα της υπόθεσης. Συγκεκριμένα η αίτηση υποβλήθηκε στις 28.11.2005, η άδεια παραμονής και εργασίας της αιτήτριας στην Κύπρο έληξε στις 10.1.06 και η προθεσμία ενσωμάτωσης της προαναφερόμενης οδηγίας έληγε στις 23.1.2006. Με αυτά τα δεδομένα η αιτήτρια δεν μπορούσε να επωφεληθεί από την προαναφερόμενη οδηγία, εφόσον μέχρι 23.1.06 η Κυπριακή Δημοκρατία είχε δικαίωμα να μη την ενσωματώσει στο δίκαιό της.
Επομένως για δύο λόγους θεωρώ πως η αιτήτρια δεν είχε δικαίωμα να επωφεληθεί από την προαναφερόμενη οδηγία και οι καθ' ων η αίτηση δικαιούνταν να απορρίψουν το αίτημά της. Οι δύο αυτοί λόγοι είναι: α) ότι η αίτηση υποβλήθηκε ουσιαστικά πρόωρα δηλαδή πριν τη λήξη της προθεσμίας ενσωμάτωσης της οδηγίας, σε χρόνο δηλαδή που η αιτήτρια δεν μπορούσε να αντλήσει άμεσο όφελος από την οδηγία και β) η άδεια παραμονής και εργασίας της έληξε πριν τη λήξη της προθεσμίας ενσωμάτωσης, στις 10.1.2006, με συνέπεια η αιτήτρια να βρίσκεται στην Κύπρο παράνομα στις 23.1.06, ημερομηνία κατά την οποία έληγε η προθεσμία ενσωμάτωσης και άρχιζε η άμεση ισχύς της Κοινοτικής Οδηγίας στην Κυπριακή Δημοκρατία. Η αιτήτρια συνέχισε να διαμένει στην Κύπρο και μετά τις 23.1.06, όμως χωρίς άδεια και επομένως παράνομα και είναι προφανές ότι αυτή δεν μπορεί να επωφεληθεί από τη δική της παρανομία.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι μεμπτή ή τρωτή για οποιοδήποτε από τους λόγους που προβάλλονται στην προσφυγή και κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.