ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1054/2005)

 

 

4 Ιουνίου, 2007

 

[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

1.      ΧΡΥΣΗ ΚΟΥΜΝΑ,

2.      ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΘΟΥ ΠΕΤΡΙΔΗ,

 

Αιτητές,

 

ΚΑΙ

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

 

Καθ΄ης  η Αίτηση.

- - - - - - -

 

Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.

 

Ε. Λοϊζίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η Αίτηση.

 

- - - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια Χρυσή Κούμνα υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης στις 19.8.1997. Ο αιτητής Κωνσταντίνος Πετρίδης υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στον ίδιο Πίνακα, στις 23.12.1997. Παρόμοια αίτηση υπέβαλαν και τα ενδιαφερόμενα μέρη Ελένη Ιωαννίδου (στις 24.6.1994), Πέτρος Μάκης (στις 28.7.1994), Νίκη Παγιάση (στις 17.10.1996) και Άρτεμης Χρυσηλίου (στις 25.5.1997).[1]  Σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης του Καθηγητή Τέχνης, ως ίσχυε κατά το χρόνο υποβολής όλων των αιτήσεων, απαιτούμενο προσόν για εγγραφή στον Πίνακα ήταν η "κατοχή τίτλου/πτυχίου Πανεπιστημίου ή Ανώτατης Σχολής ισοδύναμης με Πανεπιστήμιο στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει.".[2] Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ) ενέκρινε όλες τις αιτήσεις. Συνακόλουθα, τόσο οι αιτητές όσο και τα ενδιαφερόμενα μέρη περιλαμβάνονταν στους Πίνακες Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης από το 1998 μέχρι το 2004 και, ακολούθως, στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης του 2005, ο οποίος και αναρτήθηκε στις 28.2.2005.

 

Με επιστολές τους ημερομηνίας 11.3.2005 οι αιτητές, αν και δεν είχαν υποβάλει οποιαδήποτε ένσταση για τη συμπερίληψη των ενδιαφερομένων μερών στους Πίνακες Διοριστέων από το 1998 μέχρι το 2004, υπέβαλαν, τώρα, ένσταση στη συμπερίληψη των ενδιαφερομένων μερών στον Πίνακα Διοριστέων του 2005. Οι λόγοι που επικαλέστηκαν ήταν ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν πληρούσαν τα απαιτούμενα προσόντα. Ανέφεραν, συγκεκριμένα, ότι:

 

 

"Δεν έχει αξιολογηθεί το πτυχίο τους από το Κυπριακό Συμβούλιο Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών (Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ) κατά πόσο καλύπτουν την προϋπόθεση για αναγνώριση ισοτιμίας και αντιστοιχίας στην ειδικότητα της Τέχνης διότι έχουν εγγραφεί στους καταλόγους μέχρι και το 1997 ενώ το Κ.Υ.Σ.Α.Τ.Σ ιδρύθηκε το 1998.

 

Για αναγνώριση ισοτιμίας και αντιστοιχίας στην ειδικότητα της Τέχνης ως μέτρο κρίσης λαμβάνεται η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών διότι δεν υπάρχει αντίστοιχος κλάδος του Πανεπιστημίου Κύπρου και πρέπει να καλύπτεται η προϋπόθεση το συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών να περιλαμβάνει τουλάχιστον τα δύο τρίτα των αιτούμενων μαθημάτων, συμπεριλαμβανομένων των μαθημάτων κορμού του αντιστοίχου κλάδου της Α.Σ.Κ.Τ.

 

Όλοι οι πιο πάνω αναγραφόμενοι είναι εγγεγραμμένοι και στον πίνακα διοριστέων Γραφικών Τεχνών της Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης Κλίμακα Α8-Α10 με το ίδιο πτυχίο που έχουν κάνει εγγραφή στον πίνακα διοριστέων των Καθηγητών Τέχνης. Κατά συνέπεια είναι αδύνατον να καλύπτουν την πιο πάνω προϋπόθεση και άρα δεν έχουν Πανεπιστημιακό Δίπλωμα ή τίτλο ή ισότιμο προσόν στην ειδικότητα της Τέχνης την οποία προορίζεται να διδάξουν."

 

Αφού εξέτασε τις ενστάσεις η ΕΕΥ τις απέρριψε και, με επιστολή της προς του αιτητές, ημερομηνίας 28.6.2005, εξηγώντας τους λόγους της απόρριψης των ενστάσεων, ανέφερε, σε σχέση με τα ενδιαφερόμενα μέρη, ότι:

 

"Ι. Όλοι είχαν υποβάλει αιτήσεις για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Τέχνης κατά το διάστημα 1994-1997, δηλαδή πριν από την έναρξη λειτουργίας του ΚΥΣΑΤΣ το 2000, και, ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατή η αξιολόγηση των πτυχίων τους από το ΚΥΣΑΤΣ.

 

ΙΙ. Όλοι συμπεριλήφθηκαν στον πίνακα διοριστέων καθηγητών Τέχνης αφού κρίθηκαν από τους αρμόδιους επιθεωρητές του Υπουργείου Παιδείας ως προσοντούχοι για εγγραφή στον εν λόγω πίνακα."

 

Στη συνέχεια, η ΕΕΥ αποφάσισε να διορίσει, με βάση τη σειρά τους, τα ενδιαφερόμενα μέρη Ελένη Ιωαννίδου και Μάκη Πέτρου στη μόνιμη (επί δοκιμασία) θέση Καθηγητή Τέχνης από 1.9.2005, ενώ στους αιτητές και στα ενδιαφερόμενα μέρη Νίκη Παγιάση και Άρτεμη Χρυσηλίου προσέφερε διορισμό πάνω σε έκτακτη βάση στη θέση Καθηγητή Τέχνης από 1.9.2005.

 

Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές επιδιώκουν (α) την ακύρωση της απόφασης της ΕΕΥ "με την οποία απέρριψε την ένσταση των αιτητών που υπέβαλαν εναντίον της διατήρησης στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης χωρίς εξέταση των προσόντων των ενδιαφερομένων μερών", ως και την "κατ΄ επέκταση μη ορθή σειρά προτεραιότητας των αιτητών στον Πίνακα Διοριστέων", και, (β) την ακύρωση της απόφασης της ΕΕΥ "με την οποία διόρισαν από 1.9.2005 στη θέση καθηγητή Τέχνης από παρόμοιους πίνακες διοριστέων τους 1.Ελένη Ιωαννίδου και 2.Μάκη Πέτρου αντί και ή στη θέση των αιτητών".

 

Η προδικαστική ένσταση.

 

 

Η δικηγόρος της ΕΕΥ προέβαλε την προδικαστική ένσταση ότι η απόρριψη της ένστασης των αιτητών είναι προπαρασκευαστική και, επομένως, όχι εκτελεστή διοικητική πράξη.

 

Η ένσταση δεν ευσταθεί. Σύμφωνα με τη νομολογία, ο καταρτισμός του Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών συνιστά αυτοτελή εκτελεστή διοικητική πράξη, την οποία, πρόσωπα των οποίων η ένσταση απορρίφθηκε, έχουν δικαίωμα να προσβάλουν με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. (Βλ., μεταξύ άλλων, Κατσονούρης ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 469/1998, 6.9.1999).

 

Η ουσία της προσφυγής.

 

 

Ο ουσιαστικός λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται με την προσφυγή είναι ότι η ΕΕΥ περιέλαβε ("διατήρησε", όπως αναφέρει ο δικηγόρος των αιτητών) στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης του 2005 τα ενδιαφερόμενα μέρη, χωρίς να προβεί, υπό το φως της σχετικής ένστασης των αιτητών, σε δέουσα έρευνα ως προς τα προσόντα των ενδιαφερόμενων μερών, δηλαδή δεν ζήτησε αναγνώριση των προσόντων των ενδιαφερομένων μερών από το ΚΥΣΑΤΣ και, συνακόλουθα, αποφάσισε την περίληψή τους στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης του 2005 υπό το καθεστώς της πραγματικής πλάνης ότι αυτά πληρούσαν τα απαραίτητα προσόντα, επειδή, πριν τη δημιουργία του ΚΥΣΑΤΣ και πριν την αναθεώρηση του Πίνακα Διοριστέων του 2005, Επιθεωρητές Τέχνης του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού είχαν αποφανθεί, ήδη από το 1998, ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν τα προσόντα για εγγραφή στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Τέχνης του 1998, εγγραφή η οποία και επαναλήφθηκε κατά τα έτη που ακολούθησαν.

 

Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως δεν ευσταθεί. Σύμφωνα με το άρθρο 3Α, που προστέθηκε μετά το άρθρο 3 των περί Αναγνώρισης Διπλωμάτων ή Τίτλων Αναγνωρισμένων Πανεπιστημίων και Άλλων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων του Εξωτερικού Νόμων του 1993 με τον περί Αναγνώρισης Διπλωμάτων ή Τίτλων Αναγνωρισμένων Πανεπιστημίων και Άλλων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων του Εξωτερικού (Τροποποιητικό) Νόμο του 2003 (Ν.69(1)/2003), η ΕΕΥ ήταν κατά νόμο υπόχρεη να αναγνωρίσει, χωρίς οποιαδήποτε έρευνα, τους τίτλους σπουδών των ενδιαφερόμενων μερών, εφόσον αυτοί είχαν, ήδη από το 1998, αναγνωριστεί από την ΕΕΥ για σκοπούς πρόσληψης ή προαγωγής των ενδιαφερόμενων μερών στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία.

 

Το άρθρο 3Α, στο βαθμό που μας ενδιαφέρει, έχει ως εξής:

 

"3 Α. Οι τίτλοι σπουδών που είχαν εκδοθεί πριν από την 1^η Σεπτεμβρίου 2002 και οι οποίοι μέχρι την ημερομηνία αυτή είχαν αναγνωριστεί από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας για σκοπούς πρόσληψης ή προαγωγής των κατόχων των τίτλων αυτών στη δημόσια υπηρεσία και στη δημόσια εκπαιδευτική υπηρεσία, αντίστοιχα, θεωρούνται για τους ίδιους σκοπούς αναγνωρισμένοι και μετά την 1^η Σεπτεμβρίου 2002:

 

............................................................................................................................"

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με £300 έξοδα εις βάρος του κάθε αιτητή.

 

 

                                                                   Ρ. Γαβριηλίδης,

                                                                               Δ.

 

 

/ΧΤΘ