|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 977/2004)
9 Αυγούστου, 2007
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΡΑΛΙΩΝ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
Γ. Σεραφείμ, για τον Αιτητή.
Μ. Καλλιγέρου, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Το Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας με επιστολή του ημερ. 26.1.2004 πληροφόρησε το δικηγόρο του αιτητή ότι ανανέωσε την άδεια παροχής διευκολύνσεων θαλάσσιων αθλημάτων (water sports) του ξενοδοχείου Golden Bay στην παραλία Πύλας για το έτος 2003. Στις 10.2.2004 ο αιτητής άσκησε «ιεραρχική προσφυγή» κατά της πιο πάνω απόφασης ενώπιον της καθ΄ ης η αίτηση Κεντρικής Επιτροπής Παραλιών.
Ο αιτητής, μέσω του δικηγόρου του, απέστειλε επιστολή ημερ. 17.7.04 προς το Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας με κοινοποίηση προς την καθ΄ ης η αίτηση, ζητώντας να πληροφορηθεί κατά πόσο το Κοινοτικό Συμβούλιο «. προχώρησε στην παραχώρηση άδειας για παροχή υπηρεσιών θαλάσσιων αθλημάτων για το χώρο της δημόσιας παραλίας που βρίσκεται πλησίον του ξενοδοχείου Sandy Beach για τα έτη 2003 και/ή 2004 και πότε έλαβε, αν έλαβε τέτοια απόφαση.»
Η καθ΄ ης η αίτηση με επιστολή της ημερ. 2.8.2004 προς το δικηγόρο του αιτητή άνκαι αναφέρεται στην προαναφερόμενη επιστολή ημερ. 17.7.2004, έχει ως θέμα την «ιεραρχική προσφυγή» και αναφέρονται τα εξής:
«Ιεραρχική Προσφυγή Σταύρου Νεοφύτου εναντίον
του Κοινοτικού Συμβουλίου Πύλας
Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με ημερομηνία 17.7.2004 σχετικά με το πιο πάνω θέμα και να σας πληροφορήσω ότι η ως άνω προσφυγή εξετάστηκε κατά τη συνεδρία της Κεντρικής Επιτροπής Παραλιών που πραγματοποιήθηκε στις 25.6.2004.
Κατά την πιο πάνω συνεδρία η Επιτροπή σημείωσε με ικανοποίηση το γεγονός ότι ο κ. Νεοφύτου έχει αναγνωρισθεί από το Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας ως «δικαιούχος άδειας» (επαγγελματίας) για την παροχή διευκολύνσεων και ότι το σημείο στο οποίο τοποθετήθηκε ή θα τοποθετηθεί είναι θέμα που θα πρέπει να ρυθμισθεί μεταξύ του Συμβουλίου και του κ. Νεοφύτου.
Εφόσον ο πελάτης σας έχει αναγνωρισθεί από το Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας ως «δικαιούχος άδειας», για την Κεντρική Επιτροπή Παραλιών δεν υπάρχει πλέον αντικείμενο Ιεραρχικής Προσφυγής.»
Στα πρακτικά της συνεδρίας της καθ΄ ης η αίτηση ημερ. 25.6.2004 στην οποία γίνεται η παραπομπή (ανωτέρω), καταγράφονται τα εξής:
«(γ) Παράπονα Σταύρου Νεοφύτου εναντίον του Κοινοτικού Συμβουλίου Πύλας
Η Επιτροπή σημείωσε με ικανοποίηση το γεγονός ότι ο κ. Νεοφύτου έχει αναγνωρισθεί ως «δικαιούχος άδειας» (επαγγελματίας) από το Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας και ότι η θέση στην οποία τοποθετήθηκε ο κ. Νεοφύτου θα πρέπει να ρυθμιστεί μεταξύ του Συμβουλίου και του επαγγελματία χωρίς περαιτέρω ανάμιξη της Επιτροπής.»
Η πιο πάνω απόφαση της καθ΄ ης η αίτηση αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής. Η ζητούμενη θεραπεία διατυπώνεται στην αίτηση ως εξής:
«Α. Δήλωση και/ή απόφαση του Σεβαστού Δικαστηρίου, ότι η πράξη ή/και απόφαση των Καθ΄ ων η Αίτηση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή με επιστολή των Καθ΄ ων η Αίτηση, η οποία φέρει ημερομηνία 2 Αυγούστου 2004 [ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α στην παρούσα], και με την οποία απόφαση οι Καθ΄ ων η Αίτηση απέρριψαν την Ιεραρχική Προσφυγή του Αιτητή, ότι δηλαδή το Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας παράνομα προέβηκε αναδρομικά στην ανανέωση και/ή χορήγηση άδειας για παροχή υπηρεσιών και διευκολύνσεων θαλάσσιων αθλημάτων (watersports) στο ξενοδοχείο Golden Bay Hotel στην Λάρνακα και/ή οι Καθ΄ ων η αίτηση αποφάσισαν ότι η εν λόγω ιεραρχική προσφυγή έχει χάσει το αντικείμενο της, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομίμου αποτελέσματος.»
Το ξενοδοχείο Golden Bay συνεχώς και αδιαλείπτως από το 1989 ήταν «αδειούχος» για παροχή διευκολύνσεων θαλάσσιων αθλημάτων στον ίδιο πάντοτε χώρο της παραλίας πλησίον του ξενοδοχείου. Προηγουμένως, για τα έτη 1987 και 1988, ο αδειούχος για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών στον πιο πάνω χώρο ήταν ο αιτητής. Όταν παραχωρήθηκε η άδεια στο Golden Bay για το συγκεκριμένο χώρο, ο αιτητής δεν προέβη σε νομικό διάβημα προς ακύρωση της χορηγηθείσας στο ξενοδοχείο άδειας. Αντί τούτου, ο αιτητής συμφώνησε με το εν λόγω ξενοδοχείο όπως παρέχει, έναντι αμοιβής, τις υπηρεσίες του προς το ξενοδοχείο στον αρμοδίως καθορισμένο για παροχή υπηρεσιών θαλάσσιων αθλημάτων χώρο του ξενοδοχείου.
Το έτος 2002 τερματίστηκε η συμφωνία μεταξύ του αιτητή και του ξενοδοχείου Golden Bay. Ενόψει αυτής της εξέλιξης, ο αιτητής αντιμετώπισε πρόβλημα άσκησης του επαγγέλματός του δηλαδή της παροχής υπηρεσιών ναυτικών αθλημάτων στο συγκεκριμένο χώρο. Με επιστολή του ημερ. 28.5.2003 προς το Κοινοτικό συμβούλιο Πύλας, διαμαρτυρήθηκε για την τροπή που είχαν πάρει τα πράγματα μετά τον τερματισμό της συμφωνίας με το Golden Bay και μεταξύ άλλων, ζήτησε όπως αναγνωριστεί δικαιούχος επαγγελματίας, προβάλλοντας ότι είχε άδεια χρήσης και οδήγησης των σκαφών που χρησιμοποιούνταν από το Golden Bay κατά τη διάρκεια της εργοδότησής του από το εν λόγω ξενοδοχείο αλλά και προηγουμένως που εργαζόταν στον ίδιο χώρο για 15 χρόνια παρέχοντας διευκολύνσεις θαλάσσιων αθλημάτων ως αυτοτελώς εργαζόμενος.
Το Κοινοτικό Συμβούλιο Πύλας, ύστερα από αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες του αιτητή αναγνώρισε τον τελευταίο ως «δικαιούχο αδείας» γεγονός το οποίο αναγνώρισε και η καθ΄ ης η αίτηση Κεντρική Επιτροπή Παραλιών κατά τη συνεδρία της ημερ. 25.6.2004 (ανωτέρω).
Προδήλως δεν αφαιρέθηκε από το Golden Bay η άδεια που αυτό κατείχε για να δοθεί στον αιτητή. Απλώς ο αιτητής έτυχε της προαναφερόμενης αναγνώρισης (δικαιούχος αδείας), ιδιότητα σημαντική για τους σκοπούς του Νόμου 3(1)/2004 όπου, σύμφωνα με το άρθρο 2,
««δικαιούχος άδειας» σημαίνει το πρόσωπο το οποίο κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του περί Προστασίας της Παραλίας (Τροποιητικού) Νόμου του 2004 κατείχε και εξακολουθεί να κατέχει άδεια παροχής διευκολύνσεων ή υπηρεσιών που του χορηγήθηκε από την οικεία αρχή, το όνομα του οποίου δημοσιεύεται σε κατάλογο που βρίσκεται αναρτημένος προς επιθεώρηση από το κοινό στα γραφεία της αρχής τοπικής διοίκησης.»
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι πριν από την έκδοση του νόμου 3(1)/2004 προηγήθηκε ο περί Προστασίας της Παραλίας (Τροποποιητικός) (Αρ. 2) Νόμος (Ν. 90(1)/2003) που καθορίζει το νομικό πλαίσιο των εξουσιών του Κοινοτικού Συμβουλίου Πύλας και της καθ΄ ης η αίτηση.
Όταν, περί το τέλος του 2003, ανανεώθηκε η άδεια του Golden Bay, βρισκόταν σε ισχύ ο περί Προστασίας της Παραλίας Νόμος (Κεφ. 59), όπως τροποποιήθηκε, με τελευταία τροποποίηση αυτή του Ν. 90(1)/2003. σύμφωνα με το άρθρο 2 του τροποποιητικού αυτού νόμου, το άρθρο 16 τροποποιήθηκε και διαμορφώθηκε ως εξής:
«16. Ανεξάρτητα από τις λοιπές διατάξεις του βασικού νόμου και οποιουδήποτε νόμου τον τροποποιεί, άδειες για την παροχή υπηρεσιών ή διευκολύνσεων που εκδόθηκαν μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 1993 θα ισχύουν μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 2003.»
Η καθ΄ ης η αίτηση προβάλει, υπό μορφή προδικαστικών ενστάσεων, ότι η προσφυγή δεν είναι παραδεκτή καθότι δεν στρέφεται εναντίον εκτελεστής διοικητικής πράξης και ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος.
Σύμφωνα με την εισήγηση, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη αφενός γιατί επρόκειτο για ανανέωση και όχι έκδοση νέας άδειας στο αδειούχο ήδη από το 1989 Golden Bay. Η απόφαση ανανέωσης της άδειας ήταν το αποτέλεσμα δέσμιας εκ του νόμου αρμοδιότητας του Κοινοτικού Συμβουλίου Πύλας.
Η εισήγηση είναι ορθή. Όταν, περί το τέλος του 2003, ανανεώθηκε η άδεια του Golden Bay για το ίδιο έτος (2003), το εν λόγω ξενοδοχείο ήταν ήδη αδειούχο, συνεχώς και αδιαλείπτως από το 1989 και συνεπώς η μεταβατική διάταξη του άρθρου 16 του νόμου (ανωτέρω) ετύγχανε εφαρμογής. Η φράση «θα ισχύουν», με αναφορά στις άδειες, η οποία περιέχεται στο άρθρο 16, ερμηνεύεται ότι με αυτή τη διάταξη, παρέχεται στους αδειούχους δικαίωμα χρήσης των αδειών τους μέχρι και το τέλος του 2003 χωρίς να χρειάζεται προς τούτο, η έκδοση εκτελεστής διοικητικής πράξης ή πράξης άσκησης διακριτικής ευχέρειας από τις τοπικές αρχές. Θεωρώ επομένως ότι η ανανέωση της άδειας του Golden Bay για το έτος 2003, ήταν πράξη εκτέλεσης δέσμιας ή οφειλόμενης από το νόμο ενέργειας του Κοινοτικού Συμβουλίου Πύλας, ευθέως ερειδόμενη στο άρθρο 16 του νόμου και συνεπώς δεν επρόκειτο για εκτελεστή διοικητική απόφαση. Καθώς είναι αυτονόητο, η καθ΄ ης η αίτηση Κεντρική Επιτροπή Παραλιών, στερείται αρμοδιότητας εξέτασης ιεραρχικών προσφυγών εναντίον αποφάσεων των τοπικών αρχών που στοχεύουν στην εφαρμογή των προνοιών του άρθρου 16 του νόμου. Βλ. Stademos Hotels Ltd v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αμαθούντος (Αρ. 2), υπόθ. αρ. 178/91, ημερ. 11.11.1991.
Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι η προσφυγή δεν είναι παραδεκτή και απορρίπτεται με £800 έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.