|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1238/2003)
8 Ιουνίου, 2007
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
JOINT STOCK COMPANY "PREOBRAZHENSKAYA BASE
OF TRAWLING FLEET", ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΑ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Στ. Αμερικάνος, για τους Αιτητές.
Ε. Ζαχαριάδου (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ'ων η αίτηση η οποία κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 10 Οκτωβρίου 2003 ότι το αίτημα τους για διαγραφή των πλοίων KOMMUNARY NIKOLAYEVA, VASILIJ POLESHCHUK, ANTON GURIN, KAPITAN PRYAKHA και KAPITAN KIRICHENCO απερρίφθη, είναι άκυρη και χωρίς οποιοδήποτε έννομο αποτέλεσμα.»
Στις 4.2.2002 ο δικηγόρος των αιτητών Π. Ονουφρίου υπέβαλε γραπτό αίτημα στο Τμήμα Εμπορικής Ναυτιλίας (ΤΕΝ) για διαγραφή πέντε πλοίων, αυτών που αναφέρονται στην θεραπεία που ζητείται με την προσφυγή, από το Κυπριακό Νηολόγιο.
Στις 4.4.2002 με επιστολή τους προς το ΤΕΝ οι δικηγόροι των πλοιοκτητών και ενυπόθηκων δανειστών υπέβαλαν ένσταση στο αίτημα των αιτητών δίδοντας προς τούτο διάφορους λόγους.
Το ΤΕΝ με επιστολή ημερ. 29.4.2002 ζήτησε από το Γενικό Εισαγγελέα γνωμάτευση επί του θέματος.
Η γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα δόθηκε στις 9.9.2002 στο ΤΕΝ. Σ' αυτή αναφέρεται ότι ορθά δεν έχει προχωρήσει το ΤΕΝ σε διαγραφή των πλοίων γιατί δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 29 του περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις και Υποθήκευσις Πλοίων) Νόμου, Ν. 45/63. Στην εν λόγω γνωμάτευση αναφέρονται συγκεκριμένα και τα εξής:-
«Κατά την άποψη μου το άρθρο 29 του υπό αναφορά Νόμου απαιτεί αφενός Διάταγμα Δικαστηρίου το οποίο να διατάσσει την πώληση των πλοίων στο οποίο όμως πρέπει να διαλαμβάνεται δήλωση δυνάμει της οποίας το δικαίωμα διαβιβάσεως του πλοίου θα περιέχεται σε συγκεκριμένο πρόσωπο το οποίο και θα κατονομάζεται στο εν λόγω διάταγμα, προϋποθέσεις οι οποίες δεν ικανοποιούνται στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Επίσης, ως σωστά επισημαίνεται στις εν λόγω επιστολές των δικηγόρος Μοντάνιος & Μοντάνιος, το φερόμενο ως Δικαστικό Διάταγμα που διατάσσει την πώληση του πλοίου έχει ημερομηνία μεταγενέστερη της πώλησης.
Ενόψει των ανωτέρω και δη της πληροφορίας που σας έχει δοθεί από τους δικηγόρους των ενυπόθηκων δανειστών ότι έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη ζητώντας ακύρωση των διαδικασιών που έλαβαν χώρα, πιστεύω ότι:
(α) Ορθά ο Νηολόγος Κυπριακών Πλοίων δεν έχει προβεί, μέχρι τώρα σε οποιαδήποτε ενέργεια διαγραφής των υπό αναφορά πλοίων από το Κυπριακό Νηολόγιο, και
(β) Θα πρέπει ο Νηολόγος Κυπριακών Πλοίων να ζητήσει από τον κ. Π. Ονουφρίου να τον εφοδιάσει με τα ορθά έγγραφα, αν αυτά βέβαια υπάρχουν, για να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα τη διαγραφή των πλοίων.»
Στις 11.10.2002 το ΤΕΝ με επιστολή του προς το δικηγόρο των αιτητών απέρριψε το αίτημα και ζήτησε να προσκομιστούν όλα τα ορθά έγγραφα για να ήταν σε θέση ο Νηολόγος να προχωρήσει με τη διαγραφή των πλοίων.
Με επιστολή του ο δικηγόρος των αιτητών, ημερ. 19.2.2003, ζήτησε εκ νέου τη διαγραφή των πλοίων επισυνάπτοντας «πρόσφατα αποσπάσματα εγγραφής των εις το Ρωσικό Νηολόγιο εις τη Ρωσική γλώσσα μαζί με μετάφραση στα Αγγλικά επ' ονόματι των πελατών μας....».
Με νέα επιστολή ημερ. 21.3.2003 το ΤΕΝ ζήτησε από το Γενικό Εισαγγελέα και δεύτερη γνωμάτευση. Το ΤΕΝ ζητούσε γνωμοδότηση για την ορθότητα των νέων εγγράφων που στάληκαν από το δικηγόρο των αιτητών για σκοπούς διαγραφής των επίδικων πλοίων από το Κυπριακό Νηολόγιο δυνάμει του άρθρου 22(1) του νόμου.
Ο Γενικός Εισαγγελέας, στις 16.4.2003, έδωσε τη γνωμάτευση του. Θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω ολόκληρη τη γνωμάτευση που έχει ως εξής:-
«Αναφέρομαι στο πιο πάνω θέμα και στη σχετική επιστολή σας ημερ. 21.3.03 και αρ. αναφ. ΤΕΝ 4/1 ΝΚΠ:8410, 8411, 8415, 8627, 8628 και αφού έχω μελετήσει τα νέα έγγραφα τα οποία επισυνάπτονται σε αυτήν, είναι η θέση μου ότι η απάντηση στο ερώτημα το οποίο τίθεται στην παράγραφο 4.1 της υπό αναφορά επιστολής σας είναι αρνητική και τούτο γιατί, κατά τη δική μου άποψη, το άρθρο 22(1) του περί Εμπορικής Ναυτιλίας (Νηολόγησις, Πώλησις και Υποθήκευσις) Νόμου του 1963 όπως έχει τροποποιηθεί δεν καλύπτει περιπτώσεις όπως η παρούσα.
Όπως αναφέρει και ο πλαγιότιτλος του εν λόγω άρθρου, το άρθρο αυτό αναφέρεται σε πλοίο το οποίο έχει απολεσθεί ή το οποίο έχει απολέσει την κυπριακή εθνικότητα και επιβάλλει υποχρέωση στον πλοιοκτήτη να ειδοποιήσει τη νηολογούσα αρχή η οποία καταχωρεί το γεγονός αυτό στο νηολόγιο.
Είναι η θέση μου ότι δεν μπορεί το συγκεκριμένο άρθρο να επενεργήσει ως άρθρο για διαγραφή κυπριακού πλοίου από το νηολόγιο αφού, ως το ίδιο το άρθρο αναφέρει, καλύπτει μόνο τις περιπτώσεις όπου πλοίο έχει απολεσθεί ή έχει απολέσει κυπριακή υπηκοότητα και υπάρχει η υποχρέωση η οποία επιβάλλεται στον πλοιοκτήτη να αναφέρει το γεγονός αυτό ο οποίος και πρέπει να καταχωρήσει αυτό το γεγονός στο νηολόγιο. Αυτή η υποχρέωση δεν εξυπακούει δυνατότητα διαγραφής κυπριακού πλοίου από το νηολόγιο, διαδικασία η οποία ρυθμίζεται από άλλο άρθρο του Νόμου. Συνεπώς, είναι η θέση μου, ότι η καταχώρηση αυτή επουδενί λόγο δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως λόγος για διαγραφή πλοίου το οποίο έχει απολέσει την κυπριακή εθνικότητα.
Εν πάση περιπτώσει, εξακολουθεί να είναι η θέση μου ότι τα συγκεκριμένα πλοία δεν έχουν παύσει να είναι κυπριακά, έστω και αν έχουν διαβιβασθεί σε άλλα πρόσωπα τα οποία δεν νομιμοποιούνται, για τους λόγους που αναφέρω στην προηγούμενη επιστολή μου σχετική με το θέμα με αρ. φακ. Γ.Ε. 20(Α)/1961/6 και ημερ. 9.9.2002.
Αναφορικά με το ερώτημα της παραγράφου 4.2 της επιστολής σας, είναι και πάλι η θέση μου ότι τα έγγραφα τα οποία έχουν υποβληθεί στο Τ.Ε.Ν. από τον κ. Ονουφρίου δεν είναι τα έγγραφα τα οποία απαιτούνται από το Νόμο για σκοπούς διαγραφής τους και συμφωνώ με τη θέση των δικηγόρων των ενυπόθηκων δανειστών κ.κ. Μοντάνιος & Μοντάνιος ότι τα πλοία αυτά παραμένουν κυπριακά.
Επί των εγγράφων που έχει αποστείλει ο κ. Ονουφρίου παρατηρώ ότι αναφορικά με όλα τα πλοία στο έγγραφο «Extracts from the State Shipping Register» υπό παράγραφο 9 με τίτλο «Grounds for ownership of the vessel» τα όσα αναφέρονται εκεί δεν διαφοροποιούν το περιεχόμενο της προηγούμενης επιστολής μου αναφορικά με τη μη ορθότητα και/ή νομιμότητα τους για σκοπούς απόδειξης του ότι η μεταβίβαση έχει γίνει κατά τον ορθό τρόπο και αφού είχαν δοθεί όλες οι αναγκαίες ειδοποιήσεις στους δικαιούχους.
Ως εκ των ανωτέρω η θέση μου παραμένει ότι ο νηολόγος των κυπριακών πλοίων δεν θα πρέπει αν τα διαγράψει από το νηολόγιο.»
Το ΤΕΝ με επιστολή του, ημερ. 10.10.2003 προς τον δικηγόρο των αιτητών απέρριψε το αίτημα τους επικαλούμενο το περιεχόμενο της γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα.
Στη γραπτή του αγόρευση ο δικηγόρος των αιτητών προώθησε τους πιο κάτω λόγους ακύρωσης:-
(α) Κατάχρηση και/ή υπέρβαση εξουσίας.
(β) Πλάνη περί το νόμο.
(γ) Παράβαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος.
(δ) Η επίδικη απόφαση είναι παράνομη γιατί αντιστρατεύεται τις πρόνοιες των Νόμων 11/76 και 172/86, και
(ε) Η επίδικη απόφαση είναι αντισυνταγματική γιατί παραβιάζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των αιτητών.
(α) Κατάχρηση και υπέρβαση εξουσίας
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι το ΤΕΝ είχε προαποφασίσει απόρριψη του αιτήματος των αιτητών πριν ακόμα λάβουν τη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα. Επίσης ισχυρίζονται ότι επιχείρησαν να καθοδηγήσουν και/ή προκαταλάβουν τη γνωμάτευση.
Δεν συμφωνώ με τις θέσεις αυτές. Το ΤΕΝ ζήτησε δύο φορές ευθέως από το Γενικό Εισαγγελέα τη γνωμάτευση του την οποία και ακολούθησε. Δεν καθοδήγησε ούτε και εκμαίευσε τη γνωμάτευση από το Γενικό Εισαγγελέα. Κατά συνέπεια καταλήγω ότι οι αιτητές δεν έχουν στοιχειοθετήσει το λόγο ακύρωσης.
(β) Πλάνη περί το νόμο
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι οι πρόνοιες του νόμου έχουν ερμηνευθεί λανθασμένα και κατά πλάνη. Παρά το γεγονός ότι συμφωνούν με τη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα ότι το άρθρο 22(1) του νόμου δεν παρέχει εξουσία διαγραφής πλοίου εν τούτοις ισχυρίζονται ότι με το συνδυασμό του άρθρου αυτού με το άρθρο 5(1) «εξάγεται το συμπέρασμα ότι το πλοίο το οποίο χάνει την Κυπριακή Εθνικότητα λόγω μεταβιβάσεως σε μη νομιμοποιημένα πρόσωπα δεν είναι πλέον Κυπριακό και πρέπει αυτόματα να διαγραφεί από το Κυπριακό Νηολόγιο».
Δεν συμφωνώ με τη θέση αυτή. Το άρθρο 22(1) του νόμου ούτε από μόνο του ούτε σε συνδυασμό με το άρθρο 5(1) μπορεί να υποτεθεί ότι παρέχει οποιαδήποτε εξουσία διαγραφής πλοίου. Ορθά στη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα αναφέρεται ότι με το άρθρο 22(1) δεν εξυπακούεται δυνατότητα διαγραφής πλοίου από το Κυπριακό Νηολόγιο, διαδικασία που ρυθμίζεται από άλλο άρθρο του νόμου.
Ισχυρίζονται περαιτέρω οι αιτητές ότι λανθασμένα ερμηνεύθηκε το άρθρο 29 του νόμου απαιτώντας από αυτούς να πληρούν τις προϋποθέσεις του για την διαγραφή των πλοίων. Υποβάλλουν οι αιτητές ότι από τη στιγμή της πώλησης των πλοίων δια δημόσιου πλειστηριασμού και την απόκτηση των από «μη νομιμοποιημένο πρόσωπο» αυτά αυτόματα χάνουν την Κυπριακή τους ιθαγένεια και πρέπει να διαγραφούν.
Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω θέση των αιτητών. Το άρθρο 29 απαιτεί Δικαστικό Διάταγμα που να διατάσσει την πώληση των πλοίων και να περιέχει δήλωση δυνάμει της οποίας το δικαίωμα μεταβιβάσεως θα περιέρχεται σε πρόσωπο κατονομαζόμενο υπό του Δικαστηρίου. Τα έγγραφα τα οποία παρουσίασαν οι αιτητές δεν καταδεικνύουν κάτι τέτοιο. Εύλογα τόσο ο Γενικός Εισαγγελέας όσο και το ΤΕΝ θεώρησαν ως μη ικανοποιητικά τα έγγραφα που παρουσίασαν οι αιτητές. Με αυτά δεν καταδεικνύεται με σαφήνεια δικαστική απόφαση Ρωσικού Δικαστηρίου, η μετάφραση από τα Ρωσικά στα Αγγλικά δεν είναι πιστοποιημένη και η ημερομηνία του φερόμενου ως Δικαστικό Διάταγμα που διατάσσει την πώληση των πλοίων έχει ημερομηνία μεταγενέστερη της πώλησης.
Έχω καταλήξει ότι οι αιτητές απέτυχαν να στοιχειοθετήσουν την ισχυριζόμενη πλάνη και ως εκ τούτου ο σχετικός λόγος ακύρωσης απορρίπτεται.
(γ) Παράβαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος
Ο λόγος αυτός δεν αναπτύσσεται καθόλου στη γραπτή αγόρευση. Αντί τούτου επαναλαμβάνεται ο ισχυρισμός για λανθασμένη ερμηνεία του άρθρου 29 του νόμου. Έχω ήδη ασχοληθεί με τους ισχυρισμούς αυτούς στον πιο πάνω λόγο ακύρωσης (β).
(δ) Η επίδικη απόφαση είναι παράνομη γιατί αντιστρατεύεται τις πρόνοιες των Νόμων 11/76 και 172/86
Ούτε αυτός ο λόγος αναπτύσσεται στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των αιτητών. Απλώς, σε μια παράγραφο, αναφέρει ότι «η απόφαση των καθ'ων η αίτηση στην ουσία να μην αναγνωρίσουν τις δικαστικές αποφάσεις των Ρωσικών Δικαστηρίων προσβάλλει τις πρόνοιες του Νόμου 11/76 ο οποίος κυρώνει τη Σύμβαση Περί Αναγνωρίσεως και Εκτελέσεως Αλλοδαπών Δικαστικών Αποφάσεων ... καθώς και του Νόμου 172/86 για την κύρωση της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της ΕΣΣΔ για παροχή νομικής συνδρομής ......».
Πέραν του γεγονότος ότι δεν αναπτύσσεται το θέμα αυτό στη γραπτή αγόρευση και υπάρχει ασάφεια ως προς το τί αντιστρατεύεται η επίδικη απόφαση τις πρόνοιες των πιο πάνω νόμων, παρατηρώ ότι η επίδικη απόφαση ακριβώς αναφέρεται στην ανυπαρξία τέτοιας έγκυρης δικαστικής απόφασης των Ρωσικών Δικαστηρίων. Δεν έχει αποφασισθεί ότι, για οποιονδήποτε λόγο, δεν αναγνωρίζει τις Ρωσικές αποφάσεις.
Και ο λόγος αυτός ως ανεδαφικός απορρίπτεται.
(ε) Η επίδικη απόφαση είναι αντισυνταγματική γιατί παραβιάζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας των αιτητών
Και αυτός ο λόγος επίσης δεν αναπτύσσεται στην αγόρευση του δικηγόρου των αιτητών επαρκώς. Στην ουσία αναφέρουν γενικά και αόριστα ότι «Με την απόφαση τους οι καθ'ων η Αίτηση στην ουσία αποστερούν από τους Αιτητές τη χρήση και εκμετάλλευση των πλοίων αρνούμενοι να τα διαγράψουν από το Κυπριακό Νηολόγιο».
Πέραν τούτου παρατηρώ ότι η επίδικη απόφαση αναφέρεται στην έλλειψη και ανυπαρξία στοιχείων που έπρεπε να προσκομίσουν οι αιτητές ούτως ώστε να ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις που ο νόμος θέτει για τη διαγραφή πλοίων από το Κυπριακό Νηολόγιο.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με £800 έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ'ων η αίτηση.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ