|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.381/06)
12 Οκτωβρίου, 2007
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΛΙΑΝΔΡΗΣ
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
μέσω Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού
Καθ΄ου η Αίτηση
_________
Α.Σ.Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ε.Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Αφού ο αιτητής, Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης, ειδοποιήθηκε από την Εκπαιδευτική Υπηρεσία την 12.1.2005 ότι, σύμφωνα με το νόμο, η αφυπηρέτηση του λόγω συμπλήρωσης του 60ου έτους της ηλικίας του θα άρχιζε την 1.10.2005, ζήτησε με επιστολή του ημερ. 9.2.2005 όπως η υπηρεσία του παραταθεί. Την 15.4.2005 ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού του επέτρεψε όπως συνεχίσει να υπηρετεί μέχρι 31.12.2005. Την 27.6.2005 ο αιτητής ζήτησε όπως, ενόψει της πρόσφατης σχετικής νομοθετικής ρύθμισης για παράταση του ορίου αφυπηρέτησης στο 63ο έτος στο δημόσιο τομέα, η υπηρεσία και του ιδίου παραταθεί μέχρι το 63ο έτος της ηλικίας του, αίτημα το οποίο απερρίφθη την 20.9.2005 στη βάση της υφιστάμενης νομοθεσίας για τους εκπαιδευτικούς (τους οποίους δεν περιλάμβανε η παράταση του ορίου ηλικίας για τη δημόσια υπηρεσία). Ο αιτητής επανήλθε την 7.11.2005 με αίτημα όπως η υπηρεσία του παραταθεί μέχρι την 31.8.2006 που έληγε το σχολικό έτος 2005-2006, στηρίζοντας τούτο στην ανάγκη ομαλής λειτουργίας του σχολείου που διεύθυνε, και μάλιστα εφ΄όσον η επέκταση του ορίου ηλικίας στο 63ο δεν κάλυπτε και τους εκπαιδευτικούς. Το αίτημα του απερρίφθη την 23.11.2005 στη βάση ότι η ηλικία υποχρεωτικής αφυπηρέτησης για τους εκπαιδευτικούς ήταν το 60ο έτος της ηλικίας τους. Ο αιτητής όμως επανήλθε και πάλι την 7.12.2005 με το αίτημα του για παράταση μέχρι την 31.8.2006, καθ΄όσον ο Υπουργός, με εγκύκλιο του ημερ.5.12.2005, πληροφόρησε τους εκπαιδευτικούς για τη νέα πολιτική του να επιτρέπει παράταση μέχρι το τέλος του σχολικού έτους χάριν της ομαλής λειτουργίας των σχολείων, εφ΄όσον οι προκύπτουσες από την αφυπηρέτηση θέσεις δεν έχουν προκηρυχθεί και πληρωθεί από την Ε.Ε.Υ. με ημερομηνία προαγωγής την 1.1.2006. Σύμφωνα με την προηγούμενη πολιτική του Υπουργού, εδίδετο παράταση μέχρι την 31η Δεκεμβρίου σε όσους εκπαιδευτικούς συμπλήρωναν το 60ο έτος μεταξύ 1ης Σεπτεμβρίου και 31ης Δεκεμβρίου του διανυόμενου σχολικού έτους, (όπως δηλαδή ο Αιτητής), ενώ σε όσους το συμπλήρωναν μεταξύ 1ης Ιανουαρίου και 31ης Αυγούστου του διανυόμενου σχολικού έτους τους εδίδετο παράταση μέχρι την 31η Αυγούστου. Ο αιτητής βάσισε και πάλι το αίτημα του στην αναγκαιότητα της παρουσίας του στο σχολείο και στο άνισο της διαφορετικής μεταχείρισης μεταξύ εκπαιδευτικών. Το αίτημα του απερρίφθη με επιστολή ημερ. 14.12.2005 με την παρατήρηση ότι η θέση του διευθυντή που εκενώνετο με την αφυπηρέτηση του είχε ήδη πληρωθεί. Κατά της απόφασης αυτής στρέφεται η προσφυγή.
Βασική εισήγηση του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον αιτητή είναι ότι, ενώ η αρμοδιότητα για παραχώρηση ή όχι παράτασης δίδεται από το σχετικό άρθρο 12(6) του περί Συντάξεων Νόμου του 1997 (Ν.97(1)/97) στον Υπουργό η επιστολή που εστάλη στον αιτητή υπογράφεται από λειτουργό για τη Γενική Διευθύντρια, ώστε να είναι τουλάχιστον αμφίβολο αν ο Υπουργός άσκησε την αρμοδιότητα του ή αν η απόφαση ελήφθη από αναρμόδιο πρόσωπο. Φρονώ ότι η εισήγηση αυτή, εκτός του ότι δεν καλύπτεται καθόλου από τα νομικά σημεία της προσφυγής και έτσι δεν μπορεί να εξεταστεί, εν πάση περιπτώσει στερείται ερείσματος καθ΄όσον, από το υπηρεσιακό σημείωμα ημερ. 13.12.2005, προκύπτει ότι την απόφαση την έλαβε ο ίδιος ο Υπουργός, η δε αιτιολογία της προκύπτει από το φάκελο.
Η άλλη εισήγηση του κ.Αγγελίδη είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της καλής πίστης όσο και την αρχή της ισότητας καθ΄όσον, ενώ με την εγκύκλιο εδίδετο το δικαίωμα να αποταθεί ο αιτητής για παράταση, τούτο του εστερήθη ουσιαστικά αφού, σύμφωνα με την ίδια την επιστολή της 14.12.2005, η θέση του είχε ήδη πληρωθεί. Αμφιβάλλει μάλιστα ο κ.Αγγελίδης κατά πόσο τούτο ανταποκρίνετο στην πραγματικότητα. Ούτε και αυτή η εισήγηση έχει έρεισμα. Προκύπτει από το φάκελο ότι η διαδικασία για πλήρωση των θέσεων που εκενούντο λόγω αφυπηρέτησης από 1.1.2006, όπως ήταν η θέση του αιτητή, άρχισε ήδη την 23.8.2005 και συμπληρώθηκε την 15.11.2005 με ημερομηνία των προαγωγών την 1.1.2006. Σαφώς λοιπόν ο αιτητής δεν ενέπιπτε στα πλαίσια της νέας πολιτικής με βάση τους ίδιους τους όρους της. Οι εν λόγω θέσεις μάλιστα είχαν ήδη πληρωθεί από 15.11.2005, δηλαδή 20 ημέρες πριν σταλεί η εν λόγω εγκύκλιος, ώστε στον αιτητή να μην εδόθη ουδεμία εύλογη προσμονή ότι το αίτημα του θα εγκρίνετο.
Στην απαντητική αγόρευση του ο κ.Αγγελίδης εγείρει θέμα ότι, αν και το αίτημα του αιτητή εκκρεμούσε από τον Ιούνιο 2005, η νέα πολιτική δεν διαμορφώθηκε παρά μόνο όταν πλέον ήταν πολύ αργά για να ωφεληθεί ο ίδιος. Να περιοριστώ να πω ότι ουδέν αίτημα του αιτητή εκκρεμούσε, αφού εκείνο που είχε υποβάλει την 27.6.2005 αφορούσε παράταση μέχρι το 63ο έτος του και όχι δυνάμει του άρθρου 12(6), ο δε αιτητής δεν προσέβαλε την απορριπτική απόφαση, ενώ εκείνο που υπέβαλε την 7.11.2005 για παράταση μέχρι 31.8.2006 επίσης απερρίφθη χωρίς και πάλι να προσβληθεί απορριπτική απάντηση. Σαφώς ο αιτητής επανήλθε με νέο αίτημα, όπως ο ίδιος ο κ.Αγγελίδης είπε κατά τις διευκρινίσεις (εξάλλου, αν ήταν άλλως, θα ετίθετο και θέμα βεβαιωτικής απόφασης), στη βάση της νέας πολιτικής του υπουργού για την οποία και επομένως, έχοντας μάλιστα επιδιώξει το όφελος της, δεν μπορεί εκ των υστέρων να παραπονείται, ουσιαστικά ισχυριζόμενος ότι η νέα αυτή πολιτική θα έπρεπε να είχε υιοθετηθεί προηγουμένως.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο αιτητής θα καταβάλει £400 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΜΑ