|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.1018/05
17 Οκτωβρίου, 2007
[Δ.ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ:
KASHIF RIAZ
Aιτητής,
και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1. Υπουργού Εσωτερικών
2. Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης
Καθ΄ης η αίτηση
-------- -----------
Μ. Πετουφά, για τον αιτητή
Β. Χριστοφόρου, Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα,
για την καθ΄ης η αίτηση
--------- -----------
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι Πακιστανός ηλικίας 25 ετών. Την 19.9.2003 του εδόθη μετά από αίτηση του άδεια εισόδου και παραμονής στην Κύπρο ως φοιτητής μέχρι 15.10.2003, η οποία ανανεώθηκε μετά από αίτηση του μέχρι 30.10.2004. Εν τω μεταξύ την 12.5.2004 ο αιτητής, αφού διέκοψε τις σπουδές του, υπέβαλε αίτηση για να του παραχωρηθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, οπότε και του εδόθη ως εκ τούτου άδεια προσωρινής παραμονής ως αιτητής ασύλου μέχρι 21.9.2005. Την 18.5.2005 ο δικηγόρος του απέστειλε επιστολή προς την Υπηρεσία Ασύλου ως εξής:
«Ο ως άνω πελάτης μου ήλθε στην Κύπρο σαν σπουδαστής. Λόγω όμως οικονομικών και άλλων προσωπικών προβλημάτων προσωρινά δεν μπορούσε να συνεχίσει τις σπουδές του. Τότε κατόπιν προτροπών τρίτων προσώπων και/ή φίλων του για να μην εκδιωχθεί από την Κύπρο ως του είπαν, τον παρέπεισαν να υποβάλει Αίτηση δια παροχή Πολιτική Ασύλου και έτσι κατά ή περί την 25.6.04 υπέβαλε Αίτηση Πολιτικού Ασύλου η οποία δεν έχει εξετασθεί ακόμη.
Ο ως άνω πελάτης μου δεν επιθυμεί την εξέταση της ως άνω αίτησης του και λυπείται διότι δια της ως άνω ενεργείας του έχει ταλαιπωρήσει τις Αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο πελάτης μου κατά ή περί τον Μάρτιον 2005 ενεγράφη και πάλιν και φοιτά σε Κολλέγιο της Λευκωσίας και έχει ήδη προπληρώσει τα δίδακτρα του μέχρι και την 31.1.06.
Προς τούτο επισυνάπτω σχετική βεβαίωση του Κολλεγίου CASA COLLEGE ημερ. 8.3.05 η οποία μιλά αφ΄ευατής.
Ο ως άνω πελάτης μου είναι έτοιμος και πρόθυμος να υποβάλει αίτηση για ανανέωση της παραμονής του στην Κύπρο ως φοιτητής μέσω του Κολλεγίου του ως η συνήθης διαδικασία εάν το πιο πάνω αίτημα του είναι αποδεκτόν.»
Υπεδείχθη τότε γραπτώς από την Υπηρεσία Ασύλου ότι εν τοιαύτη περιπτώσει ο αιτητής θα έπρεπε να αποσύρει την αίτηση του για άσυλο, πράγμα που ο αιτητής και έπραξε εγγράφως την 12.7.2005. Την επομένη ο δικηγόρος του αιτητή ζήτησε ανανέωση της άδειας προσωρινής παραμονής του ως φοιτητής σε άλλη σχολή. Το αίτημα απερρίφθη με το ακόλουθο αιτιολογικό.
«........ο αναφερόμενος αλλοδαπός διέκοψε τη φοίτηση του όταν ήταν εγγεγραμμένος στο κολλέγιο Frederick Institute of Technology και ακολούθως στης 12.05.2004 υπέβαλε αίτηση για να του παραχωρηθεί πολιτικό άσυλο δηλαδή για ένα χρόνο ο αλλοδαπός δεν φοιτούσε σε κολλέγιο».
Αυτή είναι η απόφαση που προσβάλλεται με την προσφυγή. Δεν θα με απασχολήσει σε έκταση ο πρώτος λόγος ακύρωσης που εισηγείται ο αιτητής, ότι παρεβιάσθη το δικαίωμα ακρόασης του. Η λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης περιορίζεται στην εξέταση των ενώπιον της διοίκησης στοιχείων και δεν εξυπάκουε οποιαδήποτε ακροαματική διαδικασία στην οποία να «ακούετο» ο αιτητής.
Εισηγείται έπειτα ο αιτητής έλλεψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Η διοίκηση, λέγει, δεν θα έπρεπε να περιορισθεί στο γεγονός της διακοπής της φοίτησης του αλλά να ερευνήσει εις βάθος τους λόγους της διακοπής και τα δεδομένα που τον ανάγκασαν να διακόψει τις σπουδές του σε συνάρτηση με τις προοπτικές ομαλής συνέχισης τους. Η εισήγηση όμως αντιστρέφει τα πράγματα. Το βάρος ήταν στον αιτητή να θέσει ενώπιον της διοίκησης όλα τα στοιχεία στα οποία βάσισε το αίτημα του και ουδεμία υποχρέωση είχε η διοίκηση να αναζητήσει τα κίνητρα του αιτητή, υποκειμενικής ή αντικειμενικής διάστασης, τα οποία τον ώθησαν να διακόψει τις σπουδές του. Εξ άλλου, στην παρατεθείσα επιστολή του δικηγόρου του εγίνετο αναφορά σε εκείνα τα στοιχεία που κατά την κρίση του αφορούσαν τη διακοπή των σπουδών του, όπως και στην, όπως από τον ίδιο παρουσιάζετο, ανειλικρίνεια της αίτησης του για άσυλο που ασφαλώς αντανακλούσε και στην όλη αξιοπιστία των προθέσεων του για σπουδές και στο δεδομένα παράνομο της παραμονής του μετά από τη διακοπή των σπουδών του. Δεδομένης δε της ευρύτητας της διακριτικής ευχέρειας της πολιτείας στο θέμα, και εφ΄όσον δεν τίθεται θέμα κακής πίστης στην εξέταση της αίτησης, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
Γίνεται επίσης εισήγηση ότι παρεβιάσθησαν οι αρχές της χρηστής διοίκησης κατά το ότι, ενώ είχε λεχθεί προφορικά στον αιτητή ότι, για να μπορέσει να παραληφθεί η αίτηση του για άδεια παραμονής ως φοιτητής θα έπρεπε πρώτα να αποσύρει την αίτηση του για άσυλο, όταν απέσυρε την αίτηση εκείνη απερρίφθη και η αίτηση του για άδεια παραμονής ως φοιτητής, ενεργώντας έτσι η διοίκηση με ασυνέπεια και αντιφατικότητα. Ουδέν τοιούτο όμως συνέβη. Εκτός του ότι ουδεμία μαρτυρία εδόθη για το τι ελέχθη προφορικά στον αιτητή, η αίτηση για άσυλο ήταν κατ΄ομολογία του ίδιου του αιτητή ανειλικρινής και επ΄αλλοτρίω σκοπώ. Η δε διατήρηση της υπό αυτές τις συνθήκες ήταν όντως αντιφατική προς την παράλληλη αίτηση του για άδεια παραμονής ως φοιτητής. Ουδεμία εξ άλλου υπόσχεση ή εντύπωση εδόθη στον αιτητή ότι, με την απόσυρση της αίτησης για άσυλο, θα ενεκρίνετο η αίτηση για παραμονή ως φοιτητής. Η αίτηση εκείνη θα εξετάζετο επί των δικών της δεδομένων, όπως και, έτσι εξετασθείσα, απερρίφθη.
Η τελευταία εισήγηση του αιτητή είναι ότι παρεβιάσθη η αρχή της αναλογικότητας κατά το ότι η απόρριψη της αίτησης του ήταν υπέρμετρα δυσμενές και μη απαραίτητο μέτρο. Θα μπορούσε η διοίκηση, εισηγείται, να του δώσει, εφ΄όσον είχε ήδη εγγραφεί μέχρι τον Ιανουάριο 2006, άδεια παραμονής μέχρι τότε και, αναλόγως της προόδου του, να πράξει περαιτέρω. Δεν είναι έτσι όμως που ρυθμίζονται τα πράγματα. Η απόρριψη της αίτησης του αιτητή δεν συναρτάτο προς τη μελλοντική συμπεριφορά του αλλά προς τα ενώπιον της διοίκησης στοιχεία. Εναπόκειται στον αιτητή, αν επιθυμεί και εφ΄όσον πράγματι συνέχισε τις σπουδές του, να αιτηθεί νέα άδεια παραμονής για σπουδές αναφερόμενος σε όλα τα ακολουθήσαντα γεγονότα που ενδεχομένως να την δικαιολογούσαν.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο αιτητής θα καταβάλει £400 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.