|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 2426/2006)
17 Δεκεμβρίου 2007
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
BADUL AHAMED MITHU,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
---------------------------
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Ειρ. Νεοφύτου, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Ο αιτητής είναι από την Μπαγκλαντές. Αναχώρησε νόμιμα από τη χώρα του και, ταξιδεύοντας αεροπορικώς, αφίχθη στις 29 Μαΐου 2001 στην Κύπρο στην οποία εισήλθε νόμιμα, με άδεια εργασίας, για να απασχοληθεί σε επιχείρηση πλυσίματος αυτοκινήτων.
Στις 20 Φεβρουαρίου 2004, κάτι λιγότερο από τρία χρόνια αργότερα, και αφού στο μεταξύ το καλοκαίρι του 2002 επέστρεψε στη χώρα του όπου, καθώς ο ίδιος ανέφερε, παρέμεινε για περίπου ένα μήνα για να δει τους γονείς του, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο. Ισχυρίστηκε ότι ανήκε στο πολιτικό κόμμα Awami League, ότι μέλη του αντίπαλου κόμματος παρουσίασαν ψευδή υπόθεση εναντίον του και ότι, διαρκούσας της παρούσας κυβέρνησης στη χώρα, θα διέτρεχε κίνδυνο η ζωή του αν επέστρεφε.
Στις 3 Φεβρουαρίου 2005, αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου διεξήγαγε συνέντευξη στο προβλεπόμενο πλαίσιο εξέτασης αιτήματος ασύλου. Ερωτηθείς για τον κύριο λόγο που έφυγε από τη χώρα του, ο αιτητής εξήγησε ότι επρόκειτο περί πρωτοβουλίας του πατέρα του ο οποίος, φοβούμενος την κατάσταση κατά την περίοδο των εκλογών, παρακάλεσε ομοεθνή τους ο οποίος διέμενε στην Κύπρο να κάμει διευθετήσεις. Ερωτηθείς περαιτέρω αν ο πατέρας του είχε υπόψη τη γενική κατάσταση εκεί ή κάτι συγκεκριμένο, ο αιτητής απάντησε ότι κάποιοι από το πολιτικό κόμμα BNP προσπαθούσαν από τον Ιανουάριο 2001 να τον σκοτώσουν γιατί αυτός, ο αιτητής δηλαδή, ανήκε στη Chatra League (φοιτητική οργάνωση του Awami League) της οποίας ήταν ενεργό μέλος από το 1999. Άρχισαν να τον αναζητούν και γι΄ αυτό βρήκε καταφύγιο σε άλλη πόλη, 300 χλμ μακριά, όπου παρέμεινε για διάστημα τεσσάρων μηνών, ήταν δε ασφαλής γιατί κανείς δεν γνώριζε πως βρισκόταν εκεί. Ερωτηθείς τέλος για την καθυστέρηση υποβολής του αιτήματος ασύλου, ο αιτητής απάντησε πως αυτό οφειλόταν στο ότι ένοιωθε στο μεταξύ ασφαλής αφού είχε άδεια εργασίας μέχρι τον Μάρτιο του 2004.
Στην πραγματικότητα η άδεια εργασίας του αιτητή έληξε στις 13 Μαρτίου 2003 και δεν ανανεώθηκε. Εν συνεχεία έγιναν ανεπιτυχώς προσπάθειες εντοπισμού του και, στις 13 Οκτωβρίου 2003, τοποθετήθηκε το όνομα του στον κατάλογο αναζητουμένων προσώπων. Στις 20 Φεβρουαρίου 2004 παρουσιάστηκε με τον δικηγόρο του στο Κλιμάκιο Αλλοδαπών Λευκωσίας και, όπως προανέφερα, ζήτησε πολιτικό άσυλο.
Η Υπηρεσία Ασύλου έκρινε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε το αίτημα για διεθνή προστασία και, στις 13 Ιουλίου 2005, το απέρριψε. Στις 23 Σεπτεμβρίου 2005 υποβλήθηκε, με επιστολή του δικηγόρου του αιτητή, ημερ. 22 Σεπτεμβρίου 2005, διοικητική προσφυγή εναντίον της απόφασης η οποία, σύμφωνα με την επιστολή, είχε ληφθεί στις 24 Αυγούστου 2005. Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 28ΣΤ(2) των περί Προσφύγων Νόμων 2000-2005 η διοικητική προσφυγή ασκείται μέσα σε είκοσι εργάσιμες ημέρες από τη γνωστοποίηση της, η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων με απόφαση, ημερ. 25 Ιουλίου 2006, απέρριψε την ασκηθείσα προσφυγή ως εκπρόθεσμη.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή πληροφόρησε την Αρχή με επιστολή, ημερ. 8 Σεπτεμβρίου 2006, ότι εκ λάθους είχε αναφέρει ως ημερομηνία λήψης της επιστολής γνωστοποίησης την 24 Αυγούστου 2005 ενώ στην πραγματικότητα αυτή ήταν η ημερομηνία της επιστολής η οποία λήφθηκε δύο εβδομάδες αργότερα και, επομένως, η διοικητική προσφυγή ήταν εμπρόθεσμη. Η Αρχή αποδέχθηκε αυτή την εξήγηση και εν συνεχεία προέβη σε εξέταση της διοικητικής προσφυγής. Με απόφαση, ημερ. 16 Οκτωβρίου 2006, την απέρριψε και επί της ουσίας. Θεώρησε μη αξιόπιστο τον αιτητή και έκρινε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε λόγος για προστασία ή συμπληρωματική προστασία. Το αποτέλεσμα του γνωστοποιήθηκε με επιστολή της ίδιας ημερομηνίας.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής έθεσε ως νομικά σημεία για εξέταση τα ακόλουθα:
«1. Η επίδικη απόφαση εξεδόθη αναρμοδίως υπό ενός μόνου μέλους της Αναθεωρητικής Αρχής Ασύλου αντί υπό της ολομέλειας κατά παράβαση του άρθρου 38(1)(4) του Νόμου 6(1) του 2000.
2. Η επίδικη απόφαση αντί να εδράζεται και ν΄ αποφασίζει τα επίδικα σημεία τα οποία ηγέρθησαν στη διοικητική προσφυγή του αιτητή ημ. 22.9.05 εβασίσθη πάνω σε εξέταση και απόφαση με τη βάση ολόκληρου του φακέλλου της υπόθεσης του αιτητή από την ημέρα αφίξεως του στην Κύπρο ο οποίος περιλαμβάνει θέματα εντελώς άσχετα με τα επίδικα θέματα που απορρέουν από την απόφαση της διοικητικής προσφυγής ερήμην του αιτητή.
3. Η απορριπτική απόφαση της Αρχής Ασύλου δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη κατά παράβαση των στοιχειωδών κανόνων του Διοικητικού Δικαίου.
4. Η επίδικη απόφαση στηρίχθηκε όχι πάνω στα σημεία τα οποία ηγέρθησαν στην έφεση του αιτητή αλλά και σε σημεία, τα οποία ουδέποτε ετέθησαν στον αιτητή κατά την προηγούμενη διαδικασία.
5. Η επίδικη απόφαση στηρίχθηκε όχι πάνω στα σημεία που ηγέρθησαν στην προσφυγή του αιτητή αλλά πάνω και σε νέα σημεία τα οποία:
(α) ηγέρθησαν και απεφασίσθησαν ερήμην του αιτητή χωρίς να τεθούν υπ΄ όψιν του.
(β) χωρίς να απορρέουν από την προηγούμενη απόφαση του Λειτουργού Μετανάστευσης με αποτέλεσμα τόσο τα γεγονότα όσο και τα συμπεράσματα της επίδικης απόφασης να καταστούν ακυρωτέα.
Επιπλέον ο πρόεδρος της Αναθεωρητικής Αρχής κ. Κλεάνθης Κλεάνθους, ο οποίος εξέδωσε την επίδικη απόφαση, εσφαλμένα στην τελευταία σελ. της απόφασης του αναφέρει τα εξής: «Με βάση τα πιο πάνω η Διοικητική έφεση απορρίπτεται και η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου επικυρώνεται» ενώ η έφεση του αιτητή έχει ήδη απορριφθεί υπό της Αρχής Ασύλου.
Συνεπακόλουθα ο κ. Κλεάνθης Κλεάνθους δεν είχε δικαίωμα να απορρίψει την έφεση αφού αυτή είχε ήδη απορριφθεί υπό της Αρχής Ασύλου.
Επιπλέον εσφαλμένα η Αναθεωρητική Αρχή απέρριψε το αίτημα του αιτητή να τύχει του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας όπως προβλέπεται από το άρθρο 19 του Νόμου διότι ο δήθεν αιτητής δεν πληρούσε τις προυποθέσεις για παραχώρηση σ΄ αυτόν του καθεστώτος προσωρινής παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σύμφωνα με το άρθρο 19Α του Νόμου του 2000-2005 και μάλιστα χωρίς αιτιολογία της απόρριψης.
6. Η διαδικασία που ηκολουθήθη κατά την εκδίκαση της απόφασης αντιβαίνει προς τις διατάξεις του Νόμου 6(1) του 2000 όπως ετροποποιήθη και τους κανόνες της φυσικής Δικαιοσύνης.»
Με τη γραπτή αγόρευση του ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή προώθησε ιδιαιτέρως την άποψη (α) ότι επικρατεί πλήρης σύγχυση διότι η Αναθεωρητική Αρχή εξέδωσε δύο συγκρουόμενες αποφάσεις, ήτοι μια ότι η διοικητική προσφυγή ήταν εκπρόθεσμη και άλλη επί της ουσίας• και (β) ότι ο κ. Κλεάνθης Κλεάνθους, ο οποίος υπέγραψε τις αποφάσεις ως Πρόεδρος της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ήταν αναρμόδιος «διότι αρμόδιος να την απορρίψει ήτο ο υπεύθυνος της Αρχής Ασύλου ο οποίος πράγματι απέρριψε την προσφυγή στις 13 Ιουλίου 2005».
Έχω εξετάσει την υπόθεση με προσοχή και δεν έχω διακρίνει οποιαδήποτε πλημμέλεια. Είναι κατά τη γνώμη μου προφανές ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε αρμοδίως. Το αίτημα για άσυλο εξετάστηκε ενδελεχώς, νομίμως και με καλή πίστη σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Η διεξαχθείσα έρευνα ήταν επαρκής και στον αιτητή δόθηκε ικανοποιητικώς η ευκαιρία να παρουσιάσει τις δικές του θέσεις. Παρεχόταν λοιπόν ασφαλές έδαφος για τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης και δεν φαίνεται να παρεισέφρυσε πλάνη. Η απόφαση κάλυψε εξαντλητικά όλες τις πτυχές της υπόθεσης και είναι, κατά την άποψη μου, πλήρως αιτιολογημένη.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με £200 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.