|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 345/2006)
10 Σεπτεμβρίου, 2007
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΑΝΑΚΡΙΣΕΩΝ ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________
Σ. Οικονομίδης, για τον Αιτητή.
Φ. Κωμοδρόμος, Νομικός Λειτουργός, για Γεν. Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
_________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής είναι μόνιμος υπαξιωματικός Πεζικού, απόφοιτος της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών, τώρα αποσπασμένος στην Εθνική Φρουρά. Αξιώνει ακύρωση της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 6.10.2005, σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή του κατά της κρίσης ως «παραμένων στον ίδιο βαθμό», που είχε τύχει από το Συμβούλιο Κρίσεων Υπαξιωματικών, κατά τις ετήσιες κρίσεις υπαξιωματικών του έτους 2005.
Επειδή πληρούσε τις προβλεπόμενες από τον κανονισμό 18 των περί Υπαξιωματικών του Στρατού της Δημοκρατίας (Διορισμοί, Ιεραρχία, Προαγωγές και Αφυπηρετήσεις) Κανονισμών του 1990, Κ.Δ.Π. 91/90, προϋποθέσεις κρίσης, είχε συμπεριληφθεί στον Πίνακα Μονίμων Υπαξιωματικών που δικαιούνται κρίση κατά τις τακτικές ετήσιες κρίσεις του 2005.
Το Συμβούλιο Κρίσεων στη συνεδρία του ημερ. 13.6.2005, έκρινε, κατά πλειοψηφία, τον αιτητή ως παραμένοντα στον ίδιο βαθμό. Τα πλειοψηφήσαντα τρία μέλη του Συμβουλίου έλαβαν υπ΄ όψιν τη σοβαρότητα 24 πειθαρχικών παραπτωμάτων με τα οποία βαρυνόταν και για τα οποία του είχαν επιβληθεί ποινές φυλάκισης και κράτησης κατά την περίοδο 2001-2004. Ιδιαίτερα λήφθηκαν υπ΄ όψιν πολύ σοβαρά πέντε πειθαρχικές ποινές που αφορούσαν εγκατάλειψη του στρατοπέδου της μονάδας του ενώ τελούσε σε υπηρεσία, καθώς επίσης και εξαήμερη φυλάκιση που του επιβλήθηκε γιατί στις 15.9.2003 ενώ παραπέμφθηκε για εξέταση από στρατιωτικό γιατρό εξύβρισε και βιαιοπράγησε κατά ανωτέρου του.
Ο αιτητής άσκησε ιεραρχική προσφυγή. Απορρίπτοντας την, το Συμβούλιο Επανακρίσεων στις 6.10.2005, προέβη σε ιδιαίτερη ανάλυση των πειθαρχικών του παραπτωμάτων διατηρώντας συνάμα την ίδια ουσιαστικά αιτιολογία με το Συμβούλιο Κρίσεων. Την απόφαση αυτή ο αιτητής προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι το Συμβούλιο Επανακρίσεων Αξιωματικών ενήργησε στην περίπτωσή του κατά παράβαση των σχετικών κανονισμών, με αποτέλεσμα η απόφαση να ληφθεί υπό καθεστώς πλάνης περί το νόμο ή τα πράγματα. Υποστηρίζει ότι στο άμεσα στηριζόμενο με τα πειθαρχικά παραπτώματα προσόν της πειθαρχίας, αξιολογήθηκε κατά τον ουσιώδη χρόνο, τότε δηλαδή που του επιβλήθηκαν οι πειθαρχικές ποινές τα χρόνια 2001-2004, και βαθμολογήθηκε άλλοτε με «7» και άλλοτε με «8», δηλαδή «καλός». Επισημαίνει δε ότι αν πράγματι διέπραξε τα σοβαρής φύσης παραπτώματα δεν θα μπορούσε να βαθμολογηθεί με την πιο πάνω ψηλή βαθμολογία.
Το κατά πόσο διέπραξε ή όχι τα συγκεκριμένα παραπτώματα δεν συζητείται. Σχετική μνεία υπάρχει στον υπηρεσιακό του φάκελο και βεβαίως αν ο αιτητής αμφισβητούσε τη διάπραξή τους, υπάρχουν διαδικασίες που έπρεπε να ακολουθήσει. Με αυτό το δεδομένο συνεχίζω να εξετάσω την επιχειρηματολογία του αιτητή, ότι δηλαδή οι καθ΄ων η αίτηση ενήργησαν παραβιάζοντας τους σχετικούς κανονισμούς, αφού όφειλαν να δώσουν ειδική αιτιολογία γιατί να παρακαμφθεί το ουσιαστικό προβάδισμά του σε αξία και ικανότητα.
Προηγουμένως ο αιτητής έχει υποβάλει ένα διάβημα το οποίο και ονομάζει προδικαστική ένσταση, ονομασία η οποία δεν φαίνεται να είναι και η πλέον δόκιμη. Υποστηρίζει με το διάβημά του αυτό ότι η προσφυγή του στρέφεται και εναντίον της κρίσης του Συμβουλίου Κρίσεων η απόφαση του οποίου έχει ενσωματωθεί στην προσβαλλόμενη απόφαση, χάνοντας την εκτελεστότητά της. Για τους λόγους που θα φανούν στη συνέχεια δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε με το θέμα.
Οι νομικοί ισχυρισμοί που προβάλλονται από τον αιτητή σε μεγάλο βαθμό ταυτίζονται με τα επιχειρήματα που είχαν εγερθεί στην υπόθεση Δρυμιώτου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 167/06, ημερ. 9.7.2007. Βασικά ο αιτητής υποστηρίζει ότι τα στοιχεία στα οποία γίνεται αναφορά, συνιστούν μέρος των ουσιαστικών προσόντων του, όπως αυτά περιγράφονται στον κανονισμό 22 της Κ.Δ.Π. 91/90, χαρακτηριστικά για τα οποία έχει ήδη αξιολογηθεί και βαθμολογηθεί. Προβαίνει δε στη συνέχεια σε αναλυτική παράθεση των στοιχείων του κανονισμού 22.
΄Οπως έχω αναφέρει και στην υπόθεση Δρυμιώτου ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω, οι πειθαρχικές καταδίκες του αιτητή ορθά λήφθηκαν υπ΄ όψιν. Δεν συμφωνώ ότι προσδόθηκε στα παραπτώματά του υπέρμετρη βαρύτητα, εκτός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας του Συμβουλίου. Και σ΄ αυτή την περίπτωση, η βαθμολόγησή του με «7» και «8» για τις περιόδους που είχε τιμωρηθεί για τα συγκεκριμένα παραπτώματα, 24 τον αριθμό, δεν αφαιρεί από την αξιοπιστία της τελικής κρίσης του Συμβουλίου Επανακρίσεων. Οι πειθαρχικές καταδίκες αποτελούν αντικειμενικά στοιχεία τα οποία, ανεξαρτήτως του πως αξιολογήθηκαν και βαθμολογήθηκαν, δικαιολογούν την κρίση του Συμβουλίου.
Εν όψει των πιο πάνω, θεωρώ ότι το Συμβούλιο Επανακρίσεων, όπως και το Συμβούλιο Κρίσεων προηγουμένως, ενήργησαν μέσα στα πλαίσια της δικής τους ευχέρειας και συνεπώς νομίμως έκριναν τον αιτητή ως παραμένοντα στον ίδιο βαθμό.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με £600 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ