|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 908/2006)
25 Σεπτεμβρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
OLGA KUZNETSOVA,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ/Η ΤΗΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Α. Γιωρκάτζης, για την Αιτήτρια.
Ολ. Σοφοκλέους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια η οποία είναι Ρωσίδα υπήκοος, αξιώνει την ακύρωση του διατάγματος απέλασής της. Παρέμενε στην Κύπρο αφού είχε εξασφαλίσει άδεια παραμονής και εργασίας μέχρι τις 8.3.2009. Μαζί της διέμενε και ο γιος της στον οποίο είχε επίσης παραχωρηθεί άδεια παραμονής ως επισκέπτης μέχρι την ίδια ημερομηνία. Η αιτήτρια εργαζόταν σε μία εταιρεία στη Λεμεσό ως λογίστρια. Εξετάσεις που διενεργήθηκαν έδειξαν ότι η εταιρεία στην οποία εργαζόταν τελούσε υπό εκκαθάριση από τις 19.12.2005. Θεωρήθηκε ότι η άδεια παραμονής και εργασίας της ήταν άκυρη και ότι παρέμενε στην Κύπρο παράνομα. ΄Ετσι συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση στην αστυνομική διεύθυνση Λεμεσού. Στη συνέχεια εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασής της ημερ. 11.5.2006. Ο γιος της δεν συνελήφθη για ανθρωπιστικούς, όπως αναφέρεται, λόγους. Τελικά η αιτήτρια απελάθηκε. Με την παρούσα προσφυγή αξιώνει ακύρωση της πιο πάνω απόφασης απέλασής της.
Πριν προχωρήσω στην εξέταση των λόγων που εγείρονται, προέχει η εξέταση προδικαστικής ένστασης που υπέβαλαν οι καθ΄ ων η αίτηση, ότι η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος να καταχωρήσει την παρούσα προσφυγή, αφού από τις 19.12.2005 ήταν παράνομη μετανάστρια.
Η ένσταση θα πρέπει να απορριφθεί. Η ουσία ακριβώς της παρούσας προσφυγής είναι κατά πόσο η αιτήτρια παρέμενε στην Κύπρο παράνομα ή όχι και για το λόγο αυτό ασφαλώς και έχει έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει την απέλασή της.
Η αιτήτρια αμφισβητεί τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και υποβάλλει από τη μια ότι δεν υπάρχει αιτιολογημένη απόφαση για την απέλασή της και από την άλλη ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα. Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι είχε υποβάλει αίτημα για παραμονή της στην Κύπρο ως επί μακρόν διαμένουσα στη Δημοκρατία, στο οποίο δεν έχει πάρει απάντηση.
Θα αρχίσω από το τελευταίο. Το καθεστώς του επί μακρόν παραμένοντος δεν παραχωρείται αυτοδικαίως και αυτομάτως μετά την τυχόν συμπλήρωση πέντε ετών νόμιμης παραμονής στην Κύπρο. Σχετική αίτηση εξετάζεται με βάση τα συγκεκριμένα στοιχεία.
Στην παρούσα περίπτωση δεν έχει ουσιαστικά υποβληθεί από την αιτήτρια αίτηση για παραχώρηση ενός τέτοιου καθεστώτος. Απλώς, στη επιστολή των δικηγόρων της προς τη Διευθύντρια Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 23.5.2006, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι έχει παραμείνει στην Κύπρο νόμιμα για περίοδο που ξεπερνά τα πέντε χρόνια και επιθυμεί να παραμείνει στην Κύπρο βάσει της σχετικής οδηγίας της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης. Αυτό όμως διατυπώνεται ως επιχείρημα για να ζητηθεί η απελευθέρωσή της και η ακύρωση του διατάγματος απέλασής της. Δεν θεωρώ ότι η αναφορά αυτή στην επιστολή των δικηγόρων της συνιστά κανονική αίτηση εξέτασης αιτήματος παροχής καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος, έστω κι αν, όπως ορθά επισημαίνει ο δικηγόρος της, δεν υπάρχουν κανονισμοί που να διέπουν τη διαδικασία υποβολής ενός τέτοιου αιτήματος. Σκοπός της συγκεκριμένης επιστολής ήταν σαφώς όχι η υποβολή αιτήματος για παροχή καθεστώτος επί μακρόν διαμένοντος, αλλά για να ακυρωθεί το διάταγμα απέλασής της.
Μελέτησα το διοικητικό φάκελο επανειλημμένα και με μεγάλη προσοχή. Απέτυχα να επισημάνω σ΄ αυτόν οποιαδήποτε απόφαση αρμόδιου οργάνου για τερματισμό ή ακύρωση της άδειας παραμονής της αιτήτριας πριν εκδοθεί το διάταγμα απέλασής της. Μετά τη διαπίστωση ότι η εταιρεία στην οποία εργαζόταν η αιτήτρια τελούσε υπό εκκαθάριση, θεωρήθηκε αυτόματα ότι η άδεια παραμονής της τερματίζεται, με αποτέλεσμα, αυτή να θεωρηθεί ότι παρέμεινε από την ημερομηνία που η εταιρεία στην οποία εργαζόταν τελούσε υπό εκκαθάριση, παράνομα στη Δημοκρατία. ΄Ανευ άλλου τινός συνελήφθη και απελάθηκε.
Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Η αιτήτρια είχε εξασφαλισμένη άδεια παραμονής και εργασίας μέχρι το 2009 και μέχρις ότου η άδεια αυτή ακυρωθεί, δεν μπορούσε, βέβαια, να εκδοθεί και εκτελεστεί διάταγμα απέλασής της. Εξ άλλου το γεγονός ότι ο εργοδότης της τελούσε υπό εκκαθάριση δεν σημαίνει αυτομάτως ότι η αιτήτρια δεν εργαζόταν.
Όπως για κάθε διοικητική πράξη, έτσι και εδώ, απαιτείται η έκδοση της απόφασης και η περίληψή της στο φάκελο, ούτως ώστε να μπορεί να ελεγχθεί δικαστικά. Αυτό δεν έγινε στην παρούσα υπόθεση. Κάποιοι λειτουργοί θεώρησαν αυτομάτως ότι επειδή ο εργοδότης της τελούσε υπό εκκαθάριση, η αιτήτρια δεν εργαζόταν και κατά συνέπεια η άδεια παραμονής της ακυρωνόταν αυτομάτως.
Στη γραπτή αγόρευση που έχει κατατεθεί για την αιτήτρια γίνονται ορισμένοι ισχυρισμοί. Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι παρά το ότι η συγκεκριμένη εταιρεία τελούσε υπό εκκαθάριση, η ίδια συνέχιζε να παρέχει τις υπηρεσίες της, είχε δε μάλιστα και αξίωση για την καταβολή κάποιων μισθών της που δεν της καταβλήθηκαν. Καμιά έρευνα δεν έγινε από τους καθ΄ων η αίτηση για να διαπιστωθεί το εργατικό καθεστώς της αιτήτριας.
Την ίδια προσέγγιση είχαν και ως προς το γιο της ο οποίος έχει άδεια επισκέπτη μέχρι το 2009. Μάλιστα, γενναιόδωρα, αναφέρεται στο διοικητικό φάκελο ότι για ανθρωπιστικούς λόγους δεν συνελήφθη. Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν είχαν κανένα δικαίωμα είτε να συλλάβουν είτε να απελάσουν το γιο της αιτήτριας ο οποίος, επαναλαμβάνω, κατείχε άδεια επισκέπτη μέχρι το 2009. Θα έπρεπε πρώτα, για τους σωστούς λόγους, να ακυρωθεί η δική του άδεια παραμονής και τότε, αν δεν συμμορφωνόταν μέσα σε κάποια προθεσμία να εγκαταλείψει την Κύπρο, θα μπορούσε να εκδοθεί διάταγμα απέλασής του.
Εν όψει όλων των πιο πάνω, καταλήγω ότι αφού δεν υπάρχει η απόφαση τερματισμού της άδειας παραμονής της, η προσφυγή θα πρέπει να επιτύχει και η προσβαλλόμενη απόφαση να ακυρωθεί.
Η απόφαση απέλασης της αιτήτριας ακυρώνεται, με έξοδα £600 εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ