|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 493/2005)
13 Αυγούστου, 2007
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΠΕΑΛ ΑΓ. ΜΑΡΙΝΑ (ΞΥΛΙΑΤΟΥ), ΟΡΟΥΝΤΑ ΛΑΓΟΥΔΕΡΑ, ΣΑΡΑΝΤΙ, ΞΥΛΙΑΤΟΥ ΛΤΔ
Αιτητές
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΑΔΕΙΩΝ
Καθ' ων η αίτηση
Α. Δημητρίου για τους αιτητές.
Α. Μιλτιάδου-Ομήρου, Νομικός Λειτουργός, για τους καθ' ων η αίτηση.
Ι. Νικολάου για τους ενδιαφερόμενους.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο Α. Σιακός είναι ο ιδιοκτήτης του αγροτικού λεωφορείου ΗΤ 053 για το οποίο ισχύει η άδεια οδικής χρήσης 1008401, για τη διαδρομή Αστρομερίτης - Λευκωσία. Ο ίδιος ήταν μέλος της ΣΛΕΑΣ ΛΤΔ και η άδειά του τελούσε υπό τον ακόλουθο όρο: «Η άδεια αυτή θα ανακληθεί ή τροποποιηθεί όταν διαλυθεί ή αλλάξει η παρούσα μορφή της συνεργασίας ΣΛΕΑΣ ή για λόγους δημοσίου συμφέροντος». Οι αιτητές ήταν, κατά τον ουσιώδη χρόνο, οι κύριοι μέτοχοι της ΣΛΕΑΣ ΛΤΔ και, με τη συγκατάθεση του Α. Σιακού, υπέβαλαν αίτηση για την έγκριση της μεταβίβασης της άδειας οδικής χρήσης και του λεωφορείου στο όνομά τους. Η ΠΕΑΛ ο «Κλάριος» Λτδ, ήταν ανταγωνιστής τους και υπέβαλε ένσταση. Η Αρχή Αδειών και, στη συνέχεια, ενόψει ιεραρχικής προσφυγής, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, απέρριψαν την αίτηση.
Η Αρχή Αδειών και η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών εντόπισαν ανυπέρβλητο πρόβλημα ως εκ του όρου κάτω από τον οποίο τελούσε η άδεια. Όμοιο με το πρόβλημα που οδήγησε την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην ΣΛΕΑΣ Συνεργ. Λεωφ. Αστρομερίτη ν.Αναθ. Αρχής Αδειών (2002) 3 ΑΑΔ 781, να ακυρώσει την έγκριση της μεταβίβασης άδειας οδικής χρήσης άλλων λεωφορείων. Παρέθεσε, λοιπόν, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας και κατέληξε ως ακολούθως:
«Βέβαια τα γεγονότα της παρούσας προσφυγής διαφέρουν από τα γεγονότα της ρηθείσας απόφασης του Ανωτάτου δικαστηρίου ως προς το ποιος μεταβίβαζε ή καλύτερα πώλησε τις άδειες οδικής χρήσης. Είναι η θέση μας όμως πως αυτό δεν έχει καμιά ουσιαστική σημασία στην παρούσα Ιεραρχική Προσφυγή και συγκεκριμένα στο γεγονός πως ο όρος αυτός θα έπρεπε εφόσον δεν συντελούνται οι άλλες προϋποθέσεις ήτοι αυτή του δημοσίου συμφέροντος, να τροποποιηθεί και ακολούθως να γίνει η μεταβίβαση. Αναφέρουμε αυτό γιατί ο δικηγόρος των αιτητων στη γραπτή αγόρευση του επικαλείται αγορά μετοχών από τους προσφεύγοντες της εταιρείας ΣΛΕΑΣ ΛΤΔ και πως στο παρόν στάδιο οι προσφεύγοντες είναι ο βασικός μέτοχος της ΣΛΕΑΣ ΛΤΔ. Ο πρόσθετος όρος με σαφήνεια αναφέρει ότι η άδεια αυτή θα ανακληθεί ή τροποποιηθεί όταν αλλάξει η παρούσα μορφή της συνεργασίας ΣΛΕΑΣ. Στην παρούσα περίπτωση δεν θεωρούμε πως η αγορά μετοχών της ΣΛΕΑΣ ΛΤΔ από μέρους των προσφευγόντων αλλάζει τη μορφή συνεργασίας.»
Στην υπόθεση ΣΛΕΑΣ (aνωτέρω) ο ιδιοκτήτης των λεωφορείων, η άδεια οδικής χρήσης των οποίων πράγματι τελούσε υπό όμοιο όρο, ήταν μέλος του συνεταιρισμού ΣΛΕΑΣ και το αίτημα αφορούσε σε μεταβίβαση προς την ΠΕΑΛ Σολέας - Κυπερούντας «Ο Κλάριος» Λτδ, που δεν ήταν μέλος του συνεταιρισμού. Επομένως, έγκριση του αιτήματος θα οδηγούσε σε αποξένωση των λεωφορείων από την ΣΛΕΑΣ. Το αίτημα εγκρίθηκε, η προσφυγή απορρίφθηκε πρωτοδίκως και η ΣΛΕΑΣ άσκησε έφεση. Παραθέτω το σκεπτικό της απόφασης της Ολομέλειας που εξέδωσε ο Πικής, Π.:
«Η ερμηνεία του επίμαχου όρου από το πρωτόδικο Δικαστήριο όσο και η αποτίμηση της σημασίας του είναι εσφαλμένες όπως εσφαλμένη υπήρξε και η προηγηθείσα θεώρηση του ιδίου θέματος από τους εφεσίβλητους. Ο όρος απέβλεπε στη συνάρτηση της χρήσης των δύο λεωφορείων με το συνεταιρισμό των εφεσειόντων τόσο σημαντική ώστε να εγείρεται θέμα ανάκλησης ή τροποποίησης της άδειας οδικής χρήσης των λεωφορείων σε περίπτωση διάλυσης του συνεταιρισμού, αλλαγής της συνεργασίας ή και για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Ο παράγοντας αυτός αγνοήθηκε από τους εφεσίβλητους και δεν προσμέτρησε στο σωστό πλαίσιο κατά την ενάσκηση της διακριτικής ευχέρειας με την οποία περιβάλλονται οι εφεσίβλητοι από τις πρόνοιες του άρθρου 5(3) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν.9/82 και τροποποιήσεις), - ο Νόμος.
Το άρθρο 6(1) του Νόμου παρέχει τη δυνατότητα στον ιδιοκτήτη μεταβίβασης της άδειας οδικής χρήσεως μαζί με τη μεταβίβαση του οχήματος του υπό την αίρεση της Αρχής. Στην προκείμενη περίπτωση χορηγήθηκε στους αγοραστές άδεια οδικής χρήσης ενώ οι εφεσίβλητοι τελούσαν κάτω από πλάνη ως προς τη σημασία και τις προεκτάσεις του προαναφερθέντος όρου. Διέλαθε ολότελα της προσοχής τους, ότι ο επίμαχος όρος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της άδειας οδικής χρήσης των οχημάτων ο οποίος καθιστούσε αδύνατη, χωρίς τροποποίηση, τη μεταβίβασή τους στους αγοραστές. Η πλάνη αυτή μαζί με την εσφαλμένη αιτιολογία η οποία στοιχειοθετεί την επίδικη απόφαση καθιστούν άκυρη τη χορηγηθείσα άδεια οδικής χρήσης των δύο λεωφορείων».
Οι αιτητές δικαίως αποδίδουν στην Αναθεωρητική Αρχή Αδειών αποτυχία κατανόησης της ουσίας της απόφασης της Ολομέλειας και, συνεπώς, και του όρου υπό τον οποίο τελούσε η άδεια οδικής χρήσης. Στην προηγούμενη υπόθεση, στην οποία ακυρώθηκε η μεταβίβαση, ο αγοραστής ήταν εκτός της ΣΛΕΑΣ. Ενώ, εν προκειμένω, ήταν εντός. Επομένως, και με τη μεταβίβαση πραγματοποιούμενη, θα συνεχίσει η συνάρτηση της χρήσης του λεωφορείου προς την ΣΛΕΑΣ. Οπότε, ο όρος κάτω από τον οποίο τελούσε η άδεια δεν μπορούσε να θεωρηθεί ότι διαδραμάτιζε ρόλο, από αυτή την άποψη.
Οι καθ' ων η αίτηση υποστήριξαν πως ορθώς δεν εγκρίθηκε η μεταβίβαση ενόψει του όρου ότι «η άδεια θα ισχύει μόνο εφόσον το λεωφορείο θα συνέχιζε να συνεργάζετο με την αιτήτρια εταιρεία». Προφανώς εννοούσε τη ΣΛΕΑΣ. Αλλά και πάλιν δεν μπορώ να αντιληφθώ το επιχείρημα. Το λεωφορείο θα συνέχιζε να «συνεργάζεται» με την ΣΛΕΑΣ. Η μεταβίβαση ήταν εσωτερική, εντός της ΣΛΕΑΣ από τον ένα μέτοχο σε άλλο. Οι ενδιαφερόμενοι υποστήριξαν πως «είναι άμοιρο νομικής σημασίας το κατά πόσο ο αγοραστής είναι εντός ή εκτός του συνεταιρισμού αφού και πάλιν πρόκειται για την περίπτωση αλλαγής της μορφής της συνεργασίας ΣΛΕΑΣ.» Αυτό, όμως, κατά παραγνώριση της ίδιας της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, όπως την παρέθεσα. Δεν υπάρχει σ' αυτή διαπίστωση πως θα άλλαζε η μορφή της συνεργασίας ΣΛΕΑΣ. Αντίθετα, στην έκταση που η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών αναφέρθηκε στο θέμα, κατέγραψε την εκτίμησή της πως «στην παρούσα περίπτωση δεν θεωρούμε πως η αγορά των μετοχών της ΣΛΕΑΣ από μέρους των προσφευγόντων αλλάζει τη μορφή της συνεργασίας». Οπότε, πράγματι, όπως εισηγούνται οι αιτητές, δημιουργείται σύγχυση αναφορικά με το ποια ακριβώς ήταν η αιτιολογική σκέψη αφού, αμέσως προηγουμένως, η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών σημείωσε πως «ο πρόσθετος όρος με σαφήνεια αναφέρει ότι η άδεια αυτή θα ανακληθεί ή τροποποιηθεί όταν αλλάξει η παρούσα μορφή της συνεργασίας ΣΛΕΑΣ». Εννοούσαν πως με την ίδια τη μεταβίβαση από τον ένα μέτοχο σε άλλο θα άλλαζε η μορφή της συνεργασίας; Και αν ήταν αυτό, με ποιο σκεπτικό, ώστε να ήταν εφικτός και ο δικαστικός έλεγχος; Μόνο υποθέσεις θα μπορούσαν να γίνουν, ανεπίτρεπτες βεβαίως. Οπότε θα ευσταθούσε η περαιτέρω εισήγηση των αιτητών αναφορικά με την ανεπάρκεια της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με £1.000 έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.