|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 971/2006
24 Ιουλίου, 2007
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 6, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SIGMA RADIO T.V. LTD,
Αιτητές,
- ν. -
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Καθής η αίτηση.
------------------
Χρ. Πατσαλίδης με Α. Τσάρκατζιης, για τους αιτητές
Α. Κ. Ευαγγέλου με Α. Αδαμίδου (κα), για την καθής η αίτηση
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (Καθής η αίτηση) με την οποία τους επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο για παράβαση του άρθρου 26(2) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 (Ν. 7(1)/98 ως έχει τροποποιηθεί).
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές, που είναι ιδιοκτήτες αδειούχου τηλεοπτικού σταθμού, βασίζουν την προσφυγή τους στα πιο κάτω γεγονότα, που παραθέτω αυτούσια, τα οποία στο ουσιαστικό τους μέρος έχουν ως ακολούθως:
«2. Οι καθών η αίτηση εξέτασαν κατόπιν παραπόνου πιθανές παραβάσεις των άρθρων 26(1)/(ε) και 26(2) του περί Ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 7(1) του 1998, των κανονισμών 21(3) και 24(1)(α) της Κ.Δ.Π. 10/2000 και της παραγράφου 4 του Μέρους 1 του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά ΜΜΕ των πιο πάνω Κανονισμών και των παραγράφων 1(1) και 1(2) του Μέρους ΙΙ του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά ΜΜΕ των πιο πάνω Κανονισμών στα πλαίσια της υπόθεσης υπ' αριθμό 74/2004(3).
3. Στις 28/7/04 οι καθ΄ων η αίτηση ζήτησαν από τους αιτητές εξηγήσεις και/ή παραστάσεις επί των διερευνώμενων παραβάσεων, καλώντας τους αν επιθυμούσαν να παρευρεθούν κατά την εξέταση της υπόθεσης.
4. Η Αρχή με απόφαση της ημερ. 6/6/05 κατέληξε ότι σημειώθηκαν παραβάσεις του άρθρου 26(2) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 7(1) του 1998, του κανονισμού 24(1) (α) της Κ.Δ.Π. 10/2000 και της παραγράφου 4 του Μέρους 1 του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά ΜΜΕ των πιο πάνω Κανονισμών και των παραγράφων 1(1) και 1(2) του Μέρους ΙΙ του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρικά ΜΜΕ των πιο πάνω Κανονισμών και αποφάσισε πριν προχωρήσει στην επιβολή κυρώσεων, να δώσει στους αιτητές το δικαίωμα να ακουστούν για σκοπούς επιβολής κυρώσεων.
5. Οι αιτητές με επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 12/10/05 παρέθεσαν τις εισηγήσεις τους για σκοπούς επιβολής κυρώσεων.
6. Οι καθ' ων η αίτηση επέβαλαν στους αιτητές διοικητικό πρόστιμο ύψους Λ.Κ.2000 για παραβάσεις που έγιναν στις 30/5/04.
7. Η απόφαση των καθών η αίτηση κοινοποιήθηκε στους αιτητές στις 6/4/06 με επιστολή των καθών η αίτηση.»
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Παρόλο ότι οι αιτητές στην προσφυγή τους διατυπώνουν μεγάλο αριθμό λόγων ακύρωσης που περιέχονται σε 9 παραγράφους, με την γραπτή τους αγόρευση περιορίστηκαν και προώθησαν μόνο ισχυρισμό περί παράβασης του Ν. 7(1)/98 και/ή πλάνη περί το Νόμο και/ή παράβαση της παραγράφου 19 του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Παραθέτω αυτούσιους τους ισχυρισμούς των αιτητών:
«Οι καθ' ων η αίτηση με απόφαση τους ημερ. 6/6/05 καταδίκασαν τους αιτητές και/ή τους βρήκαν ένοχους για παραβάσεις της παραγράφου 4 του Μέρους Ι του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας και των παραγράφων 1(1) και 1(2) του Μέρους ΙΙ Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 41(Α)(1), του Μέρους ΧΙΑ του Νόμου 7(1)/98 ως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα:-
«Η Αρχή επιβάλλει διοικητικές κυρώσεις στους σταθμούς, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Μέρους για παράβαση των διατάξεων του παρόντος Νόμου και των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει αυτού, και ειδικότερα για παραβαση:
(α) Του κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας όπως αυτός καθορίζεται σε Κανονισμούς έπειτα από σχετική αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.»
Σχετική με το υπό εξέταση θέμα είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 3520, ημερ. 16/12/05, στην οποία αποφασίστηκε ότι η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης δεν μπορεί να εξετάζει αυτεπάγγελτα και/ή κατόπιν υποβολής παραπόνου παραβιάσεις του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας και ότι τέτοιες παραβάσεις μπορούν να εξετάζονται μόνο μετά από αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου επικύρωσε την απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου στην οποία αποφασίστηκε ότι η απόφαση της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης λήφθηκε παράνομα εφόσον δεν προηγήθηκε αίτηση της Επιτροπής Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Περαιτέρω στην εν λόγω απόφαση κρίθηκε ότι το άρθρο 19 του Μέρους ΙΙ του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας για τα Ηλεκτρονικά ΜΜΕ (το οποίο ορίζει ότι «Παραβάσεις του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας εξετάζονται αυτεπάγγελτα από την Αρχή ή κατόπιν υποβολής παραπόνου), είναι ultra vires του Νόμου 7(1)/98.
Από τα γεγονότα που παραθέτει οι Καθ' ων η αίτηση στην ένστασή τους, προκύπτει ότι δεν είχε υποβληθεί η σχετική αίτηση από την Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας και εντούτοις οι Καθ' ων η αίτηση όχι μόνο εξέτασαν πιθανές παραβάσεις από πλευράς των Αιτητών του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας αλλά καταδίκασαν και/ή έκριναν ένοχους τους αιτητές για τις εν λόγω παραβάσεις κατά παράβαση του άρθρου 41(Α)(1) του Ν. 7(1)/98 ως έχει τροποποιηθεί. Ως εκ τούτου η όλη διαδικασία που ακολουθήθηκε πάσχει καθότι καταδικαστική απόφαση των Αιτητών ως προπαρασκευαστική πράξη της προσβαλλόμενης πράξης στηρίζεται και/ή βασίζεται σε κανονισμούς που έχουν θεσπιστεί εκτός των πλαισίων του Ν. 7(1)/98 και/ή αντίκεινται στον Ν. 7(1)/98.»
Από πλευράς της καθής η αίτηση προβάλλεται η θέση ότι η αυθεντία που επικαλούνται οι αιτητές δε βοηθά την υπόθεση τους αφού το διοικητικό πρόστιμο επιβλήθηκε με βάση το άρθρο 26(2) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 7(1)/98 όπως έχει τροποποιηθεί και όχι του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας.
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις και τα όσα επικαλέστηκε η πλευρά των αιτητών από την Α.Ε. 3520 που τώρα είναι δημοσιευμένη. (βλ. Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου ν. ΑΝΤΕΝΝΑ Τ.V. Λιμιτεδ (2005) 3 Α.Α.Δ. 583).
Από την εμπεριστατωμένη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της καθής η αίτηση καθώς επίσης και την λεπτομερή παράθεση των γεγονότων όπως αυτά φαίνονται στην ένσταση, καταλήγω να συμφωνήσω με τη θέση της καθής η αίτηση ότι η προαναφερθείσα υπόθεση δε βοηθά τους αιτητές. Μπορεί η καθής η αίτηση να έκρινε ότι μεταξύ άλλων υπήρχε και παράβαση του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, αλλά για τέτοια παράβαση δεν επέβαλε πρόστιμο αφού τα γεγονότα συνιστούσαν παράβαση του άρθρου 26(2) του Νόμου για την οποία παράβαση είχε επιβληθεί το διοικητικό πρόστιμο. Το ίδιο είχε διαπιστωθεί παράβαση και του Καν. 24(1)(α) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000), αλλά και πάλιν δεν επιβλήθηκε πρόστιμο. Καθίσταται δε σαφές στην προσβαλλόμενη απόφαση, ότι η παράβαση των προνοιών του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας στις οποίες γίνεται αναφορά και για τις οποίες δεν επιβάλλεται πρόστιμο «δεν έχουν επιδράσει καθ' οιονδήποτε τρόπο στον καθορισμό του ύψους του διοικητικού προστίμου που επιβλήθηκε για την παράβαση του άρθρου 26(2) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 7(1) του 1998».
'Αλλωστε και με το αιτητικό της προσφυγής αυτό που ζητούν να ακυρωθεί είναι η απόφαση για επιβολή διοικητικού προστίμου για παράβαση του άρθρου 26(2) του Νόμου χωρίς οποιαδήποτε αναφορά σε παράβαση Κανονισμών ή Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Δεν έχω τίποτε ενώπιον μου που να δείχνει ότι η επιβολή του διοικητικού προστίμου για παράβαση του άρθρου 26(2) του Νόμου, θα πρέπει να ακυρωθεί.
Με βάση τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς