ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 520/2006)
24 Oκτωβρίου 2007
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΟΔΕΣΤΟΣ ΜΟΔΕΣΤΟΥ
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Καθ΄ων η αίτηση
_________
Α.Σ. Αγγελίδης με Ξ. Ευγενίου (κα), για τον αιτητή
Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθών η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση η οποία δημοσιεύθηκε στις εβδομαδιαίες διαταγές στις 2.1.2006 και με την οποία προήγαγαν στο βαθμό του Υπαστυνόμου τους 1. Χαράλαμπο Μ. Χαμπή, 2. Παναγιώτη Ε. Στυλλή και 3. Χριστόδουλο Α. Παναγή (ενδιαφερόμενα μέρη) αντί του αιτητή, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Ο αιτητής, ο οποίος κατά τον ουσιώδη χρόνο έφερε τον βαθμό του Λοχία και υπηρετούσε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, με την παρούσα προσβάλλει την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών (στο εξής ε.μ.) στο βαθμό του Υπαστυνόμου. Οι προαγωγές Λοχίων, Υπαστυνόμων και Ανώτερων Υπαστυνόμων ρυθμίζονται από τους περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμούς του 2004 (Κ.Δ.Π. 214/04 ως έχει τροποποιηθεί). Κατά τη διαδικασία προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών ο αιτητής αποκλείστηκε από υποψήφιος αφού δεν είχε επιτύχει στις εξετάσεις προαγωγής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας στο «Επαγγελματικό Μέρος». Ο λόγος για τον οποίο ο αιτητής δεν κατείχε το εν λόγω προσόν ήταν γιατί, λόγω κενού στους Κανονισμούς για τις προαγωγές (ΚΔΠ 214/04), το ζήτημα εκκρεμούσε ενώπιον της Βουλής για ψήφιση των σχετικών προνοιών οι οποίες να παρέχουν την δυνατότητα διενέργειας της επίδικης εξέτασης για προαγωγή. Έτσι, τόσο στον αιτητή όσο και σε άλλους συναδέλφους του στην πυροσβεστική υπηρεσία, δεν επιτράπηκε να παρακαθήσουν στην επίδικη εξέταση. Εναντίον του απιοκλεισμού τους καταχώρησαν την προσφυγή αρ. 483/05 η οποία ακόμα εκκρεμεί.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο μόνος λόγος ακυρώσεως που ουσιαστικά προβάλλεται από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή, είναι αυτός της παραβίασης της αρχής της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης όπως αυτή προστατεύεται από το άρθρο 28 του Συντάγματος. Προβάλλεται ότι, με το να μην του επιτραπεί να παρακαθήσει στην επίδικη εξέταση για το «Επαγγελματικό Μέρος», ώστε να μπορεί να διεκδικήσει προαγωγή σε ανώτερο βαθμό, ενώ σε άλλους έχει επιτραπεί, παραβιάζεται η εν λόγω αρχή.
Ο συνήγορος των καθ' ων η αίτηση από την άλλη προβάλλει, υπό τύπο προδικαστικής ένστασης, ότι ο αιτητής, με βάση το αιτητικό του με το οποίο στρέφεται εναντίον της προαγωγής των ενδιαφερόμενων μερών, δεν έχει έννομο συμφέρον αφού αποκλείστηκε από τις επίδικες εξετάσεις, των οποίων η επιτυχής έκβαση συνιστά αναγκαία προϋπόθεση για να ήταν προσοντούχος υποψήφιος για τις επίδικες θέσεις. Ο δε αποκλεισμός του από το να παρακαθήσει στις επίδικες εξετάσεις, λόγω νομοθετικού κενού, είναι αυτοτελής διοικητική πράξη η οποία θα πρέπει να προσβληθεί και ήδη προσβλήθηκε με προσφυγή.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Η ύπαρξη προδικαστικής ένστασης επιβάλλει την εξέταση της κατά σειρά προτεραιότητας αφού η τυχόν επιτυχής έκβασή της θα κρίνει τελικά το αποτέλεσμα της προσφυγής.
Εξέτασα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς. Η άποψη μου είναι ότι η προδικαστική ένσταση ευσταθεί αφού με το αιτητικό του αιτητή προσβάλλει την προαγωγή των ε.μ. αντί του ιδίου, όταν την ίδια στιγμή με βάση τους σχετικούς κανονισμούς δεν ήταν προσοντούχος για προαγωγή αφού δεν είχε περάσει τις σχετικές εξετάσεις λόγω αποκλεισμού του να παρακαθήσει σ' αυτές. Έτσι για να νομιμοποιείται να προσβάλει την απόφαση προαγωγής των ε.μ. θα έπρεπε πρώτα να προσβάλει την νομιμότητα του αποκλεισμού του από τους καθ' ων η αίτηση να παρακαθήσει στις σχετικές εξετάσεις και να επιτύχει στην εν λόγω προσφυγή. Κατά την άποψη μου δεν μπορεί με το αιτητικό του να προσβάλλει άλλη πράξη και με την γραπτή αγόρευση του άλλη. Σχετική είναι η πρόσφατη απόφαση μου στην υπόθεση Ανδρέα Στυλιανού κα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, προσφ. Αρ. 648/06, ημερ. 21/8/07, όπου αναφέρει τα εξής:
«Με τη γραπτή αγόρευση των αιτητών ουσιαστικά προβάλλεται ότι, παρά το γεγονός ότι οι αιτητές έχουν εγγραφεί στο σχετικό Μητρώο ως Μαχητές της Αντίστασης ή Αντιστασιακοί με την έννοια του όρου αυτού που δίνεται από το άρθρο 2 του σχετικού Νόμου και παρά το ότι η Επιτροπή έχει συστήσει αυτούς για προαγωγή επ' ανδραγαθία, οι καθών η αίτηση παράνομα και με άνιση μεταχείριση παράλειψαν να το πράξουν. Τέτοια παράλειψη, αποτελεί σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορό τους, παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας και δυσμενή μεταχείριση των αιτητών σε σύγκριση με άλλα πρόσωπα που έτυχαν προαγωγής για τους ίδιους λόγους.
Προτού εξετάσω τον πιο πάνω λόγο θα πρέπει πρώτα να εξετάσω τις εγερθείσες από τους καθών η αίτηση προδικαστικές ενστάσεις.
Αρχίζοντας από την ένσταση που αφορά τον αιτητή αρ. 3 Ηλίκκο Χαβάτζια, συμφωνώ με τη θέση της ευπαιδεύτου δικηγόρου των καθών η αίτηση, ότι εφόσον αυτός δεν έχει προσβάλει την απόφαση της Επιτροπής να μην το συστήσει και εφόσον σύμφωνα με τις πρόνοιες του σχετικού Νόμου (βλ. άρθρο 12) αναγκαία προϋπόθεση για να προαχθεί κάποιος με βάση τις πρόνοιες του νόμου αυτού, είναι να υπάρχει η εισήγηση της Επιτροπής, αυτός δεν έχει έννομο συμφέρον να προωθεί αυτή την προσφυγή. Επομένως η προσφυγή του αιτητή αρ. 3 απορρίπτεται.»
Τα πιο πάνω ισχύουν, κατ' αναλογία, και στα γεγονότα της δικής μας υπόθεσης.
Με βάση όλα τα πιο πάνω καταλήγω ότι εφόσον ο αιτητής, κατά τον ουσιώδη χρόνο δεν είχε επιτύχει και στις «επαγγελματικές εξετάσεις» δεν μπορούσε να ήταν υποψήφιος και επομένως δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθών η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς