|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.914/06)
10 Οκτωβρίου, 2007
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 KAI 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
HANNA FARHAN ZAKARIA GIRGIS
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
και/ή μέσω Διευθύντριας Τμήματος Αρχείου, Πληθυσμού
και Μετανάστευσης
Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
Χρ.Αδάμου, για τον Αιτητή.
Ο. Σοφοκλέους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι Αιγύπτιος. Την 23.8.1998 ήλθε στην Κύπρο με τρίμηνη άδεια εργασίας η οποία ανανεώθηκε διαδοχικά μέχρι 30.10.2005. Τελευταία ανανέωση, αναφερόμενη ως τελική, δόθηκε μέχρι 31.12.2005. Την 27.12.2005 ο αιτητής ζήτησε να του παραχωρηθεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος δυνάμει της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ. Το αίτημα του απερρίφθη την 23.1.2006 με το αιτιολογικό ότι η Δημοκρατία δεν είχε ακόμα μεταφέρει την εν λόγω Οδηγία στο δίκαιο της ούτε, παρά τούτο, επληρούντο οι προϋποθέσεις της Οδηγίας για εφαρμογή της στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεδομένου ότι ο αιτητής βρισκόταν στην Κύπρο αποκλειστικά σε προσωρινή βάση και η άδεια παραμονής του ήταν επίσημα περιορισμένης ισχύος. Παράλληλα είχε υποβληθεί την 22.12.2005 μέσω του εργοδότη του αιτητή και αίτημα για ανανέωση της άδειας παραμονής για εργασία του. Και τούτο απερρίφθη την 5.4.2006 καθόσον ο αιτητής είχε προ πολλού συμπληρώσει την μέγιστη περίοδο των 4 ετών για την οποία, με απόφαση της υπουργικής επιτροπής, παραχωρείται τέτοια άδεια, επισημαίνοντας ότι η τελευταία ανανέωση είχε δοθεί ως τελική.
Με την προσφυγή ο αιτητής ζητά:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Καθ΄ου η Αίτηση που εκδόθηκε στις 10.4.06 και κοινοποιήθηκε στον Αιτητή με επιστολή ημερ. 10.4.06 και με την οποία απεφάσισεν ότι το αίτημα του Αιτητή, δια παράταση της άδειας παραμονής και εργασίας στη Δημοκρατία υπό το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντα δυνάμει της οδηγίας 2003/109/ΕΚ δεν μπορεί να ικανοποιηθεί καθ΄ότι η περίπτωση του Αιτητή δεν εμπίπτει στο πεδίον εφαρμογής της παραγ.(ε) του άρθρου 3.2 της οδηγίας ως και η άδεια προσωρινής παραμονής του έληξε πριν την 23.1.06, ημερομηνία κατά την οπ0οία έληξε η προθεσμία ενσωμάτωσης της οδηγίας είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.»
Πρόδηλο είναι ότι η προσφυγή προσβάλλει την απόφαση της 5.4.2006 (που κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 10.4.2006). Συγχρόνως όμως συγχίζεται στο αιτητικό η απόρριψη του αιτήματος για παραχώρηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, που έγινε με την επιστολή της 23.1.2006, με την απόρριψη του αιτήματος για ανανέωση της άδειας παραμονής για εργασία, που έγινε με την επιστολή της 10.4.2006. Και αν ακόμη το αιτητικό της προσφυγής εθεωρείτο επαρκώς σαφές, βέβαιο είναι ότι, στο βαθμό που επιδιώκεται να προσβάλλεται η απόρριψη του αιτήματος για παραχώρηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος (και σε αυτό επικεντρώνεται η αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου), τούτο δεν είναι δυνατό αφού, ενώ η απόρριψη έγινε την 23.1.2006, η προσφυγή κατεχωρήθη την 7.7.2006 ώστε να είναι εκπρόθεσμη. Στο βαθμό που προσβάλλεται η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος για ανανέωση της άδειας παραμονής για εργασία, η απόφαση ουδόλως καταδεικνύεται πάσχουσα.
Η προσφυγή λοιπόν αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο αιτητής θα καταβάλει £300 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.