|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1175/2006)
20 Ιουνίου 2007
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 35, 34, 33, 32, 30, 29, 28, 22, 15, 14, 13, 12, 11, 9, 8 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ANGOR JERALD ANTONIO, άλλως
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΗ,
2. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ Γ. ΑΝΑΣΤΑΣΗ,
3. ΠΡΑΞΕΝΤΕΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΥΠΟΥΡΓΕΊΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄Ων η Αίτηση
_________
Χρ. Θεμιστοκλέους, για τους Αιτητές.
Μ. Κυπριανού-Τρυφωνοπούλου, Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής 1, ηλικίας 30 ετών, είναι από τις Φιλιππίνες. Η Αιτήτρια 3 είναι η μητέρα του, ο δε Αιτητής 2 είναι Κύπριος ο οποίος την ενυμφεύθη το 1997. Ο αιτητής 1 πρωτοήρθε στην Κύπρο το 2000 με άδεια παραμονής και εργασίας μέχρι 23.7.2002. Παρέβη όμως τους όρους της άδειας του, εργαζόμενος με άλλο εργοδότη, και, καταδικασθείς, κατέστη απαγορευμένος μετανάστης. Εν τούτοις, με παρέμβαση της μητέρας του δεν απελάθη και του εδόθη άδεια παραμονής και εργασίας που ανανεώνετο μέχρι 30.11.2005. Στις 6.12.2005 οι Αιτητές 2 και 3 υιοθέτησαν τον Αιτητή 1 με απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου. Το γεγονός τούτο ανεφέρθη από τον εργοδότη του Αιτητή στα πλαίσια νέου αιτήματος για ανανέωση της άδειας παραμονής και εργασίας του που υπεβλήθη στις 3.2.2006, δηλαδή μετά τη λήξη της τελευταίας άδειας, το αίτημα όμως απερρίφθη στις 24.2.2006. Οι Αιτητές δεν προσέβαλαν την απόφαση εκείνη. Με την προσφυγή προσβάλλουν την ακόλουθη απόφαση για απέλαση του Αιτητή 1 ημερομηνίας 27.6.2006 η οποία βασίσθηκε στο ότι ο Αιτητής 1 ήταν απαγορευμένος μετανάστης, δυνάμει της οποίας και απελάθη.
Υπέδειξα κατά την ακρόαση ότι η παράλειψη προσβολής της απόφασης ημερομηνίας 24.2.2006 ενδεχομένως να εκθεμελιώνει την αμφισβήτηση της νομιμότητας της προσβαλλόμενης με την προσφυγή απόφασης για απέλαση του Αιτητή 1. Και τούτο διότι, πέραν του ότι ο Αιτητής 1 κατέστη απαγορευμένος μετανάστης με τη λήξη της τελευταίας άδειας την 30.11.2005, η νομιμότητα της απόφασης για άρνηση περαιτέρω άδειας κατέστη δεδομένη εφ΄όσον αυτή δεν προσεβλήθη. Με αποτέλεσμα και η απόφαση για απέλαση να έχει πλέον δεδομένα νόμιμη βάση.
Οι Αιτητές ισχυρίζονται βεβαίως ότι με την υιοθεσία του ο Αιτητής 1, εξομοιωθείς με φυσικό τέκνο του Αιτητή 2, απέκτησε όλα τα δικαιώματα Κυπρίου πολίτη, περιλαμβανομένου του δικαιώματος παραμονής και εργασίας, ώστε η παραμονή του στην Κύπρο μετά την υιοθεσία του να καθίστατο ως εκ τούτου νόμιμη. Αυτό όμως απλώς δεν είναι έτσι, καθ΄όσον ο Αιτητής 1 ούτε την ιδιότητα του Κυπρίου πολίτη απέκτησε ούτε την ιδιότητα του αλλοδαπού έπαυσε να έχει σαν αποτέλεσμα της υιοθεσίας. Ως προς τα λοιπά αναφερόμενα και αφορώντα τις συνθήκες τις οποίες ο Αιτητής 1 συνελήφθη, αυτά δεν αφορούν τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης για έκδοση διατάγματος απέλασης και ακόλουθου διατάγματος κράτησης προς εκτέλεση της απέλασης.
Ο Αιτητής 1 κάνει και ακροθιγή αναφορά στο δικαίωμα της οικογενειακής ζωής του. Δεν αναπτύσσεται όμως η εισήγηση, και εν πάση περιπτώσει θα ήταν πιο σχετική στο πλαίσιο προσφυγής κατά της απόρριψης του αιτήματος για άδεια παραμονής, που δεν ασκήθηκε, ή άλλου τέτοιου αιτήματος ήθελε στο μέλλον υποβληθεί, παρά στο πλαίσιο της παρούσας προσφυγής κατά του διατάγματος απέλασης με δεδομένο το παράνομο της παραμονής του Αιτητή.
Δεν θα με απασχολήσει η προδικαστική ένσταση της Δημοκρατίας ότι οι Αιτητές 2 και 3 δεν έχουν έννομο συμφέρον.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Οι Αιτητές θα καταβάλουν £400 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π