|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1294/2006)
21 Νοεμβρίου, 2007
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΑΝΝΑ ΑΣΣΙΩΤΗ
2. ΜΑΡΙΑ ΑΣΣΙΩΤΗ
Αιτήτριες
ν.
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
2. ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΗ ΑΡΧΗ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
Καθ' ων η αίτηση
Α. Λάντος για τις αιτήτριες.
Δ. Καλλίγερος για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Υποβλήθηκε αίτηση για πολεοδομική άδεια προς ανέγερση 52 κατοικιών στα τεμάχια 345, 914 και 803, Φύλ/Σχεδ. ΧΧΧΙΙΙ.55.Ε1 στο Παραλίμνι και με την προσφυγή που ασκήθηκε από τις αιτήτριες, ως ιδιοκτήτριες των τεμαχίων 345 και 914, προσβάλλεται η απορριπτική απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής, ημερομηνίας 12.4.06.
Η αίτηση απορρίφθηκε επειδή τα τεμάχια «δεν διέθεταν ικανοποιητική προσπέλαση κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής» και δέχονται και οι αιτήτριες πως πράγματι χρειαζόταν τέτοια προσπέλαση, με την έννοια που αποδίδει στον όρο η Εντολή 1/94 του Υπουργείου Εσωτερικών. Επίσης είναι αναμφισβήτητο πως κατά το χρόνο της υποβολής της αίτησης αλλά και της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης δεν υπήρχε κατασκευασμένη ή έστω υπό κατασκευή οποιαδήποτε προσπέλαση. Θεωρούν εν τούτοις οι αιτήτριες πως η προϋπόθεση ικανοποιείτο, ως εξής: Κατά την έκδοση πολεοδομικών αδειών για ανάπτυξη των τεμαχίων 340 και 339 επιβλήθηκαν όροι για επέκταση του οδικού δικτύου. Περαιτέρω, όμοιος όρος αναμενόταν να τεθεί και κατά την έγκριση της πολεοδομικής αίτησης για το τεμάχιο 313 που, όπως εκτιμούν, θα ακολουθούσε. Το οδικό δίκτυο που με αυτό τον τρόπο προβλεπόταν να δημιουργηθεί θα παρείχε προσπέλαση και στα δικά τους ακίνητα, οπότε παρανόμως απορρίφθηκε η αίτησή τους. Όπως προσθέτουν, τουλάχιστον θα έπρεπε να αναμενόταν η περάτωση της εξέτασης και για το τεμάχιο 313 ή, εν πάση περιπτώσει, να εγκρινόταν η αίτησή τους υπό τον όρο της μελλοντικής κατασκευής του οδικού δικτύου, κατά τη διάρκεια της ισχύος της πολεοδομικής άδειας που έτσι θα εκδιδόταν. Μαζί με αυτά υποστηρίζουν πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη και πως η αίτησή τους απορρίφθηκε κατά δυσμενή μεταχείρισή τους.
Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς αιτιολογημένη αφού σαφώς καταγράφει το λόγο της απόρριψης και, επί της ουσίας, είναι ορθή η θέση των καθ' ων η αίτηση πως η πολεοδομική αίτηση των αιτητριών ήταν πρόωρη. Υπό το δεδομένο της προϋπόθεσης για ικανοποιητική προσπέλαση, αναποφεύκτως αυτή απορρίφθηκε αφού δεν είναι δυνατό να εξομοιωθεί η επιβολή όρων σε άλλο, στο πλαίσιο των δικών τους πολεοδομικών αδειών, προς πράγματι προσπέλαση επί του εδάφους. Η παράγραφος 2.3 της Εντολής 1/94 είναι σχετική:
«Δρόμος ο οποίος κατασκευάζεται κατόπιν άδειας δυνάμει του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου ή/και του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου και έχει συμπληρωμένο το τελικό στάδιο κατασκευής/επίστρωσης σύμφωνα με τους όρους της άδειας».
Εν προκειμένω και έγκριση της πολεοδομικής αίτησης για το τεμάχιο 313 να υπήρχε δεν θα υπήρχε κατά τον ουσιώδη χρόνο δρόμος που «έχει συμπληρωμένο το τελικό στάδιο κατασκευής/επίστρωσης». Επομένως, και τα περί την προτεραιότητα εξέτασης της πολεοδομικής αίτησης για το τεμάχιο 313, παραγνωρίζουν αυτή την πραγματικότητα. Όπως και το γεγονός ότι ήταν δικό τους θέμα η υποβολή της αίτησης την οποία καθηκόντως εξέτασε η πολεοδομική αρχή. Τα αναφερθέντα δε περί τη δυνατότητα έκδοσης άδειας υπό τον όρο της εκ των υστέρων δημιουργίας της προσπέλασης, με κανένα τρόπο δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι καθιστούν παράνομη την απόρριψη πολεοδομικής αίτησης όταν ελλείπει η απαιτούμενη προϋπόθεση για την έγκρισή της.
Το τελευταίο θέμα αφορά στον ισχυρισμό για παραβίαση της αρχής της ισότητας. Στην αγόρευση των αιτητριών περιλαμβάνεται ο ισχυρισμός πως «όπως φαίνεται μέσα από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και με βάση τα παραδεκτά γεγονότα από μέρους των καθ' ων η αίτηση το Πολεοδομικό Γραφείο Αμμοχώστου εφαρμόζει δυο μέτρα και δυο σταθμά παραβιάζοντας έτσι την αρχή της ίσης μεταχείρισης των πολιτών .».
Μπορούμε να συμπεράνουμε πως ο ισχυρισμός αφορά στο χειρισμό της περίπτωσης του τεμαχίου 706, στον οποίο αναφέρονται τα γεγονότα της προσφυγής και έγγραφα που επισυνάφθηκαν. Και ακριβώς ως προς αυτό οι καθ' ων η αίτηση επισήμαναν τη διαφορά μεταξύ των δυο περιπτώσεων, όπως την εξηγεί και σχετική επιστολή, με αναφορά στα δεδομένα, που επισύναψαν στην ένστασή τους. Για το τεμάχιο 706 εκδόθηκε πολεοδομική άδεια γιατί εκείνο είχε επί του εδάφους δικαίωμα διάβασης που ικανοποιούσε. Δεν υπάρχει, λοιπόν, υπόβαθρο για περαιτέρω συζήτηση πάνω σε τέτοια βάση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £800 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.