ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                                        Υπόθεση αρ.2300/06

 

7 Σεπτεμβρίου, 2007

 

[Δ.ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ]

Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος

 

ΜΕΤΑΞΥ:

ΣΤΕΛΛΑ ΜΑΒΡΟΒΕΛΙ

13 Loukas Gardens, London N2 8HJ

Aιτήτρια

Και

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω

1.            ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

2.            ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

3.            ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

Καθ΄ων η αίτηση

 

-------- -----------

 

Β.Χριστοδουλίδου, για την αιτήτρια

Μ.Κυπριανού, για τους καθ΄ων η αίτηση

--------- -----------

 

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

(Εx-tempore)

 

 

Χατζηχαμπής, Δ.:  Η αιτήτρια εργάζεται ως διδασκάλισσα στη δημοτική εκπαίδευση από το 1999.  Υπέβαλε, ενώ υπηρετούσε,  αίτημα για απόσπαση στην Κυπριακή Εκπαιδευτική Υπηρεσία της Μεγάλης Βρετανίας και έγινε αποδεκτό το αίτημα της στις 20.9.06 υπό τον όρο ότι αποσπάται μόνο με τον μισθό που ελάμβανε στη Κύπρο χωρίς επίδομα εξωτερικού.  Υπεγράφη σχετική συμφωνία την ίδια ημερομηνία μεταξύ της αιτήτριας και της Δημοκρατίας η οποία περιλάμβανε αυτό τον όρο.  Στις 4.12.06 όμως η αιτήτρια καταχώρισε την προσφυγή αυτή με την οποία ζητά δήλωση ότι ο όρος αυτός που περιλήφθηκε στην εν λόγω συμφωνία είναι άκυρος και παράνομος.  Προέκυψε ως εκ τούτου αμέσως θέμα κατά πόσο η προσφυγή θα μπορούσε να διατηρείται εφόσον κοινό έδαφος είναι ότι η αιτήτρια απεδέχθη τον όρο αυτό σύμφωνα με τον οποίο η απόσπαση της θα ήταν χωρίς το επίδομα εξωτερικού.  Το Δικαστήριο ζήτησε αγορεύσεις επ΄αυτού του σημείου και έχουν καταχωρηθεί οι αγορεύσεις των μερών οι οποίες καλύπτουν όχι μόνο το θέμα της αποδοχής αλλά επεκτείνονται και ευρύτερα σε άλλα θέματα και δη στο κατά πόσο η προσφυγή αφορά θέμα διοικητικού δικαίου ή μάλλον θέμα ιδιωτικού δικαίου.  Το θέμα εκείνο δεν θα με απασχολήσει. 

 

Δεν θα μπορούσα να φανταστώ πιο καθαρή περίπτωση από αυτή στην οποία δεν είναι δυνατό αιτήτρια η οποία έχει αποδεχθεί την απόσπαση της, την οποία τονίζω η ίδια είχε ζητήσει, υπό  τον όρο ότι δεν θα ελάμβανε επίδομα εξωτερικού, και μετά να στρέφεται κατά του όρου αυτού χωρίς τον οποίο πρόδηλον είναι ότι άλλη θα ήταν ενδεχομένως η εξέλιξη των πραγμάτων.  Αποδοκιμάζει επομένως με την προσφυγή της η αιτήτρια εκείνο το οποίο αρχικά όταν επεδίωξε την απόσπαση της επιδοκίμασε.  Εισηγείται η αιτήτρια ότι δεν υπήρχε ελεύθερη βούληση της στην υπογραφή της συμφωνίας και την αποδοχή του όρου καθότι όπως λέγει αν δεν την αποδεχόταν θα υπήρχαν δυσμενείς επιπτώσεις για την ίδια εφόσον δεν θα επιλεγόταν και δεν θα είχε τους οικονομικούς πόρους που εξασφαλίζει από την εργασία της.  Δεν πιστεύω ότι αυτό συνιστά οτιδήποτε που να υποδεικνύει ότι η συμφωνία και η αποδοχή του όρου έγινε χωρίς την ελεύθερη βούληση της αιτήτριας και επομένως θεωρώ ότι δεν υπάρχει δυνατότητα συνέχισης της προσφυγής η οποία και απορρίπτεται με £200 έξοδα.

 

 

                                                                                    Δ. Χατζηχαμπής, Δ.

 

 

/ΜΑ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο